Άρης pov

Άρης:"Πες το.."

Νεφέλη:"εσύ....πρωτος"μου απαντάει ξεπνοα ..ανεβάζω ρυθμό και την βλέπω να γίνεται κατακόκκινη... δαγκώνει τα χείλη της και με τραβάει κοντά της ...

Άρης:"Νεφελη πες το ...." της λέω στο αυτι

Νεφέλη:"Πες το μαζί μου τότε....."μου απαντάει λαχανιασμένη... Την κοιτάζω. ...Την θέλω τόσο γαμημένα πολύ...

Άρης:"Δεν είναι καλή ιδέα μωρό μου ...."

Νεφέλη:"Άρη?? "Μου λέει μέσα στους αναστεναγμους της κι ετοιμάζω τα αυτιά μου ... θα το ακούσω... Όχι ότι με νοιάζει έτσι όπως είμαι... Αλλά.ειναι. το μικρό μας παιχνιδάκι εξάλλου... βέβαια αυτό που βγήκε από τα χείλη της δεν το περίμενα ποτέ...

Άρης:"μμμ... θα το πεις??"

Νεφέλη:" Είμαι...Είμαι ερωτευμένη μαζί σου ΓΑΜΩΤΟ!!!"
ΤΙ ΕΊΠΕ???
Αν υπήρχε λέξη που να περιγραφεί τι ζω αυτή τη στιγμή...Δεν υπάρχει καμία όμως που να χωράει όλα όσα νιώθω...

Άρης:"σε παρακαλώ.... άφησε με .."Είναι το μόνο που είπα και δεν μετάνιωσα ούτε μια μου λέξη...

Απελευθερώνει την ένταση της πεφτωντας πιο πίσω.. Αλλά με τραβάει και μένα μαζί... με πιάνει και με φιλάει παθιασμένα..παντού... κι όταν λέω παντού εννοώ πως αφήνει φιλιά από τον λαιμό στα χείλη από τα χείλη στα μάγουλα... παντού.. με μια κίνηση βγάζω τη φόρμα... Θέλω να νιώσω κάθε τι από εκείνη... αποφασίζω να μην βάλω προφυλακτικό.. θα προσέχω.. Την αίσθηση όμως δεν θέλω να την χάσω...

Νεφέλης pov

Δεν τον χορταίνω... ειλικρινά... Δεν άντεξα.. είπα αυτό που νιώθω επιτέλους... εκείνος μου απάντησε... Απάντησε καλύτερα από ότι περίμενα.. πίστευα πως θα φύγει... Αλλά έμεινε...μου είπε σε παρακαλώ...

Βγάζει τα δάχτυλα του από μέσα μου και πετάει με μια κίνηση κάτω τη φόρμα... παίρνει θέση ανάμεσα μου και σκύβει φιλώντας στο λαιμό... ξαφνικά νιώθω μια πίεση στην περιοχή μου ... Ένα δυνατό κάψιμο με κάνει να φωνάξω καθώς τον νιώθω αργά να μπαίνει μέσα μου ... πονάει... το καταλαβαίνει και με αγκαλιάζει...το κάψιμο μεγαλώνει και τον νιώθω πιο βαθειά...

Άρης:" μωρό μου σε λίγο θα περάσει... Στο υπόσχομαι..."μου λεει και με φιλάει.. Η ένταση της στιγμής με κανει και ξεχνάω το πόνο... εκείνος μπαίνει πιο βαθειά και με ολοκληρώνει... κολλάει μέσα μου σαν ένα κομμάτι παζλ που μπήκε επιτέλους στη θέση του ... αναστεναγμοί έρχονται εκεί που πριν υπήρχαν φωνές...

Εκείνος βγαίνει και μπαίνει μέσα μου αργά... Ο πόνος γίνεται ηδονή.. το συναίσθημα υπέροχο... μαγικό.. Είμαι τρισευτυχισμενη..!! Αυξάνει ρυθμό και τρελαίνομαι ακόμα περισσότερο... του γραπωνω την πλάτη και τη γρατζουναω..

Νεφέλη:" σε θέλω τόσο....τόσο πολύ " καταφέρνω και ψελιζω κι εκείνος στο άκουσμα μου αυξάνει κι άλλο...

Άρης:"Εγώ να δεις ... Εγώ να δεις πόσο..."

Νεφέλη:" Άρη νομίζω πως ... Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει..."λέω ξεπνοα...

Άρης:"τελειώνεις μωρό μου .. Για μένα.. κι εγώ για σένα... αφεσου σε μένα μάτια μου .."

