Κεφάλαιο 12ο
Τώρα.
Ορφέας,22 ετών.
Αυτή θα είναι η τελευταία μου νύχτα πάνω εδώ στη Γή.Αν κρίνω από το βλέμμα του Αχιλλέα ,είμαι νεκρός και σίγουρα το πτώμα μου θα βρεθεί κάπου θαμμένο στη Σαχάρα.
<<Μου κάνεις πλάκα τώρα.Αυτο είναι απίστευτο,>>φώναξε δυνατά ο Μάρκος πάνω από τη δυνατή μουσική.
Ο Αχιλλέας πρέπει να μουγκρισε αν κρίνω από το πόσο έσφιξε τη γνάθο του και τα χέρια στο καροτσάκι της Ηρώς.
Το Warehouse ,έτσι βαφτίστηκε ο διώροφος χώροςς ,δεν έμο7ιαζε καθόλου με αυτό που ήταν πριν.
Δε θέλω να παινευτώ αλλά είχα κάνει πολύ καλή δουλειά.
Έμοιαζε με νυχτερινό κλαμπ.
Η πίστα που θα εμφανιζόντουσαν οι Μέλισσες ήταν στο βάθος .
Στη μέση ήταν το μπαρ, που λειτουργούσε και τα πρωινά σερβίροντας καφέ,δεξιά και αριστερά σταντ με σκαμπό και σε διάφορα σημεία καναπέδες με τραπεζάκια.
Ο πάνω όροφος ξεχώριζε από το μπαλκόνι που είχε ακόμα περισσότερους καναπέδες .
Τα φώτα ήταν χαμηλά με νέον δέσμες ,να φωτίζουν ανά διαστήματα και με προβολείς.
Στο βάθος υπήρχαν διάφορες πόρτες που οδηγούσαν σε διαφορετικά δωμάτια ,στα οποία καθημερινά διεξάγονταν ειδη αθλημάτων ,όπως αναρίχιση ,σκοποβολή ακόμα και συνεδρίες γιογκα.
Εκθέσεις και διάφορες διαλέξεις επίσης φιλοξενούνταν εκεί.
Τώρα ήταν κλειστά για τη σημερινή μέρα.
Ο κεντρικός χώρος ανάμεσα στα σταντ και το μπαρ άφηνε το κόσμο να κινείται ελεύθερα και να χορέυειι.
Βέβαια λόγο του Halloween όλοι ήταν ντυμένοι ,ακόμα και το προσωπικό.
Από την οροφή κρέμονταν σκελετοί ,αράχνες, νυχτερίδες και διάφορα τρομακτικά διακοσμητικά
Μέχρι και κολοκύθες υπήρχαν .
Στους τοίχους υπήρχαν ταπετσαρίες με διάφορα ρέτρο σκηνικά σε διάφορα πολύχρωμα σχέδια.
Όλοι ενθουσιάστηκαν φυσικά εκτός από τον κύριο Grinch.
Γιατί ο χώρος ήταν γεμάτο από κόσμο.
<<Είπες πως θα ήταν περίπου στα διακόσια άτομα,>>μου είπε.
<<Ε ,τι διακόσια,τι τριακόσια, τι πεντακόσια.Έλα μην είσαι στριφνος,>>έβαλα το χέρι μου γύρω από των ώμο του.<<Προχώρα προς στους καναπέδες,πιες ένα ποτό χόρεψε με το κορίτσι σου Διασκέδασε για μια φορά και άστα όλα πάνω μου. Όλα είναι υπό έλεγχο,>>του χαμογέλασα πλατιά χτυπόντας τον με την παλάμη μου στο στήθος.
<<Αυτό τώρα καλό είναι;>>
Αναρωτήθηκε και ξεφύσιξε.
Με υποτιμούσε στο ότι δε μπορούσα να ελέγξω τη κατάσταση .
Δεν είχε άδικο βέβαια, δεν ήταν λίγες οι φορές που τα είχα σκατώσει.
Αλλά αυτή τη φορά ήταν όλα υπό έλεγχο.
Όλοι όσοι ήταν εδώ μέσα τους ξέραμε.
Η περίμετρος φυλάσσονταν.
Και η ασφάλεια μας ήταν απόρθητη.
Οπότε κανείς δεν θα έμπαινε χωρίς έλεγχο.
Κραυγές και επιφωνήματα άρχισαν να έρχονται κατά πάνω μας.
Τα παιδιά της λέσχης με τον Άρη ντυμένο ώς Aquaman και τον Πέτρο ώς Τομ Κρουζ από το Top gun, έτρεξαν κατά πάνω μας και πιάσανε τον Γαβριήλ.
Ο Άρης τον έβαλε στους ώμους του και άρχησαν να τον πηγαίνουν προς την πίστα.
<<Αφήστε τον κάτω,θα του χαλάσετε τη στολή,>>φώναξε η καργια και πήγε από πίσω τους ,με την ουρά στο πισινό της να κάνει σβούρες.
Στο πέρασμά της σκούντηξε την Δάφνη που έβγαινε από το πλήθος.
<<Τρελοί είναι όλοι τους Τρελοί,>>φώναξε η Δάφνη ντυμένη ως Τρίνιτι από το Μάτριξ.<<Απορώ πως τους αντέχεις ,>>γύρισε προς την Εύα και εκείνη γέλασε.
<<Γεια σας παιδιά.Μάρκο..>>
Συνέχισε και εκείνος τίναξε τις ξανθές μπούκλες από την περούκα του τίναξε τον λευκό χιτώνα στον ώμο του κρατοντας το μπουφάν του στο χέρι
Έπειτα τράβηξε τον Φίλλιπο προς τους καναπές χωρίς να πει κουβέντα.
Η πανοπλία του γιαλιζε στα φώτα .
Εκείνος απλά αναβίωσε τους όμως και σχημάτισε με τα χείλη του ένα συγγνώμη.
<<Ω έλα τώρα Μάρκο,ακόμα θυμωμένος είσαι;>>Του φώναξε η Δάφνη και άρχισε να περπατά γρήγορα από πίσω του δυσανσχετωντας.
