ΚΕΦΆΛΑΙΟ 2

Λυδία pov
Εκεί που είχα τα νεύρα μου απο την καλύτερη φίλη μου που ξέχασε τα γενέθλια μου. Ο Στράτος χτύπησε την πόρτα, μπήκε μέσα και μου είπε τα χρόνια πολλά με πολλά πολλά φιλιά και με γαργάλητα που δεν μπορούσα να ανασανω καλά καλά.
Στράτος:Χρόνια πολλά σοκολάτακι μου να τα εκατοστήσεις και να σε χαίρομαι. Όμως κάτι έχεις δεν είσαι καλά.Κάτι έχεις εσύ? Σήμερα πρέπει να λαμπης.
Λυδία:Η Μαργαρίτα.....
Στράτος:Έπαθε τίποτα η Μαργαρίτα?
Λυδία:Ασεμε να ολόκληροσω την πρόταση μου πρώτα. Η Μαργαρίτα δεν θα ειναι σήμερα μαζι μάς θα πάει στην εξοχή για κάμπινγκ με τους γονείς τής.

Λυδία pov
Επίσης έχω καταλάβει ότι ο αδερφός μου ειναι τσιμπιμενος με την Μαργαρίτα και πως να μην είναι είναι πολύ όμορφη, με μαύρα μαλλιά, γαλανά σαν ουρανό ματιά και τέλεια φουσκωτά χείλια, είναι σαν άγγελος.
Στράτος:Ααα εντάξει και τρόμαξα.

Στράτος pov
Άμεσος βγήκα εξω απο το δωμάτιο έκλεισα την πόρτα. Σήμερα ειναι σήμερα τα γενέθλια τής πολύ αγαπημένης μου αδερφής. Δεν ξέρει όμως ότι τής ετοιμάζουμε έκπληξη. Μπήκα μέσα ζτο δωμάτιο τής και την είδα λιπημενη και την ρώτησα τι έχει. Αλλά εγω ηξερα οτι η Μαργαρίτα της είπε ότι δεν θα ερχόταν στα γενέθλια τής. Τής είπα ότι είχα να πω και πήγα να φάω πρωινό, γιατί μετά θα συναντιομουν με τα παιδιά την Μαργαρίτα για να κανονίσουμε για τα γενέθλια.

Λυδία pov
Μετα κατέβηκα κατω για να φάω πρωινό και ο Στράτος βγήκε έξω με τους φίλους του. Εγω μετά καθησα στο σαλόνι και κοιτούσα τα μήνυμα στο κινητό.
Στράτος:Γειά παιδιά πως τα πάτε?
Ανδρέας:Καλά ρε φίλε εσύ?
Στράτος:Πολύ καλά ρε κολλητέ.
Νίκος:Σήμερα είναι τα γενέθλια της σοκολατιτσας, όπως λες.
Στράτος:Ναι φίλε μου είναι τα γενέθλια τής πολυ αγαπημένης μου σοκολατιτσας. Τώρα πρέπει να περημενουμε και την Μαργαρίτα.
Ανδρέας:Και έλεγα δεν θα το πεις?
Στράτος:Σους ρε, μην μάς ακούσει από πουθενά.

Στράτος pov
Τότε ήρθε η Μαργαρίτα στην ώρα της. Ήταν τόσο υπέροχη.
Μαργ:Γειά σας παιδιά.
Στράτος:Γειά σου Μαργαρίτα. Τλ εχαψε η αδερφή μου το παραμύθι σου, αλλά λυπήθηκα πολύ.
Μαργ:Τι περημενουμε πάμε να πάρουμε την τούρτα και να πάμε. Ααα πήρα και φωτογραφική μηχανή, για να φωτογραφιθουμε.
Νίκος:Όλα τα σκέφτεσε.
Μαργαρίτα:Φυσικά και όλα για την κολλητή μου.

Λυδία pov
Καθόμουν και έβλεπα στο κινητό μηνύματα και άκουγα μουσική για να πέραση η ώρα μου. Τότε άκουσα το κουδούνι να χτυπάει και πήγα να ανοίξω. Όταν άνοιξα την πόρτα άκουσα.

Όλοι μαζί
Να ζήσεις Λυδία και χρόνια πολλά, μεγάλη να γίνεις με άσπρα μαλλιά, παντού να σκορπισεις της γνώσεις το φως και όλοι να λένε να μία σοφό.

Λυδία pov
Ήμουν τόσο συγκινημένη που δάκρυα χαράς έτρεχαν απο τα ματια μου και κατεβεναν σιγά, σιγά  στα μάγουλα μου. Ο Στράτος ήρθε και με αγκάλιασε.
Στράτος:Να ζήσεις σοκολάτακι μου να σε χερομαστε.
Σοφία:Ναι αγάπη μου να σε χαίρομαι άγγελε μου.
Μαργ:Ναι παλιό φίλη να σε χαίρομαι.

