Δέκα μέρες μετά

Η Μάντυ δεν προφταίνει να γεμίζει ποτήρια με πορτοκαλάδα..σήμερα ήρθαν επίσκεψη οι μαθητές ενός λυκείου να γνωρίσουν απο κοντά τον πρωταθλητή του mma και να τους κάνει προπόνηση. Έχουν έρθει και κανάλια για κάλυψη του γεγονότος και γενικά υπάρχει εορταστική ατμόσφαιρα σε όλο το γυμναστήριο.

Ο Μάνος υπομονετικά εδώ και δυο ώρες προπονεί αγόρια και κορίτσια, ελέγχει την στάση του σώματος τους, τον τρόπο που πρέπει να έχουν μπροστά στο στήθος τους τις μπουνιές.. Η Ανδρομάχη εκτελεί χρέη οικοδεσπότη στους δημοσιογράφους, τους ξεναγεί στους χώρους του γυμναστηρίου ..

"Μάντυ όλα υπο έλεγχο?" της λέει η Ανδρομάχη σοβαρά και εκείνη γνέφει καταφατικά. Τα παιδιά είναι έτοιμα να γκρεμίσουν τον μπουφέ αλλά αντέχει ακόμη..αν και έχει τόσες ώρες όρθια ..

Κοιτά τον Μάνο απο μακριά. Δείχνει αφοσιωμένος σε αυτό που κάνει..πάντα τον θαύμαζε για την πειθαρχία του ως αθλητής..

Δεν ξέρει αν χώρισε την Βικτώρια..πήγε να της κάνει συζήτηση η Ανδρομάχη αλλά της το έκοψε..όσα λιγότερα ξέρει τόσο καλύτερα..εξάλλου αν ήθελε ο Μάνος να μάθει κάτι η Μάντυ..θα της το έλεγε..

Και ο Μάνος απο το βράδυ που τους έπιασε στην τουαλέττα η Βικτώρια..ε ..απο τότε..είναι λιγομίλητος μαζί της..αν και ευγενικός..κανά δυο φορές που έμειναν μόνοι στο γυμναστήριο..σαν να κατάλαβε οτι ήθελε να της μιλήσει αλλά εκείνος τελικά έφυγε..

Ο Μάνος της κάνει νόημα απο μακριά..

"Σε παρακαλώ..νερό.." της λέει άηχα και εκείνη παίρνει ένα μπουκαλάκι και με γρήγορα βήματα πηγαίνει σε εκείνον.

"Ευχαριστώ..λέει ο Μάνος καθώς πίνει το μισό και το άλλο μισό το ρίχνει στο χέρι του και μουσκεύει με αυτό το πρόσωπο του.

"Με πέθαναν..εσύ όλα καλά?" της λέει σχεδόν χαμογελώντας και η Μάντυ τον κοιτά σκεφτική...τι να του πει? οτι κλαίει κάθε βράδυ?

"Ναι..τέλεια όλα.." του λέει και ξεφυσά.

"Ωραία.." απαντά κι εκείνος εξίσου σοβαρά και γυρνά προς τα παιδιά.

"Έτοιμοι να μάθουμε πως να κλωτσάμε?" ιαχές ενθουσιασμού ακούγονται και ο Μάνος γυρνά τελευταία στιγμή και κοιτά προς το μέρος της Μάντυς.

"Γειάαα.." της λέει αμήχανα γιατί κι εκείνη τον κοιτούσε. Δεν είχε φύγει απο την θέση της.

"Εμ..γειά σου Μάνο.." του απαντά εξίσου αμήχανα.

..........................

Ο Μάνος έχει κάνει ντούζ και φόρεσε καθαρές φόρμες..τα παιδιά έχουν φύγει εδώ και μια ώρα και κανά δυο δημοσιογράφοι έχουν μείνει για τις τελικές δηλώσεις.

