Τώρα .
Εύα ,26 ετών.

<<Δεν γίνεται να την επιβραβεύεις όταν κάνει ζημιές,>>φώναζε η Όλιβ στον Ορφέα .
Εκείνος χάιδευε στο κεφάλι την Σκύλλα που μόλις είχε αρπάξει από τη κουζίνα ένα κομμάτι σαλάμι.Και εκείνος της έδωσε και άλλο.

<<Ποια είναι καλό κορίτσι ;>>Έλεγε ξανά και ξανά σκημμένος, χαϊδεύοντας το κεφάλι της  .Η ουρά της έκανε σβούρες σαν προπέλα ελικοπτερου.

<<Με αγνοείς επίτηδες,>>του είπε ξανά η Όλιβ σηκώνοντας τα χέρια της στον αέρα και έπειτα ρίχνοντας τα στο παλι.<<Απερίγραπτα σπαστικός>>.

Καθισμένη στο καναπέ παρατηρούσα το σκηνικό.
Η Χάρυβδη ξαπλωμένη στα πόδια μου έκανε το ίδιο.

<<Πες του κάτι,>>γύρισε και με κοίταξε με μανία.<<Έκανα τόσο κόπο να την εκπαιδεύσω και εκείνος με το που ήρθε τα τίναξε όλα στον αέρα>>.

<<Ωωωω,θέλεις χάδια στη κοιλίτσα σου;Καλό κορίτσι>>.
Είπε ο Ορφέας καθώς η Σκύλλα είχε γυρίσει ανάποδα επιδεικνύοντας την κοιλιά της
Η γλώσσα της κρεμόταν από το στόμα της και ανέπνεε γρήγορα.

<<Βλέπεις,>>έκανε νόημα η Όλιβ ξανά προς τη μεριά τους με τις παλάμες της.
<<Την έχει καλομάθει τελείως.Δε γίνεται να είναι τέρμα μαλθακά;Τα χρειαζόμαστε για τις αποστολές>>.

<<Είναι έξυπνα Όλιβ.Ξερουν τι πρέπει να κάνουν όταν τους ζητηθεί,>>της είπα.

<<Φυσικά θα έπαιρνες το μέρος του και εσύ.Ειναι σαν να σας έχει κάνει μάγια.Μονο η Χάρυβδη και εγώ κρατιόμαστε ακόμα.Ε Χάρυβδη;>
Την κοίταξε και εκείνη χασμουρηθηκε.

<<Ε τι περίμενα και από εσένα,>>την μούντζωσε και εκείνη την κοίταξε ανασηκώνοντας τα αυτιά της.

<<Όλιβ,>>Γέλασα δυνατα.

Ο Ορφέας σηκώθηκε και την αγκάλιασε από πίσω.

<<Γαμώ την τρέλα μου.Σου είπα να μη με ακουμπήσεις;Δε θα με ρίξεις σαν την Σκύλλα.Δεν πρόκειται να πέσω κάτω και να σε αφήσω να μου χαϊδεύψεις την κοιλιά>>.

Εκείνος έσκασε στα γέλια.

<<Αχ,δε ξέρεις πόσο μου αρέσει να σε πειράζω,>>της ζουληξε το μάγουλο και εκείνη του χτύπησε την παλάμη κοιτώντας τον με νεύρα.

Δεν μπορούσα να κρατηθώ από τα γέλια.

<<Δεν είναι αστείο,>>φώναξε εκείνη.

<<Πότε θα καταλάβεις ότι είμαι ένας και μοναδικός και ότι με αγαπάς μικρή Όλιβ>>.

<<Μικρό είναι το μάτι σου,σπαστικέ.Απορώ τι σου βρίσκουν οι κοπέλες.Είσαι εκνευριστικός,>>του είπε μέσα από τα δόντια.

Τον συμπαθούσε αλλά η Όλιβ γενικά ήταν άνθρωπος της ηρεμίας .
Της αρέζς η ησυχία και η μοναχικότητα,οτιδήποτε την έβγαζε από την ρουτίνα της της δημιουργουσε αναστάτωση.

<<Δε θα το μάθεις ποτέ γιατί μας αρέσει το ίδιο ακριβώς.Έχασες την ευκαιρία σου,>>την άφησε και της έκλεισε το μάτι.
Με μια κίνηση ήρθε και κάθησε δίπλα μου στον καναπέ.

<<Απίστευτος>>.

<<Τι;Άδικο έχω;>>
Έφερε το χέρι του από πίσω μου ,πάνω στο καναπέ και απλώθηκε.
<<Αν θέλεις να σου φύγει η απορία όμως. Να μάθεις γιατί είμαι τόσο εθιστικός μπορούμε να το δοκιμάσουμε,>>συνέχησε να την πειράζει.
Με σκούντηξε με νόημα καθώς παρατηρούσα την Όλιβ που ήταν έτοιμη να σκάσει.

