Νεφέλης pov

πραγματικά σήμερα κουράστηκα.... Μετά από 5 ώρες επιτέλους είμαι σπίτι.. Η Κλειώ θα έρθει κατά της 10 να ετοιμαστούμε με φάγε πια !!!

ανεβαίνω επάνω... πάω στο μπάνιο και ανοίγω το νερό για να γεμίσει η μπανιέρα... πηγαίνω στο δωμάτιο και ξεντυνομαι ... κοιτάζω για λίγο τον εαυτό μου στο καθρέφτη... το μελάνι από τα τατουάζ κοσμεί το σώμα μου τόσο υπέροχα...τα λατρεύω.. το κάθε ένα ξεχωριστά εχει και την δική του σημασία... ανακατεμένα μαζί με δεκάδες ουλές που εχω από διάφορα κυνηγια κάνουν το σώμα μου όμορφο με το δικό τους τρόπο...

πηγαίνω στο μπάνιο και βυθίζομαι αργά στη μπανιέρα... αφήνω όλο το άγχος να φύγει για να μπορέσω να αντιμετωπίσω το βράδυ που έρχεται... σε λίγες ώρες ξεκινάει το μαρτύριο..

"σκέψου θετικά Νεφελη... θετικά.."

Δεν ξέρω κι εγώ πόση ώρα πέρασε... το τηλέφωνο μου άρχισε να χτυπάει.. βγήκα τύλιξα την πετσέτα και πήγα στο δωμάτιο.. 3 κλήσεις από Κλειώ... Την παίρνω πίσω..

Κλειώ:" ΡΕ με δουλεύεις??χτυπάω τόση ώρα κοιμάσαι??άντε έλα άνοιξε!!!"

Νεφέλη:" ήμουν στο μπάνιο ρε .. κλείσε έρχομαι.."

κατεβαίνω και την βλεπω σαν τη τρελή με κάτι τσάντες στα χέρια να μπαίνει μέσα...

Κλειώ:"αποφάσισα να έρθω πιο νωρίς.. Πρέπει να είμαστε κούκλες.. άντε άντε πάμε επάνω.."

Νεφέλη:"πραγματικά με κάνεις και το μετανιώνω ...." της λέω αλλά με πιάνει από το χέρι και με τραβάει καθώς ανεβαίνει γρήγορα επάνω... εμένα αυτή θα με πέθανει...

άδειασε τις σακούλες πάνω στο κρεβάτι το οποίο σε λιγότερο από μισό δευτερόλεπτο γέμισε με ρούχα... ισιωτικες καλλυντικά τα πάντα...

2 ώρες... έλεος δηλαδή... δυο ώρες κάναμε να ετοιμαστούμε... με έβαλε να δοκιμάσω 10 διαφορετικά σύνολα.. ήμουν αποφασισμένη να βάλω ότι μου πει... Δεν θα έβγαζα άκρη....

Έτσι με τα πολλά καταλήξαμε...

                            Κλειώ

                      Και εγώ....

Αφού τελειώσαμε επιτέλους πήραμε τα πράγματα μας και ετοιμάστηκαμε να πάμε στο κλαμπακι ... πήγαμε φυσικά με το δικό μου αμάξι.. Μετά από 15 λεπτά ατέλειωτης φλυαρίας και μετά από αρκετό μπινελίκι  μαθαίνω πως η βλαμμένη η φίλη μου κάλεσε κάτι συμφοιτητές μας από τη σχολή μαζί... Δηλαδή αυτό το παιδί δεν παίζεται με τίποτα.. Και όχι τίποτα άλλο ο ένας μου τη πέφτει καιρο τώρα και δε γουστάρω.. Αυτή η μανία της να μου βρει αγόρι με τρελαίνει...
φτάσαμε και προς έκπληξη μου ευτυχώς αυτοί ήταν ήδη μέσα κι ετσι δεν γίναμε ρεζίλι να μας δουνε μαζί τους ...  απλά δε γουστάρω...

Μέσα στο κλαμπ ο κακος χαμός... Καθίσαμε κοντά στα VIP

Ήταν πολυ όμορφα μπορώ να πω αν και εμένα δεν μου αρέσουν καθόλου αυτά ...με τρώει η περιέργεια να δω για ποιον είναι κρατημένα... Υπάρχουν ποτά επάνω και ποτήρια καθώς και η ένδειξη ρεζερβε...

Κλειώ:"λοιπόν θα κοιτάμε πολύ ακόμα ??να πάω για ποτά ?"

Νεφέλη:" και δεν πας ? Εμένα το γνωστό ....αν το θυμάσαι ακόμα ..."την πειράζω..