<<Δε φταίω εγώ που σε αναγνώρισε η γιαγιά στο ΚΑΠΙ>>.
Οι υπόλοιποι ακολούθησαν από πίσω τους.
Η Ξένια έπιασε κουβέντα με κάποια άτομα από τη λέσχη .
Οι Αθηναίοι ήταν και αυτοί εδώ.
Ο τύπος που έφαγε ξύλο από τον Γαβριήλ πλέον γνωρίζοντας την θέση του απλά στεκόταν μακρια και την κοιτούσε.
<<Θα κάνουμε μια βόλτα να βρούμε τους υπόλοιπους,>>είπε η Όλιβ και έφυγε με τον Ρεν και την Άλις προς τα μέσα του πλήθους.
<<Διασκεδάστε το,>>τους φώναξα και έπαιζα την Εύα από το χέρι να ακολουθήσουμε τους υπόλοιπους.
O DJ πάνω στην πίστα έπαιζε δυνατά μουσική και ο κόσμος άρχισε να τη νιώθει.
Ridin Solo από Njomza ηχούσε παντού.
Λίγα λεπτά αργότερα είμασταν όλοι στο μέρος μας.
Την κοιτούσα πως δαγκωνε ξανά τα χείλη της.
Η νευρικότητα της ήταν φανερή
Δε τα πήγαινε καλά με τοσο κόσμο
Αλλά.κατα κάποιο τρόπο ήταν πολύ γλυκό.
Δε σου περνάει από το μυαλό πως μια γυναίκα σαν και αυτή,που ακτινοβολεί αυτοπεποίθηση θα μπορούσε να είναι νευρική ή να έχει ανασφαλείες.
Αυτό με έκανε ακόμα περισσότερο να θέλω να την ξεκλειδώσω.
Ο Μάρκος άρχισε να στρίβει ένα τσιγαριλικι και ο Γαβριήλ είχε επιστρέψει στρώνοντας την κοκα του.
Όσο και να μου έλειπε όλο αυτό δεν είχα διάθεση να κάνω κάτι.
Είναι αλήθεια.
Η απεξάρτηση δε σου εγγυάται ότι δε θα ξανά κυλισεις.
Τα ναρκωτικά είναι ένας δαίμονας που έχει μείνει μαζί σου από τη πρώτη στιγμή.
Σε δελεάζει κάθε στιγμή να ξανακυλίσεις.
Ένα τσιγάρο βέβαια θα μου έπαιρνε την ένταση
Ακόμα και η Εύα μου έλεγε πως θα μου έκανε μια στο τόσο καλό.
Έπαιρνε την βαβούρα και με χαλάρωνε.
<<Μπορείς να κάνεις αν θες,>>μου ψυθήρισε στο αυτί.
Θεέ μου ήταν τόσο όμορφη ακόμα και με την μωβ περούκα.
Και το σύνολο της κόντευε να με κάνει να σκάσω από την πίεση που σχηματίζονταν .
<<Μπα είμαι εντάξει>>.
Άρπαξε το τσιγάρο από τον Μάρκο πήρα μια τζούρα και μου το έδωσε.
<<Έλα θα ηρεμισεις .Είσαι στη τσίτα.Όλα είναι καλά>>.
Το βλέμμα της ήταν περίεργο.
Τις τελευταίες μέρες είχα την εντύπωση πως κάτι ήθελε να μου πει.
Και δε μπορούσε.
Δεν ήθελα να είχα αυξημένες ελπίδες ,πως θα ήταν αυτό που θα ήθελα να ακούσω.
Αλλά κάτι μου έλεγε ότι δεν ήταν απλό.
<<Έλα πάμε να χορέψουμε,>>γκρίνιαζε η Σοφία στη Ξένια και στο Φίλιππο.
<<Μην είστε ξενέρωτοι>>
Τους τράβηξε από τα χέρια και τους πήγε μέσα στο πλήθος.
<<Μα το Θεό,δεν υπαρχεις,>>άκουσα τη φωνή της Υβόννης από πίσω μου.
<<Είναι δυνατόν να έχεις έρθει και να μη με ψάξεις; >>
Σκατά.
Ξανά την ξέχασα.
Ο άγγελος με ύφος διαβόλου ,με τράβηξε απότομα πριν προλάβω να αφήσω το τσιγάρο.
<<Πάμε να χορέψουμε>>
<<Συγγνώμη ψελλισα,>>στην Εύα.
<<Επιστρέφω αμέσως >>.
Λίγα λεπτά αργότερα είδα τον Άρη να έχει αρπάξει την Ηρώ από το καροτσάκι στους ώμους του και να έχει έρθει με τον Πέτρο και να χορεύουμε .
Ο Αχιλλέας μάταια προσπαθούσε να τον αποτρέψει.
Η επιρροή από το τσιγάρο ήδη με χαλάρωνε.
Η Ιβόνη χόρευε με την μέση της να λινκιζεται πάνω μου και τα μαλλιά της να πετάγονται .
Αλλά εγώ κοιτούσα εκείνη
Που τώρα μιλούσε με τον Ρεν και τους υπόλοιπους.
Η Άλις χόρευε μόνη της λίγο πιο δίπλα .
Η Όλιβ μιλούσε έντονα με την Δφνη αι εκείνη έτριβε το πρόσωπο της .
Αναρωτιόμουν τι να λέγανε άραγε.
Η Ξένια χόρευε από δίπλα μου με τον Φίλιππο και τον Μάρκο.
Στα ηχεία έπαιζε τώρα της Lady Gaga το Βloody Mary.
Η Σοφία γούρλωσε τα μάτια της .
<<ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΟΥ ,>>φώναξε .
Και άρχισε να χορεύει σαν την Wednesday,δηλαδή αυτή ήταν αλλά όπως χόρευε εκείνη.
Η Ηρώ γέλασε που την είδε όπως και η υπόλοιποι.
Ο Αχιλλέας της φώναζε να σταματήσει γιατί μας έκανε ρεζίλι.
