Śmiertnik Zębacz

Klasa Tropicieli
Typ ognia magnezowy ogień
Tresura tak
Sposób tresury pogładzić kolce na ogonie pozostając w polu widzenia smoka
Barwa rozmaita
Główne cechy kolce z tyłu głowy, dwie masywne nogi
kolczasty ogon
Rozpiętość skrzydeł 13 metrów
Długość ciała 9 metrów
Waga 1,2 tony

Statystyki

Atak 10
Szybkość 8
Obrona 16
Moc ognia 18
Liczba splunięć 6
Trucizna 16
Zacisk szczęk 5
Spryt 10

“Kolczasty ogon, lojalny, potężny, inteligentny i naturalnie zabójczy."
— Smoczy podręcznik

Śmiertnik Zębacz, znany też jako Śmiertelnik Zębacz (ang. Deadly Nadder) — uważany za jeden z najpiękniejszych gatunków smoków, przedstawiciel klasy tropicieli (dawniej zaliczany do ostrej). Jest jednym z najczęściej pojawiających się w filmach i serialu gatunków smoków.

Wygląd
Zębacz jest podobny do dwunogiego dinozaura z okrągławą i dość dużą głową, ale bardziej przypomina zmutowanego ptaka. Ma dosyć duże nozdrza. Skrzydła są stosunkowo małe, smok może jednak osiągać duże prędkości. Łapy są masywne i dość długie, podobnie jak szpony. Na nosie, między nozdrzami, znajduje się kolec. Z tyłu głowy również wyrastają kolce przypominające koronę.

Łuski smoka są krótkie, lecz szerokie i grube. Długi ogon jest w całości pokryty kolcami, którymi może strzelać na duże odległości. Według wielu Śmiertnik jest najpiękniejszym ze wszystkich smoków. Występuje w różnych kolorach, ale najczęściej spotykane są niebieskie, fioletowe i zielone osobniki.

Zachowanie
Nieoswojeni przedstawiciele Śmiertników najczęściej polują samotnie, rzadziej stadnie. Są uważane za próżne smoki, lubią dbać o swój wygląd, wyróżniać swoją urodę. Uwielbiają, gdy ktoś się o nie troszczy, oraz gdy są w centrum uwagi.

W okresie godowym Zębacze udają się do Lęgowiska, gdzie składają swoje jaja. W jednym miocie jest ich zwykle po kilka.

Tresura
Zębacza jest dosyć łatwo wytresować. Wystarczy je uspokoić i zdobyć ich zaufanie, podchodząc od tyłu i gładząc pokaźne kolce na ogonie. Można też po prostu położyć dłoń na nosie uspokojonego, ufającego nam smoka.

Ujeżdżanie Śmiertnika Zębacza nie stwarza problemów. Ważna jest dobra koordynacja jeźdźca ze smokiem, nie tylko podczas lotu. Jego kolce mogą służyć jako drabina, podczas gdy jeździec wspina się na klif. Jeśli dotknie się tylnej części głowy smoka, pod "koroną", wystrzeli pojedynczy kolec ze swojego ogona.

Moce i umiejętności

Ogień
Zębacz zieje podpalonym magnezem, co sprawia, że jego smoczy oddech przypomina fajerwerki - jest bardzo jasny i dodatkowo wydziela biało-kolorowe iskry.

Ogień ten jest najgorętszy wśród wszystkich gatunków smoków i może błyskawicznie spalić bądź roztopić praktycznie wszystko, od drewna, przez skały aż po metale.

Strzał kolcami
Najbardziej charakterystyczną Może ciskać swoimi ostrymi kolcami w dowolnej chwili, na duże odległości. W ten sposób może skutecznie zranić wroga. Co więcej, smok potrafi kontrolować ilość oraz kierunek wystrzelonych kolców.

Jeśli klepnie się Śmiertnika Zębacza w tył głowy, ciska pojedynczym kolcem. Właściwość tę odkrył Sączysmark.

