Χαίρεται και σας ευχαριστώ πολύ όλους που με στηρίζετε...πήρα μια πολύ περίεργη και παράξενη απόφαση σήμερα... Έπρεπε να γράψω το τέλος στην ιστορία μου όμως..Έτσι όπως το φανταζόμουν από την αρχή Ίσως ειναι υπερβολη ... Έτσι αποφάσισα να γράψω στο διαφορετικά για την ιστορία μου..Δεν ξέρω αν έχει ξαναγίνει αυτό γιατί δεν το έχω διαβάσει κάπου να σας πω την αλήθεια...

Θα τα βγάλω και τα δύο κεφάλαια μαζί... πρώτα θα δώσω το τέλος όπως το σκέφτομαι και μετά το εναλλακτικό.. Η αλήθεια είναι πως κι εγώ αισθάνομαι περίεργα...

Αν κάποιος θεωρεί πως δεν υπάρχει λόγος η πως δεν θέλει να δει δύο διαφορετικές εκδοχές είμαι όλη αυτιά!! Το τέλος θα μπει σύντομα...

Σας ευχαριστώ ακολουθει ενα αποσπασμα απο την αρχη του τελευταίου κεφαλαιου ...

....pov

Ανοίγω τα μάτια...κοιτάζω γύρω μου και βλέπω μόνο λευκές κουρτίνες... Που βρίσκομαι...?? Προσπαθώ να σηκωθώ αλλά πονάω... κοιτάζω το πόδι μου που είναι... δεμένο μέχρι το γόνατο... γάζες παντού και επιδέσμος τυλιγμένος γύρω από το στηθος μου ...
Απλώνω το χέρι και τραβάω την κουρτίνα... πονάει... Αλλά ο πόνος αυτή τη φορά είναι υπομονετικος...

Καταφέρνω και ανοίγω την κουρτίνα δίπλα μου..."