Tajfumerang

Klasa Ognista
Typ ognia puste w środku ogniste tornado
Tresura tak
Sposób tresury opieka,
zdobycie zaufania, uratowanie od niebezpieczeństwa
Barwa rozmaita
Główne cechy ogromne skrzydła, wąskie ciało, podłużny pysk
Rozpiętość skrzydeł 15 metrów
Długość ciała 10,5 metra
Waga 475 kilogramów

Statystyki

Atak 14
Szybkość 20
Obrona 12
Moc ognia 17
Liczba splunięć 10
Trucizna 0
Zacisk szczęk 6
Spryt 6

"Po śladach płomieni rozpoznajemy wiek, czyli innymi słowem rozmiar Tajfumeranga."
-Żyj i pozwól latać

Tajfumerang (ang. Typhoomerang) - gatunek olbrzymiego, szybkiego i zjawiskowego smoka o ogromnych skrzydłach. Należy do ognistej klasy.

Wygląd
Rozpiętość jego skrzydeł jest olbrzymia. Skrzydła są wielkie w stosunku do smukłego oraz długiego ciała. Wzdłuż grzbietu ciągną się szpikulce. Krawędzie skrzydeł, końcówka ogona i głowa mają barwę białą lub bardzo jasną. Łeb gatunku wyposażony jest w zagięte rogi. Smok posiada jedną parę łap, silnie umięśnionych.

Do tej pory Tajfumerangi pojawiły się w czterech kolorach - niebieskim, żółtym, czerwonym oraz pomarańczowym.

Zachowanie
Smoki te są energiczne, (zwłaszcza młode) lubią się bawić oraz są bardzo ciekawskie. Pokazano, że samice wychowujące swoje potomstwo, są bardzo opiekuńcze i atakują wszytko co może być zagrożeniem dla młodych.

Tresura
Tajfumerangi to dość agresywne smoki, lecz można je oswoić. Najlepszym sposobem na to jest powolne zaznajomienie się ze smokiem. Smoki z tego gatunku reagują na komendy głosowe, są także bardzo pamiętliwe.

Ze względu na umiejętność wytwarzania ognia z ciała, niemożliwe jest ujeżdżanie Tajfumeranga.

Moce i umiejętności

Ogień
Ogniem Tajfumeranga są płomienie, określane mianem cyklonów ognia.

Tajfumerang zieje potężnym strumieniem ognia
Wygląda on jak zwyczajne, pomarańczowe płomienie. Przypomina cyklon również kształtem, Tajfumerang zionie płomieniami w kształcie pustego w środku stożka, rozszerzającego się wraz z odległością. Zasięg płomieni Tajfumeranga jest bardzo duży.

Smok może także uwięzić swoją ofiarę, wzbijając się w powietrze i zataczając wokół niej ognistą spiralę, która wypala ziemię.

Prócz tego, także ciało smoka potrafi emitować z grzbietu swojego ciała charakterystyczne iskry, przypominające fajerwerki.

Tajfumerang, osiągając niesamowitą prędkość, potrafi zataczać koła nad polaną, na której w wyniku działania ognia i okrężnego ruchu smoka, powstaje wypalony znak na ziemi, przypominający spiralę. Na podstawie jej wielkości, kształtu i tego, czy porastają ją jakieś rośliny, można określić, jak dawno smok był w danym miejscu, w jakim był wieku oraz w którą stronę poleciał.

Umiejętności bojowe
Pomimo swojej wielkości, Tajfumerang jest niezwykle zwinny i silny. Jego szczęki zaciskają się bardzo mocno, nawet u młodych. Dorosły smok może unieść nawet kilku wikingów i kilka smoków na swoim grzbiecie, nie okazując oznak zmęczenia. Ogromne skrzydła są w stanie powstrzymać rozprzestrzenianie się pożaru lasu, a za pomocą swojej zdolności błyskawicznego zataczania okręgów nawet go zgasić, poprzez wytworzenie wiru powietrza.

