Κεφάλαιο 6

Καρολίνα pov
Έχω πάρα πολλά πράγματά να κάνω τώρα που έφυγε η ηλιαχτίδα μου. Πήρα το κινητό και άρχισα να ψάχνω στο Google για συνταγές και φαγητά. Ήθελα να φτιάξω κάτι τέλειο και μαγευτικό για τον Στράτο μου. Μόλις διάλεξα τι θέλω να κάνω άρχισα να μαγειρεύω. Πρώτα άρχισα να φτιάχνω καστανώσουπα βελουτέ. Εφόσον τελείωσα το πρώτο πιάτο πήγα στο δεύτερο πιάτο το οποίο ήταν χοιρινά φιλέτα με σάλτσα ροδάκινο. Ενώ ψηνόταν το φαγητό, έκανα το τραπέζι. Έβαλα ένα καλό κόκκινο τραπεζομάντηλο, μετά έβαλα το καλό σερβίτσιο και στο τέλος έβαλα λευκά κεριά με ένα βάζω στο κέντρο του τραπεζιού με κόκκινα και μπλέ τριαντάφυλλα. Έτρεξα αμέσως να βγάλω το φαγητό από την φωτιά και το άφησα να κρυώσει. Άμεσως κοίταξα το ρολόι για να δώ τι ώρα,γιατί είχα πολύ άγχος αν θα προλάβω, ξέρετε να ντυθώ να βαφτώ και τα λοιπά. Εφόσον είδα ότι είχα χρόνο έκανα ένα διάλειμα με ένα χαλαρωτικό μπάνιο. Ύστερα πήγα στο δωμάτιο μου και άνοιξα όλες τις ντουλάπες για να ψάξω να δώ τι θα φορέσω. Έβγαζα τα ρούχα από τίς κρεμαστές το ένα μετά το άλλο. Φόρεσα διάφορα συνολάκια, όπως φούστες, παντελόνια με πουκάμισα, αλλά δεν με εντυπωσίαζαν και κατέληξα να βάλω ένα μαύρο φόρμα μίνι κάτω και στράπλες από πάνω. Το φόρεσα και καμάρωνα στο καθρέφτη από το πόσο μου πηγενε. Είχα ακόμα πολύ καλή σιλουέτα και μου άρεσε αυτό. Έπειτα έφτιαξα τα μαλλιά μου ένα κότσο σινιόν και βάφτικα ελαφριά. Τελείωσα το στόλισμα μου με τα μπλέ σκουλαρίκια μου από ζαφείρι και ένα παρόμοιο κόλισε με ένα μπλε δάκρυ στην μέση και η τελευταία πινελιά ήταν το αγαπημένο μου άρωμα από γαρδένια. Έπειτα κατέβηκα κάτω να κάνω το γλυκό,το οποίο ήταν ένα μους σοκολάτας με με ζελέ φράουλας. Μετά από μιάμιση ώρα τελείωσα την προετοιμασία των φαγητών και κάθησα στο σαλόνι βάζοντας μουσική για να χαλαρώσω.

Αγγελική pov
Είμαι στο σπίτι του Μάριου και συγκεκριμένα στο δωμάτιο που μου παραχωρήθηκε για δύο μέρες, ακριβός δίπλα από το δικό του. Κάθομαι στον υπολογιστή και ακούω μουσική για να χαλαρώσω. Εκεί που ήμουν αφηρημένη άνοιξε σιγά, σιγά η πόρτα και μπήκε μέσα ο Μάριος. Καθόταν στα σκαλοπάτια της πόρτα με σταυρωμένα τα χέρια μπροστά στο στήθος του και με κοιτούσε με τα τέλεια μάτια του. Τώρα γιατί με κοιτάει? Και τι να θέλει εδώ ? Ένιωθα το βλέμμα του να με καρφώνει όλο ένα και πιο επίμονα. Μάλλον ως συνήθως για να με πειράξει και να με πληγώσει ήρθε πάλι. Εγώ συνέχιζα να μην του δίνω σημασία. Σαν να μην ήταν εκεί.

Μάριος pov
Καθόμουν στο σαλόνι και έπαιζα play stesion. Έχανα σε όλα τα παιχνίδια που έβαζα το ένα μετά το άλλο. Βαρέθηκα να παίζω άλλο και πέταξα την κονσόλα στο πάτωμα. Σηκώθηκα και ξάπλωσα στο καναπέ που ήταν ακριβώς από πίσω μου. Άραγε τι να κάνει η Αγγελική πάνω στο δωμάτιο τόσες ώρες μόνη τής? Τελικά δεν άντεξα και πήγα να δώ τι κάνει, αν και πηγενα πιο πολύ για να την ξανα πειράξω. Πήγα πάνω και άνοιξα την πόρτα σιγά, σιγά να δω μήπως κοιμόταν. Την είδα ακριβός δίπλα μου να κάθετε στον υπολογιστή και να ακούει μουσική με τα ακουστικά της. Κάθησα για λίγο στα κασώματα τής πόρτας και την κοιτούσα μπας και μου δώσεις σημασία. Αλλά τίποτα. Ακάθεκτη καθόταν και κοιτούσε μόνο την οθόνη. Ήταν θυμωμένη με αυτό που έγινε στο Λουνα Παρκ. Πήγα από πίσω τής και τής έβγαλα τα ακουστικά.
Αγγελική: Γιατί το έκανες αυτό τώρα? Δεν σε ενοχλώ, οπότε μην με ενοχλείς.
Μάριος: Έλα πάμε κάτω να παίξουμε, βαριέμαι μόνος μου.
Αγγελική: Πρώτον αν το κατάλαβες είμαι θυμωμένη μαζί σου και δεύτερον δεν θέλω να έρθω γιατί κατάλογο πάντα να κλαίω από αυτά που μου κάνεις.
Μάριος: Όχι θα έρθεις και την πήρα από το χέρι.

