Νεφελης pov

Κάθομαι στο αυτοκίνητο και κοιτάζω έξω... Έχουμε βγει από το κεντρικό και πηγαίνουμε προς το δάσος ποιος μπορεί να είναι άραγε? Δεν του μιλάω καθόλου... Μου μίλησε πρόστυχα.. Πφφφ η ηλιθια με μένα νευρίασα.. Έγινα κατακόκκινη γαμω.. Του έδωσα θάρρος... Σιχτιρ.. Δεν θα το ξαναεπιτρεψω επίθεση την επόμενη φορά... Ξαφνικά στρίβει σε έναν χωματοδρομο.. Σε λιγότερο από 200 μέτρα σταματάει μπροστά από ένα παλιό ανακαινισμενο δίοροφο σπίτι.. Είναι πολύ όμορφο... Η αλήθεια να λέγεται.. Αχ ρε Κλειώ.. Πάντα μου έλεγε πως ήθελε ένα τέτοιο.. Σίγουρα θα ανησυχεί γαμω το...

Άρης :"θα κατέβεις η θα κοιτάς έξω για ώρα ακόμα?"
Βλακα.... Εσύ τώρα με αυτή τη συμπεριφορά θέλεις να σου κάτσω κι όλας...

Νεφέλη :"πάμε λοιπόν" κατεβαίνω και προχωράει πρώτος..
Περίεργο δεν υπάρχει ούτε ένας φύλακας τίποτα..

Άρης :"εδώ είναι το προσωπικό μου σπίτι δεν το ξέρει κανείς και δεν θα έρθει κανεις ποτέ" μου λέει και ξεκλειδώνει..

Μπαίνω μέσα και φυσικά είναι απλό... Απλο και πανέμορφο..

Αρης:"θα μείνεις εδώ ένα μήνα... Πρέπει να ξέρεις τα βασικά.. Και τους κανόνες φυσικά... "

Νεφέλη :" κανόνες? Δεν είπαμε κάτι για κανόνες "του λέω απορημένη και νευριασμενη

Άρης :"πίστεψες πως θα σε έφερνα σπίτι μου ενώ μπορούσα να σε σκοτώσω γενικά και δεν θα είχα κανόνες? Το ότι αποφάσισα  να  διασκεδάσω μαζί σου δεν αλλάζει πολλά... Λοιπόν...
Κανόνας 1ος δεν βγαίνεις ποτέ έξω κατανοητό?
Κανόνας 2ος εγώ βγαίνω κι έρχομαι οπότε γουστάρω...
Κανόνας 3ος όσο μένεις εδώ προσπάθησε να μην μπαίνεις στο δωμάτιο μου δεν θες να με δεις να αγριευω..
Και τέλος κανόνας 4ος μου ανήκεις ένα μήνα... Μην το ξεχνάς.. Δεν θα κάνω αυτό που σκέφτεσαι αν δε με παρακαλέσεις... Τα άλλα όμως... Και γενικά ότι γουστάρω θα το κάνω ξηγηθηκαμε? Στο χέρι σου είναι η ελευθερία σου... "

Νεφέλη :" μάλιστα.. Όντως στο χέρι μου είναι... Θα με Παρακαλάς εσύ.. Και σε 30 μέρες από τώρα δεν θέλω ν α σε ξαναδώ... Ξηγηθηκαμε κι εμείς?

Άρης :"μη μου αντιμιλας μη με ειρωνεύεσαι και κυριότερο μην υψωνεις τη φωνή σου σε μένα.. Η σφαίρα θα έρθει εκεί που δεν θα το περιμενεις.."

Γυρνάω τα μάτια μου αδιάφορα αλλα με πιάνει και με κολλάει στη πόρτα...

Άρης :" Αν ξαναγυρίσεις τα μάτια σου θα σε τιμωρήσω..." λέει και μου γλύφει το λαιμό... Πωωωωω ηλιθιό κορμί.. Με προδίδεις και ανατρίχιαζεις... Τον σκουνταω από πάνω μου..