Węch
Posiada niezwykły węch, przez co został zaliczony do klasy tropicieli. Potrafi wykryć osobę znajdującą się 100 stóp dalej (około 30 metrów) i jest przy tym jednym z najdoskonalszych tropicieli. Umiejętność ta pozwala odpowiednio wcześniej wyczuć zagrożenie i przed nim uciec, podczas gdy inne smoki mogą nie mieć tyle szczęścia.

Siedlisko
Siedliskiem Śmiertnika, podobnie jak innych gatunków, było i Smocze Leże, a także Smocze Sanktuarium. Udomowione osobniki żyją wraz z wikingami na wyspie Berk. Dzikie Śmiertniki zamieszkują różnorodne środowiska, najczęściej lasy.

Dieta
Śmiertniki najbardziej lubią mięso np. kurczaka, a także ryby i polują na owce. Pokazane jest, że w razie braku innego źródła jedzenia mogą jeść nawet rośliny.

Słabości
Próżność wobec swojego wyglądu. Smok lubi spędzać czas na czyszczeniu i polerowaniu swoich łusek, a także wpatrywać się we własne odbicie.
Posiada martwą strefę dokładnie naprzeciwko nosa.
Gdy strzela kolcami, zawsze odsłania brzuch, co można wykorzystać.

Ciekawostki
•Śmiertnik Zębacz jest połączeniem strusia, tyranozaura i papugi.
•Zębacz należał dawniej do ostrej klasy, ale od filmu Jak wytresować smoka 2 zalicza się go do klasy tropicieli. Co ciekawe, jego wizerunek nadal widnieje na symbolu ostrej klasy.
•U Zębaczy występuje dymorfizm płciowy (czyli możliwość rozróżnienia samca od samicy). Samice mają węższe pyski, większe rogi nosowe, a ich górna szczęka z przodu zachodzi na dolną, natomiast pyski samców są szerokie, róg mniejszy, zaś dolna szczęka zachodzi na górną.
•Lubią kurczaki, dzięki nim stają się szybsze.
•Jego szpony przypominają pazury Welociraptora - jednego z dinozaurów, żyjących w okresie późnej kredy.

Zmiennoskrzydły

Klasa tajemnicza
Typ ognia kwas
Tresura tak
Barwa czerwono-żółta, ciemnozielona (młode osobniki), zmienna
Główne cechy dyski po bokach głowy przypominające liście kolce, umiejętność kamuflażu
Rozpiętość skrzydeł 9 metrów
Długość ciała 12 metrów
Waga 432 kilogramy

Statystyki

Atak 9
Szybkość 14
Obrona 1
Moc ognia 12
Liczba splunięć 10
Trucizna 0
Zacisk szczęk 2
Spryt 20

“Te smoki są tajemnicze i nieprzewidywalne. Hej, czy to drzewo? Halo, czy to skała? Nie, to Zmiennoskrzydły! Niczym kameleon potrafi wtopić się w dowolne tło.”
—Pyskacz Gbur, Księga smoków

Zmiennoskrzydły, dawniej znany jako Skrzydłochlast (ang. Changewing) — niezwykle niebezpieczny smok, przedstawiciel tajemniczej klasy. Słynie z umiejętności kamuflażu oraz plucia kwasem.

Wygląd
Tułów Zmiennoskrzydłego jest szeroki i grzbietobrzusznie spłaszczony, przypomina nieco tułów Zębiroga, zaś głowa zwierzęcia jest podobna do głowy Koszmara Ponocnika. Smok posiada wydłużony pysk, zwieńczony dużym rogiem nosowym. Paszcza Zmiennoskrzydłego jest wyposażona w mnóstwo dużych, ostrych jak brzytwa zębów. Zwierzęta te mają przodozgryz, co oznacza, że kiedy szczęki smoka są zaciśnięte, zęby żuchwy są przed zębami szczęki.

Ma trójkątne, stosunkowo niewielkie skrzydła, długi ogon oraz dwa długie czułki wyrastające z tyłu głowy. Wzdłuż grzbietu i ogona ciągną się czworokątne, bardzo charakterystyczne szpikulce.

