Στην φωτογραφία προφίλ είναι τα μάτια του William. Θα μάθετε ποιος είναι παρακάτω.😍❤️

Αγγελική pov
Περπατούσαμε δίπλα,δίπλα πηγενοντας σε κάθε παιχνίδι για να βρούμε τον Μάριο. Εμ συγνώμη δεν μπορώ μπορώ να περπατήσω άλλο. Ας σταματήσουμε να τον ψάχνουμε.
?? Καλά. Για λίγο γιατί πρέπει να τον βρούμε τον φίλο σου ώστε να πάς σπίτι γιατί σε 2 ώρες νυχτώνει μικρή μου.
Αγγελική: Έχω όνομα μην με λές μικρή.
?? Αλήθεια το ξέχασα να σου συστηθώ. Με λένε William μπορείς να με φοβίζει Will. Προφανώς όμως είμαι μεγαλύτερος σου μικρή μου.

Αγγελική pov
Ενώ κάθησε στο μπαγκακι δίπλα μου τον σκουντιξα με το μικρό χέρι. Ξέρεις είμαι 8 χρόνων μόνο και το όνομα μου δεν είναι μικρή είναι Αγγελική. Εσύ πόσο είσαι Will και με λές μικρή?
Will: Είμαι 10 χρόνων. Έχεις τέλειο όνομα  Αγγελικούλα.
Αγγελική: Ευχαριστώ και εσύ έχεις πολύ ωραίο ονειρο.
Will: Για πες μου πως είναι εμφανισιακά ο φίλος σου για να το μάθω ώστε να τον εντοπίσω.
Αγγελική: Αχ.. Λοιπόν είναι περίπου 1,55, έχεις άσπρη επιδερμίδα, έχει ξανθά μαλλιά και τέλεια βαθιά μπλέ μάτια που χάνεσαι στα βάθη τής θάλασσας.
Will: Χαχαα ωραία. Τώρα σήκω να τον βρούμε γιατί σούρουπο σε.
Αγγελική: Καλά Okay.

Μάριος pov
Ενώ είχα νεύρα από την μαμά μου και ήμουν θυμωμένος έπρεπε να ψάχνω και για το χάζο. Τι τραβάω ο άνθρωπος. Να μου πεις τώρα γιατί πηγενε να την βρω? Γιατί ειδη έχω θυμώσει την μαμά κατά πολύ και δεν θέλω να ξέρω τι τιμωρία σκέφτηκε όταν θα γυρίσω πίσω. Ξεκίνησα για το μέρος που την άφησα. Αλλά τίποτα, δεν την βρήκα εκεί. Άμεσος σκέφτηκα τα λόγια τής μαμάς μου. '' Μην τολμήσεις να έρθεις χωρίς αυτήν. Γιατί η τιμωρία σου θα είναι μεγαλύτερη από αυτή που έχω σκεφτεί ήδη''. Αν έχει χαθεί? Πώς θα την βρω τώρα? Τι να κάνω θα συνεχίσω να ψάχνω ώσπου να την βρω. Είχα ψάξει σε όλα τα μέρη. Άρχισα να  ανησυχώ γιατί δεν την έβρισκα πουθενά. Έλεος είναι μια σταλιά κοριτσάκι και δεν μπορώ να την βρω?Ενώ είχα βάλει τα χέρια ανάμεσα στα μαλλιά μου από την ανησυχεία μου και γυρνούσα το κεφάλι μου γύρω, γύρω για να την εντοπίσω, τα μάτια μου έπεσαν πάνω τής. Άρχισα να τρέχω προς το μέρος τής. Άμεσος σταμάτησα λίγα μέτρα μακριά τής, εφόσον ήταν με ένα αγόρι που της κρατούσε το χέρι και ψάχνανε μαζί. Τούς πλησίασα άμεσος και ενώ με είδε η Αγγελική από τον φόβο τής κρύφτηκε από πίσω από τον άγνωστο για μένα τόπο.
Will: Ώστε εσύ είσαι ο Μάριος?
Μάριος: Ναι εγώ είμαι. Εσύ ποιος είσαι?
Will: Είμαι ο William. Δεν πρέπει να συμπεριφέρεσαι έτσι σε φίλους και ειδικά δε τέτοια πλάσματακια.
Μάριος: Εσένα να μην σε νοιάζει τι κάνω και τι δεν κάνω με τούς φίλους μου.

Μάριος pov
Πήρα από το χέρι την Αγγελική που ήταν κρυμμένη από πίσω του και ξεκίνησα για να γυρίσουμε τους γονείς μας. Μετά από λίγα μέτρα τράβηξε το χέρι τής από το δικό μου. Εγώ δεν γύρισα κάν να την δώ απλά περπατούσα μπροστά και απλά εκείνη με ακολουθούσε λίγα βήματα πιο πίσω. Δεν μπορούσα να δώ την έκφραση της και ήθελα τόσο πολύ να την δώ. Πρίν ήταν τρομαγμένη που με είδε και χάρηκα  λίγο για αυτό, αλλά όταν την είδα με εκείνο το παιδί, δεν μου αρέσε ιδιετερα. Δεν ξέρω γιατί? Δεν άντεξα και τής μίλησα χωρίς βέβαια να την κοιτάω.Ήθελα να της ζητήσω συγγνώμη.
Μάριος: Αγγελική να σε ρωτήσω κάτι? Δεν πήρα απάντηση. Εγώ συνέχισα ακάθεκτος. Ποίος ήταν αυτός από πριν, που μου έκανε και ανάκριση?
Αγγελική: Καλά δεν εκούσιες που σου είπε το όνομα του?
Μάριος: Ενώ αν τον ήξερες από πριν, αν είστε φίλη στην τάξη?
Αγγελική: Τίποτα από τα δύο. Τον γνώρισα σήμερα που με άφησες να κλαίω και έφυγες.

