Απειλή
Ψάχνω απεγνωσμένα τα πράγματα της. Το κινητό της ειναι στην τσαντα της •ευτυχώς ανοιχτό. Στα εισερχόμενα ενα μήνυμα τραβαει την προσοχή μου. Τελειωνεις μαζι του,μας στέλνεις την διεύθυνσή του και μολις έρθουμε μας ανοίγεις και εξαφανίζεσαι. Αναλαμβάνουμε εμεις μετά.
Ωραια λοιπόν... Θα πέσετε στη δικη σας παγίδα....Στέλνω την διεύθυνσή μου και περιμένω να εμφανιστούν.
Ηταν πολύ κοντα τελικα καθως σε τρια λεπτά το θυροτηλεφωνο ήχησε επίμονα στο διαμερισμα. Ώρα να συστηθούμε λοιπόν....
Μετρούσα ασυναίσθητα τα βήματα τους. Πρέπει να ειναι δυο αντρες που ανεβαίνουν απο τις σκάλες. Τελευταία πράξη πριν την καταστροφή τους ηταν το χτύπημα της πόρτας. Την ανοιξα ενω ήμουνα απο πισω της. Δεν κοιταξαν καν μες στην βιασύνη τους ποιος τους ανοιξε, μεχρι που εμειναν παγωμένοι να κοιτάζουν την κοπέλα που ειχαν βαλει για δόλωμα να στεκεται δεμενη κ ακίνητη με ανοιχτά μάτια. Τρομαγμένη με ενα βλεμμα να αγναντεύει το κενο. Σαν να προσπαθουσε να θυμηθει πως βρέθηκε φιμωμενη και μόλις είχε συνειδητοποιήσει πως ειναι αφυσικο να μην θυμαται το παραμικρό.
«Τι στο διαολο γίνεται;» Φωναξε ο ενας οργισμένος.
«Θα σας εξηγησω αν μου πειτε ποιος μου έστησε παγιδα.»
«Κανενας. Εμεις ειμαστε φιλοι της κοπέλας και οταν εχει ζορια μας φωναζει να την γλιτώσουμε.»
«Καλη η δικαιολογία σας αλλα το υπνωτικό γιατι το χρησιμοποιησε;Πειτε μου γιατι δεν θα βγείτε ζωντανοί απο εδω μεσα»
«Ειναι κλέφτρα.»
«Αυτο θα μπορούσε να εξηγήσει πολλά αν την ωρα που εκανε πιάτσα, δεν ειχε απαρνηθεί πελατες που φαινοταν η οικονομική τους άνεση.»
Κοιτάχτηκαν συνωμοτικά και καθως δεν ειχαν αλλη επιλογή πλέον, βγαλανε τα οπλα τους.
«Δεν θελαμε να κάνουμε φασαρία,αλλά μας αιφνιδιασες και δεν μας εκανες τίποτα ευκολο.»
«Και στο παρελθόν κανενας δεν κατάφερε να σε σκοτώσει. Γιαυτο τον σκοπό πληρωθηκαμε. »
«Τοτε παρτε το αφεντικό σας τηλέφωνο και πειτε του πως αποτυχατε και σε λιγο θα ειστε νεκροί .»
Γελασαν σαρκαστικα και λίγο πριν πατησουν την σκανδαλη παγωσε τον χρόνο και τους αφοπλισε.
Ο χρόνος επανηλθε με τους δολοφόνους να κειτονται στο πατωμα δεμενοι. Ισως έπρεπε να τους αποτελειώσει αλλα προτιμησε να παίξουν λιγο ακόμη.
« Πως εγινε αυτο;»
«Γιατί δεν θυμάμαι τίποτα;»
«Περιμένω μια απάντηση. Ποιος σας ορκισε εκτελεστές μου;»
«Αμα σου πούμε και μας αφήσεις θα μας σκοτωσει αυτός»
«Μπα δεν το ειχα σκοπό. Απλα θα γινει ανώδυνα»
Οι κυνόδοντες του εκτεθειμένοι πλέον μπροστά τους, τους έκανε να ουρλιάζουν απο φόβο.
«Ενα όνομα και δεν θα πονεσετε.»
«Σωτήρης Μπούρος»
« Εμπορος ναρκωτικών»
Τους ναρκωσε ,ενω ταυτόχρονα ενημερωνε τους φίλους του να έρθουν, να τους παραλάβουν, με προορισμό τους ειδικους θαλάμους. Με τοσα τομάρια που εφερνε σχεδόν κανενας βρυκόλακας δεν θα χρειαστεί να βγει για κυνήγι. Η αλήθεια ειναι πως δεν του αρεσε αθωοι άνθρωποι να πεθαίνουν για να γίνουν το φαγητό τους. Αυτα τα αποβράσματα ομως δεν τα λυποταν. Εμεινε μονο εκείνη να του πει τι μερος του λόγου ηταν και ανάλογα θα οριζοταν η μοιρα της.
Ειχε λιποθυμησει απο τον φόβο της. Την σκουντηκε και μολις συνήλθε αρχισε να ουρλιάζει. Ευτυχως δεν ακουγοταν καθως το στομα της ηταν κλειστό.
«Σου ανοιγω το στομα να κάνουμε μια μικρή κουβεντούλα. Αν φωναξεις ομως δεν θα εχω αλλη επιλογή απο το να σε σκοτώσω.»
Ενευσε θετικά αλλα οσο την πλησιαζε για να την λύσει ετρεμε.
«Λοιπον.Πως βρέθηκες σε αυτη την αποστολή;Ποιό το αντάλλαγμα;»
«Εκεινος ο αντρας με εκβιάζει. Αν δεν ακολουθούσα τις εντολές του θα μου εκανε μεγαλο κακό.»
«Με τι σε εκβιάζει;»
Ολα οσα διαδραματίστηκαν ειπωθηκαν γρήγορα απο το στομα της νεαρής γυναικας. Την ελευθέρωσε ζητώντας της να τον ενημερώσει τηλεφωνικά αν την ξαναενοχλησει αυτος ο αντρας. Θα την προστάτευε. Δεν έφταιγε εκεινη.Αυτος ο Σωτήρης ηταν αδίστακτος και σύντομα πίστευε οτι θα κανει την επόμενη του προσπάθεια.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top