Αλλά η Σοφία σημασία ,ήταν στο στο στοιχείο της.
Προς εκπλήξη μου ήρθε η Άλις δίπλα της και έκανε το ίδιο μετά και ο Μάρκος.
Τι φάση;
Και άρχισαν να χορεύουν για πόση ώρα.
Τα αίματα άναβαν ,οι ρυθμοί αυξάνονταν και η ατμόσφαιρα ήταν ηλεκτρισμενη.
Ίσως έφταιγε και η καργια που είχε τραβήξει τον Γαβριήλ να χορέψουν.
Ίσως έφταιγε που ήμουν ανήσυχος και κοιτούσα το κινητό μου και τις κάμερες.
Ίσως επειδή έβλεπα την Εύα που ήταν και αυτή μαζί μοθ τώρα κακχορευε.
Όλα είναι καλά.
Τίποτα δε πάει συμβαίνει.
Είσαι παρανοϊκός.
Σε μια ώρα θα σβήναμε τη τούρτα και θα έβγαιναν οι Μέλισσες.
Κοιτούσα δεξιά και αριστερά ανάμεσα από το πλήθος .
Μήπως δω κάτι αλλά τίποτα.
<<Πολλή ησυχία,>>μου είπε ο Αχιλλέας που είχε έρθει μαζί μου τώρα πίσω στο καναπέ.
<<Τι λες μωρέ χαμός γίνεται>>.
<<Δεν εννοώ αυτό.
Είναι πολύ ήσυχα γενικά.
Δεν έχουμε συνηθίσει έτσι>>.
<<Καλό δεν είναι αυτό;>>
Ήταν χαζή ερώτηση γιατί ήξερα τι εννοούσε.
Η ηρεμία αυτή δεν ήταν καλή.
Όσο και να καναμε πως την απολαμβάναμε.
Όλοι γνωρίζαμε πως δεν ήταν καλό.
Ειχε περάσει πολύς καιρός που δεν είχε γίνει κάποιο κρούσμα δυνατό
Ξεραμε πως δε θα μας άφηναν έτσι.
<<Ορφέα,πρέπει να μιλησουμε μετά το πάρτι,>>συνέχισε.
<<Τι εννοείς;Τι έγινε;>>
Αναστέναξε.
<<Με προσέγγισε ένας από τους συνεργάτες του Γιάννη.Ξερει από τα κυκλώματα.Με εκείνον στη απέξω όλα πάνε κατά διαόλου Έχουν αρχισει να τα βάζουν αναμεταξύ τους>>.
<<Γαμώτο και τι θέλει από εσένα>>.
<<Θέλει κάποιον να κρατήσει τις ισορροπίες.Σκοτωνονται αναμεταξύ τους>>.
<<Θε έπρεπε να μας νοιάζει;Είναι αποβρασματα>>.
<<Συμφωνώ αλλά...>>
<<Αχιλλέα,μη μου πεις πως σκέφτεσαι να αναλάβεις δράση σε αυτό.Προσπαθουμε να κάνουμε κάτι καλό σε αυτό.Ειμαστε από την πλευρά τον καλών τώρα>>.
<<Το πιστεύεις αυτό;Έχουμε κάνει πράγματα που κανείς μας δε μπορεί να μιλήσει για αυτά.Δεν είμασταν ποτέ καλοί εξωλοκληρου.Ποιος είναι;Αλλά έχουμε μια ευκαιρία εδώ.Ξερεις πως ποτέ δε θα σταματήσουν όλα αυτά, το εμπόριο ναρκωτικών τα όπλα.Ειναι ουτοπικό αυτό.Ναι κάνουμε κάτι καλό .Και δεν λέω ότι θέλω να το χρησιμοποιήσω όλο αυτό που κάνουμε σα βιτρινα.Θα ήμουν ίδιος ο πατέρας μου.Αλλα σκέψου αν είχαμε τον έλεγχο εμείς θα μπορούσαμε να ελέγξουμε που πηγαίνουν όλα αυτά.Πουλανε ναρκωτικά σε παιδιά .Θα μπορούσαμε να το σταματήσουμε .Και με το καιρό να πάρουμε τον έλεγχο και ίσως κάποια μέρα να το σταματήσουμε εντελώς Είναι μια θυσία που πρέπει να κάνουμε.Μας φοβούνται οι περισσότεροι.Γ'ιαυτο μας προσέγγισαν>>.
<<Είναι ρίσκο Αχιλλεα,δεν είμαστε μόνο εμείς πλέον έχουμε και άλλους που πρέπει να σκεφτόμαστε.Γαμώ.Η μάνα σου δε σε αφήσει .Η Ηρώ δε θα σε αφήσει.
Αλλά καταλαβαίνω τι λες.
Μερικές φορές το να κάνεις το καλό πρέπει να λερώσεις τα χέρια σου.
Εμάς είναι ήδη λερωμένα οπότε δεν θα μας ενοχλήσει>>.
<<Δε θα συμβεί τίποτα σε κανέναν>>.
<<Ο Γαβριήλ τι είπε γι'αυτο;>>
<<Έχει τις ίδιες ανησυχίες αλλά συμφωνεί ότι δεν πρέπει να μείνουμε στην απέξω>>.
Είχε δίκαιο αλλά αυτό έπρεπε να το συζητήσουμε περαιτέρω.
Γιατί αν το κάναμε δε θα είμασταν οι μόνοι που θα μπλέκονταν σε αυτό.
<<Λούσι, Μπιλ,>>φώναξα προς τη μεριά τους .
Εκείνοι ερχόντουσαν κατά πάνω μας.
<<Τα αγόρια μου,>>είπε και μας αγκάλιασε σφιχτά .
<<Ωραίο πάρτι μικρέ,πάλι ξεπέρασες τον εαυτό σου>>.
<<Ευχαριστώ γερό.Χαιρομαι που ήρθες σε αυτό .Επιτέλους μια φορά.Τοσες φορές σε παρακάλεσα>>.
<<Ουαου,τελικά είχαν δίκαιο όλοι που μιλούσαν έτσι για τα πάρτι σας>>
Είπε η Λούσι.
