Λίγους μήνες πριν.
Εύα,26 ετών.

<<Σταμάτα να κάνεις σαν μωρό και πιες το,>>έφερε το ποτήρι με το νερο και τις σταγόνες  που μου έδωσε η Όλιβ .

<<Μπλιαχ,είναι σαν κατούρημα,>>έβγαλε τη γλώσσα έξω και κούνησε το κεφάλι του με αηδία.

<<Πέντε χρονών μωρο.Θα στο δώσω με το ζόρι,>>του γρύλισα.

<<Όλο υποσχέσεις είσαι Όμορφη,>>μειδίασε και μου έκλεισε το μάτι.

Στροβηλισα τα μάτια μου και με μια γρήγορη κίνηση του έδωσα το ποτήρι στο στόμα.
Διαμαρτυρήθηκε μπουκωμενος αλλά εγώ συνέχισα να πιέζω το ποτήρι στο στόμα του.

<<Όλο και δεν ακούω κουβέντα,>>τον μάλωσα και Σουφρωσε το φρύδι του Κάιν κατάπινε τις γουλιες.

Όλο αυτό διάστημα που ήταν στην ανάρρωση με είχε σπάσει τα νεύρα σαν μωρό παιδί έκανε.
Αλλά ευτυχώς πήγαινε όλο και καλύτερα.
Τα κελιά που είχε χάσει άρχισε σιγά σιγά να τα βάζει.
Το δέρμα του από ωχρό να γίνεται ροζ πάλι.
Τα μάγουλα του να γεμίζουν χρώμα και οι μαύροι κύκλοι του από τα μάτια του να εξαφανίζονται.

Κοιμόταν και σχετικά ήρεμος από τις πρώτες νυχτες,που ανέβασε πυρετό και έτρεμε από τον ιδρώτα στον ύπνο του.
Ούρλιαζε και ξυπνούσε από τους εφιάλτες .

<<Σσσσσ,σσσσ,εδώ είμαι κάνεις δεν θα σε πειράξει ,>>του έλεγα καθώς τον κρατούσα στην αγκαλιά μου και εκείνος κλαψουρισε.

Άφησα το ποτήρι και εκείνος εβηξε.

<<Θα με πνίξεις.Αν και δεν το φανταζομουν ετσι>>.

<<Ωχου με τα αστεία σου,>>του είπα και σηκώθηκα να αφήσω το ποτήρι στο κομοδίνο.
Και έπειτα ξάπλωσα δίπλα του.

<<Παρήγγειλα φαγητό σε λίγο θα έρθει,οπότε διάλεξε τι θέλεις να δούμε,>>του είπα .

Εκείνος τράβηξε το λάπτοπ του και το έφερε μπροστά.

<<Monster,δεν μας έχουν μείνει πολλά επεισόδια >>

Ποτέ στη ζωή μου δεν είχα κάτσει τόσες μέρες μαζεμενες να δω άνιμε.
Αραιά και που έβλεπα και εγώ γιατί ήταν ποιο ενδιαφέρον οι ιστορίες αλλά εντάξει δεν είχα και άπειρο χρόνο.

Τώρα με τον Ορφέα όσο καιρό ήμουν εδώ μαζί του είχαμε δει άπειρα.
Τώρα βλέπαμε το συγκεκριμένο.
Ένας γιατρός σώζει ένα παιδάκι λόγο ηθικής και δεν χειρουργεί ένα υφιστάμενο πρόσωπο μέχρι που το παιδί μεγαλώνει και γίνεται ένας επικίνδυνος δολοφόνος και η ζωή του γιατρού έρχεται τούμπα.
Πάνω από τριάντα επεισόδια και εμείς είχαμε καταφέρει να τα τελειώσουμε.

Χρειαζόταν κάτι για να τον κάνει να αισθάνεται καλά οπότε του έκανα το χατίρι.
Άλλες φορές μου έδειχνε τη συλλογή του από μάνγκα και προσπαθούσε να με πείσει να διαβάσω και εγώ αλλά μάταια.

<<Δεν ξέρεις τι χάνεις μου έλεγε>>.

Ήμουν χαρούμενη που τον έβλεπα να αναρρώνει σιγά σιγά
Είναι πολύ δύσκολο να κάνεις απεξάρτηση και πόσο μάλλον έτσι .
Ευτυχώς δεν χρειάστηκε να τον πάμε σε κέντρο γιατί η Όλιβ ήταν πάντα έτοιμη οποιαδήποτε στιγμή.