Πρώτα μιλάει η Ανδρομάχη για τις δράσεις του γυμναστηρίου καθώς και για το χρυσό μετάλλιο που κέρδισε στο ταεκβοντο πριν δέκα χρόνια στους ολυμπιακούς αγώνες..σειρά έχει ο Μάνος που εξηγεί τη σημασία της πειθαρχίας και του αυτοελέγχου που απαιτούν οι συνδυασμένες πολεμικές τέχνες..

Η Μάντυ κάθεται στην άκρη μαζί με άλλους και ακούει την συνέντευξη. Ανεξάρτητα που με τον Μάνο..δεν κατάφεραν να είναι μαζί..εκείνη νιώθει τόσο περήφανη για εκείνον..φαινόταν απο μικρός οτι είχε αστέρι..

"Κύριε Πετρίδη τέλος θα θέλαμε να σας ρωτήσουμε αν ισχύουν οι φήμες οτι χωρίσατε με την κόρη του υπουργού περιβάλλοντος.." λέει ένας κοντός δημοσιογράφος και η Μάντυ κοιτά τον Μάνο στα μάτια.

Δεν ήθελε να μάθει..αν και..είναι σίγουρη..πως εκείνος..

Ο Μάνος κοιτά την Μάντυ στα μάτια κι εκείνη γυρίζει το βλέμμα της αδιάφορα προς τον τοίχο.

"Ε..όχι δεν ισχύει κάτι τέτοιο..ο γάμος θα γίνει το καλοκαίρι όπως έχει δημοσιευτεί.."

λέει σοβαρός και κοιτά την Μάντυ που τρέχει έξω απο το γυμναστήριο.

Κάτι μουρμουρίζει ο Μάνος μέσα απο τα δόντια του αλλά κανείς δεν θα άκουγε τι.

....................................................

Το επόμενο πρωί

Ο Ζώης την πρόσεξε και άλλη φορά την κοπέλα με τα γαλανά μάτια..πάντα στέκεται στην βιτρίνα και κοιτάει για ώρα το λευκό πιάνο στο βάθος. Είναι πολύ όμορφη..

"Γιατί δεν έρχεσαι και μέσα ? το αφεντικό λείπει..μπορείς να έρθεις να παίξεις.." λέει στην Μάντυ ένας νέος άντρας με ευγενικά μάτια και μακριά δάχτυλα.

Η Μάντυ του χαμογελά.

Σαν μαγεμένη ακολουθεί τον νέο άνδρα και στέκεται μπροστά στο πιάνο. Αργά σηκώνει το χέρι της και ακουμπά δειλά το ένα δάχτυλο της πάνω σε ένα άσπρο πλήκτρο. Η δόνηση του ήχου, η μυρωδιά του ξύλου ..η αίσθηση του πλήκτρου στο δάχτυλο της..στέκουν όλα τόσο οικεία και τόσο μακρινά..

Χτυπά και δεύτερο πλήκτρο και ο ήχος αναστατώνει την καρδιά της. Σαν να πάλλεται περίεργα ..περίεργα πιο ζωντανά..

"Μπορείς να έρχεσαι να παίζεις τα πρωινά..ξέρεις υποθέτω πιάνο..πως σε λένε?"

Η Μάντυ χαμογελά στο πιάνο. Κάθεται στο σκαμπό και βάζει και τα δυο χέρια της στα πλήκτρα. Αλλά δεν παίζει. Νιώθει να την κατακλύζει μια απρόσμενη χαρά..όπως όταν ήταν έφηβη κι ένιωθε πως ένας όλοκληρος κόσμος είναι κάτω απο τα δάχτυλα της..

"Με λένε..Ανθή"

....................................................

Το ίδιο βράδυ

Το κινητό της Ανθής χτυπάει και βλέπει στην οθόνη του κινητού της το όνομα του Μάνου.

"Παρακαλώ.." λέει εκείνη με σταθερή φωνή και ακούγεται σιωπή στην άλλη άκρη της γραμμής.

"Παρακαλώ.." επαναλαμβάνει και ακούει επιτέλους την φωνή του Μάνου..είναι κάπου σε κάποιον δρόμο..ακούγεται φασαρία και κορναρίσματα.