<<Ωραίο κουρεμα,>>της είπε ο Αχιλλέας.
Η γεροδεμένη γυναίκα είχε κόψει τα μαλλιά της και τα είχε ξυρίζει γύρω γύρω αφήνοντας τα πάνω μόνο.
<<Σε κάνει να μοιάζεις πιτσιρικα>>.
<<Άντε και γαμήσου.Ωραια κουστούμια παρεπιπτοντως.Αλλα Αχιλλεα ,Τζέισον;>>του είπε και γέλασε.
Εκείνος την αγριοκοίταξε.
<<Ώπα ,δεν ήξερα πως ο Γαβριήλ ξέρει να χορεύει έτσι ;>>Είπε ο Μπιλ και κοιτάξαμε όλοι προς στη μεριά που χόρευαν όλοι .
Τι στο πούτσο;
<<Μαλάκα πόση κόκα ήπιε ;Και ακόμα δεν ήρθαμε.Γαμησε με τώρα,>>είπε ο Αχιλλέας.
Ο Γαβριήλ δε χόρευε συνήθως
Και τώρα με τη στολή του Ghostface με τη μάσκα κατεβασμένη έδινε ρεσιτάλ με την Σοφία και τα κορίτσια.
Η Ξένια με κοίταξε το ίδιο περίεργα όπως κοιτούσα και εγώ.
Και τις έκανα νόημα πως δεν είχα ιδέα τι γινόταν.
Η Υβόννη τον κοιτούσε το ίδιο και με κοίταζε να τον μαζέψω
"Είναι καλά ,μην ανησυχείς",της έκανα και εκείνης νόημα.
<<Κουτάβι μου,>>είπε ο Αχιλλέας στην Ηρώ την ώρα που την έφερνε ο Άρης.
<<Πέρασες καλά,που χόρεψες;>>
<<Ναι, ο Άρης είναι καλός παρτενέρ,>>του είπε.
<<Τιμή μου κυρια μου>>.υποκλίθηκε.
<<Την επόμενη φορά βάλε μπλούζα ,>>του γρυλισε ο Αχιλλέας καθώς εκείνος ήταν γυμνός από πάνω.
<<Άρη πάνε μάζεψε τον Γαβριήλ λίγο,>>του είπα.
<<Κάντο μόνο σου,>>μου είπε κοφτά και έφυγε
<<Τι σκατά μπρο,τι έχεις πάθει;>>
Του φώναξα αλλά εκείνος είχε φύγει ήδη.
<<Τι συμβαίνει με αυτόν έχεις ιδέα;Μου φέρεται σκατά τελευταία;>>συνέχησα ρωτώντας τον Αχιλλέα.
<<Δεν έχω ιδέα>>.
Λίγα λεπτά αργότερα ήρθε η Εύα με τον Γαβριήλ.
Ανασηκωσε τη μάσκα του και έκατσαν μαζί μας.
<<Καλά ε δεν ήξερα ότι είχες αυτές τις ικανότητες,>>τον σκουντηξα.
<<Δε καταλαβαίνω τι εννοείς;>>
Με ρώτησε και άρχισε να ξανά απλώνει τη σκόνη.
<<Έλα τώρα αυτός ο σέξι χορός.Ποτε δεν έχεις χορέψει για εμένα έτσι>>.
Τον κοίταξα λάγνα για να τον πειράξω.
Με κοίταξε περίεργα ομως πριν προλάβει να μου μηλισει τον διέκοψε ο Αχιες.
<<Δε νομίζεις ότι έκανες πολύ κόκα για σήμερα;>>
<<Τι σκατά λες;Δεύτερη φορά είναι που κάνω.Και προς πληροφόρηση σου.Δεν σε αφορά,>>και του έβαλε τη γλώσσα διάπλατα και έπειτα γέλασε.
<<Καργιόλη,>>είπε ο Αχιλλέας και γέλασε και αυτός.<<Αν με αναγκάσεις να σε πάρω αγκαλιτσα μετά για να σε βγάλω έξω θα σε αφήσω εδώ να σε βρουν οι καθαρίστριες>>
<<Μην αγχώνεσαι,εγώ θα σε πάρω αγκαλιτσα αν δε θέλει αυτός,>>του είπα και του τσήμπισα το μάγουλο.<<Μου αρέσει όταν είσαι έτσι ευάλωτος Είναι σέξι.Δειχνεις συναισθήματα>>.
<<Σκάσε βλάκα>>.
<<Μα το θεό ακόμα νήπια είστε απορώ πως σας αντέχω,>>είπε η Εύα.
<<Έλα τώρα Όμορφη,αφού μας αγαπάς,>>στροβιλισε τα μάτια και εγώ έκατσα δίπλα της.
<<Παραδεξου το>>.
<<Θέλω να σας σαπίσω στο ξύλο.Αλλα εντάξει το παραδέχομαι
Έχετε τρυπώσει σε ένα έτσι βαθύ σημειο στη καρδιά μου,>>και έδειξε κοροϊδεύοντας την καρδούλα της .
<<Και ποιον αγαπάς περισσότερο;>>
Τη ρώτησα.
<<Τι;>>
<<Ποιος είναι ο αγαπημένος σου;>>
Αν δεν έλεγε εμένα θα έσκαγα.
<<Ο Γαβριήλ>>
<<Τιιιι;>>
Εκείνη γέλασε και ήπιε από το ποτό της.
<<Ε ναι,μου αρέσει να του παίρνω το ύφος του "είμαι και γαμώ βαρυς και ασηκωτος και κανείς δεν με νικάει">>Γελασε
<<Με έπιασες απροετοίμαστο εκείνη τη φορά,>>είπε εκείνος ενοχλημένος.
<<Ναι καλά,έτσι το λέμε τώρα,>>του είπε και τέντωσε το κορμί της προς τα πίσω.
Σεξι πολύ σέξι.
<<Μπορούμε να το ξανά δοκιμασουμε αν θελεις>>.
<<Οποιαδήποτε στιγμή θέλεις μεγάλε,>>και του έκλεισε το μάτι.