Φοβόμουν πως δεν θα τα καταφέρει ειδικά τις φορές που έλεγε πως πονάει .
Και με παρακαλουσε να του δώσω λίγη ηρωίνη παραπάνω από την σωστή που έπρεπε να πάρει μαζί με την αγωγή.

Δεν άντεχα να τον βλέπω έτσι.

<<Σε παρακαλώ Εύα,λίγο ακόμα.Ποναω γαμώτο πονάω,>>ούρλιαζε και κουλουριαζοταν σαν μωρό στο κρεβάτι μέχρι να τον πάρει ο ύπνος από το κλάμα.

Ήταν σαν να βλέπω εκείνη .
Το ίδιο σενάριο ξανά και ξανά .

Τις νύχτες που ήμουν δίπλα της
Ο φόβος και το άγχος πως θα ξυπνήσω και θα την βρω να έχει πνιγεί στον ίδιο της τον εμετό.

Πόσο μάλλον αργότερα που γινόμασταν πως το μωρό θα είχε συνέπειες εξαιτίας της χρήσης της.

Ευτυχώς είχε βγει υγιές.
Με κάποια ελαφριά συμπτώματα τις στέρησης που με τον καιρό τα απέβαλε γιατί είχε δυνατό οργανισμό.

Ακόμα θυμάμαι την στιγμή στο νοσοκομείο την ημέρα της γέννας

<<Λίγο ακόμα Ange,>>της έλεγα πάνω στο κρεβάτι του νοσοκομείου καθώς εκείνη προσπαθούσε να σπρώξει.

<<Δεν μπορώ lalloute  πονάω .Πες του να βγει επιτέλους,>>ούρλιαζε και μου εσφιγγε το χέρι κοντευοντας να μου το σπάσει.

Ο γιατρός τις έλεγε να πίεσει μετά το πέντε και εκείνη ούρλιαξε.

Και εκείνος ο μικρός σπόρος με το που βγήκε έκλαψε.
Η Έμιλι έκλαιγε από την χαρά της όταν της τον δώσανε και εγώ τον κοιτούσα σαστησμενη.

Πως μπορούσε ένα τόσο μικρό πλασματακι να υπάρχει;

<<Μοιάζει με μελιτζάνα,>>είπε γελοντας.

<<Είναι πανέμορφος,>> της απάντησα  καθώς εκείνο κουρνιάζει στο στήθος της.
Όταν τον κρατούσα να τον νανουρισω βυζαινε το δάχτυλο μου.

Δεν μπορούσα να καταλάβω πως γίνεται μια μικρή ευλογία να υπάρχει εδώ στα χέρια μου ενώ λίγα λεπτά ήταν στην κοιλιά της.

Ήμουν φοβισμενη γιατί δεν γνώριζα από παιδιά .
Τι ήθελαν να φανείτε έπρεπε να κοιμηθούν ,τι τα διασκέδαζε.
Ω Θεέ μου,δεν γνώριζα και πόσες άγονες νύχτες θα έρχονταν.

Αλλά τα καταφέραμε μαζί ,μέχρι που...

<<Πες μου για εκείνη,>>με παρότρυνε ο Ορφέας ένα βράδυ .

<<Δεν χρειάζεται,>>του χαμογέλασα.

<<Έλα πες μου ,>>παραπονέθηκε.

<<Αφού σου έχω πει την ιστορία μας>>.

<<Ναι αλλά μου αρέσει να ακούω για εκείνη είναι σαν να ....>>.

<<Μην έχει φύγει ποτέ,>>χαμογέλασα.

<<Ακριβώς>>.

Μια συμπαντική δύναμη κάπως την είχε φέρει στο δρόμο του.
Είχε γίνει πηγή ζωής και για εκείνον και για την Ηρώ.

Αναστέναξα και έφερα τα γόνατα μου στο στήθος μου και ακούμπησα το πιγούνι μου πάνω της.

<<Ήταν...ήταν ...μια ευτυχία που πίστευα πως δεν άξιζαν ποτέ.Ο,τι είχε κάνει δεν με ένοιαζε.Το παρελθόν της.
Μπορεί να ήμουν θυμωμένη μαζί της όταν με χώρισε αλλά όταν την ειδα Έκο στη πόρτα μου τα έσβησα όλα.Και υπήρχε μόνο εκείνη Υποσχέθηκα στον ευατό μου πως θα την προστατευα και απέτυχα>>.