<<Αλλά σε προειδοποιώ.Μολις με δοκιμάσεις δε θα μπορέσεις να με αφήσεις,>>ένα μαξιλάρι προσγειώθηκε στο πρόσωπο του και εκείνος σαστησε.

<<Εκνευριστικός και βλαμμένος,>>φώναξε η Όλιβ και πήγε στο δωμάτιο της.

Ο Ορφέας άρχησε να γελάει .
Τέντωσε το χέρι του και άρπαξε την μπύρα του πάνω από το τραπεζάκι.

<<Θα την πεθάνεις στο τέλος,>>του είπα γελώντας.

Έσκυψα και έφερα το χέρι μου στο πιγούνι της Χάρυβδης που με κοιτούσε και εκείνη σαστισμένη.
Η Σκύλλα είχε νεκρώσει στο πάτωμα ακόμα γυρισμένη με την κοιλιά προς τα επάνω.
Γαβγίσε με παράπονο κοιτώντας τον Ορφέα.

<<Τώρα βρε ανυπόμονο πλάσμα,>>της φώναξε και σηκώθηκε να πάει προς το μέρος της.<<Θα το παραδεχτεί στο τέλος ότι με αγαπάει θα το δεις,>>μου έκλεισε το ματι ,έσκυψε και άρχησε να την χαϊδεύει.

Ήμουν η Σκύλλα.Ενα άγριο θηρίο,έτοιμο για μάχη αλλά για κάποιο λόγο ήθελα να πέσω κάτω ,να γυρίσω ανάσκελα και να τον αφήσω να μου χαιδεψει την κοιλιά.
Και άλλα σημεία.

Κακό ,πολύ κακό.
Το χόρτο φταιει.

Ειμαι ενήλικη γυναίκα.
Σκοτώνω κόσμο,μόνο με μια κίνηση του χεριού μου.
Δε δέχομαι μαλακίες από κανέναν.
Και όμως τώρα είμαι εδώ , μουδιασμένη.
Ακόμα νιώθω τη γεύση του.
Καρπούζι, τσιγάρο και Ορφέας.

Την έχω πατήσει.

Όλο το σώμα μου ηλεκτρίστηκε από την αίσθηση του.
Έπρεπε να κρατηθώ.
Άνοιξα το κουτί της Πανδώρας και τώρα δεν έχει γυρισμό.
Είχε δίκαιο.
Όταν τον δοκιμάσεις δεν μπορείς να μη θέλεις και άλλη δόση.
Είναι σαν δηλητήριο,σαν ναρκωτικό.
Σαν δαίμονας σουμουμπος.
Που σε παρασύρει στη λαγνεία.
Με αυτάτα μπλε μάτια Αυτά τα χείλη.
Τα λακάκια που σχηματίζονατιανοταν γελάει στα μάγουλα του.

Έχει λακάκια.
Τι πάει στραβά μαζί μου;
Είχα άντρες ,γυναίκες.
Πολλά ,πολλά φιλιά.

Αλλά αυτό.Γαμωτο ,είναι σαν...
Είναι σαν...

Όχι,δε πρέπει να το σκέφτομαι.
Είναι απλά ένα φιλί.
Δεν σημαίνει τίποτα.
Δεν μοιάζουν τα συναισθήματα.
Εγώ δεν ερωτεύομαι.
Δεν γίνεται.

Δεν μπορώ να το αφήσω να ξανασυμβεί.
Θα του ραγισω τη καρδιά σε ένα μήνα αν συνεχιστεί αυτό.
Αλλά το σώμα μου δεν υπακούει.
Ακόμα η ανάσα μου τρέχει με ρυθμούς ασταμάτητους.
Το δέρμα μου είναι αναμμένο.
Και το μυαλό επαναλαμβάνει το όνομα του.

Δεν μπορώ να τον αγαπήσω.
Υποσχέθηκα πως δε θα το ξανά κάνω.
Αλλά είναι τόσο δύσκολο.

<<Τι ήταν αυτό;>>

Με ρώτησε η Όλιβ λίγα λεπτά αργότερα.
Στεκόμουν δίπλα από τους καναπέδες που καθόμασταν και επινα την μπύρα μου.

Οι Μέλισσες είχα κατέβει από την πίστα και είχαν φύγει τελειώνοντας τη συναυλία τους υπογράφοντας μερικά αυτόγραφα.

Γαμημένο τραγούδι .
Εσύ φταις.

Ο Ορφέας χόρευε με τον Μάρκο.Κουνόντας τους πισινούς τους.

Θεέ μου ,αυτό ο κωλος.
Γαμώ.... Συνέλθε.
Ενήλικη.Σοβαρή ,είπαμε .

Η Ξένια με την Δάφνη και την Άλις χόρευαν επίσης.
Η Σοφία στους ώμους του Πέτρου χόρευε και αυτή στο ρυθμό.