Szybkość
Pomimo swojej ogromnej wielkości, Tajfumerang należy do najszybszych smoków. Zawdzięcza to umiejętności emisji ognia (iskier podobnych do fajerwerków)całym ciałem - jeśli są one emitowane w tylnej części służą jako swoisty napęd odrzutowy, podczas gdy skrzydła pełnią funkcję manewrową. Mimo wielkiej powierzchni skrzydeł potrafi wykonywać bardzo zwinne i szybkie ruchy w powietrzu, ma jednak problem z poderwaniem się do lotu podczas pikowania ku ziemi.

Inne umiejętności
Gdy Tajfumerang zje węgorza, zyskuje nadzwyczajne umiejętności, przydatne podczas walki z przeciwnikiem. Źrenice smoka rozszerzają się, a sam staje się szybszy i silniejszy, odnawiając przy tym limit splunięć.

Smok potrafi zwinąć skrzydła podczas lotu, obrócić się wokół swojej osi obrotu i zionąć zwięzłym strumieniem płomienia w stronę przeciwnika

Siedlisko
Smok ten zamieszkuje lasy. Jego populacja prawdopodobnie nie jest liczna, ponieważ tych ogromnych smoków trudno nie zauważyć, a niewielu ich przedstawicieli zostało poznanych. Tajfumerangi żyją również na Wyspie Węgorzy, ponieważ są jedynymi smokami, które mogą żywić się węgorzami, nie czyniąc sobie krzywdy. Pojedyncze osobniki można spotkać też na wyspie Berk.

Dieta
Tajfumerang uwielbia ryby, przepada także za innymi zwierzętami. Jest on jedynym jak dotąd znanym smokiem, który nie boi się węgorzy. Po zjedzeniu tej ryby, smok zyskuje dodatkową energię - może robić obroty w powietrzu, a jego ogień staje się potężniejszy, odnawia również splunięcia.

Słabości
Mała zwrotność - ze względu na swoje wielkie rozmiary, smok z trudem podrywa się do góry po pikowaniu. Przy zbyt niskiej wysokości uderza o ziemię, nie mieści się także w zbyt wąskich szczelinach i przesmykach

Ciekawostki
•Nazwa "Tajfumerang" to zlepek słów "tajfun" i "bumerang" - wymyślił ją Śledzik.
•Tajfumerang należy do ognistej klasy prawdopodobnie ze względu na emisję ognia. •Oprócz ziania, wytwarza go również ciało smoka, podobnie jak w przypadku Koszmara Ponocnika i Ognioglisty.
•Gdy smok wypala znak na ziemi, po kilku dniach obrasta on pięknymi kwiatami.
•Jako jedyny gatunek zjada węgorze.
•Na podstawie wielkości ognistego znaku, który smok zostawia na ziemi, można określić jego wielkość, wiek, z której strony przyleciał oraz w którą stronę odleciał.

Wrzeniec

Klasa wodna
Typ ognia wrząca woda
Tresura tak
Sposób tresury pomoc i zdobycie zaufania
Barwa zielona, pomarańczowo-czerwona
Główne cechy długa szyja; wielkie ciało; rozciągliwa paszcza
Rozpiętość skrzydeł 23 metry
Długość ciała 20 metrów
Waga 1364 kilogramy

Statystyki

Atak 10
Szybkość 6
Obrona 6
Moc ognia 14
Liczba splunięć 14
Trucizna 10
Zacisk szczęk 4
Spryt 10

"Parzypluj. Oblewa swoją ofiarę wrzącą wodą. Śmiertelnie niebezpieczny, zabijać bezwzględnie."
-Smoczy Podręcznik.

"Na 18 metrów długi i zębiska ostre jak brzytwa. Oblewa cię wrzącą wodą, co odrywa mięcho od kości. Wrzeniec nie wie, co to strach, nie ma sumienia. Ale jedną rzecz ma na pewno - straszny jad, całe mnóstwo jadu!"
-Pyskacz, Smoczy kwiat

Wrzeniec, dawniej znany jako Parzypluj (ang. Scauldron) - przedstawiciel wodnej klasy smok zamieszkujący głębiny oceanu.