Barwa ciała jest zależna od otoczenia, ponieważ smok potrafi się maskować, jednak w stanie "normalnym" Zmiennoskrzydły jest czerwony (może też wystąpić w kolorze zielonym).

Zachowanie
Zmiennoskrzydły jest niezwykle inteligentnym smokiem, a niektóre jego ruchy i gestykulacja przypominają ludzką. Naśladuje wszelkie zachowania, jakie zaobserwuje.

Sposób w jaki te zwierzęta polują jest dość ciekawy, bowiem polują one jak wilki, najczęściej w grupach liczących po trzy osobniki. Jeden smok podstępem wywabia ofiarę ze stada, a pozostałe dyskretnie ją okrążają, po czym wspólnie pozbawiają ją życia.

Zwyczaje godowe Zmiennoskrzydłego nie są znane. Najprawdopodobniej w jednym miocie samica składa kilka jaj. Są one bardzo małe i przypominają klejnot. Są przezroczyste i świecą różnymi kolorami, które bardzo szybko się zmieniają - od zieleni, przez błękit i fiolet po czerwień.

Zmiennoskrzydłe są niezwykle opiekuńczymi rodzicami - gdy jaja są złożone w gniazdach, każde wtargnięcie na teren smoków kończy się atakiem. Jeśli jakiekolwiek jajo zostanie wyciągnięte z gniazda, smoki nie spoczną póki go nie odnajdą. Współpracują przy tym i pomagają sobie. Chociaż często są wrogo nastawione wobec ludzi, tych także potrafią traktować z opieką

Tresura
Tresura Zmiennoskrzydłego jest trudna ze względu na jego mechanizmy obronne. Przypomina jednak tresurę Koszmara Ponocnika - wystarczy uspokoić smoka, podarować mu przysmak i położyć dłoń na jego nozdrzach.

Moce i umiejętności

Kamuflaż
Zmiennoskrzydłego wyróżnia zdolność kamuflowania się. Gdy chce się ukryć, przybiera barwy otoczenia. Pozostaje jednak częściowo widoczny i wygląda, jakby był przezroczysty. Mechanizmu tego smok używa zarówno do polowania, jak i ucieczki przed silniejszym przeciwnikiem.

Plucie kwasem

“Skrzydłochlast. Nawet świeżo wyklute osobniki skutecznie plują kwasem.”
—Czkawka, Jak wytresować smoka

Już od pisklęcia Zmiennoskrzydły potrafi pluć niszczącym wszystko kwasem. Substancja zdolna jest stopić dom lub powalić drzewo, jednak tylko z niewielkiej odległości. Nie wiadomo jaki skład tego kwasu lub mieszanki, pewnie jest to kwas chlorowodorowy produkowany w nadmiarze w żołądku. Kwas ten wykazuje właściwości fosforyzujące.

Hipnoza
Patrząc głęboko w oczy ofiary, Zmiennoskrzydły potrafi zahipnotyzować i tym samym z łatwością ją zaatakować.

Ogień
Według Księgi smoków, Zmiennoskrzydły potrafi również ziać ogniem, jednak rzadko używa tej umiejętności.

Inne umiejętności
Smok czasem używa ogona jako dodatkowej kończyny i chwyta nim przedmioty.

Siedlisko i zwyczaje
Głównym siedliskiem tego gatunku jest Wyspa Zmiennoskrzydłych, która właśnie od niego wzięła swoją nazwę. Nieliczne dzikie smoki można spotkać także na  Końcu Świata oraz na Wyspie Wrzeńców. Prócz tego, Zmiennoskrzydłe żyją także na wyspie o nieznanej nazwie, porośniętą drzewami iglastymi. Kiedy smok złoży jaja, wyspa wygląda przepięknie, bowiem Zmiennoskrzydły składa je w koronach drzew, a same jaja mienią się wówczas pięknymi, kolorowymi światłami.

