Ξαφνικά βρέθηκε περικυκλωμένος απο αστυνομικούς και έστεκε ακίνητος σαν αγαλμα απο το σοκ, μπροστά σε έναν παπά. Δεν ηξερε τι να υποθέσει. Τι γνωρίζουνε γιαυτον και πως αποκαλύφθηκε;

«Κυριε Βύρωνα Ανδριώτη συλλαμβάνεστε για βιασμο,πρόκληση σωματικής βλάβης,παράβαση καθήκοντος και καταπάτηση του όρκου του Ιπποκράτη.»

Την στιγμή που οι χειροπέδες θα κοσμούσαν τα χερια του, πάγωσε τον χρόνο και απομακρύνθηκε τρέχοντας. Πηρε απο το γραφείο του τα χαρτιά του,τα προσωπικά του ειδη και πανω που ο χρόνος επανερχόταν, εβγαινε με το αμαξι του απο το νοσοκομείο.

Η αστυνομία τον καταδιωκε επι ωρα. Έφθασε στο σημειο που μπορουσε να διαφύγει,εγκατελειψε το αμαξι και πάγωσε ξανα τον χρόνο. Με ταχύτητα φωτός  εισήλθε στην κρύπτη των βρυκολακων.

Ολοι τον κοίταζαν περίεργα,καθως ειχε να εμφανιστεί περίπου εφτά χρονια. Τρεις μονο τον θυμήθηκαν και τον πλησιασαν για να τον υποδεχθούν. Παλιοφιλοι απο τα μαθητικα χρόνια ο Άρης και ο Σπύρος. Ανάμεσά τους και εκείνη •η πηγη του κακού.

«Με γελάνε τα ματάκια μου; Μηπως ηταν σουρωμενος  ο τυπος που ρουφηξαμε χθες και εχω παραισθήσεις;»

«Όχι και εγω τον Βύρωνα βλεπω» της απαντησε ο Σπύρος.

«Που εισαι ρε φιλε; Μας ξεχασες. Εκει στα νοσοκομεία τυχερε,εχεις εύκολα οτι θες.»

«Γεια σας παιδες. Με τσακωσαν για αλλο λόγο και με κυνηγάνε. Εφυγα σαν τρελός. Ισα που προλαβα να μπω εδω.»

«Τι εκανες;»ειπε ο Αρης

«Ντρέπομαι πολυ. Πάντως το μετάνιωσα,σε αυτη την περίπτωση.
Παμε καπου πιο ησυχα;»

Περασαμε στα μεσα δωμάτια του καταφυγίου,που στην ουσια ηταν περισσότερο υπογειο πολυχωρος-ξενοδοχείο πολυτελείας. Ειχε μεσα γυμναστηριο, αίθουσα για τεννις,μπάσκετ,μπιλιαρδο,πινγκ πονγκ,καφετέρια, μπαρ,εστιατόριο και θερμαινομενη πισίνα.

Πηγανε στη καφετέρια όλοι μαζί. Αρχισε να τους λεει μεσες ακρες τι εκανε τοσο καιρο στο νοσοκομείο και πως κατέληξε να βιάζει κοπελες για να ικανοποιείται.

«Τοσες κοπελες βρυκολακες υπάρχουν, εσυ γιατί ηθελες να πας με αυτες μονο;»

«Αλεξανδρα,σκεφτόμουν την Αλικη. Για την ψευδαίσθηση οτι παω μαζι της,επελεγα ανθρώπους.»

«Πρέπει να ξεκολλήσεις Βύρωνα. Εχουν περασει εικοσι χρονια κοντά. Η Αλίκη προχώρησε στη ζωη της,εκανε οικογένεια.»

«Εσυ ομως ευθυνεσαι που δεν την εκανε μαζί μου.»

«Παλι η ιδια καραμέλα; Σου ειπα να χωρισεις εγω; Σου πρόσφερα αιωνια ζωή. Ας κρατούσες απόσταση για λιγο καιρο και μετα μπορούσες να την διεκδικήσεις.»

«Καταρα μου πρόσφερες,όχι ζωή. Μαλλον ξεχνας οτι μας ειδε να αγκαλιαζομαστε και της ειπαν οτι καναμε σεξ. Χάθηκε η εμπιστοσύνη και πλέον τίποτα δεν μπορούσα να διορθώσω.»

«Δεν αλλαζει αυτο πια,οσα συγνώμη και να σου πω. Απλα σταματα να  μενεις στάσιμος στο παρελθον και ζησε. Μπορεις να ξαναερωτευτεις.»

«Δεν χρειάζεται η συγνώμη σου,δεν εχει νοημα.
Πάντως την τελευταια κοπελα, εγω την έστειλα στο νοσοκομείο. Εκει εγινε το λαθος. Την εντόπισα σε ενα εστιατοριο,μου αρεσε παρα πολυ και ηθελα να της κανω έρωτα. Πρώτη φορά μετα απο τόσα χρονια εχω αισθήματα για κάποια γυναίκα. Την πλησιασα,προσποιηθηκα οτι σκονταψα και επεσα ελαφρα πανω της. Ειδα τα ματια της. Το βλεμμα της ηταν σεξι και παιχνιδιαρικο. Για μια στιγμή σκεφτηκα να συστηθώ και να ξεκινησω μια ερωτικη αληθινη σχεση,αλλα δεν ηθελα να την κοροιδευω. Ξερω οτι δεν γίνεται.Σταματησα τον χρονο και έριξα ενα διάλυμα που προκαλεί ηπια δηλητηρίαση, στο φαγητο και στο νερο της.»

«Δεν καταλαβαίνω ρε φιλε. Γιατι θα την κοροιδευες αν εκανες κανονικη σχεση μαζι της;» είπε ο Αρης.

«Γιατι θα ειχα αισθήματα και δεν θα ηθελα να φυγει,οταν θα μου ζητούσε οικογένεια. Επίσης φοβάμαι πως  κινδυνεύει μαζι μου. Δεν ξερω πως θα ξυπνησω διπλα της,πως θα με ελεγξω.»

«Και τώρα τι θα κανεις; Πως θα ξεδινεις; Πως θα τρεφεσαι; Θα πρέπει να μαθεις ξανα το κυνήγι σε ολα τα επίπεδα. »είπε ο Σπύρος.

«Κατι εχω σκεφτεί. Αν και η λυση αυτη ειναι αναγκαστικη. Η ζωή σου,για την ζωη μου.»

Δεν μου ακούστηκε καλο το τελευταίο....Τι θα κανει λετε;

Συγνώμη που αργώ τα κεφάλαια....
Ευχαριστώ για τα αστερακια και που συνεχιζετε εσεις οι 30 περίπου να με διαβαζετε....