Αναρωτήθηκα που ήταν ο Άρης και η Υβόννη .Πως και δεν ήταν τριγύρω από τον Ορφέα ήταν περίεργο;

Είχα και λίγη όρεξη να σπάσω πλάκα με τον μεγάλο.
Είχα ώρα να τους δώ.
Και πόσο μάλλον και την Ανδριάνα του Γαβριήλ.

Οι υπόλοιποι με τον Ρεν ,την Ηρώ και τον Αχιλλέα ήταν στον καναπέ και γέμιζαν τα ποτήρια τους με ποτό γελώντας.

<<Δε καταλαβαίνω τι εννοείς;>>

Της είπα συνεχίζοντας να κοιτάω το πλήθος.
Είχαν ανάψει τα αίματα στο πάρτι.
Με δυσκολία φώναζα για να μηλισω κάνοντας επειδή μεγάλη προσπάθεια και να την ακούσω.

Its my Birthday από Will.I.AM,έπαιζε ο DJ.

<<Τον φίλησες>>.

<<Και;>>Σήκωσα το μπουκάλι της μπύρας στο στόμα μου.

<<Δένεσαι,>>μου είπε μονότονα.

<<Όχι.Ολιβ ένα φιλί ήταν.Δεν είμαι έφηβη>>.

<<Συνέχισε να έχεις αυτές της αυταπάτες και θα καείς και θα πάρεις και εμάς μαζί.
Για όνομα του Θεού Εύα.
Φεύγουμε σε ένα μήνα.Δεν ξέρουμε καν πότε θα γυρίσουμε και αν.
Θα τον αποτελειώσεις .Πρέπει να του το πεις.Πρεπει να τους το πεις,>>κοίταξε τριγύρω.

Φεύγαμε.
Μετά από την απόφαση της Έρης να μας αποκλείσει για ένα διάστημα από τις αποστολε.
Τα έχασα.
Δεν γινόταν να είμαι στην απέξω.
Διακυβευονταν πολλά πράγματα και κυρίως ο Ελάιζα.
Έλεγε πως δεν ήμουν συγκεντρωμένη και πως αυτό θα κόστιζε όλη την επιχείρηση.
Και μπορεί να έπεφτα και νεκρή προσπαθώντας να ....

Είχαμε μπλέξει και όλους του υπόλοιπους σε όλο αυτό.
Με τη θέληση τους βέβαια.
Αλλά δεν ήταν σαν και εμάς.
Και δεν ήξεραν ούτε τα μισά σε τι είμασταν μπλεγμένοι.

Ο σκοπός μου να βρω τον Ελάιζα ήταν σημαντικός .Και για να φέρω ις περας την αποστολή αυτή έπρεπε να είμαι επικεντρωμένη στο στόχο μου.

Αν συνέβαινε οτιδήποτε σε οποιονδήποτε.
Στον Ορφέα...
Θα ήταν μια σφαίρα στο κεφάλι μου από τα δικά μου τα χέρια.
Γιατί τον πόνο δεν θα τον άντεχα .
Να χάσω έστω και έναν από τα βλαμμένα νήπια μου.

Γι'αυτό αποφάσισα πως όλο αυτό έπρεπε να το κάνω μόνη μου με την ομάδα μου
Να τους αφήσω στην απέξω.
Για να είναι ασφαλείς.
Να ζήσουν την ζωή τους.
Βέβαια ο Αχιλλέας δε θα το άφηνε αυτό να συμβεί γιατί είναι αδερφός του.
Ούτε ο Ορφέας.
Γι'αυτό φοβαμαι να το πω.
Ότι φεύγω.

Ίσως και για πάντα.

Ζω για την δουλειά μου.
Για το στόχο μου.
Η φυσιολογική ζωή δεν είναι για μένα.

Έχω κάνει πολλά πράγματα για τα οποία δεν μπορώ να μιλήσω.
Μου συνέβησαν πολλά που άλλαξαν τη ψυχή μου.
Γι'αυτό το φυσιολογικό,
σχέση ,αγάπη,έρωτας.
Ένα ζεστό σπίτι γεμάτο φωνές και γέλια.
Δεν θα διαρκέσει.
Τόσα τραύματα δεν μπορούν να θεραπευτούν.

Τα έζησα.
Τα είχα.
Τα έχασα.
Ποτέ ξανά.

Ζώ σε έναν επικίνδυνο κόσμο.
Με κινδύνους να καραδοκούν σε κάθε γωνιά.
Με τοσους εχθρους που δεν μπορούν να μετρηθούν.
Πρέπει να τους εξολοθρεύσω ολους.
Για να γίνει ο δικός τους κόσμος καλύτερος.

Για να είναι όλοι τους ασφαλείς πρέπει να το κάνω όλο αυτό μόνη μου.
Αλλά δε θα τρέξω αυτή τη φορά.

<<Εύα,είναι και κάτι ακόμα,>>είπε με σοβαρή φωνή η Έρη.