Λυδία pov
Απο οτι καταλάβατε έχω χαΐδευτικα υποκοριστικα στους δικούς μου ανθρώπους.
Ανδρέας+Νίκος:Χρόνια πολλά μικρή.
Λυδία:Ευχαριστώ τόσο πολύ αυτό που κάνατε για μένα και τους χάρισα ένα μεγάλο χαμόγελο.
Στράτος:Αυτό είναι ένα μεγάλο χαμόγελο.
Μαργ:Φωτογραφία τσιζ.
Λυδία:Εσύ φιλενάδα θα δεις μετά.
Μαργ:Έλα για να κάνουμε έκπληξη ηταν όλο αυτό το παραμύθι που σου πουλισα. Εξαλου δεν είπα ψέματα, αύριο φεύγω εκδρομή με τους γονείς μου, δεν θα έρθω σχολείο συγνώμη.
Λυδία:Ένταξει σε συγχωρώ, όλα καλα.
Στράτος:Αφιστετα αυτά και έλα να διασκεδάσουμε.

Λυδία pov
Και αυτό κάναμε διασκέδασαμε μέχρι το πρωί.
          Την επόμενη μέρα.
Σηκώθηκα απο τον ήχο του ξυπνιτηριου μου. Ήταν ήδη 7 και ειχα μια ώρα για να ετοιμαστώ. Σήμερα θα πάω μόνη μου στο σχολείο και όχι με την Μαργαρίτα. Βέβαια ο Στράτος ήταν ένα χρόνο μεγαλητερος μου και δεν είχε σχολείο, ήταν τυχερός.Πήγα στο μπάνιο και έκανα ένα χαλαροτικο μπανακι, μετά έβαλα ένα μαύρο με σχισιματα τζιν και ένα άσπρο πουκάμισο.Έπειτα έκανα τα μαλλιά μου αλογοουρά και πηρα την τσάντα την σχολική, κλειδιά, κινητό και χρήματα λαι εφιγα για το σχολείο. Στο δρόμο που πηγενα για το σχολείο είδα ότι τα κορδόνια τον παππούτσιων μου ήταν λιμένα και έσκυψα για να τα δέσω. Τότε μπροστά μου είδα δυο ζευγάρι μαύρα αθλητικά παπούτσια και συκοθηκα απότομα για να δω ποιος ήταν με αποτέλεσμα να χτυπήσω το πίσω μέρος του κεφαλιού μου με το μπροστινό δικό του. Τότε το αγόρι που ηταν απο απάνω μου έπεσε κάτω στο πεζοδρόμιο. Άμεσος άπλωσα το χέρι μου και ενώ το σήκωσα του ζήτησα χίλια συγνώμη. Τότε τον παρατήρησα και είδα ένα τέλειο χαμόγελο και το πρόσωπο ακόμα ποιο υπέροχο. Ήταν ένα αγόρι με ξανθα μαλλιά που έπεφταν στα μάτια του και με ένα τέλειο χαμόγελο.
Αγνωστός:Δεν πειράζει, εξαλου εγω φταίω που σε τρόμαξα.
Λυδια:Θα ήθελες κάτι?
Άγνωστος:Συγνώμη ξέρεις προς τα που είναι το 8=°λύκειο παρακαλώ?
Λυδία:Ναι φυσικά εκεί πήγενω και εγώ σχολείο.
Άγνωστος:Ωραία να θες πηγεναμε μαζί να μου δείξεις και το δρόμο?
Λυδια:Ναι φυσικά. Επισεις δεν μου ειπε το όνομα σου?
Άγνωστος:Με λένε Άντωνη και εσένα?
Λυδία:Με λένε Λυδία.
Αντώνης:Πολύ ωραίο όνομα. Πάμε γιατί θα αργήσουμε?
Λυδία:Ναι.

Λυδία pov
Φτάσαμε στο σχολείο και ήδη είχε χτυπήσει κουδούνι για μέσα. Τότε του είπα ότι πρέπει να πάω στην τάξη και εφιγα γρήγορα για αυτήν. Ααα ρε χαζή ξέχασες να τον ρωτήσεις σε ποια τάξη είναι,είπα στον εαυτό μου. Ήμουν στην τάξη και περημενα τον καθηγητή τής ιστορίας. Μετά απο 10 λεπτά που είχε χτιπηση το κουδούνι εφτασε και άνοιξε την πόρτα ο καθηγητής μαζι με ενα αγόρι απο πίσω του και έπαθα πλάκα ήταν ένα αγόρι τόσο ωραία με μαύρα μαλλιά και γαλανά ματιά. Ηλιπηζα να ήταν το αγόρι απο πριν αλλά δεν ήμασταν στην ίδια τάξη προφανώς.

Νέο κεφάλαιο ελπίζω να σας αρέσει φιλάκια πολλά. 😘💕💕💕





Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top