Τι είπε???είπε μάτια μου ??
Το συναίσθημα συγκλονιστικό.. αφήνω ελεύθερο τον εαυτό μου ...ένιωσα τα μπούτια μου υπερβολικά υγρά εκείνος χαμογέλασε έσκυψε με φίλησε....
με μια κίνηση τραβιέται από μέσα μου και τελειώνει στην κοιλιά μου ...

Ένιωσα σαν κουτάβι... Σαν κουτάβι με άγχος αποχωρισμού όταν βγήκε από μέσα μου ... μου έλειπε ήδη...

Ξάπλωσε δίπλα μου και με τράβηξε κοντά του .. έλιωσα στην αγκαλιά του ειλικρινα... οι ανάσες μας ακανονιστες.. μαζι όμως έφτιαχναν την τέλεια μελωδία...

Άρης:"κι εγω μωρό μου ... κι εγώ..."κατάλαβα τι μου είπε.. Τον αγκαλιάσα κι έκλεισα τα μάτια μου ...κοιμήθηκα αμέσως...

3 ώρες μετά...

Άρης pov

Ανοίγω τα μάτια..κοιτάζω δίπλα μου και την βλέπω να κοιμάται..κοιμάται στα δικά μου σεντόνια ...Στο δικό μου δωμάτιο..Στο σπίτι μου που να πάρει η ευχή... κι εγώ???Εγώ το απολαμβάνω. .. Σήμερα κατάλαβα την αιτία της συμπεριφοράς μου ... Είμαι ερωτευμένος μαζί της ...να δω πως θα συγκεντρωθώ σήμερα.... Πώς θα την αφήσω εδώ μόνη??Μήπως να φέρω κανέναν φρουρό? Μα τι σκατα λέω πια ... το σπίτι είναι φρούριο από μόνο του .. ηλίθιε.. χθες που την άφησες αυτά δεν τα σκέφτηκες??

Σηκώνει το κεφάλι της ... ξύπνησε..με κοιτάζει και γελάει... γελάει γλυκά..χώνεται χωρίς να μιλάει πιο πολύ στην αγκαλιά μου και με σφίγγει.. Φυσικά και την αγκαλιάσα... Και την φίλησα και την χάιδεψα... με ξεπερνάει όλο αυτό...

Άρης:" μάτια μου ??"

Νεφέλη:" το εννοείς ??"με ρωτάει και καταλαβαίνω...

Άρης:"ότι και να σου είπα σήμερα το εννοώ...."

Της λέω και ειλικρινά το πιστεύω.. Αυτή η γυναίκα μου έχει πάρει τα μυαλά...

Νεφέλη:"πάω να φτιάξω πρωινό... "μου λέει και αφήνει ένα φίλι στα χείλη μου ... σηκώνεται από το κρεβάτι αλλά κοκαλωνει.. κοκκινίζει... κατάλαβα αμέσως το λόγο..

Άρης:"πήγαινε μωρό μου κάνε ένα ντουζ και μη σε νοιάζει γι αυτά.. Είναι φυσιολογικό.. θα ετοιμάσω εγώ κάτι καλά??"

Εκείνη γνέφει κατακόκκινη .. βγαίνει από το δωμάτιο και μένω μόνος.. μόνος με τις σκέψεις μου .. κι αν .. κι αν φύγει??αν δεν θέλει να μείνει άλλο??πφφφ ΣΚΆΣΕ ρε ηλίθιο μυαλό. .

Σηκώνομαι και ντύνομαι.. μαζεύω τα σεντόνια. Αχ αυτά τα σεντόνια.. Πρώτη φορά αισθάνομαι έτσι.. οι κόκκινες κηλίδες απλά μου υπενθυμίζουν τι σημαίνει αυτή η γυναίκα για μένα... ακούω το νερό.. κάνει μπάνιο.. βάζω τα σεντόνια για πλύσιμο και κατεβαινω στη κουζίνα...

Έχω τόσα να κάνω σήμερα και δεν μπορώ να λείψω ούτε στιγμή... φτιάχνω καφέ και εκείνη την ώρα την βλέπω να κατεβαίνει φορώντας μια μπλούζα μου ... ειναι σκεπτική..

Άρης:"τι φάτσα είναι αυτή??"

Νεφέλη:"τίποτα.. απλά αναρωτιόμουν.. Τώρα.. να .. Εμείς...Εμείς ΤΙ είμαστε δηλαδή??"

Άρης:"Είμαστε αυτό που εσύ θέλεις να είμαστε μωρό μου ... "φωτίζεται όλο της το πρόσωπο αμέσως..

Νεφέλη:"εεεμ... Και κάτι άλλο..."

Άρης:"θέλεις να φύγεις έτσι??"