Wygląd
Łuski wrzeńca posiadają zielonkawy kolor, co prawdopodobnie ułatwia mu maskowanie się pod wodą, istnieje także rzadko spotykana odmiana pomarańczowa. Smok ten jest gigantyczny, rozmiarami niekiedy dorównuje płetwalowi błękitnemu. Potrafi poruszać się po ziemi dzięki krótkim, lecz silnym łapom, jednak zbyt długie przebywanie smoka na powierzchni powoduje, że jego skóra wysycha , co w efekcie może spowodować śmierć. Skrzydła smoka są stosunkowo niewielkie, jednak wystarczająco duże i silne, by unieść Wrzeńca w powietrze. Na końcówce ogona znajduje się wachlarz, który podczas lotu nadaje kierunek, a w wodzie działa jako napęd i ster.

Kształt ciała Wrzeńca jest dość nietypowy. Tułów jest wąski, jednak jego tylna część przypomina obły odwłok i zwiększa swoją objętość wraz ze wzrostem ilości wody, jaką może połknąć smok. Podobnie jest w przypadku długiego, spłaszczonego bocznie, wąskiego łba, przypominającego dziób pelikana - kiedy smok gromadzi wodę jego "podgardle" rozszerza się. Smok posiada bardzo długą, wąską szyję. Na czubku pyska znajduje się wąski, podłużny róg, zakręcony do dołu. Oczy są małe, umieszczone w przedniej części głowy, nozdrza dość małe, rozszerzające się. Zęby są krótkie, lecz ostre i służą do chwytania wszelkiego rodzaju morskich stworzeń.

Zachowanie
Wrzeniec jest wielce agresywnym smokiem samotnikiem, który w razie potrzeby - na przykład podczas polowania - gromadzi się w niewielkie stada. Jest bardzo terytorialny i nie szczędzi swoich ofiar. Bardzo rzadko okazuje przyjaźń, a to tylko wówczas, gdy ktoś ocali mu życie.

Choć w oceanie stoi bardzo wysoko w łańcuchu pokarmowym i sieje postrach wśród innych stworzeń, takich jak Raziprąd, jego naturalnym wrogiem na lądzie jest Zmiennoskrzydły.

Tresura
Najlepszym sposobem, by zdobyć zaufanie Wrzeńca, jest pokrycie się wodą, gdyż Wrzeńce kochają wszystko, co związane jest z ich naturalnym środowiskiem. Można też nasmarować się olejem po rybach (np. włosy, jak zrobiła Szpadka). Smok bezgranicznie ufa i głęboko zaprzyjaźnia się z osobą, która uratuje mu życie.
Moce i umiejętności
Plucie wrzątkiem
Główną umiejętnością Wrzeńca jest plucie wrzącą wodą, skąd pochodzi nazwa gatunku. Woda ta jest podgrzewana w bardzo pojemnym brzuchu smoka, podobnie jak worek pod paszczą (niczym u pelikana). Według Smoczego Podręcznika, gorąca woda jest w stanie oderwać skórę i mięso od kości.

Jad
Jego jad jest bardzo trujący dla ludzi. Kontakt fizyczny z jadem Wrzeńca grozi człowiekowi śmiercią już po jednym dniu, ale dla smoków może być właściwością leczniczą, neutralizującą efekty niebieskiego oleandra. Wrzeniec to jedyny smok, który żywi się tymi kwiatami i nie szkodzą mu one. Dlatego właśnie jego jad przesycony jest esencją kwiatów.

Inne umiejętności
Wrzeniec ma bardzo potężne elementy obronne. Jest w stanie powalić swoim skrzydłem człowieka lub innego smoka, równie potężną bronią jest wachlarz na jego ogonie.

Siedlisko
Wrzeńce zamieszkują morza i oceany. Nie są przystosowane do życia na lądzie, jednak może na nim przebywać, jeżeli posiada wodę do picia. Bez niej mógłby się odwodnić, co może skończyć się śmiercią smoka. Wrzeńce posiadają również swoją własną wyspę, zlokalizowaną niedaleko od Berk.

