μικρού μήκους
Ηρέμησε με αγάπη μου.
Πάρε τον πόνο από μένα.
Πάρε όσα με βασανίζουν.
Διώξ'τα μακριά.
Πάρε λίγο πόνο από μένα και μη ρωτάς γιατί.
Γνωρίζεις και γνωρίζω.
Βοήθαμε να σε κοιτώ.
Να μυρίζω το άρωμα σου.
Να κοιτώ τα μάτια σου, να χάνομαι.
Κοίτα με να σε κοιτώ.
Πάμε να χαθούμε αγάπη μου.
Πάμε να ταξιδέψουμε μαζί.
Να βλέπω μέσα απ'τα μάτια σου και 'συ απ'τα δικά μου.
Να χάνομαι στο σώμα σου.
Να εξερευνώ τον κόσμο σου.
Να πειράζω τα μαλλιά σου.
Να μου λες "με ενοχλεί".
Να κοιτώ το βλέμμα σου.
Βοήθαμε να βγω.
Να βγω από όλο αυτό.
Να βγούμε μαζί από αυτό και να σε έχω εδώ.
Δε θέλω να σε τραβήξω στον πόνο μου, μόνο να με ακούσεις, να σου ψυθιρίζω.
Και ύστερα βρες κάτι να μου απλώσεις ένα χαμόγελο στα χείλη.
Ξες από αυτά τα αληθινά που θα μου βγάλεις μόλις δω τα μάτια σου και ακούσω τη φωνή σου.
Να περιπλανηθούμε μαζί σε έναν καινούριο κόσμο, ή και να χαθούμε στον δικό μας.
Να σε κοιτώ και να χαμογελάς.
Να με κοιτάς και να χαμογελώ.
Και αν μαλώσουμε, με αγκαλιά να σβήνει κάθε άσχημη αντίδραση και άσχημη συζήτηση.
Και αν καμιά φορά ο εγωισμός επιστρέψει δως μου χρόνο να σου δώσω και που θα πάει θα τα βρούμε.
Και αν δε τα βρούμε, θα 'σαι μια γλυκιά ανάμνηση μες το μυαλό μου για όσο καταφέρω να κρατήσω.
Τα μαλλιά σου.
Το άρωμα σου.
Το φλογερό κορμί σου.
Τα μάτια σου.
Όλα πάνω σου και μέσα σου.
Θα είσαι ο καινούριος μου κόσμος ή ο παλιός μου.
Μα θα είσαι ένα κομμάτι μου.
269 λέξεις.
12.11.2018
Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2018
Χμ, έχει γραφτεί εδώ και ένα μήνα, το άφησα με σκοπό να το συνεχίσω μα βλέπω πως δεν υπάρχει κάτι να προσθέσω.
Ο τίτλος και η εικόνα δε ξέρω πόσο αντιπροσωπεύουν το κείμενο που διαβάσατε, μα δε ξέρω τι άλλο θα μπορούσε!
Καλό σας βράδυ.
Ιουστίνος Μπάτσιος
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top