Κλειώ : τεκιλά σκέτη έρχεται .. Α! Τα παιδιά δεν έχουν έρθει ακόμα.. αφού ενδιαφερθηκες να με ρωτήσεις είπα να σου πω .."μου λέει ειρωνικά ...

Νεφέλη:"αφού με ξέρεις....άντε άντε ακόμα εδώ είσαι ??"

Σε λίγα λεπτά έρχεται πίσω με τα ποτά μας .. μου πήρε διπλή.. πως με ξέρει αυτό το παιδί πια ???την κατεβάζω μπαμ μπαμ ...κάνω νόημα σε μια σερβιτόρα ο Θεός να την κάνει και παίρνω άλλη μια ...η Κλειώ έχει αρχίσει να κουνιέται και με τραβάει σιγά σιγά και μένα στο Ρυθμό της ...

κουνιομαστε στον σέξυ ρυθμό όταν αποφασίζω να πιω ακόμα ένα ποτό... πηγαίνω στο σταντ μας και την ώρα που κοιταω να βρω τη σερβιτόρα βλέπω μπροστά μου ... Τον πιο ωραίο άντρα που είδα ποτέ στη ζωή μου .... το γεγονός δεν είναι πως είναι απλά ωραίος.. ωραίοι υπάρχουν πολλοί... αποπνέει μυστήριο και κίνδυνο... Κάτι πάνω του αισθάνομαι να με τραβάει.. άσχημα... κι Αυτο δεν είναι καλό...
δίπλα του προχωράει ένας καστανοξαθνος ψηλός και από πίσω τους άλλοι 3 μαυροντυμενοι ... προχωράνε και πηγαίνουν προς .... το VIP ??? ΓΑΜΩΤΟ....
"πάρτα Νεφελη.. έσυ και η γαμωπεριεργεια σου .." λέω στον εαυτό μου .. βλεπω την σερβιτόρα να πηγαίνει προς αυτούς ακόμα δεν καθισανε αλλά τη σταματάω... ξαφνικά νιώθω περίεργα.. γυρίζω και βλέπω  πάνω μου 10 ζευγάρια μάτια... νταξει ρε παιδιά... Ένα ποτό είπα να πάρω.... συνεχίζω και τους αγνοώ... αν θέλει ας μη μου φέρει το ποτό μου να δει αυτη !!!
Η Κλειώ χορεύει στο ένα μέτρο μακριά μου ... Και από τη μεριά την δική τους... Την τύχη μου μέσα μπορεί να γίνει πιο χειρότερα???

Κλαπ κλαπ παλαμάκια!!!!

ΩΩΩΩ ΝΑΙ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΓΊΝΕΙ....
βλέπω δύο χέρια να μου κάνουν νόημα... δυο γνωστά χέρια... αι ΣΙΧΤΊΡ πια ... Τώρα βρήκαν να έρθουν τα βλαμμένα?? αα ρε Κλειώ θα σε θάψω ειλικρινά...

Άρης pov

μπαίνουμε στο μαγαζί του μαλακά.. ευτυχώς ο Στέφανος Κανόνισε τα είμαστε VIP .. Δεν μπορώ με όλους τους ηλίθιους να χορεύουν πέρα δώθε... περπατάμε και κοίταω γύρω μου .. το ματι μου καρφώνεται σε ένα μωρό... μα τι μωρό... Κάτι ψάχνει... μάλλον να παραγγείλει... προχωράμε χωρίς να την κοιτάω και πηγαίνουμε στον ειδικό χώρο... βλέπω μια σερβιτόρα να έρχεται ακόμα δεν καθίσαμε... έλεος...

Αλλά...το Μωρό απο πριν την σταματάει... μπράβο... μπράβο...  ξερει ότι έρχεται εδώ και δεν την νοιάζει... το μωρό βγήκε δυναμικό.. βλέπω να της δείχνει το ποτήρι της και Η σερβιτόρα φεύγει.. χεστηκα να πω την αλήθεια αν θα ερχόταν... Έχουμε ήδη τα ποτά εδώ... στάνταρ να τρίφτει ήθελε όπως όλες...

κοιτάζω την κοπελιά να πιάνει νευριασμένα το κεφάλι της .. δυο μαλακές πιο κει της κάνουν νόημα... μάλιστα... άρα δεν ειναι μόνη.. κι αν κρίνω και από τη κοπέλα παραδίπλα της μάλλον είναι ζευγαρακια.. Γιατί νευριάσε όμως?? Ίσως είναι γνωστοί...

εκείνοι πλησιάζουν και στρογγυλοκαθονται στο σταντ... μάλλον σταματήσανε και από το μπαρ γιατί έχουν και ποτά...
εκείνη χαιρετάει και πηγαίνει στη φίλη της...Είναι τόσο κοντά μας που μπορώ να την παρατηρήσω πιο καλά...