<<Δεν απετυχες Όμορφη.Παλευεις.Εισαι ο πιο δυνατός άνθρωπος που ξέρω.Και ο ποιο σέξι,>>μου κούνησε τα φρύδια και τον χτύπησα με την παλάμη μου στο κεφάλι

<<Άουτσ,>>φώναξε και έτριψε το πίσω μέρος του κεφαλιού του.

<<Πώς καταφέρνεις πάντα να μου την πέφτεις όταν μιλάμε σοβαρά με ξεπερνάει>>.

<<Κάνω μια προσπάθεια εδώ αφού είπα θα σου αλλάξω γνώμη>>.

<<Μόνο πάνω από το πτώμα μου>>.

<<Και τι πτώμα ,>>έκανε πως λιποθυμά και έπεσε πίσω στο μαξιλάρι.

<<Ορφέα,>>τον μάλωσα.

Εκείνος απότομα πήρε το μαξιλάρι το αγκάλιασε και ξάπλωσε μπρούμυτα στο κρεβάτι και με κοίταξε με κουτάβια μάτια.

<<Ναι Όμορφη;>>
Πετάει σε τις βλεφαρίδες του.

<<Ε δεν υποφερεσε,>>πήρα το δικό μου μαξιλάρι και τον χτύπησα στα μουτρα.

<<Ε,ήρεμα μη με προκαλείς,>>το άρπαξε με το χέρι του και με έδειξε με το δάχτυλο.

<<Μπουχου,φοβήθηκα τώρα,>>τον κορόιδεψα.
<<Σε έχω στο δευτερόλεπτο>>.

<<Βάζουμε στοίχημα πως δεν με έχεις;>>

Ανασηκωσα το φρύδι .

Και πριν πρόλαβω να πω τίποτα,μου επιτέθηκε.
Αλλά τόσα χρόνια εκπαίδευσης τα αντανακλαστικά μου ήταν οξυμένα οπότε έκανα προς τα πίσω καθώς βουτούσε κατά πάνω μου.
Το αποτέλεσμα ήταν να πέσει από το κρεβάτι  στο πάτωμα και απλώθηκε σάν σλασχι.

<<Γαμώ το κέρατο μου,>>αναφώνησε.

<<Ορφέα είσαι καλά; Συγγνώμη να ξέρεις η εκπαιδευ->>του είπα έντρομη μην είχε χτυπήσει.
Σύρθηκαν στην άκρη του κρεβατιού

<<Άμα ρε Όμορφη αμάν,>>μουρμουρισε στο πάτωμα και εγώ έσκασα στα γέλια.

Σηκώθηκε στρώνοντας την άσπρη του μπλούζα και την γκρι φόρμα.
Και γύρισε και με κοίταξε.

<<Την επόμενη φορά δε θα τη γλυτώσεις,>>γέλασε.

<<Νομίζεις.Να συνεχίσουμε τη σειρά;>>

<<Μπα θέλω να ακούσω και άλλο για τις ιστορίες σου>>.

<<Εντάξει>>.

Έτσι περνούσαμε τα βράδια που τον προσεχή.
Μιλούσαμε για την Έμιλι .
Του ελεγα πως περνούσαμε τις μέρες μας
Αυτός μου έλεγε τις φιλίες του για εκείνη
Πώς του έδινε γλυκά και πόσο τον βοήθησε.
Ήμουν τόσο περιφανή για εκείνη που βρέθηκε στο δρόμο του.
Στον δρόμο τους.
Γιατί το περίεργο ήταν πως βρισκόταν παντού στις ζωες ολονων με κάποιο τρόπο.

Έπειτα συνεχίζαμε να βλέπουμε τις σειρές και να χαζοκογουμε .
Να τρώμε το ντελιβερι,να τον φροντίζω μέχρι που ερχόταν η ώρα να ξαπλώσουμε.

<<Σταμάτα να με κοιτάς που γδυνομαι ,>>μου έλεγε με πονηρο ύφος.
Γδυνοταν το βράδυ και εμέναε το μποξερακι γιατί λουζόταν στον ιδρώτα.