Νεφέλη:"Τι ?? Όχι ρε Άρη... Αυτό είναι το πρόβλημα μου ΓΑΜΩΤΟ... Δεν θέλω να πάω πουθενά....απλά να η Κλειώ θα ανησυχεί.. Και εκτός αυτού θέλω να πάρω και.... καταλαβαίνεις... εσώρουχα.. Και γενικά μου είναι όλο αυτό περίεργο... απότομο... "

Άρης:"Σςςς ξέρω κι εγώ έτσι νιώθω. . Αν μου το έλεγε κάποιος θα γελούσα.. Όσο για την Κλειώ εκείνη την μέρα.. ξέρεις.. της έστειλα μήνυμα απο το τηλέφωνο σου πως θα φυγεις για λίγο...λοιπόν
άκουσε με καλά.. μείνε εδώ σήμερα γιατί έχω πολλές δουλειές... Αύριο θα σε πάω πίσω και είσαι ελεύθερη από μένα να επιλέξεις ότι θέλεις καλά??"

Νεφέλη:"Ναι.. Αλλά ειναι και κάτι άλλο.. Μου είπες πως ξέρεις τα πάντα για μένα άρα???? Ξέρεις ακριβώς τί είμαι και τι έκανα σωστά?? "

Άρης :"που το πας??"

Νεφέλη:" Εγώ ρε Άρη εκτός από υποψίες δεν έχω τίποτα άλλο για σένα... Δεν θέλω να ξέρω τίποτα τώρα απλά θέλω να μου πεις οκ ??"

Άρης:"εντάξει.. Σήμερα το βράδυ θα σου πω καλά?"

Νεφέλη:"εντάξει.." μου λέει και πλησιάζει πιο κοντά μου... έρχεται μπροστά μου και με φιλάει...

Άρης:"αν συνεχίσεις... ξέρεις την κατάληξη σωστά???" Της λέω και γελάει..

Νεφέλη:" μμμ ναι ναι ... Αλλά είπαμε έχεις δουλειές.. άντε πήγαινε επάνω να ντυθείς.. θα χαλαρώσω σήμερα..ξέρεις.. ειναι τόσο τρελό όλο αυτό.. πλέον δεν χρειάζεται να βάλεις συναγερμό.. Ίσως βγω έξω στο κήπο..."

Άρης:"εεε... Σχετικά με αυτό... Πρέπει να κάνω κάτι πρώτα..."

Νεφέλη:"τι έννοεις??"

Άρης:"Δώσε μου το πόδι σου σε παρακαλώ ... και θα καταλάβεις.."

Κάθομαι και ανεβάζει το πόδι της επάνω στο δικό μου... πωωω όλα σε κοινή θέα.. συγκεντρώσου ρε ηλίθιε... παίρνω ένα μαχαιρακι...

Άρης:"θα πονέσει λίγο καλά??"

Νεφέλη:"ΠΕΣ ΜΟΥ ΌΤΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΈΧΕΙΣ ΒΆΛΕΙ ΤΣΙΠ !!!!!!"

ντάξει αυτή η κοπέλα είναι απλά πανέξυπνη...

Άρης:" εμμ ένα μικρούλι ρε μωρό μου .. μη θυμώνεις που να ξερά..."

Νεφέλη:"βγαλτο πρώτα....Και μετά.."

Με μια κίνηση αρχίζω ελαφρά το δέρμα της .. εκείνη μένει αταραχη... αφαιρώ το τσιπάκι και σηκώνομαι για να πάρω το κουτί με τις γάζες.. τύλιγω μια γύρω από τη γάμπα της κι εκείνη με κοιτάζει...

Νεφέλη:" Τελικά.. Είσαι πιο πολλά από ότι φαντάζομαι... θα σε περιμένω το βράδυ...." αφήνει ένα φίλι και φεύγει επάνω...

Τι να της πρώτο πω τώρα... ανεβαίνω επάνω και είναι... μα φυσικά... ξαπλώνει στο κρεβάτι μου...

Άρης:"βουλευτικές βλέπω..."

Νεφέλη:"Αμε!!!Υπάρχει πρόβλημα??"με ρωτάει πονηρά..

Άρης:"κανένα κανένα.... θα έρθω μετα της 11 .. να προσεχεις "

Νεφέλη:"τι να πάθω μέσα στις ερημιές ρε Άρη.. Και μην ξεχνάς...ξέρω ΑΝ και λεω ΑΝ θέλω να υπερασπίζομαι μια χαρά τον εαυτό μου καλά???"

Σκύβω και της αφήνω ένα φίλι.. κατεβαίνω κλείνω απλά τη πόρτα και μπαίνω στο αμάξι...

προετοιμασία για το γέλιο του Στέφανου...ΤΣΕΚ!!!

Χμμμ ... τι να γίνει άραγε στις ερημιές Άρη μου ????