<<Τι;>>

<<Νομίζω,ότι όλο αυτό με τον Ελάιζα και το βίντεο είναι παγίδα>>.

Την κοίταξα απορρημενη.
Φυσικά ήταν παγίδα.
Αλλά τα λόγια της έκρυβαν από πίσω πάντα κάτι ακόμα.

<<Δεν είναι παγίδα μόνο για εμάς.Πιστεύω πως είναι για εσένα προσωπικά,ένα μήνυμα.Να σε προκαλέσει Για να πάρει αυτό που θέλει Δεν έχει τελειώσει με την Ηρώ .Με κανέναν δεν έχει τελειώσει.Θα πάρει αυτό που θέλει με οποιονδήποτε τρόπο.Αλλα αυτό με τον Ελάιζα είναι παγίδα για να τον βρειτε.Θα σας περιμένει.Γιατι ξέρει πως αν πας θα ακολουθήσουν. Με ένα σμπάρο δύο τριγώνια>>.

<<Εμένα γιατί να με θέλει;>>

<<Δεν ξέρω.Το ψάχνω.Εχω μια υποψία.Αλλα  αν είναι αυτό που νομίζω τα πράγματα δεν είναι καλά>>.

Γι'αυτό δε γίνεται να αφεθώ.
Ούτε και να τον αφήσω να περάσει τη γραμμή ξανά.
Αλλά η γαμημενη μου καρδιά είναι ήδη σε έκσταση.
Ουρλιάζει το όνομα του.
Και εγώ δεν μπορώ να την φιμώσω.
Έχω έναν μήνα για να πω το αντίο σωστά.
Να το κάνω σωστα.
Γιατί το χρωστάω σε όλους.
Και σε εμένα .
Γιατί γαμώ,αυτή είναι ακριβώς η ζωή που θα ήθελα .
Με όλους...Με εκείνον...
Ακριβώς όπως είχα με εκείνη...
Μου λείπει.Μου λείπει πολύ.
Ξέρω πως καταλήγει η ευτυχία.

Πως είναι να την γεύεσαι και να σου την παίρνουν.
Αυτή τη φορά δε θα το αφήσω να συμβεί.

<<Από πότε σε νοιάζει τι θα πάθει;Δεν τον συμπαθείς αφού,>>δεν ήμουν καλή ψεύτρα αλλά μου βγήκε απότομα.

<<Ποιος είπε ότι δεν το συμπαθώ;Να τον σκωτώσω θέλω βέβαια κάποιες φορές.Αλλα γαμώ Έχει δίκαιο.Ειναι εθιστικός.Η ενέργεια του. Η αύρα του .
Πως γίνεται ένας άνθρωπος που έχει περάσει τόσο δυστυχία να έχει τόσο φως και χαρά μέσα του.Και να μη το θες σε τραβάει>>.

<<Ναι ,το κάνει,>>της απάντησα κοιτώντας τον που χόρευε.
Τα ξανθιά μαλλιά του έπεφταν στο πρόσωπο του καθώς κινούνταν
Όλο το πρόσωπο του έλαμπε.
Είχε κατεβάσει το πάνω της φόρμας του και είχε μείνει με την μπλούζα του.

Τα τατουάζ του φαίνονταν στα χέρια σκορπισμένα.
Τίναζε τα χέρια του στο ρυθμό.
Και το χαμόγελο του.
Το γαμημένο χαμόγελο του.
Έκανε πράγματα στο μέσα μου ξανά τόσο γνώριμα ,αλλά τοσο τρομακτικά.

Με κοίταξε και μου έβγαλε την γλώσσα του.
Το σκουλαρίκι φάνηκε και λαμπύρισε από τα φώτα .

Η γλώσσα μου θυμήθηκε την αισθητή του πάνω της και όλο το σώμα μου αναρύγισε.
Όσο με φιλούσε το μυαλό μου εξεράγει.
Και το μόνο που ήθελε ήταν να τον νιώσω παντού.
Σε κάθε γωνιά του σώματος μου.
Ηθελα να το νιώσω ανάμεσα στα πόδια μου και να μην σταματήσει ποτέ.

<<Τι στο διάολο κάνει ,>>φώναξε ο Αχιλλέας κοιτωντας στο πλήθος.

Γύρισα το κέφαλι μου.
Ο βλάκας ο Γαβριήλ χόρευε twerk στην πίστα.

<<Πόση κόκα ήπιε;>>
Ρώτησα προς την παρέα .
Φορούσε τη μάσκα του και κοιτούσε προς τη μεριά μας.

Ο Ορφέας τον κοίταξε περιεργα και έπειτα τον ακολούθησε στον ρυθμό.
Τώρα χόρευαν συχρονισμένα

Τι στο διάολο βλέπω;

Η Ξένια είχε μείνει με ανοιχτό το στομα.

Ήταν ένα θέμα που δεν περίμενα να δω.
Σφυρίγματα και επιφυμίες ακούγοντας γύρω μας.