Έχει τατουάζ σίγουρα... βλέπω από το σκίσιμο του φορεματος της μια ουρά τα τυλίγεται το μπούτι της .. μ'άρεσει ... κουνιέται τόσο αισθησιακά γαμωτο...
Η μαλακισμενη η σερβιτόρα έρχεται μπροστά μου και μου κόβει την θέα...

.....:" θέλετε κάτι άλλο μήπως??? λέει και μου κουνιέται... σκύβει τόσο πολύ που άνετα βλέπω και τις Ρώγες της ...πάει να με ακουμπήσει αλλά τραβιεμαι ...

Άρης:" Ναι ...Θέλουμε βασικά.." της λεω οσο πιο ωραια μπορω κι εκεινη χαμογελάει πονηρά......
"μπορείς να πάρεις το μπουλο???" το χαμόγελο της εξαφανίζεται... με ακουμπάει στο μάγουλο

Και φεύγει... Όλοι μιλάνε μεταξύ τους αλλά εγώ καρφωμένος ξανά επιτέλους παρατηρώ αυτή τη γυναίκα που για κάποιο άγνωστο λόγο δεν μπορώ να πάρω τα μάτια μου από πάνω της ...

Στέφανος:" μαλακα είσαι καλά??"λεει Και με σκουνταει..

Άρης:" μια χαρά ρε ..."

Στέφανος:" σου μιλάω εδώ και πέντε λεπτά κι εσύ στο κόσμο σου .."

Άρης:" αφαιρέθηκα.. Μήπως πήρε ο Πέτρος??"

Στέφανος:" τίποτα ακόμα... τι κοιτάς έτσι??? τη γκόμενά με το μαύρο??"

Άρης:" Ναι...."

Στέφανος:" είναι ωραίο μωρό..."

Άρης:" κόψε ρε ... απλά μου κίνησε την περιέργεια η συμπεριφορά της ... κατα τα άλλα βράδυ και ντυμένη έτσι σαν όλες τις άλλες πουτανες θα είναι... Ενώ το πρωί.... το πρωί οι γυναίκες είναι αλλιώς..."

Στέφανος:" ντάξει ρε μαλακά... Μια παρατήρηση έκανα απλά πως είναι ωραία..."

εκείνη την ώρα βλέπω τον έναν από τους δύο χλεχλεδες να σηκώνεται και να πηγαίνει προς το μέρος της .. Την πιάνει από τη μέση...εκείνη τρομάζει και γυρίζει.. παίρνει τα χέρια του από πάνω της αλλά εκείνος τα ξαναβαζει και την κολλάει επάνω του ....

Αυτό θα έχει πλάκα... σε δευτερόλεπτα ένα χαστούκι περιποιημενο τον κάνει και παραπαταει... Η φίλη της πηγαίνει νευριασμένα και κατι του λέει αλλά εκείνος μάλλον είναι μεθυσμένος... με ένα ποτό ρε φίλε?? τραγικός..

το τηλέφωνο μου χτυπάει..μ τώρα βρήκε ρε πουστη?πάνω στο καλό???
το σηκώνω αλλά δεν ακούω τίποτα..

Άρης:" βγαίνω έξω με παίρνει ο Πέτρος " λέω στο Στέφανο..

Στέφανος:" μόνος ρε ??να έρθει και ο Ιβάν??"

Άρης:" Όχι ρε ένα λεπτό θα κάνω.." του λέω και βγαίνω έξω... δεν προλαβαινω να το σηκωσω και το κλεινει ...
καθαρός αέρας γεμίζει τα πνευμόνια μου αμέσως.. πατάω να πάρω τον Πέτρο αλλά εκείνη την ώρα ανοίγει απότομα η πόρτα και το μωρό βγαίνει έξω.. Δεν με έχει δει ... βρίζει και περπατάει καθώς στρίβει στο στενό δίπλα από το μπαρ... Δεν αντέχω ... πάω απο πίσω της ...

Άρης:" τι κάνει μόνη της μια γυναίκα μέσα στη νύχτα σε ένα τέτοιο στενό??δεν ξέρεις πως είναι επικίνδυνα?" ρωτάω και εκείνη ξαφνιαζεται... Ήταν ακουμπισμένη στο τοίχο και δεν με είδε...

Νεφέλη:" ξέρω να υπερασπίζομαι τον εαυτό μου ..."

Άρης:" όλες τα ίδια λέτε μέχρι να την πατήσετε..."