Νεφέλη :"μάλιστα... Λοιπόν το μόνο που θέλω να ξέρω είναι το δωμάτιο μου και το μπάνιο.. "λεω αλλά η φωνή μου προδίδει την αναστάτωση που μου προκάλεσε κι εκείνος γελάει.. Με πιάνει... Από το  χέρι? Θεε μου... Ανεβαίνουμε τις σκάλες και σταματάει έξω από μια πόρτα  

Άρης  :" εδώ είναι το δωμάτιο μου.. Δεν μπαίνεις ποτέ.. Δίπλα είναι το δικό σου και στο τέλος του διαδρόμου το μπάνιο.. Μπορείς  να κάνεις ότι θέλεις στο σπίτι εκτός από το δωμάτιο μου.. Θα σου φέρω ρούχα μου για να εχεις.. Να υποθέσω θα αντέξεις ένα μήνα με τα ρούχα μου έτσι? "

Νεφέλη :" υποθέτω.. Δεν έχω και άλλη επιλογή.. Πάω  να  κάνω ένα μπάνιο.. "
Του λέω και εξαφανιζομαι προς το τέλος του διαδρόμου

Μπαίνω μέσα και απλά κλείνω τη πόρτα και στηρίζομαι επάνω της.. Πώς  τα έκανα έτσι... Ίσως τώρα που είμαστε οι δυο μας να τον σκοτώσω.. Από την άλλη... Δεν ξέρω τι μου γίνεται.. είχα ευκαιρίες να το κάνω και απλά δεν το έκανα..

Κλείνω τα μάτια... το πρόσωπο του είναι το μόνο που βλέπω... Ίσως βαθειά μέσα μου δεν θέλω να το παραδεχτώ... Ίσως λυπάμαι και τον ίδιο μου τον εαυτό... Ίσως τελικά να πρέπει να σκοτώσω εμένα την ίδια.. Γιατί από ότι καταλαβαίνω... Αυτός ο μαλακας μου αρέσει.....

Πρώτη φορά μου αισθάνομαι κάτι τέτοιο και δεν ξέρω καν πως να το ονομάσω ... Πρώτη φορά φιλάω κάποιον σαν να είναι κάτι ιερό.. Πρώτη φορά μπορώ να σκοτώσω και δεν το κάνω.. Πρώτη μου φορά ΓΑΜΩΤΟ κλείνω τα μάτια και το μόνο που αντικρύζω είναι δύο γκριζοπρασινα μάτια να με κοιτάνε...
30 μέρες... μαζί του σε ένα σπίτι... να προσπαθήσω να γλιτώσω κι να φύγω ελεύθερη... μακριά από αυτόν.. Από τον κόσμο που τόσα χρόνια πολεμάω...

Το θέμα είναι.... Θέλω πραγματικά να φύγω? Τρομάζω με τον εαυτο μου.. Πρέπει να συνέλθω.. με απήγαγε που να πάρει !!!και είμαι σίγουρη πως ανήκει σε κάτι μεγάλο... Εγώ όμως... Εγώ απλά... απλά θέλω να με αγγίζει... ξέρω πως με βλέπει σαν παιχνίδι.. Αλλά ακόμα κι έτσι ταπεινωνω τον ίδιο μου τον εαυτό με αυτές τις σκέψεις...

Πέφτω στα ίδια μου τα μάτια αλλά αυτός ο άντρας... Αυτός είναι αυτό που φοβόμουν από εκείνη τη μέρα που τον είδα στο κλαμπ ... Είναι ο άντρας που κατάφερε και με έκανε να τον προσέξω.. Ο μοναδικός βασικά που το κατάφερε αυτό στη ζωή μου...
Σκαταααααα!!! Νομίζω πως .. νομίζω πως ίσως... Ίσως λίγο τόσο δα ... να τον ερωτεύτηκα... Και αυτό είναι τοοοοοοσο μα τοοοοσοο κακο ...
Δεν θα βγάλει πουθενά...

Δεν αντέχω άλλο... ανοίγω το νερό να γεμίσει η μπανιέρα ... βγάζω τα ρούχα μου η αυτά που υποτίθεται πως είναι τα ρούχα μου και μπαίνω μέσα... Ίσως ξεκαθαρίσω το μυαλό μου... Ίσως απλά όλα αυτά είναι της φαντασίας μου ... αυτο θα είναι σίγουρα... Ναι ναι .. Αυτό.. 