Η Σοφία τον κοίταξε από τους ώμους του Πέτρου ,σουφρώνοντας τη μύτη της και για ενα λεπτό σαν να είδα το πρόσωπο της να σκληραίνει.
Έπειτα κούνησε το κεφάλι της σαν κάτι να ήθελε να διώξει και συνέχισε να χορεύει.

Ήταν περίεργος όλο το βράδυ .
Δεν το συνήθιζε να είναι αλλόκοτος
Όσοι κόκα και με είχε πιει.
Όσα ποτά και αν είχε καταναλώσει
Ο μαλακός άρπαξε το μπουκάλι μας,ποιος ξέρει πόσο ήπιε .
Ήταν πάντοτε συγκροτημένος ,με όλες τους τις αισθήσεις οξυμένες.
Αλλά τώρα ήταν ένα αντίγραφο του Ορφέα.
Και εκείνος φιανόταν όπως το διασκέδαζε πολύ που ήταν έτσι.

<<Με αγκάλιασε από μόνος του,>>μου είπε η Ηρώ καθώς είχα κάτσει δίπλα της
<<Ποτέ δεν το έκανε από μόνος του.Ενταξει είναι μια αγκαλιά δεν είναι περίεργο.Αλλα και πάλι.Δεν ξέρω,ίσως φταίει ότι είναι χαρούμενος για τα γενέθλια του>>.

<<Ηλίθιος,αύριο θα έχει ημικρανίες και θα είναι μέσα στη γκρίνια,>>είπε ο Αχιλλέας.

Εγώ δεν είχα σταματήσει να τον κοιτώ.
Ο δεικτης του ακούμπησε το πιγούνι της Ξένιας και χαμήλωσε το κεφάλι του κάνοντας την χαρακτηριστική κίνηση του Ghostface,γέρνωντας το κεφάλι αριστερά.

Εκείνη του πέταξε το χέρι και κατευθύνθηκε προς τα εμάς.

<<Τι έγινε ;>>Την ρώτησε η Ηρώ.

<<Τίποτα.Οι μαλακίες του Γαβριηλ και καλά θέλει να το παίξει τρομακτικός>>.

Εκείνος απομακρύνθηκε από το σημείο.
Και πάλι δε σταματούσα να τον κοιτάζω.
Ήταν πολύ περίεργος.
Ούτε και η Σοφία ,που τώρα την είχε κατεβάσει ο Πέτρος από τους ώμους του,είχε σταματήσει να τον κοιτάζει.

Ο Μάρκος έλεγε κάτι στον Ορφέα και εκείνος τον χτύπησε απαλά με την παλάμη του στο στέρνο .

Λίγα λεπτά αργότερα βρισκόμασταν έξω από το κτήριο στο τεράστιο πάρκινγκ του.

Ό περισσότερος κόσμος είχε βγει έξω γιατί καθημερωμενο σόου της Τριάδας.

Τα αμάξια είχαν αδειάσει το χώρο.
Και πλέον βρίσκονται μόνο τέσσερα.

<<Καλά πότε πήρες καινούργιο αμάξι,>>ρώτησα τον Ορφέα.
Δεν είχε σταματήσει να με κοιτάει.

<<Έκπληξη,>>μου είπε και με φίλησε στο μάγουλο.<<Εγώ και ο Γαβριήλ είπαμε να αλλάξουμε τώρα που πήγαν καλά οι δουλειές.Θα σε πάω βόλτα μην ανησυχείς Όμορφη>>.

Δύο σπορ αμάξια ένα κόκκινο και ένα πορτοκαλί ήταν στη μέση .
Δεξιά ένα άσπρο με τον Πέτρο να στέκεται δίπλα.

Και ένα ακόμα άσπρο με έναν φαλακρό τύπο δίπλα.

<<Τι θα κάνετε;>>

<<Drift,λίγο σόου να ανάψουν τα αίματα>>.

<<Έτοιμος;>>

Είπε ο Γαβριήλ που είχε βγαλει τη μάσκα του και μας πλησίασε.

Τον κοιτάξαμε και οι δύο περιέργα.
Δεν είχε κανένα ίχνος μαλακινσης όπως πριν.

<<Είσαι σίγουρος ότι είσαι καλά και μπορείς να το κάνεις;>>

<<Δε καταλαβαίνω τι εννοείς;Γιατί να μην είμαι ;>>

Πήρε μια τελευταία τζούρα από το τσιγάρο του και το πέταξε κάτω σβήνοντας το με την μαύρη του αρβύλα .

<<Ξέρω εγώ;Μετά από τόσο...>>είπε ο Ορφέας και κούνησε τον πισινό του πάνω κάτω .<<Λεω μήπως κουράστηκες>>.

Ο Γαβριήλ τον χτύπησε με την παλάμη του ,στο πίσω μέρος του κεφαλιού και εκείνος την ετριψε.

<<Κόψε της μαλακίες και έλα να τελειώνουμε>>.