Αγγελική pov
Με έπιασε από το χέρι και με τράβηξε έξω από το δωμάτιο μου τρέχοντας προς τις σκάλες έξω προς στον κήπο. Αν είναι δυνατόν πόσο πείσμα έχει αυτό το παιδί.
Μόλις βγήκα έξω έβγαλα το χέρι μου από το δικό του. Με κοίταξε και άρχισε να κάνει βήματα προς εμένα, με ένα βλέμμα πονηρό και ταυτόχρονα γλυκό. Εγώ έκανα βήματα προς τα πίσω. Γιατί το κάνεις αυτό? Γιατί με ενοχλείς?
Μάριος: Γιατί μου είσαι θυμωμένη.

Αγγελική pov
Τότε με πλησίασε και άρχισε να με γαργαλάει παντού. Εγώ γελούσα σε κάθε άγγιγμα τού στα πλευρά μου και στην κοιλιά μου. Άρχισα να τρέχω για να ξεφύγω αλλά αυτός επέμενε και με κυνηγούσε. Στο τέλος έπεσα κάτω και εκείνος έπεσε από πάνω μου. Μάριε σταματά πια να με κυνηγάς.
Μάριος: Αν μου πείς ότι δεν είσαι θυμωμένη μαζί μου.
Αγγελική: Δεν πρόκειται.
Μάριος: Ωραία.

Αγγελική pov
Τότε με πλησίασε μου έπιασε τα μάγουλα μου και μου τα τραβούσε. Λέγοντας μου να του πώ ότι δεν είμαι θυμωμένη μαζί του. Εγώ επέμενα στο ότι δεν θα του πω αυτό που θέλει να ακούσει. Τότε σήκωσε την μπλούζα μου και άρχισε να με φιλάει με το στόμα του στην κοιλιά κάνοντας μου γαργαλίτσες. Είχα λιώσει στα γέλια και τελικά άκουσε αυτό που ήθελε. Ένταξη, ένταξη σταματά δεν είμαι θυμωμένη μαζί σου. Τότε ακουστικά μια γνωστή φωνή έξω από την εξώπορτα.
Will: Εεε γειά σου Αγγελικούλα.
Αγγελική: Γειά Will. Τι κάνει εδώ?

Μάριος pov.
Εκεί που παίζαμε ωραία και καλά, εμφανίστηκε από το πουθενά μια σπαστική φωνή. Τότε η Αγγελική με έσπρωξε από πάνω τής και πήγε προς στο μέρος του William. Του άνοιξε την πόρτα και μπήκε μέσα. Ένιωθα κάτι να βράζει από μέσα μου και να τα περνώ άσχημα. Δεν θα τα πάμε καλά.
Will: Έκανα μια βόλτα στην νέα μου γειτονιά και άκουσα το γέλιο σου και να με. Νταντά!!!
Αγγελική: Αλήθεια? Μετακινήσες εδώ κοντά?
Will: Ναι ένα τετράγωνο πιο κάτω.

Αγγελική pov
Μιλούσαμε με τον Will για το νέο του σπίτι και πώς του φαίνεται η νέα τού γειτονιά. Ξέχασα ότι είχα αφήσει τον Μάριο μόνο του. Τότε με ακουμπάει ένα χέρι στον ώμο μου και γυρνάω απότομα. Τότε ο Μάριος μου πιάνει το χέρι και μου το ανοίγει βάζοντας μέσα στην χούφτα μου κάτι. Μόλις το βλέπω και νιώθω την απαίσια υφή του άρχισα να ουρλιάζω διώχνοντας το σκουλίκι μακριά μου και αγκαλιάζοντας από το φόβο μου και την άδεια τον Will.
Will: Ρε μικρό πάς καλά? Την κατατρομαξες.
Μάριος: Είναι η ξαδέρφη μου και ότι θέλω θα κάνω μαζί της. Δεν θα μου πείς εσύ?
Will: Εμένα όμως είναι φίλη μου και δεν επιτρέπω κανέναν να ενοχλεί τούς φίλους μου.
Μάριος: Χαχαα από πού και ως πού φίλη σού.
Will: Από εκεί που κλάνει η μαϊμού. Μικρό!!!

Μάριος pov
Ενώ μαλώναμε με το βλαμμένο. Η Αγγελική ήταν γραμμένη από το μπράτσο του. Ένα συναίσθημα περίεργο άρχιζε να με κατακλύζει που δεν μπορώ να περιγράψω. Κάτι σαν θολούρα στον μυαλό μου, ζήλια, μίσος, απέχθεια, εξοντώσεις και πολλά άλλα μαζί. Ένα σκοτάδι κατέκλυσε το κόσμο μας. Κοίταξα πάνω τον ουρανό δεν πίστευα στα μάτια μου. Πρώτη φώτα το έβλεπα αυτό. Ο ουρανός μαύρισε για πρώτη φορά στον κόσμο των Αγγέλων.

Νέο κεφάλαιο ελπίζω να σάς άρεσε. Για να δούμε τι θα γίνει με τούς ήρωες μας. Τι θα κάνει ο Μάριος? Και τι θα συμβεί στον Κόσμο των Αγγέλων.😍💓😘


Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top