<<Δεν μπορώ είσαι τόσο καυτός,>>έκανα με το χέρι μου πως χρειαζόμουν αέρα.

<<Αστειακι,>>μισογελασε κοροϊδεύοντας.

<<Μα γιατί;Είσαι τόσο καυτό ερωτευσιμο αγόρι,>>συνέχιζα να τον πειράζω.
<<Δεν μπορώ η γυναίκα έχω ανάψει>>
Έκανα πως κατέβαζα αργά τα δάχτυλα μου στο στήθος μου .
Τον κοιτούσα με λάγνο βλέμμα.
Και εκείνος δάγκωνε το χείλος του.

<<Χριστέ μου ανακοπή θα πάθω.Αλλα έλα που ξέρω πως με πειράζεις,>>έλεγε έπειτα.

<<Αυτό κάνω;Δεν το πήρα χαμπάρι,>>γέλασα και ένα μαξιλάρι προσγειώθηκε στο πρόσωπο μου.

<<Θα σε γαμησω>>.

<<Ναι ήρθε η μερα μου επιτέλους,>>αναφωνησε με τα χέρια στον αέρα.

Ένα ακόμα μαξιλάρι προσγειώθηκε στο πρόσωπο του.

Σαστησμενος με κοίταξε και έπειτα μειδίασε.

<<Μη τολμήσεις ,>>τον προειδοποίησα με τον δείκτη στραμμένο προς το πρόσωπο του.

<<Μπουχου,φοβήθηκα τώρα>>άρπαξε το μαξιλάρι ξανά και μου το πέταξε

<<Ε,δεν υποφερεσε,>>έψαξα να βρω που ήταν το δικό μου και κάπως έτσι ξεκινήσαμε μαξιλάρι πόλεμο.

Δέκα λεπτά αργότερα είμασταν πεσμένη στο κρεβάτι με εμένα φυσικά να έχω νικήσει και δεν μπορούσαμε να πάρουμε ανάσα .

<<Ταιμ άουτ  Όμορφη ,>>είπε ξεπνοα.

<<Εντάξει.Ελα να ξαπλώσουμε>>.

Οι νύχτες αυτές ήταν συναρπαστικές.
Είχα καιρό να γελάσω τόσο πολύ .
Και να νιώσω ηρεμία.

Καθε πρωί κατά κάποιο τροπο ξυπνούσαμε ο ένας αγκαλιά με τον άλλον
Χωρίς να το καταλάβουμε τα κορμιά μας αναζητούσαν το ένα το άλλο μέσα στη νύχτα.
Είχα καιρό να νιώσω πως ήμουν ...σπίτι μου.
Την πρώτη φορά έπαθα πανικό.
Αλλά όταν τον είδα πόσο ήρεμα κοιμόταν δεν ήθελα να τον ξυπνήσω.

Είχε γίνει μια συνήθεια,που κανεις μας δεν μιλούσε για αυτήν όταν ξυπνούσαμε
Σαν ήταν το πιο φυσιολογικό πράγμα στο κόσμο.

Όσο γινόταν καλύτερα βγαίναμε και έξω κάναμε βόλτες πηγαίναμε για καφέ.
Τον πήγαινα και στην οργάνωση για να τον ελέγχει η Όλιβ από κοντά.

<<Σε ευχαριστώ ,>>μου είπε μια μέρα μέσα στο αμάξι ενώ οδηγούσα
Γύρισα και τον κοίταξα.

<<Για πιο πράγμα;>>

<<Για το ότι είσαι δίπλα μου.Δεν ξέρω το γιατί το κάνεις ,αλλά σε ευχαριστώ>>.

<<Μη με ευχαριστείς.Αλλωστε αν πάθεις κάτι ποιος θα σπάει τα νεύρα στην Όλιβ.Θα χάσω την ευχαρίστηση να βλέπω τα μούτρα της>>.

Σκάσαμε στα γέλια και οι δύο.

Του έπιασα το χέρι και το εσφηξα.

<<Δεν χρειάζεται να ευχαριστείς αλήθεια,>>του χαμογέλασα .

Το συναίσθημα μου μέσα μου μπερδευτικε .
Γιατί μέχρι τότε ήξερα πως όλο αυτό το έκανα επειδή είχε μπει κάτω από το δέρμα μου
Ήταν οξυγόνο.
Ζωή ,φως
Αστείος.
Χαρούμενος.
Έδινε πνοή στη μιζέρια μου.