Τον άρπαξε και τον τράβηξε προς τα αμάξια.

<<Απλά λέω μωρέ,αμέσως να νευριάσεις.Πρεπει να κάνεις σεξ οπωσδήποτε με έναν φυσιολογικό άνθρωπο.Οχι με την μάγισσα.Να στανιαρεις>>.

Ο Γαβριήλ του γρυλισε.

Όλοι είχαμε μαζευτεί τριγύρω σε απόσταση ασφαλείας.

Τα αμάξια έκαναν ένα ένα στροφές .
Πατούσαν φρένο
Ανέπτυσσαν ταχύτητα .
Μάρσαραν .
Καπνός έφευγε από τις ρόδες.
Ο ήχος εκκωφαντικός
Σκόνη παντού.
Τα φώτα τους έξι αν την νύχτα στα δύο.

Φωνές και σφυρίγματα ακούγονταν με την μουσική ακόμα να παίζει από μέσα.
Πρώτος ήταν ο ένας τύπος,έπειτα ο Πέτρος.
Έκλεισε τον γύρω του βγαίνοντας από το αμάξι.

Ο Άρης που δια μαγείας είχε εμφανιστεί τον σήκωσε στους ώμους.
Έπειτα πήρε σειρά ο Γαβριήλ.
Το πλήθος οργίασε και εκείνος σαν ένας άλλος μανιακός της ταχύτητας μαρσαρε περισσότερο και έφερε σε στροφή το αμάξι.

Έπειτα βγήκε από το αμάξι και έβγαλε την γλώσσα τους στον Ορφέα ,σήκωσε τα χέρια ψηλά και ο Άρης έπεσε πάνω του και τον σήκωσε και αυτόν.

Ο Ορφέας μειδίασε.

Η Υβόννη πλέον και αυτή δίπλα του τίναξε τα μαλλιά της.
Σηκώθηκε στις μύτες και τον φίλησε στο μάγουλο.
Ρίχνοντας μου ένα βλέμμα περίεργο.

Ήταν το εκατοστό σίγουρα από εκείνα που είχα φάει όλο το βράδυ.
Ειδικά μετά το σκηνικό.

Κάθε κοπέλα σε κάθε γωνιά με κοίταζε με βλέμμα ισάξιο μιας μαχαιριάς.

Ήταν δημοφιλής.
Πολύ δημοφιλής ο μικρός.

Είχα ακούσει αρκετές ιστορίες του για τις κατακτήσεις του,από τα παιδιά της λέσχης μεταξύ σοβαρού και αστείου.

Μερικές μου τις είχε πει και εκείνος.
Δεν με ένοιαζε όμως.
Ο καθένας κάνει ότι θέλει στο κρεβάτι του
Αλλά τώρα έβραζα.

Μπουνιά ακριβώς στο δεξί μάγουλο.
Δε θα πονέσει πολύ.
Ίσα ίσα θα ζαλιστεί λίγο.
Μια χαρά θα είναι μόλις σηκωθεί.
Εύα φτάνει σύνελθε.
Είναι η κοπέλα του.

Την ξεχνάει συνέχεια όμως.
Οι μπάμιες εχουν περισσότερο γεύση από τη σχέση τους.

Και εκείνος σε φίλησε .
Τον φίλησες πίσω.
Γιατί όλα έχουν γίνει το τόσο περίπλοκα;

<<Δες πως το κάνουν σωστά ,>>του είπε ο Ορφέας και μπήκε στο δικό του αμάξι.

Και η κόλαση ξέσπασε.
Ήταν καλύτερος και από τους υπόλοιπους.
Ο έλεγχος που είχε στο αμάξι ήταν αξιοθαύμαστος.
Καμία στροφή δεν του έφευγε καθώς έκανε το κύκλο στο κέντρο του πάρκινγκ.

Τα μάτια του επικεντρωμένα.

<<Μαλάκα,>>φώναξε ο Γαβριήλ και γέλασε δυνατά.

Ο Ορφέας γύρισε το τιμόνι με μαεστρία και έπειτα σήκωσε το ένα του χέρι με το μεσαίο του δάχτυλο σε θέα. Βγάζοντας τη γλωσσα στο Γαβριήλ σταμάτησε το αμάξι.

Ήταν ένα θέμα απίστευτο.

<<Δεν ήξερα ότι κάνατε κάτι τέτοιο,>>είπα στον Αχιλλέα που ήταν δίπλα μου με την Ηρώ μπροστά μας .

Η Σοφία είχε ανέβει στη καρότσα ενός άσπρου αμαξιού με κάποια άλλα άτομα,τον Μάρκο και τον Φίλιππο.
Κρατούσε το ρόπαλο της Ξένιας.Το κουνούσε στον αέρα και ζητωκραύγαζε.
Έπειτα κοίταξε προς τα πίσω στο κτήριο και σούφρωσε πάλι τη μύτης της .
Κούνησε ξανά το κεφάλι της και κοίταξε μπροστά.