Νεφέλη:" θέλεις να δοκιμάσεις αγόρακι  μου να δεις ??"
Πώς με είπε???????? πηγαίνω απότομα μπροστά της και την κάνω ένα με το τοίχο... Ο ήχος από το κεφάλι της που ακούμπησε πίσω είναι το μόνο που ακούστηκε... Δεν έβγαλε ούτε φωνή... με κοιτούσε στα μάτια..
μαλακά μου τι μάτια είναι αυτά?? σαν γάτα είναι ... ξαφνικά η ανάσα της γίνεται πιο γρήγορη..

Άρης:" Δεν φοβάσαι δηλαδή??"

Νεφέλη:" εσένα?? "λεει και γελάει...
2 στα 2 λαθη μωρό μου....

Άρης:" για να δούμε πόσο θα γελάσεις τώρα.." λέω και σκύβω στο λαιμό της να την ρουφήξω ενω περνάω το χέρι μου μέσα από το φόρεμα της χαϊδεύοντας το μπούτι της ... εκείνη γέρνει το κεφάλι πίσω... Σου άρεσε ε ??πουτανα σαν όλες κι εσύ...
ανεβάζω το χέρι μου πιο ψηλά προσπαθώντας να φτάσω στην περιοχή της ... Όταν... ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΔΥΝΑΤΌΝ....

αισθάνομαι κάτι κρύο πάνω στο λαιμό μου κολλημένο ... το νιώθω να με πιέζει...εκείνη φέρνει το κεφάλι της μπροστά και γελάει πονηρά σκύβει λίγο προς το μέρος μου... Εγώ δεν κουνιέμαι... πλησιάζει τα χείλη μου και μιλάει ενώ τα ακουμπάει...

Νεφέλη:" θα το πω μια φορά... αργά αργά για να καταλάβεις ...
πάρε.... Τώρα...το...χέρι.. Σου...Από...Εκεί..."λέει και σε κάθε της λέξη πιέζει όλο και πιο πολύ το μαχαίρι στον λαιμό μου ... νιώθω την καυτή ανάσα της ενώ μιλάει και τα χείλη της να ακουμπάνε στα δικά μου και πραγματικά ανάβω... άνετα μπορώ να την βάλω κάτω αλλά δεν θα το κάνω....Όχι ακόμα...συνεχίζει να μιλάει
" Αλλιώς αυτό το όμορφο κεφαλάκι που έχεις θα κρέμεται μόνο με το κόκαλο σε λιγότερο από 1 λεπτο"...

Η γκόμενά έχει μεγάλα....... αν ήξερε μόνο ποιος είμαι.... κι αυτή?? τι σκατα .. πιέζει ακριβώς επάνω στο κόκαλο ξέρει τι κάνει... κρατάει το μαχαίρι σταθερά.. με μια κίνηση άνετα μου κόβει το λαιμό...  ή ετσι πιστευει ...
την αφήνω ακόμα να νομίζει πως μπορεί.... βγάζω το χέρι μου και κάνω ενα βήμα πίσω... εκείνη όμως πλησιάζει ένα βήμα... ΤΙ ΣΚΑΤΑ...
πλέον εκείνη έχει τον έλεγχο... με κολλάει πίσω με το μαχαίρι ακόμα στο λαιμό μου ... Μήπως να το αρπάξω να τελειώνουμε?? αρκετά την άφησα....

Νεφέλη:" φρόντισε να μην σε ξαναδω.." λέει και αφήνει ένα πεταχτο φιλι στα χείλη μου ... κατεβάζει το μαχαίρι ... σηκωνει ελαφρα το φορεμα της και σοκαρομαι.. Υπάρχει στο πλαι μια μικρη θηκη ... Μα ποια νομίζει πως είναι και βγαίνει έξω με μαχαίρι....
τοποθετεί το μαχαίρι στη θέση του και εξαφανίζεται...

Είμαι να σκάσω πραγματικά!!! τι έκανε μόλις τώρα αυτή ρε ?? κι εγώ ο μαλακάς πως την άφησα?? από τότε που ήμουν μικρός η άμυνα και η επίθεση ήταν τα πρώτα που έμαθα από το πατέρα μου ... με μια κίνηση άνετα την πέταγα κάτω...ΓΑΜΩ

θέλεις παιχνίδια μικρή?? θα σου δείξω ένα άλλο εγώ... λέω και παίρνω το κινητό αλλά αυτή τη φορά καλώ το Στέφανο..Δεν το σηκώνει αλλά το μήνυμα ξέρω πως θα το δει ...

Άρης:" βγείτε έξω... φεύγουμε... "

Στέφανος:" όλα καλά?"

Άρης:"μόλις βρήκα το καινούριο μου παιχνιδάκι...."

Άραγε ο Άρης όντως την είχε τη Νεφελη?? Η μήπως όχι??

kisses;)