Αλλά όσο περνούσε ο καιρός το ενιωθα πως μέσα .ου μεγάλωνε κάτι άλλο που έπνιγα με το στανιό.

<<Περίμενε,>>μου φώναξε.
<<Σταμάτα το αμάξι>>.
Είπε ταραγμένος και εγώ πάτησα απότομα φρένο.

<<Τι έγινε;>>
Τον ρώτησα αλλά είχε ήδη βγει από το αμάξι και έτρεξε προς το περίπτερο που είχα προσπεράσει.

Μετά από λίγο μπήκε μέσα με μια σακούλα γεμάτη ζελεδακια άνοιξε ένα και έβαλε στο στόμα του

<<Έλεος ρε Ορφέα>>.

<<Τι;>>Είπε μπουκωμενος.
<<Έχω ένα πεντάωρο να φάω.

<<Ναι αλλά έπρεπε να πάρεις όλα τα σακουλάκια καρπούζι>>.

<<Ένα ίσον κανένα>>μου είπε πετώντας ένα ακόμα στο στόμα του.

Ζάχαρο θα πάθει έλεος .

Η πραγματικότητα μου ήταν αυτή για λίγες μέρες.
Μέχρι που επέστρεψα στη δουλειά μου.
Στο σκοτάδι.

Μαζί του ένιωθα εγώ
Ο ευατος μου .
Και όχι όλη αυτή η περσόνα που γίνουν για να επιβιώσω.
Ένιωθα ελεύθερη.
Γεμάτη ζωή.

Μετά όμως όλα γκρεμίζονταν το σκοτάδι ήταν πάλι εκεί .
Όσο να πάλευε το φως να εισχωρήσει δεν το άφηνε.

Όσο περνούσε ο καιρός και δένουν μαζί του τόσο πιο πολύ φοβόμουν μη πάθει τίποτα
Ήταν όλα μαζί του οικεία
Γνώριμα
Σαν να τα είχα ξαναζήσει .

Έμοιαζε τόσο πολύ με εκείνη .

Δεν ήθελα να έχουν την ίδια κατάληξη.
Αυτός ήταν ο φόβος μου.
Όπως τότε που έπαθε την υπερβολική δόση και νόμιζα πως θα φύγει.
Όλα.μαυρισαν γύρω μου και έβλεπα μόνο εκείνον.

Περίεργο πράγμα πως μπήκε έτσι έντονα στη ζωή μου ενώ του το είχα απαγόρευση.
Πώς τριπωσε μέσα μου ενώ είχα ανεβάσει τοίχο .
Και κλείδωσα τις πόρτες .

Ακόμα και τη μέρα που γύρισα από την αποστολή που μας είχαν στήσει παγίδα και με είχαν τραυματίσει το ότι έτρεξε να με περιθάλψει εκείνος με άφησε άφωνη.

Όχι πως δεν το περίμενα.
Αλλά η ανησυχία στο βλέμμα του ήταν αυτή που με έκανε να νιώσω αλλιώς.

Λίγο λίγο τριπωνει μέσα μου πιο βαθιά.
Και η καρδιά μου κάνει χώρο χωρίς να το θέλω.

Εκείνη ήταν η μία και μοναδική για εμένα.
Αφιέρωσα όλη μου τη ζωή σε εκείνη και ας λείπει.

Αλλά κάτι μου λέει πως η ζωή έχει άλλα σχέδια.

<<Τι εννοείς πως δεν μπορώ να το κάνω;>>

<<Εννοώ πως ζαλίζεσαι πρώτον και δεύτερον οι χορευτικές σου ικανότητες δεν είναι αισθησιακές>>.

Τόση ώρα προσπαθούσε να με πείσει πως μπορυσε να κάνει αυτά που έκανα στην ταινία. Magic Mike.

<<Με λες αρτσούμπαλο και πως δεν ξέρω να χορεύω;>>

Μου είπε με σαστισμένο ύψος.
<<Μαχαίρια στη καρδιά είναι αυτό.Τωρα θα δεις>>.

Σηκώθηκε απότομα από το κρεβάτι και στάθηκε όρθιος.