Dieta
Ofiarami tego smoka padają dziki, a ze smoków - bezbronne Wrzeńce oraz Nocne Koszmary. Jednak robią to tylko wtedy, gdy mechanizmy obronne mniejszych smoków są zaburzone i stanowią one łatwy cel.

Słabości
Zmiennoskrzydłe tracą umiejętność niewidzialności w powietrzu, gdyż nie mają się do czego upodobnić.
Ranne lub przestraszone, Zmiennoskrzydłe mają ograniczoną kontrolę nad własnym ciałem, przez co mogą zmieniać barwy, nie mając nad tym kontroli.

Ciekawostki.
•Jego wizerunek widnieje na symbolu tajemniczej klasy.
•Smoki te są najczęściej aktywne w nocy.
•Smoki te, podobnie jak inne drapieżniki stadne, polują grupami.

Wandersmok

Klasa uderzeniowa
Typ ognia ładunki elektryczne i biały ogień
Tresura tak
Sposób tresury zyskanie szacunku smoka, np. poprzez uratowanie życia lub uwolnienie;
wykonanie delikatnych ruchów bronią, np. sztyletem w polu widzenia smoka;
zmuszenie do posłuszeństwa
Barwa ciemnoszara z elementami fioletu
Główne cechy kolce z tyłu głowy, płaski trójkątny pysk
silne skrzydła
Rozpiętość skrzydeł 12 metrów
Długość ciała 7 metrów
Waga 818 kg

Statystyki

Atak 15
Szybkość 11/19
Obrona 12
Moc ognia 12
Liczba splunięć 4
Trucizna 0
Zacisk szczęk 8
Spryt 18

“Ciężko go znaleźć, jest okrutnie tajemniczy i podobno czerpie siłę z błyskawic. Pojawia się jedynie podczas burz i mówią, że zieje białym ogniem.”
—Księga smoków

Wandersmok (ang. Skrill) — przedstawiciel klasy uderzeniowej i jeden z najpotężniejszych gatunków smoków. Charakteryzuje się umiejętnością plucia ładunkami elektrycznymi.

Wygląd
Wandersmok posiada smukłe, długie ciało, a (przez charakterystyczny garb) kształt jego tułowia jest trójkątny. Ma duże skrzydła, umożliwiające bardzo szybkie latanie. Każde skrzydło ma na zgięciu długi, pojedynczy pazur przypominający kształtem kosę. Wzdłuż grzbietu i ogona ciągnie się rząd długich, bardzo ostrych szpikulców. Obie tylne nogi są dość krótkie, lecz silne i są w stanie nadać smokowi dużą szybkość, gdy porusza się po lądzie.

Ciało smoka jest ciemnoszare z fioletowymi elementami. Podbrzusze ma szarawy (bądź białawy) odcień. Skrzydła poznaczone są fioletowymi zdobieniami.

Charakterystyczna głowa ma trójkątny, wydłużony kształt, szczęki rozwierają się szeroko. Zęby są dość krótkie i ostre. Tył głowy zwieńczony jest charakterystyczną kryzą z kolców. Małe oczy są osadzone po bokach niezbyt długiego, ostrego rogu nosowego.

Zachowanie
Smok jest bardzo agresywny. Należy do tej samej klasy, co Nocna Furia, co sugeruje, że jest bardzo niebezpieczny i o tajemniczym charakterze. Wandersmok żyje samotnie i jest bardzo terytorialny. Pojawia się najczęściej podczas burz, ponieważ ma zdolność absorbowania wyładowań elektrycznych, stanowiących "paliwo" dla jego ognia, czyli właśnie piorunów.

Tresura
Bardzo wysoki poziom agresji Wandersmoka sprawia, że wytresowanie go jest prawie niemożliwe. Dagurowi Szalonemu udało się tego dokonać. Smok nie był zadowolony z kontrolowania, ale ostatecznie chęć wyżycia się na kimś zaczęła górować i smok, chcąc nie chcąc, wypełniał wolę Dagura.
Można wytresować Wandersmoka innym sposobem, na przykład zwracając mu wolność. Nie jest to jednak pełna tresura, gdyż smok nie daje się dotknąć, a tym bardziej dosiąść. Co najwyżej okazuje szacunek swoim wybawcom.