Άρης pov

Ω ρε πουστη μου ίσως τελικά ήταν μαλακια μου να την φέρω σπίτι μου.. Από την άλλη όμως θα το διασκεδάσω υπερβολικά.. Αν νομίζει πως θα παρακαλάω εγώ είναι γελασμένη και αν πραγματικά δεν μου κάτσει που αμφιβάλω φυσικά θα τηρήσω σαν άντρας τον λόγο μου... Με αυτά όμως που σκέφτομαι να της κάνω θα είναι ήδη στα πόδια μου μεχρι το τέλος της βδομάδας... Η μικρή είναι πανέξυπνη εγώ όμως είμαι ακόμα περισσότερο...

Ακούω το νερό να τρέχει.. Μπαίνω στο δωμάτιο μου ανοίγω τη ντουλάπα και βγάζω καμία 20αρια μπλούζες.. Τώρα... Από κάτω... Κοιτάω λίγο απ δω λίγο από εκεί και βρίσκω κάνα δυο φόρμες μικρές τα παίρνω και τα πάω στο δωμάτιο της.. Γαμωτο  θα θέλει και εσώρουχα.. Ας μην φοράει σιγά... Δεν θα τα χρειάζεται για πολύ.. Εξάλλου όταν θα την πηδηξω επιτέλους θα πρέπει να τηρήσει και το άλλο μέρος της συμφωνίας.. Μια τέτοια γυναίκα θα μου είναι αρκετά χρήσιμη... 

Ξέρω πως αυτό που κάνω είναι καθαρή αυτοκτονία αλλά δεν είμαι και κανένας τυχαίος.. ξέρω πως θα προσπαθήσει να φύγει..  Αυτό που δεν ξέρει εκείνη όμως είναι πως πραγματικά ειμαι πανέξυπνος.. αν κάνει 10 μέτρα μακριά από το σπίτι θα αρχίσει να πονάει και να ζαλιζεται..
Όταν την πήρα εκείνη τη μέρα έβαλα ένα τσιπ στο πόδι της.. λειτουργούσε για το άλλο σπίτι αλλά η Λιλυ τα ρύθμισε όλα.. Δεν είμαι τόσο ηλίθιος να έχω σπίτι μου ενα φονικό όπλο και να ειμαι απροστάτευτος .. Τώρα το θέμα να με σκοτώσει το βγάζω πραγματικά από το μυαλό μου .. αν και ειμαι προετοιμασμένος και γι'αυτό αλλά όπως είπα προς το παρόν θα βασιστω στο λόγο της...

Γυρνάω να φύγω απο το δωμάτιο και .
. Ωωωω ΘΕΕ μια Νεφελη...με μια μικρή πετσέτα γύρω της ... σταγόνες νερού τρέχουν πάνω στο κορμί της ... τα τατουάζ που κοσμούν το σώμα της μοιάζουν σαν ζωντανά και τα μαλλιά της ... Αυτά τα μακριά μαλλιά είναι τόσο γαμημένα σέξυ βρεγμένα... αισθάνομαι πίεση στο παντελόνι μου...το μάτι της πέφτει απευθείας εκεί.. κοκκινησε... σκληρή στη ζωή...Αλλά τόσο αθώα μπροστά μου ...

Νεφέλη:"εμ ... μπορείς να βγεις εξω σε παρακαλώ,?"

Άρης:"Τς τς τς... τι επαμε ?κάνω ότι θέλω....Μέχρι.. Μέχρι να με παρακαλάς..."

Νεφέλη:"Αυτό βγαλτο από το μυαλό σου .. !!!"

Άρης:" θα το δούμε...Αλλά πρώτα..." λέω αλλά με διακόπτει το γαμωτηλεφωνο....ρε πουστη δεν είπα να μην με ενοχλήσει κανείς???το βγάζω και κοιταζω ...Στέφανος... Κάτι θα έγινε...

Νεφέλης pov

Σηκώνει το τηλέφωνο νευριασμένος.. πάλι καλά με εσωσε... Μετά τον εσωτερικό μου διάλογο αποφάσισα πως σκέφτομαι βλακείες.. θα αντισταθώ... Δεν σημαίνει τίποτα για μένα... θα μείνω 30 μερες και τέλος.. διακοπές Νεφελη... διακοπές...

Άρης:"τι θες???" Ρωτάει κάποιον από την αλλη γραμμη και αγριεύει... Μετά... γελάει...διπολικο το αγόρι έπρεπε να το φανταστώ...