<<Τι κάνεις;>>
Του φώναξα προσπαθόνυας να τον σταματήσω.
<<Θα ζαλιστεί θα πέσεις και άντε να σε μαζέψω μετά.Γιατι Θεε μου πρέπει να τα παίρνεις όλα στα σοβαρά>>.

<<Όμορφη μη μιλάς και κοιτάμε,>>έκανε την κίνησε με τα δύο δάχτυλα τεντωμένα δείκτη και μεσαίο,μία στα μάτια του και μια προς εμένα.

Ξεκίνησε να κινείται αισθησιακά στη μουσική της ταινίας γιατί εκείνη την ώρα χόρευαν οι πρωταγωνιστές.
Άρχισε να χαϊδεύει το σώμα του.
Και να λικνιζεται.

<<Καλά σταμάτα .Το απέδειξε είσαι πολύ αισθησιακός,>>του είπα γελοντας ,καθώς το θέαμα αυτό για κάποιο λόγο με έναν να αισθάνομαι κάπως.
Σαν να ανέβαινε η θερμοκρασία.
Και προσπαθούσα να πίσω τον ευατό μου πως είμασταν μόνο φίλοι.
Αλλά δύσκολα όταν βλέπεις τους κοιλιακούς και το σχήμα v στο σώμα του.

Το πόδι του πήγε να κάνει ένα βήμα μπροστά και να γονατίσει αλλά έχασε την ισορροπία του.

<<Ορφέα,>>έτρεξα κατά πάνω του.
<<Σου είπα πως θα ζαλιστεί,>>τον άρπαξα από το μπράτσο να τον σηκώσω.

<<Αμάν βρε Ευάκι χαλάς τη διάθεση>>παραπονέθηκε.
<<Γιατί πρέπει να έχεις πάντα δίκαιο;>>.

<<Γιατί έχω πάντα δίκαιο>>.

<<Ωχου καλά Μπορεί σήμερα να μη τα κατάφερα αλλά μια μέρα θα σου κάνω το στριπτίζ της ζωής σου και δε θα μπορείς να μου αντισταθείς,>>κούνησε πάνω κάτω τα φρύδια.

<<Ωχου Ορφέα,>>τον έβαλα να κάτσει στο κρεβάτι.

<<Για μισό λεπτό γιατί τα μάγουλα σου είναι κόκκινα>>.

Τα έπιασα απότομα.
Ήταν και ζεστά τα άτιμα.

Ωχ

<<Σου άρεσε μουσιτσα,>>είπε και μειδίασε και τέντωσε το κορμί του με αποτέλεσμα να ανασηκωθηει η μπλούζα του και να ξαναγίνει ο κοιλιακός.
Χωρίς να το θέλω έπεσε το βλέμμα μου πάνω του

<<Ω σου άρεσε και πολύ μάλιστα .Παραδεξου το,>>μου είπε επιτακτικά

Σκασμενο.

<<Όχι είναι επειδή σε σήκωσα γι'αυτό>>.

Έσκυψα το κεφάλι και κάθισα στο κρεβάτι απότομα.

<<Ψεύτρα,>>έσυρε τη λέξη.

<<Ορφέα,>>τον αγριοκοιταξε.

<<Ψεύτρα>>.

<<Θα σε σπάσω>>.
Έσκασε στα γέλια.

<<Καλά,>>ένα φιλί στο μέτωπο με ξάφνιασε.
<<Ας συνεχίσουμε τη ταινία,>>συνέχισε και ξάπλωσε δίπλα μου>>.

Εγώ έφερα το σεντόνι κατά πάνω μου.

Με την άκρη του ματιού μου τον έπιασα να με κοιτάζει και αυτός με μισό μάτι,ενώ έπρεπε ξεκάθαρα να κοιτάζει την οθόνη.

<<Γιατί χαμογελάς σαν ηλίθιο;>>
Τον ρώτησα έτοιμη να τον κοπανισω.

<<Τίποτα Όμορφη δες τη ταινία>>.

<<Σκασμενο>>.

Γέλασε.

<<Πρόοδο>>.

<<Ορίστε,χτύπησες στο κεφάλι μήπως και πετάς άσχετα τώρα;>>.

Χασκογελασε.

<<Όχι Όμορφη .Κάναμε πρόοδο σήμερα.Τωρα κοίτα τη ταινία.

Τι μαλακίες λέει;
Πρόοδο σε τι;
Ωχ...
Σκασμενο.