<<Σκήσε τους, αδερφούλη.Να φανε τη σκόνη σου>>.

<<Είναι ένα από τα χόμπι μας,>>είπε ο Αχιλλέας .

<<Ένα;>
Σήκωσα το φρυδι μου

<<Ε ναι ανάμεσα στο να είμαστε δολοφόνοι και άξεστοι έχουμε και αυτά ,>>είπε και μου έκλεισε το μάτι.

<<Όλο εκπλήξεις>>.

<<Καλά είναι καταπληκτικός ο δικός σου,>>μου φώναξε ο Ρεν.

Ο δικός μου.

<<Θέλει λίγες αλλαγές το αμάξι αλλά θα του δείξω τι πρέπει να κάνει,>>είπε η Άλις που παρόλο που ήταν μικρή ήξερα σχεδόν τα πάντα για καινούργιες τεχνολογίες.

<<Να δω πως θα ξεφύγεις,>>είπε η Όλιβ.

<<Τι;>>

<<Ε,δεν τον βλέπεις;>>

Τον βλέπω .Τον είδα Τον έβλεπα.
Καθώς έβγαινε από το αμάξι με τον Γαβριήλ να τον αρπάζει από τον ώμο κι να ανάβει τσιγάρο.

Φώς.

<<Επ, >>άκουσα μια φωνή από πίσω μου.
<<Όλο το βράδυ δεν ήρθες να μας μιλήσεις>>.

<<Μπιλ,>>αναφώνησα και γύρισα να τον κοιτάξω.
Τον αγκάλιασα.

<<Όλο παράπονα είσαι.Αφου μια χαρά περνάς με την Λούσι εδώ,>>συνέχισα κοιτόντας την γυναίκα δίπλα του.

Γέλασε .

<<Πως είναι το κορίτσι σου;>>
Του είπα περιπαιχτικά.
Σαν να άκουσα ένα γρύλισμα από δίπλα μου,αλλά δεν έδωσα σημασία .

<<Καλύτερα να μη πούμε τίποτα εδώ,γιατί καταλαβαίνεις.Παιζεται λίγο το κεφάλι μου,>>έφερε την παλάμη του στο στόμα και μίλησε χαμηλοφωνα.
Μου έκλεισε το μάτι και γέλασε.

<<Το χω, μην ανησυχείς.Αν κουνηθεί τον έσφαξα,>>έκανα κίνηση με τον αντίχειρα μου στο λαιμό λες και με κόβω.

Έσκασε σε περισσότερα γελια.
Και νομίζω πως άκουσα τον σκύλο πάλι.

<<Τι ντυθηκατε είπαμε;>>
Τον ρώτησα κοιτόντας το απλό τους ντύσιμο .
Τζιν σκούρο.
Πουκάμισο.
Απλό μπουφάν δερμάτινο.

<<Ενήλικες που απεχθάνονται τα πάρτι Πηγαίναμε για Ντιν και Σαμ από το Σουπερνατουραλ,αλλά δε μας βγήκε>>.

<<Καλά ο Γαβριήλ οδηγάει;Πότε πρόλαβε να βγει;>>Μας διέκοψε η Λούσι.

<<Τι εννοείς;>>
Την ρώτησα απότομα.

<<Εννοώ πως πριν λίγο.Πριν βγείτε όλοι έξω και έρθουμε και εμείς τον είδα να φεύγει με τη Ξένια;>>

Το αίμα μου πάγωσε.

<<Τι σκατά εννοείς έφυγε με τη Ξένια;>>
Είπε ο Αχιλλέας.

<<Τι τι εννοώ.
Τον είδα που πήγαινε προς τα μέσα>>.

<<Αχιλλέα;>>Είπε η Ηρώ με γουρλωμένα ματια .

Κοίταξα τριγύρω μου όπως και εκείνη.
Ήξερα τι θα πει.

<<Που είναι η Ξενια;>>
Είπε με τρεμάμενη φωνή.

Δεν είχαμε καταλάβει ότι δεν ήταν μαζί μας τόση ώρα.

<<Τι πάθατε ;>>
Είπε ο Ορφέας.

<<Γαβριήλ ήσουν μέσα με τη Ξένια πριν λίγο;>>Τον ρώτησε ο Αχιλλέας καθώς ο τρόμος εμφανιζόταν σε ολονών το πρόσωπο.

<<Τι λες βρε μαλάκα αφού οδηγούσα.Τι έγινε;>>

<<Παιδιά τι πάθατε;>>
Είπε ο Μάρκος καθώς είχε πλησιάσει με τον Φίλιππο .

<<Σε είδα μέσα με τη Ξένια και απορούσα ποτε πρόλαβες να βγεις,>>συνέχισε εκείνη.