Εγώ πάλι ήθελα να της ορμηξω.
Τρελένομαι δεν μπορώ.
<<Αυτό το φόρεμα είναι τέρμα αβολο,>>ήρθε και κάθησε η Υβόννη δίπλα ανάμεσα μας.
Το κέρατο μου.
Μας έσπρωξε κατά τη διαδικασία.
Έπρεπε μάλλον να κάνουμε Μάο σοβαρή κουβέντα ,πόσο μάλλον μετά από το βλέμμα που έριξε στην Εύα.
<<Πάω να βρω την Όλιβ,>>είπε απότομα η Εύα και έφυγε πριν προλάβω να τη δω φωνάξω.
Όλα στραβα.
<<Θα την σκοτώσω,>>φώναξε ο Γαβριήλ και σηκώθηκε απότομα τρέχοντας στη λίστα προς τη μεριά της Ξένιας που χόρευε με έναν τύπο.
Την άρπαξε και εκείνη τον κοίταξε περίεργα σαν να μη περίμενε να τον βρει εκεί.
Έπειτα κατι της είπε και εκείνη τον έσπρωξε και έφυγε πιο πέρα.
Ο Γαβριήλ ετριψε το πρόσωπο του και γύρισε στο τραπέζι.
Ανασήκωσα το φρύδι μου.
<<Ζήλεψες;>>
<<Άντε και γαμήσου,>>μου είπε και συνέχισε να τη κοίτα που τώρα χόρευε με το Μάρκο.
<<Καλά.Παω να χορέψω,>>είπα παίρνοντας το μπουκάλι της μπύρας μου χωρίς να δώσω σημασία στην Ιβόνη και πήγα και εγώ ανάμεσα τους.
Δεν μπορώ να πω πως ήμουν καλός χορευτής αλλά το ένιωθα.
Ο Μάρκος άρχισε να κάνει τα τρελά του και εγώ να ακολουθώ.
Η Σοφία με άρπαξε και με έκανε σβούρες.
Ο Μάρκος μου έδωσε μια τζούρα από το τσιγάρο και εγώ ρουφηξα δυνατά
Ο καπνός κατέκλυσε τα σώθηκαν μου.
Ζαλίστηκα λίγο
Αλλά ήμουν ήρεμος και χαρούμενος λίγο.
Αν μια με του που την έβλεπα η καρδιά μου τσίμπαγε.
Ήταν στο βάθος τώρα.
Γύρισα προς τη μεριά των παιδιών στο κανόνας ο Γαβριήλ είχε φύγει.
Την κοίταξα ξανα και εκείνος ήταν από πίσω της με τη μάσκα κατεβασμένη.
Έπειτα άρπαξε από τα χέρια του ένα μπουκάλι που κρατούσε και έφυγε κάνοντας του κωλοδαχτυλο.
Τι σκατά πήγαινε στραβά μαζί του σήμερα δεν είχα ιδέα .
Ναι ,ήταν τα γενέθλια του αλλά δεν γινόταν να συμπεριφέρεται σαν αρχιδι σε όλους .
Δεν ήταν άλλωστε έτσι ποτέ.
Δηλαδή σχεδόν ποτέ.
Η Εύα τον κάρφωσε με το βλέμμα της έτοιμη να του ορμήξει.
Η Ανδριάνα κάπου είχε εξαφανιστεί εδώ και ώρα .
Κανείς δεν την έψαχνε βέβαια.
Πιθανόν να ήταν κάπου σε κάποια γωνία και να μηλούσε με κανέναν άσχετο για τα λεφτά της,το πώς ετοίμαζε τον γάμο.
Ηλίθια.
Ευτυχώς γιατί αν την είχα στα πόδια μου δε θα αντεχα.
Όταν βοήθησα τον Γαβριήλ να μαζέψει τις μπομπονιέρες από το δωμάτιο δεν μπορούσα να συγκρατήσω την αηδία μου.
Ήταν τόσο κακόγουστες Θεέ μου.
<<Δε μπορούμε να τις κάψουμε;>>
Ρώτησα με την ελπίδα να έλεγε ναθ.
<<Όχι,>>μου είπε μονότονα καθώς μάζευε.
<<Είναι παλαβή ποιος βάζει τόσο τούλι σε τρία κουφέτα.Και αυτή η ροδάκινη κορδέλα .Έλεος.Δε πιστεύω να τα διαλέξατε μαζί>>.
<<Όχι>>
<<Καλά μιλάμε.σημερα γλώσσα δε βάζεις σήμερα.Μου έχεις πάρει τα αυτιά,>>τον κορόϊδεψα.
<<Μου σπας τα νεύρα>>.
<<Για να μη στα σπάω ,μπορείς απλά να μην την παντρευτείς.Για εμένα κάντο για τον φίλο σου τον αδερφικο;>>
Του πεταρισα της βλεφαρίδες μου.
<<Αφού δ εμού κάθεσαι τουλάχιστον κάνε μου τη χάρη αυτή>>.
Μου πέταξε το μαξιλάρι στα μούτρα.
<<Φφφ,σπαστικό>>του είπα.
Συνεχίσαμε να μαζεύουμε και η σιωπή ήταν βαριά .
Ήταν άπειρες οι γαμημενες.
Έπειτα μετά από λίγο δε ξέρω τι με έπιασε και ρώτησα αυτό που δεν έπρεπε.
<<Που είναι;>>
Ο Γαβριήλ το έπαιζε ανηξερος.
<<Γιατί θες να πας για επίσκεψη;>>
<<Όχι, αλλά θα ήθελα να ξέρω αν..>>.
<<Δε χρειάζεται.Αυτη η καργιολα είναι εκεί που πρέπει να ήταν από καιρό>>.
<<Μη μιλάς έτσι για τη μάνα μου>>.
<<Γάμησε την.Ειναι καργιολα.Πως γίνεται να ξέρει και να μην έκανε τίποτα.Να αφήνει να σου συμβεί όλο αυτό.
Και γαμώ και εσύ δεν έλεγες τίποτα.Θα μπορουσα να σε προστευσω περισσότερο>>.