"Καλησπέρα" λέει σοβαρά χωρίς να προσθέσει κάτι άλλο.

"Εμ..καλησπέρα Μάνο" του λέει κι εκείνη..

"Θα ήθελα να μιλήσουμε Μάντυ..φιλικά..να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα..μου φαίνεται οτι δεν είναι σωστό να το αφήσουμε όλο αυτό..χωρίς να μιλήσουμε..και να ..δεν ξέρω..μπορούμε τέλοσπάντων..σε παρακαλώ..να συζητήσουμε?"

Η Ανθή ξεφυσά..

"Απο την στιγμή που έκανες την επιλογή σου...και είσαι με την Βικτώρια..δεν ξέρω τι θέλεις να πεις σε εμένα Μάνο.."

"Θέλω να σου μιλήσω..σε παρακαλώ ..έστω για λίγο..θέλω να σου πω..για μας.."

Η Ανθή ξεφυσά ξανά. Δεν ξέρει τι να του πει..έχει πάρει την απόφαση του..και εκείνη..κι εκείνη πρέπει να το δεχτεί..αλλά πρέπει και να την αφήσει ήσυχη..και δεν το κάνει..ποτέ δεν κρατιέται μακριά της..αλλά δεν γίνεται να τις έχει και τις δυο..

"Μάνο..δεν..." πάει να του πει και εκείνος την κόβει.

"Σε παρακαλώ ρε κορίτσι μου για λίγο..ξέρω πως τα έχω κάνει σκατά..αλλά δεν βοηθάς κι εσύ..τι λες? θα ανοίξεις?" της λέει σχεδόν με παράπονο.

"Τι ..τι εννοείς?" του λέει εκείνη απορημένα.

"Τι να εννοώ ρε κορίτσι μου ? κάτω απο το σπίτι σου είμαι..άνοιξε ..και το έχω δαγκώσει.."

....

"Σε παρακαλώ.." της λέει ευγενικά αν και η Ανθή καταλαβαίνει απο το ύφος του οτι το λέει εκείνος κοροιδευτικά.

"..φιλαράκι.." της λέει γλυκά και η Μάντυ χαμογελά.

"Καλά.." απαντά παραιτημένη και πατάει το κουμπί να ανοίξει η κάτω πόρτα..

Ακούει τα βήματα του ανυπόμονα να ανεβαίνουν τα σκαλοπάτια και σε λίγο εμφανίζεται μπροστά της.

Τον κοιτάζει ..φοράει άσπρο πουκάμισο και ένα σκούρο γκρι παντελόνι..υφασμάτινο..νόμιζε η Ανθή οτι μισεί να βάζει τέτοια παντελόνια..

αν και του πηγαίνουν..

Του χαμογελά δειλά χωρίς να του μιλά.

Ο Μάνος ασυναίσθητα φέρνει το χέρι στα μαλλιά του και τα διορθώνει προς τα πίσω.

"Αμ..τουλάχιστον σου αρέσει αυτό που βλέπεις ή άδικα τα έβαλα?" της λέει ανέκφραστα αλλά σκύβει το κεφάλι κάτω όταν η Ανθή δεν του απαντά τίποτα.

"Πέρνα μέσα.." λέει και πηγαίνει πρώτη στο καθιστικό.

"Δεν έχω μπύρα.." του λέει ήρεμα και κάθεται στον καναπέ.

Φοράει ένα μπλε φόρεμα..τελευταία όλο έτσι ντύνεται ..εκτός όταν δουλεύει..

Ο Μάνος την κοιτάζει απο πάνω ως κάτω.

"Έχουν και τα μαλλιά σου μακρύνει πολύ.." η φωνή του ξεπηδά μέσα απο τις σκέψεις του..η Μάντυ νιώθει πως αλλάζει συνέχεια σε μια άλλη γυναίκα..

Πάει στο παράθυρο και κοιτά έξω το πολύβουο δρομάκι. Κοιτά τα σύννεφα. Θα βρέξει.