Άρης:" βαλτον στο υπόγειο έρχομαι.."λέει και κλείνει..
Κάνει ένα βήμα και με πλησιάζει ενώ εγώ σφίγγω δυνατά πάνω μου τη πετσέτα... Έχει φτάσει υπερβολικά κοντά.. νιώθω άβολα και περίεργα.. περνάει το χέρι του γύρω από τη μέση μου καί με κολλάει επάνω του ... Η καρδιά μου χτυπάει υπερβολικά γρήγορα.. σκύβει και με μυρίζει.. με κλειστά μάτια. ..

Άρης:" Πρέπει να φύγω... Σήμερα δεν είναι η τυχερή σου μέρα μωρό μου ..." μου λέει και με αφήνει παγωτό ενώ εξαφανίζεται .. ΣΥΝΕΛΘΕ... προχωράω στο κρεβάτι και αφήνω την πετσέτα να πέσει.. κοιτάζω τα ρούχα που μου έφερε.. Όλα μαύρα και άσπρα.. τι έλεγα για το διπολικος,? Σκύβω να πάρω τη μπλούζα και ένα χέρι με τραβάει απότομα... γαμωτο πως δεν τον άκουσα...με έχει κολλημένη από πίσω... Η πλάτη μου ακουμπάει επάνω του και ειλικρινά τα πόδια μου τρέμουν.. Είμαι γυμνή... κάνει στην άκρη τα μαλλιά μου ...νιώθω την ανάσα του στον λαιμό  μου...

Άρης:"ξέχασα να σου πω πως στο ψυγείο έχει ότι και να θελήσεις... Δεν θα γυρίσω σήμερα. Το σπίτι διαθέτει μεγάλο σύστημα ασφαλείας.. Μην κάνεις καμία βλακεία ... Α!! Και ... Σου έχω πει πόσο ωραίο κορμί έχεις έτσι? " λεει και ...Και...ΚΑΙ ΜΌΛΙΣ ΜΟΥ ΈΔΩΣΕ ΜΙΑ ΣΦΑΛΙΆΡΑ ΣΤΟ ΚΩΛΟ????

Προσπαθώ να συγκρατήσω τα νεύρα μου τωρα θα σε φτιαξω εγω .... γυρνάω ήρεμα...Και χαμογελάω.. εκείνος ξαφνιαζεται... Ωωωω δύο μπορούν να παίξουν γλυκιε μου ... σηκώνω το πόδι μου και ακουμπάω το ήδη σκληρό μόριο του με το γόνατο... με το χέρι μου κάνω κύκλους στα μαλλιά του ... σηκώνομαι στις μύτες για να τον φτάσω και πλησιάζω το αυτί του ...

Νεφέλη:" το πιστεύεις αυτό??"του λέω ψιθυριστά ...Και τραβάω ελαφρά τα μαλλιά του προς τα πίσω... Τον αισθάνομαι παραδωμενο στο άγγιγμα μου ... Είναι χαλαρός... Τώρα θα δεις !!! Τον γυρνάω απότομα και τον πετάω στο κρεβάτι... σοκαρισμένος με κοίταει αλλά δεν του αφήνω περιθώρια... σκαρφαλωνω απο πανω του αφήνοντας τα βρεγμένα μου μαλλιά να ρίχνουν σταγόνες από δω και από εκεί... Τον πλησιάζω στο πρόσωπο υπερβολικά έτσι ώστε αν μιλήσω τα χείλη μας να ενωθούν.. γαμωτο ... Θέλω τόσο να τον φιλήσω...

Νεφέλη:"Έφευγες?????" Του λέω αφήνοντας ένα πεταχτο φιλι στη μύτη του και σηκώνομαι από πάνω του ... παίρνω την πρώτη μπλούζα που βλέπω και τη φοράω...

Νεφέλη:"πάω στη κουζίνα... Όταν συνέλθεις μπορείς να φύγεις δεν θα σε χρειαστώ..." του λέω και εξαφανίζομαι προς τις σκάλες...

Νεφέλη-Άρης.    1-0

Χμμ .. άραγε θα τα βγάλουν πέρα ένα μήνα η θα σκοτωθούν μεταξυ τους????

Kisses ;)

A! Για να μην τα λέω συνέχεια από δω και πέρα και γενικά θα υπάρχουν.... dirty  σκηνές... διαβάζετε με δική σας ευθύνη...