Κατέβασε το βλέμμα και έβαλε με ναι κάποιες μπομπονιέρες μέσα.
Είχε τύψεις και το ήξερα.
Για ότι μου είχε συμβεί.
Τον έβλεπα πολλές φορές που ήταν βυθισμένος στη σκέψη του.
Και ήξερα πως το μυαλό του έκανε ξανά και ξανά τα σενάρια που θα τα έκανε όλα διαφορετικά.
Για εκείνον ,για εμένα ,για τη Ξένια.
<<Κοίτα,>>συνέχησε<<Ξερω ότι μαστιγώνεις τον ευατό σου που έγινε αυτό με τη μάνα σου.Ηταν ατύχημα.Αλλα αργά η γρήγορα αν δεν συνέβαινε θα το έκανα εγώ Και δε ξέρεις πόσο περιμένω να το κάνω στο πατέρα σου και σε όλους τους υπόλοιπους>>.
<<Είδα την Ιφιγένεια τις προάλλες,>>του είπα χαμηλόφωνα.
<<Δεν έφυγε η μαλακισμενη;>>
<<Όχι ακόμα,>>τους είπα.
Την είχα πετύχει τυχαία στο δρόμο και εκείνη με πλησίασε
Δεν μπορούσα να τη κοιτάξω στα μάτια.
Αν και όταν ήταν με τον Αχιλλέα πάντοτε της την έμπαινα.
Αλλά τι να της έλεγα τώρα.
Πως ο πατέρας της....
Γαμωωω...
Με βίασε όταν ήμουν παιδί.
Δε χρειάστηκε όμως.
<<Μου ζήτησε συγγνώμη και με αγκάλιασε>>.
<<Σε αγκαλιάσει;Η βασίλισσα του ψύχους;>>
<<Έλα μη τη λες έτσι.Ειναι καλή τελικά>>.
<<Μαλάκα έχεις πυρετό έτσι;>>
<<Όχι αλλά δε φταειι αυτή για όλα συνέβησαν>>.
<Ορφέα,είσαι ο αδερφός μου.Εσυ και ο Αχιλλέας .Θα έπεφτα στη φωτιά για εσάς.Αλλα μη με τεσταρεις.Επειδη κάποιος άλλαξε για λίγο δε σημαίνει ότι είναι για πάντα>>.
<<Κανείς λάθος οι ανθρώποι αλλάζουν όταν το θέλουν>>.
<<Ναι.Με τι κόστος όμως;>>
<<Εσύ άλλαξες >>.
<<Κόστος,>>και πέταξε πάλι δυνατά μια μπομπονιέρα μέσα και έκλεισε το κουτί.
<<Θα σε σκοτώσει,>>μου είπε η Εύα που κοιτούσε τη τούρτα.
<<Έλα βρε Όμορφη γιατί πλάκα έχει>>.
<<Μα βυζιά;>>
Κοίταξε τη τούρτα .
<<Ε όχι και απλά βυζιά .Είναι τα αγαπημένα βυζια του Γαβριήλ από ένα χαρακτήρα Άνιμε,>> εβηξα <<hentai>>που έχει δει.
Όσες φορές και να τον επριξα να δει μαζί μου άνιμε ο καργιόλης δεν έβλεπε τα κανονικά ,καλά καμιά φορά ούτε και εγώ αλλα έβλεπε τα κουλτουριαρικα έτσι λέγαμε τις τσόντες άνιμε στην κοινότητα τον φάνς.
Βάλαμε τα κεράκια και τα σπινθηροβόλα.
Ο Πέτρος έκανε σήμα στον Dj και άρχησε το τραγούδι.
Πλησιάσαμε προς τους καναπέδες που ήταν όλοι μαζεμένοι με τον Γαβριήλ στη μέση.
Όταν είδε την τούρτα μου έκανε κωλοδάχτυλο.
<<Προβλέψιμο ,>>προβλέψιμο είπε η Ξένια.
Μια ο Γαβριήλ την άγριο κοίταξε.
<<Ξένια δε νομίζω να είναι τα δικά σου αυτά ,>>φώναξε ο Μάρκος τέρμα μαστουρωμένος και την κοίταξε.
<<Μπα τα δικά σου είναι μικρά>>.
<<Είπες τα βυζιά μου μικρά;>>
Του φώναξε.
<<Έλα κεράκια λέμε,>>φωναξα κοιτόντας τριγύρω για να βρω την Ανδριάνα γιατί αν δεν ήταν εδώ θα μρ επριζε τα αρχιδια.
Αλλά πουθενά .
Ο Γαβριήλ με κατάλαβε και ανασήκωσε τους ώμους.
Η Υβόννη ήρθε δίπλα μου.
<<Δε σε πιστεύω αυτή ήταν τελικά η τούρτα;Γι'αυτο ήσουν ξαναμμενος μετά και δε με άφησες στην ησυχία,>>είπε και εγώ ήθελα να σκάσει<<Με πήδηξε πάνω στο καπό του αυτοκινήτου,>>ψυθήρισε στην Εύα δίπλα της γιατί φυσικά είχε μπει ανάμεσα μας.
Εγώ ήθελα να της ρίξω τη τούρτα στο πρόσωπο.
Η Εύα δεν είπα τίποτα απλά χασκογελασε.
Μετά από λίγο είχε σβήσει τα κεράκια ο Γαβριήλ και όλοι περιμέναμε να βγουν οι Μέλισσες.
Ευτυχώς ο Μπιλ με τη Λούσι είχαν αναλάβει τα σχετικά και με βοήθησαν.
Τα φωτα έσβησαν.
Όλοι είμασταν τριγύρω από τη πίστα.
<<Καλησπέρα παιδιά.Χρονια πολλά στον εορτάζοντα.Ελατε να περάσουμε καλά ,>>φώναξε ο Μασυορας και η μπάντα του άρχησε να παίζει.
<<Το έκανες τελικά ,>>μου φώναξε η Ηρώ πάνω από τη μουσική.
<<Αμφέβαλλες;>>
Ποτέ.