<<Τι σκατά λες Λούσι;>>
Κοίταξε τριγύρω του ψάχνοντας ακριβως το ίδιο με εμάς
<<Που είναι;>>
Είπε πανικόβλητος..
Το πρόσωπο του άρχησε να σκληραίνει.
Τα χέρια του έγιναν γροθιές.

Ο Ορφέας άρχισε να παίρνει τηλέφωνα.

<<ΓΑΜΏΤΟ,>>φώναξε.<<Το ήξερα.Τι στολή φορούσε ο τύπος που είδες με την Ξένια ;Ίδια με τον Γαβριήλ;>>

<<Την ίδια στολή του Ghostface>>είπε η Λούσι.

<<Μου κάνεις πλάκα.Ορφεα;>>είπε ο Αχιλλέας.Κοιταχτήκαμε ολοι με την ίδια σκέψη κατά νου.
Φώναζε από χιλιόμετρα τι συνέβαινε.
Και δεν ήταν καλό.

Σε ένα πάρτι θα πας Εύα τι μπορεί να συμβεί;
Η αποκάλυψη ,με τον διάβολο επίτιμο καλεσμένο.

<<Τι;Έλεγξα τα πάντα δεν έχει τίποτα περίεργο το βίντεο από τις κάμερες.
Και η λίστα όλη είναι τσεκαρισμενη.Ουτε η ασφάλεια είδε κάτι.Δεν ξέρω καν πως μπήκε,>>είπε καθώς έκλεινε το τηλέφωνο του.

<<Όχι,>>ψέλλισε η Ηρώ.

Γαμώ την τρέλα μου.

<<Να γιατί φερόσουν περίεργα,>>συνέχησε ο Ορφέας .<<Είπα και εγώ τέτοιο twerk που το έκρυβες;>>Ο Γαβριήλ τον αγριό κοίταξε και εκείνος σήκωσε τα χέρια σε άμυνα.

Πανικός ξέσπασε.
Εγώ έκανα νόημα στην ομάδα μου να διασκορπιστεί και να ψάξει.
Ο Μπιλ το ίδιο στα παιδιά της λέσχης και της Λούσι.

<<Πριν πόσα λεπτά Λούσι τους είδες και που;>>Της φώναξε ο Γαβριήλ νευριασμένος.

<<Πριν ξεκινήσετε,δε θα έχει δέκα λεπτά.
Πήγαν προς τους μέσα χώρους>>.

<<ΓΑΜΩ,έχει πεθάνει θα τον σκοτώσω.
ΣΟΦΙΑ,>> φώναξε και την έψαξε με το βλέμμα του.

<<Δεν είναι εδώ,>>είπε ο Μάρκος.

<<Που σκατά είναι;>>Γρυλισε ο Αχιλλέας

<<Δε ξέρω στα ξαφνικά πήδηξε από τη καροτσα και πήγε προς τα μέσα.
Ίσως ήθελε τουαλέτα,>>του απάντησε ο Φίλιππος.

<<Αυτό είναι κακό .Πολύ κακό,>> μουρμούριζε ο Μάρκος ,καθώς περπατούσε ανήσυχος, πάνω κάτω με τα χέρια του μπλεγμένα στα μαλλιά του.

<<Γαμώ το κέρατο μου,>>άρχισε να περπατά γρήγορα προς το κτήριο.
Ο κόσμος γύρω μας δεν είχε πάρει χαμπάρι τι γινόταν καθώς ακόμα έρεε η αδρεναλίνη από τον ενθουσιασμό.

<<Το ήξερα ,>>αναφώνησε ο Αχιλλέας.

<<Μη τολμήσεις και το πεις.Εκείνη δεν θα το έκανε ποτέ αυτό που σκέφτεσαι.Γαβριήλ πες του,>>ειπε η Ηρώ καθώς προχωρούσαμε από πίσω τους.

Αλλά πριν προλάβει να απαντήσει.
Κραυγές ακούστηκαν από μέσα και κόσμος άρχισε να βγαίνει προς τα έξω έντρομος.

<<Τι στο διάολο συμβαίνει;>>
Φώναξα.

Μια κοπέλα έκλαιγε καθώς προσπαθούσε να βγάλει αυτό που βρισκόταν πάνω της.

Κόκκινο.
Παντού υπήρχε κόκκινο.
Στα ρούχα τους ,στα μαλλιά.
Κάποιοι όμως ήταν καθαροί.

<<Είναι αίμα ,>>φώναξε ένας άλλος.

<<Ορφέα μου αρέσει που είπες ότι όλα ήταν υπό έλεγχο,>>του είπε ο Αχιλλέας.

<<Δεν είναι η ώρα τώρα. Συγκεντρώσου. Μπορείς να με κράξεις αύριο.Παμε>>.

Δεν ακούστηκε ήχος από όπλο.
Ή από κάτι που να υποδείκνυε ότι κάτι τραγικό είχε συμβεί.

Τότε γιατί το σκηνικό έμοιαζε σαν να βγήκε από ταινία τρόμου;

Halloween καλώς ήρθες.