Należy wykonać delikatne ruchy sztyletem w polu widzenia smoka, co sprawia, że Wandersmok uspokaja się, a następnie powoli położyć dłoń na pysku zwierzęcia.

Moce i umiejętności

Ogień
Wandersmok jest jednym z nielicznych gatunków, które nie zieją zwyczajnym ogniem. Zamiast tego posiada zdolność pochłaniania elektryczności z piorunów burzowych i kumulowania ich w swoim ciele, aby później, podczas ataku, wyrzucić z paszczy silny strumień elektryczności.

Najgroźniejszy jest więc podczas burzy, lecz skumulowany prąd potrafi także przez długi czas przetrzymywać w ciele i uwalniać go nawet po setkach lat hibernacji. Co więcej, gdy smok zionie piorunem w kierunku wody (zwłaszcza morskiej), powoduje rozprzestrzenienie elektryczności na dużym obszarze i zabicie żyjących w wodzie organizmów. Smok potrafi również spowić się wyładowaniami elektrycznymi, co daje mu dodatkową ochronę.

Smok potrafi również wykorzystywać pioruny, które absorbuje, przyciągając je do celów, które chce zaatakować, a które są pomiędzy nim a burzą.

Wandersmok wykorzystuje zdolność emisji błyskawic do osiągania niesamowitych przyspieszeń.

Piorun wystrzelony z paszczy Wandersmoka jest antagonistyczny do plazmowego pocisku Nocnej Furii - gdy oba smocze oddechy zderzą się ze sobą, w miejscu zetknięcia następuje potężna eksplozja - pocisk Nocnej Furii wybucha a piorun razem z falą uderzeniową rozchodzi się sferycznie.

Latanie
Według Smoczego Podręcznika, dzięki swojej zdolności do emitowania prądu elektrycznego potrafi osiągać ogromne, ponaddźwiękowe prędkości. Jest niewątpliwie bardzo zwinnym lotnikiem za sprawą dość lekkiego ciała i dużych, silnie umięśnionych skrzydeł.

Smok nurkuje, owijając całe ciało skrzydłami i wyciągając duże pazury przed siebie, przez co pikujący smok wygląda jak zaostrzony na końcach kokon. Smok używa tej taktyki również podczas obrony przed wrogami.

Wandersmok potrafi praktycznie z miejsca rozwinąć pełną prędkość, być może w jakiś sposób wykorzystując pole magnetyczne. Używa do tego swojej zdolności emisji błyskawic, znikając w strumieniu wyładowań, przez co wygląda jakby się teleportował, co oczywiście jest tylko złudzeniem optycznym. Efektem ubocznym zdolności jest piorun powrotny, uderzający w pobliże miejsca, z którego Wandersmok startował.

Siła
Jest to jeden z niewielu smoków, które mogą równać się z Nocną Furią. Należy zresztą do tej samej klasy - klasy uderzeniowej. Potrafi wytrzymać olbrzymie przyspieszenie, od 0 do maksymalnej prędkości w 1s. Przyjmując, że osiąga prędkość dźwięku, będzie to przyspieszenie równe ok. 35G. Człowiek traci przytomność przy 10G.

Inne umiejętności
Wandersmok jest bardzo inteligentny, potrafi przewidywać ruchy przeciwnika i wykorzystać w walce elementy otoczenia. Uczy się na swoich błędach, potrafi przewidzieć zasadzkę.

Wandersmok jest zmiennocieplny, dlatego może przetrwać w lodzie nawet kilkaset lat, doskonale znosi także bardzo wysokie temperatury nawet 30 tysięcy stopni Celsjusza ( temperatura powietrza po wyładowaniach atmosferycznych ).

Smok świetnie orientuje się w chmurach, jego naturalnym środowisku. Potrafi bez trudu lokalizować intruzów i atakować ich na dogodnych dla siebie warunkach.