Μάριος pov
Σταμάτησε να περπατάει και γύρισα να  την δω. Το βλέμμα που αντίκρισα ήταν λυπημένο και φοβισμένο ταυτόχρονα. Ενώ είχε βάλει τα χέρια τής σταυρωμένα στο στήθος τής ήταν τόσο γλυκιά σαν σκυλάκι που παραπονιέται. Τότε χαράκτικε ένα μεγάλο χαμόγελο στο πρόσωπο μου. Τότε εκείνη με κοίταξε με μίσος και άνοιξε το φασαριόζικο στο στοματακι της.
Αγγελική: Είσαι ένας κακός άγγελος.
Μόλις το άκουσα αυτό γουρλόσα τα μάτια μου και την κοιτούσα σαν βλήμα. Γιατί θυμίθηκα τα λόγια της μαμάς μου. Ότι εμείς είμαστε η καλοί άγγελοι που φροντίζουμε και προστατεύουμε τούς ανθρώπους, βέβαια υπάρχουν και οι κακοί που που εκμεταλευονται, κακοποιούν και άλλα πράγματα. Επισης θυμάμαι μια συζήτηση του πατέρα μου και της μαμάς μου ότι ένας από αυτούς έκανε πολύ τρομερά πράγματα στους γονείς μου και τους θείους μου. Εκπλάγηκα από αυτό που μου είπε και και είδα να κάνει βήματα προς τα πίσω και δάκρυα να γεμίζουν τα μάτια της. Την έπιασα από το χέρι και την κοίταξα στα μάτια. Θέλω να σου ζητήσω συγγνώμη.
Αγγελική: Να την βράσω.

Αγγελική pov
Άρχισε τότε να με κυνηγάει ώστε να δεχτώ την συγνώμη τού. Όσο και να τρέχαμε δεν με έπιανε, απλά συνέχιζε.

Μάριος pov
Την κυνηγούσα μου άρεσε και δεν ήθελα να την πιάσω. Έτσι φτάσαμε στο τραπέζι τής καφετέριας που καθόντουσαν οι γονείς μας.

Λυδία pov
Αφού αγκαλιαστίκαμε πήραμε τα παιδιά και ξεκίνησαμε για το σπίτι. Στο αυτοκίνητο δεν μιλούσαμε και ακούγαμε μουσική. Έβλεπα τον Μάριο που ήταν σκεφτικός και λίγο στενάχωρος. Άγγελε μου τι έχεις? Γιατί είσαι στεναχωρημένος και σκέφτηκος? Δεν πέρασες καλά σήμερα?
Μάριος: Γιατί θέλω να δω τι τιμωρία έχεις αποφασίσει να μου βάλεις να κάνω αυτή την φορά.
Λυδία: Είδη έκανες την τιμωρία σου, όταν πηγές να ψάξεις την Αγγελική.
Αντώνης: Για πες μου τώρα που ήμαστε μόνη μας. Τι ήθελε η Καρολίνα και σε τράβηξε έτσι?
Λυδία: Περιμένει και δεύτερο παιδί και αύριο θα το πει στο Στρατό μου.
Αντώνης: Αυτό είναι πολύ ευχάριστο θέμα.Οποτε η Αγγελική δεν θα είναι μόνη της.
Μάριος: Θα έχει αδερφό ή αδερφούλα?
Λυδία: Δεν ξέρουμε μακρινά αν θα είναι κορίτσι ή αγόρι.
Μάριος: Εγώ ποτέ θα αποκτήσω αδερφό?
Λυδία: Αυτό παιδί μου δεν γίνεται έτσι από το πουθενά.
Μάριος: Δηλαδή?
Αντώνης + Λυδία: Χαχαα θα το μάθεις όταν μεγαλώσεις.

Αντώνης pov
Μετά από λίγο φτάσαμε σπίτι και συνειδιτοποίσα ότι είχαν αποκοιμηθεί και οι δύο άγγελοι τής ζωής μου. Βγήκα από το αυτοκίνητο άνοιξα την πόρτα του σπιτιού και ξανά γύρισα στο αυτοκίνητο. Πήρα πρώτα τον Μάριο στα χέρια μου και τον πήγα στο δωμάτιο του. Τον έβαλα στο κρεβάτι, τον σκέπασα και τον φίλησα στο μέτωπο του. Ύστερα πήγα πήρα την Λυδία μου και ενώ έκλεισα το αυτοκίνητο , μπήκα μέσα την έβαλα στο δωμάτιο μας, βάζοντας την στο κρεβάτι απαλά. Της έβγαλα τα παπούτσια και την σκέπασα. Έβαλα και εγώ της πιτζαμες που είχα και ξάπλωσα δίπλα τής αγκαλιάζοντας την και αποκοιμιθικα.

Νέο κεφάλαιο. Θέλω να ευχαριστήσω για τα δύο αστεράκια και για αυτούς που με ακολούθησαν στο προφίλ μου στο wattpad. Μου δίνετε θάρρος να συνεχίσω και απεριόριστη χαρά.😍❤️Για να δούμε τι θα γίνει στις 2 μέρες που η Αγγελική θα μείνει στο σπίτι του Μάριου? Τα λέμε στο επόμενο.