Πάλι στους ώμους του Αχιλλέα αυτή τη φορά χαμογελούσε και τραγουδούσε.
Ήμουν ευτυχισμένος που την έβλεπα χαρούμενη
Αν και είχα την ίδια ανησυχία με τον Αχιλλέα για το ότι θα έφευγε.
Αλλά μου είχε διαβεβαιώσει πως όλα ήταν προγραμματισμένα σωστά .
Ακομα.και τη θεραπεία της θα συνέχιζε εκεί.
Άλλωστε δε θα ήταν πάνω από δύο βδομάδες που θα έλειπε.
Κοιτούσα μόνη μου και όλοι διασκέδαζαν.
Έψαξα να βρω την Υβόννη με τα μάτια μου ,γιατί απορούσα που δεν ήταν κοντά μου να με ορίζει.
Αλλά δεν ήταν πουθενά.
Η Εύα με κοίταξε και χαμογέλασε.
Πήγα από δίπλα της.
Ήθελα να την αγγίξω.
Να βρίσκομαι μόνο δίπλα της.
<<Διασκεδάζεις ή βαριέσαι,>> έγυρα στο αυτί της.
<<Καλά είναι>>
<<Μόνο καλά;Με πληγώνεις;Δεν έχει γίνει τίποτα .Όλα είναι υπό έλεγχο όλοι διασκεδάζουν.Τι άλλο θέλουμε;>>
Κάτι μουρμουρησε και από τη μουσική δεν την άκουσα.
<<Τι είπες;>>
<<Τίποτα.Λεω ξεπέρασες τον ευατό σου.Στα δικά σου γενέθλια απορώ τι θα κάνεις;>>
<<Θα δεις όταν είναι η ώρα >>.
Εκείνη πάλι μουρμουρισε σαν κάτι "αν είμαι.."αλλά πάλι δε το άκουσα όλο.
Τα γενέθλιαου αργούσαν ήταν τον Φεβρουάριο αλλά από τώρα είχα σχέδια
Σιγά μην άφηνα τα βλαμμένα να οργανώσουν το δικό μου το πάρτι σαν την άλλη τη φορά.
Ο Γαβριήλ πέρασε από πίσω και με σκούντηξε μαζί με την Εύα και έπεσα πάνω της.
<<Ηλιθιε προσεχε ,>>εκείνος απλά εγυρε το κεφάλι του δεξιά με τη μάσκα του και έφυγε πιο πέρα.
<<Τι έχει σήμερα είναι περίεργος,>>μου είπε η Εύα.
<<Δε ξέρω μάλλον έχει μπει καλά στο ρόλο του.Ψυχακι με τα όλα του>>.
<<Αν αρχίσει να μας κυνηγάει με κανένα μαχαίρι του θα τον πλακωσω<>>είπε και γέλασε.
<<Μπα δεν τα έχει μαζί του τα μάζεψε άλλωστε.Γιατι η Σοφία είχε ενθουσιαστεί πολυ και κυκλοφορούσε κάθε μέρα με ένα διαφορετικό απειλώντας τον Αχιλλέα>>.
<<Αυτό είναι το κορίτσι μου,>>είπε.
Κοίταξε τα χέρια μου έπειτα.
Δεν είχα καταλάβει ότι την είχα αγκαλιάσει.
Ξερό κατάπιε αλλά δεν άφησε το βλέμμα της από το δικό μου.
Δάγκωσε τα χείλη της και η ανάσα της έγινε βαριά.
Οι υπόλοιποι είχαν γυρισμένη τη παλτη προς εμάς και χόρευαν.
Η Σοφία τραγουδούσε και αγκάλιαζε μια το Μάρκο και τον Φίλιππο.
Ο Αχιλλέας προσπαθούσε να κρατήσει ισορροπία με την Ηρώ να χορεύει απάνω του σα παλαβή.
Και εγώ απλά την κοιτούσα και την έφερα πιο κοντά μου.
<<Τι κάνεις;>>μου είπε.
Και εγώ τις έφερα τον δείκτη μου απαλά στα χείλη της.
<<Σσσ,άκου θα τραγουδήσει το αγαπημένο μου τραγούδι τώρα>>>
Η μουσική άλλαξε και ο Μάστορας άρχισε να τραγουδά.
Χαμηλώνουνε τα φώτα
Οι παλμοί πιο δυνατοί
Και η νύχτα στο ρυθμό σου
Μοιάζει να 'χει αφεθεί
Χάιδεψα με τα δαχτυλα μου το μάγουλο της και εκείνη έφερα τα δικά της και κράτησε το ύφασμα της φόρμας μου στο στερνο σφιχτά.
Ευτυχώς είχα βγάλει τη μάσκα μου εδώ και ώρα και μπορούσα να λατρέψω κάθε χαρακτηριστικό της.
Ξέρεις πως για σένα υπάρχω
Ό, τι κι αν σου λέω
Με τα μάτια με τυλίγεις
Στη φωτιά σου καίω
<<Ορφέα μη,>>μου ψέλλισε αργά .
Διάβασα τα χείλη της πάνω από τη μουσική.
<<Γιατί;>>πλησίασα στο αυτί της και της ψυθήρισα.
Της φίλησα απαλά και τον λοβό.
Το κορμί της αναρύγισε όταν τον δάγκωσα ελαφριά.
Γέλασα από Εύα ευχαρίστηση.
Μπορούσε άνετα να με διώξει αλλά δε το έκανε.
Με ένα χτύπημα θα βρισκόμουν στο πάτωμα.
Αλλά τα χέρια της δεν έλεγαν να φύγουν από πάνω.
<<Belle.Tres Belle,>>συνέχησα να τη φίλο κατά μήκος του προσώπου της.
Τα μάτια της ήταν υγρά και μια στάλα έφτασε στη γλώσσα μου
Αλμυρή και γλυκιά μαζί.
Δακρύζε.
Ήθελα να ρωτήσω γιατί αλλά δεν τόλμησα.