"Δεν την χώρισα..λέει θα γίνει σκάνδαλο..θέλει χρόνο να το διαχειριστεί ο πατέρας της..δεν ξέρω αν λέει δικαιολογίες..ή αν όντως θα δημιουργήσουμε πρόβλημα στον πατέρα της..αλλά ..δεν μπορώ να την αφήσω και ξεκρέμαστη..είναι εντάξει κοπέλα..και είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω για εκείνην.."

Γέρνει το κεφάλι του προς τα πίσω και κλείνει τα μάτια του.

"Πες μου..πως δεν τα κάνω όλα πουτάνα για το τίποτα.." 

Η Ανθή κοιτά το λαιμό του..απο το μισάνοιχτο πουκάμισο του φαίνεται η γοργόνα που έχει για τατουάζ.

Δεν μιλάει. 

Αν μπορούσε..αν είχε πιάνο..αν μπορούσε για μια στιγμή όλα αυτά που ένιωθε για εκείνον ..τα πάντα μια μουσική..

Ανοίγει τα μάτια του και στρέφει το σώμα του προς εκείνη.

"Θέλω να είμαστε μαζί..και ..και δεν ξέρω..με έχεις ρίξει πολλά άκυρα...αλλά ..αλλά γαμώτο..δεν ξέρω νιώθω τελείως μαλάκας..αλλά στέκομαι εδώ μπροστά σου Μάντυ και σου λέω οτι νιώθω οτι υπάρχει κάτι..κάτι που ..αξίζει γι αυτό το κάτι να τα δώσω όλα μια και να τα γαμήσω..δηλαδή..καταλαβαίνεις ρε κορίτσι μου τίποτα απο αυτά που λέω ή μόνος είμαι σε αυτό?" της λέει και ξεφυσά.

Κι αυτός δεν ξέρει τι λέει..αλλά ξέρει ένα..την Μάντυ την θέλει και δεν μπορεί να την βγάλει απο το μυαλό του οτι κι αν κάνει.

"Μίλα γαμώ..πάντα το ίδιο κάνεις..σου ανοίγω την καρδιά μου σαν τον μαλάκα..σου έρχομαι και με το καλό παντελόνι ο μαλάκας ..και εσύ πάλι δεν μου λες  τίποτα.."

Η Μάντυ σκέφτεται την Βικτώρια..σκέφτεται οτι εκείνος πάλι δεν έχει χωρίσει..της προτείνει δηλαδή να τις έχει και τις δυο μαζί?

"Δηλαδή..μου προτείνεις..να έχουμε παράλληλη σχέση?" του λέει απορημένα.

Ο Μάνος κάθεται στην πολυθρόνα.

Την κοιτάζει σοβαρά.

"Όχι για πολύ όμως.."

Η Ανθή κλείνει τα μάτια της και γέρνει πίσω στον καναπέ.

Προσπαθεί να βάλει σε τάξη τις σκέψεις της..

...

...

"Μίλα ..πες κάτι.." της λέει κι εκείνη κουνά το κεφάλι αρνητικά. 

Ακούει την μπουνιά του Μάνου να πέφτει στην πολυθρόνα.

Πριν ανοίξει τα μάτια της ο Μάνος στέκεται απο πάνω της.

Την κοιτά σοβαρός στα μάτια . Η Ανθή πάει να τα κατεβάσει..

"Πες μου ξανά όχι ..αλλά αυτή την φορά ..θέλω να με κοιτάς στα μάτια και να μου το λες.." της λέει καθώς το πρόσωπο του συσπάται απο ταραχή.

Εκείνη τον κοιτάζει.. 

"Ωραία..σου ζητάω τότε..ένα βράδυ..άσε με ..άσε με να σου κάνω έρωτα ένα βράδυ..άσε με να σου δείξω τι εννοώ όταν λέω οτι θέλω να είμαστε μαζί..άφησε το σώμα μου να σου δείξει πόσο μου λείπεις.." της λέει και της χαιδεύει τα χείλη ..

"Και μετά μου δίνεις την απάντηση σου.." 

.................................