Wyżej wymieniona zdolność orientacji sugeruje posiadanie przez Wandersmoka niezwykle wyostrzonych zmysłów, być może nawet niespotykanych u innych gatunków. Albo posiada zdolność do wyczuwania zaburzeń pola elektrycznego (elektrolokacji). Smok potrafi lokalizować i zaatakować cel z bardzo dużej odległości, gdy sam ukrywa się w chmurach.

Siedlisko
Ten smok jest niezwykle rzadki ze względu na swój porywczy charakter, podobnie jak Nocna Furia. Najczęściej zauważyć go można podczas burz z piorunami, jednak nie wiadomo, gdzie znajduje się naturalne siedlisko tych smoków. Jeden z poznanych osobników był zamrożony przez kilkaset lat w wielkiej górze lodowej

Dieta
Ulubionym pożywieniem smoka są owce. Poluje też na ryby, ziejąc elektrycznością w kierunku morskiej wody i zabijając wiele organizmów w jednej chwili.

Słabości
Wandersmok czerpie swoją siłę z piorunów, więc gdy jest w wodzie, ma ograniczoną zdolność uwalniania (oraz pochłaniania) elektryczności.

Ciekawostki
•Lecąc z maksymalną prędkością, Wandersmok jest drugim pod względem szybkości smokiem. Pierwszym jest Nocna Furia.
•Prawdopodobnie może osiągać największe przyspieszenia spośród wszystkich smoków.
•Nie jest pewne czy dałoby się na nim latać. Według opowieści ojca Stoicka, Berserkowie potrafili je ujeżdżać, chociaż było to trudne ze względu na zdolność ściągania piorunów.
•Wandersmok jest symbolem klanu Berserków, jego wizerunek pojawia się na klipsach pasów, na żaglach i na tarczach.
•Ulubionym pożywieniem Wandersmoka są owce.
•Wandersmok, ze względu na swoją temperaturę ciała, może żyć zamrożony przez wiele dekad.
•Ogień Wandersmoka może osiągnąć nawet 1500°C. Wnioskować to można z jego niebieskawego koloru.
•Wandersmok jest bardzo pamiętliwy i mściwy. Równocześnie chyba najbardziej ze wszystkich smoków ceni swobodę i gotów jest odwdzięczyć się innym za wyzwolenie z niewoli.
•Swoją mimiką Wandersmok przypomina nieco Skrzydlate bestie z filmu "Władca Pierścieni: Powrót Króla".
•Wandersmok ma zmienną temperaturę ciała.
•Uspokajają go delikatne ruchy metalowego sztyletu.
•Możliwe, że żyją wysoko w górach, gdzie środowisko obfituje w burze elektryczne i dzikie owce

Straszliwiec Straszliwy

Klasa Ognista
Typ ognia propanowy ogień
Tresura tak
Sposób tresury podarowanie ryby
Barwa rozmaita
Główne cechy mały rozmiar; ogon zakończony strzałką; duża głowa
Rozpiętość skrzydeł 1 metr
Długość ciała 0,9 metra
Waga 2 kilogramy

Statystyki

Atak 8
Szybkość 10
Obrona 6
Moc ognia 12
Liczba splunięć 10
Trucizna 12
Zacisk szczęk 2
Spryt 12

Straszliwiec Straszliwy (ang. Terrible Terror) — jeden z najmniejszych gatunków smoków, przedstawiciel ognistej klasy.

Wygląd
Ten malutki smok przypomina skrzydlatą jaszczurkę. Ma jedynie kilkadziesiąt centymetrów długości. Jest bardzo zwinny i szybki, co zawdzięcza smukłemu ciału i mocnym nogom. Wzdłuż szyi, grzbietu i ogona ciągnie się rząd długich, bardzo ostrych szpikulców, a na końcu jest ostra błona w kształcie strzałki. Duża głowa sprawia wrażenie, jakby smok był młodym innego gatunku. Niewielkie, lecz mocne skrzydła pozwalają na niezbyt szybki lot.