Στη φωτιά σου καίω
Ένα
Φτάνει μόνο ένα
Μαγικό σου βλέμμα
Να σ' ερωτευτώ
Ένα
Φτάνει μόνο ένα
Σκοτεινό σου ψέμα
Για να τρελαθώ
Μόνο
<<Δεν λειτουργώ όταν σε βλέπω,>>έφερα το μέτωπο μου στο δικό της.
<<Θέλω να σου πω τόσα πολλά .
Να κάνω τόσα πολλά.Γιατι δε με αφήνεις;>>
<<Έχεις κοπέλα>>.
<<Δεν είναι αυτή η απάντηση και το ξέρεις>>.
Ένα σου μόνο βλέμμα
Ένα σου μόνο βλέμμα
Ποια κοπέλα;Αυτό που είχα με την Υβόννη ήταν η επιτομή της ελεύθερης σχέσης χωρίς να έχουμε άλλους.
Δεν έδινε σημασία ο ένας στον άλλον και εκείνη το ένιωθε.
Ξανά χάιδεψα τα χείλη της.
Πήγε να ξανά μιλήσει αλλά..
Χαμηλώνουνε τα φώτα
Μα το φως του φεγγαριού
Μόνο αυτό μας ταξιδεύει
Ως την άκρη του ουρανού
Κράτησε σφιχτά τα χέρια
Φίλα με σου λέω
Με τα μάτια με τυλίγεις
Στη φωτιά σου καίω.
Τα χείλη μου άγγιξαν τα δικά της.
Τα χέρια μου τυλίχτηκαν γύρω της.
Εκείνη δεν ανταποκρίθηκε.
Το σώμα της κοκκαλωσε.
Τη φίλησα απαλά.
Η γεύση της ξύπνησε όλα τα κύτταρα μου.
Μπαλόνια και κονφετι έπεσαν τριγύρω μας και ο κόσμος άρχησε να εξετάζεται.
Τα χέρια της εσφηξαν το ύφασμα μου περισσότερο.
Προσευχομουν να μη με σπρώξει.
Δεν το έκανε.
Τα χείλη της άνοιξαν απλά .
Ακούμπησαν τα δικά μου.
Δειλά στην αρχή.
Αλλά δεν άντεξα την τράβηξα πιο κοντά μου
Έφερα το χέρι μου στο πίσω του κεφαλιού της και ζήτησα να τη γλώσσα μου να μου δώσει είσοδο.
Τινάχτικε από την αίσθηση του μετάλλου στη γλώσσα της , άφησε τα χέρια της και τα έφερε από πίσω μου αρπάζοντας τα δικά μου μαλλιά.
Το φιλί ήταν ότι ονειρευομουν.Γλυκο,κτητικό, παθιασμένο.
Τα χείλη της μαλακά.
Της δάγκωσα ελαφριά το κάτω χείλος και εκείνη βάθυνε το φιλί μας.
Ένα
Φτάνει μόνο ένα
Μαγικό σου βλέμμα
Να σ' ερωτευτώ
Ένα
Φτάνει μόνο ένα
Σκοτεινό σου ψέμα
Για να τρελαθώ
Μόνο
Δεν υπήρχε τίποτα γύρω μας.
Κανένας.
Μόνο εγώ και εκείνη
Όποιος θα έμπαινε ανάμεσα μας θα τον αποτελείωνα
Θα τον αποτελειωναμε μαζί.
Γιατί ανήκε ο ένας στον άλλον.
Το νιώθω το ξέρω .
Κάποια μαγική συμπαντική δύναμη την έφερε κοντά μου .
Κανείς δε θα μου την πάρει.
Ούτε ο ίδιος της ο ευατός. Δεν θα την αφήσω.
Σπάσαμε το φιλί.
Βαριανασαίνοντας και οι δύο με τα μέτωπα μας ακόμα ενωμένα.
Ένα σου μόνο βλέμμα
Ένα σου μόνο βλέμμα
<<Γαμώ,καθόλου καλό αυτό,>>ψυθήρισε και χαμογέλασε.
<<Χάλια,>>χαμογέλασα αντίστοιχα και την αγκάλιασα.
Δε θα σε αφήσω να φύγεις.
Ποτέ.
Έχω το ίδιο όνειρο ξανά και ξανά.
Τρεχω μέσα στα δέντρα .
Η ανάσα .ου είναι βαριά.
Τα χέρια μου γεμάτα αίματα.
Την ακούω να φωνάζει.
<<ΕΥΑ>>ουρλιάζω.
Αλλά εκείνη δε με ακούει.
Σκοντάφτω στα κλαδιά και σηκώνομαι ξανά
Κοιτώ τα χέρια μου.
Το αίμα είναι δικό μου.
Κρατώ το το στομάχι μου.
Την ακούω ξανά να ουρλιάζει και επιταχύνω.
Είναι σκοτεινά .
Μόνο το φεγγάρι στον ουρανό.
Πυροβολισμοί ακούγονται .
Και ουρλιάζω τόσο δυνατά που νομίζω ότι απλά θα σκάσω.
Τρέχω τρέχω.
Φτάνω στο γκρεμό και εκείνη στέκεται όρθια τα μάτια της δάκρυα.
Παρακαλάει.
Και η σκιά που είναι μπροστά της, την σπρώχνει στον γκρεμό.
<<ΕΥΑΑΑ>>
Τρέχω περνάω μέσα από τη σκιά.
Την βλέπω που πέφτει στο κενό μέσα στο νερό.
Και χωρίς να το σκεφτώ πέφτω και εγώ.
Θα την βγάλω.
Θα την φτάσω πρέπει
Κολυμπάω με όλη μου τη δύναμη καθώς την βλέπω να βυθίζεται στο βυθό.
"Μη τολμήσεις να με αφήσεις"
Αλλά ο βυθός γίνεται μαύρος.
Εκείνη χάνεται .
Και εγώ ουρλιάζω μέσα στο νερό.
Μισώ τα όνειρα μου.
Με κάνουν να μισώ τον ευατό μου.
Γιατί δε πάθω να είμαι εκείνο ακόμα μικρό παιδί.
Και φοβάμαι.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top