Straszliwiec Straszliwy może występować w wielu barwach. Najczęściej ich skóra jest koloru zieleni bądź brudnej żółci, lecz są w kolorystykach fioletowych bądź niebieskich.

Zachowanie
Straszliwce są stworzeniami stadnymi, gdyż ich mały rozmiar nie zapewnia odpowiedniej mocy potrzebnej do polowania i obrony. Potrafią walczyć między sobą o pożywienie lub w obronie terytorium, jednak bardzo często współdziałają, by zakraść się na ofiarę, dezorientując ją i atakując z wielu stron. Są skłonne do bratobójczych walk w obronie terytorium.

Smoki te są ciekawskie i bardzo energiczne. Potrafią być urocze i niesamowicie przyjazne wobec człowieka. Lubią rywalizować z innymi smokami nawet dużo większymi od nich samych, jednak nie są agresywne.

Są również niezwykle mądre, inteligentne i mają doskonałą orientację w terenie. Wykorzystywane w poczcie lotniczej, potrafią znaleźć konkretną osobę, choćby w tym celu musiały przemierzyć cały Archipelag. Zdają się przy tym rozumieć ludzką mowę. Często okazują poczucie humoru i płatają figle ludziom bądź innym smokom.

Tresura
Tresura Straszliwców należy do dość łatwych. Wystarczy nakarmić go jego ulubionym rarytasem, a mianowicie rybą. Już wówczas smok staje się ufny i zaprzyjaźnia się z ofiarodawcą. Należy też pokazać, iż nie ma się w stosunku do niego żadnych złych zamiarów.

Wytresowane Straszliwce mają wiele korzyści dla wikingów. Ich głównym zastosowaniem jest poczta lotnicza, służąca do znacznie szybszego transportu listów i przesyłek niż drogą morską. Listów tych nie trzeba adresować, ponieważ inteligentne Straszliwce samodzielnie znajdą adresata.

Moce i umiejętności

Ogień
Ogniem Straszliwca jest propanowy płomień, który w rzeczywistości potrafi być strumieniem ognia lub pojedyńczymi pociskami. Smok potrafi trafić w cel swoimi niezwykle precyzyjnymi płomieniami.

Inne umiejętności
Smok jest bardzo zwinny i potrafi zmieścić się w niewielkich szczelinach. Ma doskonałą orientację w terenie.

Siedlisko
Straszliwiec Straszliwy jest jednym z najbardziej pospolitych gatunków smoków i spotkać go można w wielu miejscach i różnorodnych środowiskach. Smoki te najczęściej zamieszkują lasy, jednak często podróżują stadnie w poszukiwaniu pożywienia. Wiele z nich żyje obok wikingów, niezależnie od tego, czy są wytresowane, czy nie.

Dieta
Ulubionym pożywieniem Straszliwca są ryby, które często kradnie innym smokom, a nawet wikingom. Smok jest w stanie połknąć jedną rybę naraz, a i tak jest ona zwykle większa, niż przełyk smoka. Jego szyja jest więc rozciągliwa. Prócz tego, smok lubi zjadać niebieskie oleandry, mimo iż powodują one chorobę.

Słabości
Mały rozmiar powoduje, że smokowi trudno jest samodzielnie polować bądź się bronić, z tego powodu jest łatwym łupem dla smoków większych od siebie i zmuszony jest żyć w stadzie.
Straszliwiec potrzebuje dużo czasu, aby nabrać powietrza, żeby zionąć ogniem.
Jest bardzo podatny na punkt świetlny, który skutecznie rozprasza go niezależnie od tego, co w danym momencie robi, nawet jeśli atakuje ofiarę.

Ciekawostki
•Straszliwce Straszliwe potrafią śpiewać.
•Dzięki swojej terytorialności są wykorzystywane w poczcie lotniczej.
•Ten smok potrafi chodzić po prostopadłych powierzchniach niczym gekon.
•W odróżnieniu od innych smoków klasy ognistej Straszliwiec nie staje w ogniu.