Dieta
Wrzeniec uwielbia zjadać wszelkie rodzaje ryb i stworzeń morskich. Żywi się także niebieskimi oleandrami, zabójczymi dla innych smoków. Podobno ich ofiarą mogą padać także Sliquifiery, gdyż są podobne do ryb, a także Raziprądy.

Słabości
Zbyt długie przebywanie na lądzie powoduje wysuszanie się skóry Wrzeńca, a po dłuższym czasie smok może umrzeć.

Ciekawostki
•W przeciwieństwie do Gromogrzmota, Wrzeniec nie może długo przebywać poza wodą.
•Jad tego smoka, to jedyne lekarstwo na smoczą chorobę, wywoływaną przez niebieskie oleandry.

Nocny Koszmar

Klasa ognistej
Typ ognia wąski strumień ognia
Barwa niebiesko-biała (alfa)
czarna, bordowa
Główne cechy małe rozmiary;
życie stadne

Statystyki

Atak 6
Szybkość 6
Obrona 4
Moc ognia 10
Liczba splunięć 5
Trucizna 0
Zacisk szczęk 3
Spryt 14

Nocny Koszmar (ang. Night Terror) - przedstawiciel klasy ognistej, gatunek nocnego smoka

Wygląd
Smok ten osiąga niewielkie rozmiary domowego psa. Jego ciało jest lekko spłaszczone bocznie.

Istnieją trzy odmiany Nocnych Koszmarów: zwyczajne, żyjące w lasach, albinoskie, zamieszkujące podziemia oraz ogniste, zamieszkujące wulkany.

U zwyczajnych Nocnych Koszmarów barwa skóry jest ciemna, ma zielonkawy lub brązowawy odcień. Grzbiet ciała zdobią plamy. Alfa stada Nocnych Koszmarów ma jasną, prawie białą barwę ciała.

Albinoskie Nocne Koszmary mają żółtawą barwę ciała, wliczając w to i alfę, i resztę smoków w stadzie.

Ogniste Koszmary mają czerwone, względnie bordowe barwy. Te poznane mieszkały w wulkanie na Caldera Cay i miały za zadanie bronić jaja Wielkiego Protektora.

Poza tym, Nocny Koszmar ma cztery łapy pozwalające poruszać się po lądzie oraz dość duże skrzydła, dzięki którym smok zwinnie lata. Na zgięciach skrzydeł wyrastają szpony - po dwa na każdym, jasne na końcówkach, ciemniejące w kierunku skrzydła. Wzdłuż grzbietu ciągnie się rząd krótkich, zagiętych szpikulców. Ogon jest gruby, dość krótki, spłaszczony bocznie i ma faliste kolce.

Zęby smoka, przy zamkniętej paszczy, wystają na zewnątrz w dość specyficzny sposób - co drugi ząb sterczy do góry, a pozostałe - w dół. Znad nozdrzy wyrasta rozdwojony róg, czym przypomina Diabelskiego Derwisza. Z tyłu czaszki również wystają dwa rogi. Oczy, osadzone poniżej nosa, są średniej wielkości i pozwalają na dobre widzenie w nocy. Kształt pyska, dzięki rogowi nosowemu oraz kolcowy na dolnej szczęce, przypomina kilof.

Zachowanie
Pojedynczy smok jest dość niegroźny. Jednak smoki te żyją stadnie, dzięki czemu wspólnie chronią się przed wrogami i polują. Są to stworzenia nocne, tak więc ujrzeć je można głównie po zmroku. Ujawniają się, gdy usłyszą w pobliżu jakiś hałas.

Stado Nocnych Koszmarów jest ogromne, liczy kilka, lub nawet kilkadziesiąt tysięcy osobników. Zbijając się w gromadę, smoki te potrafią utworzyć nieruchomą formację, która może przyjmować kształt różnych smoków, np. Nocnej Furii. Najczęściej przyjmują postać olbrzymiego Nocnego Koszmara. Ma to na celu przede wszystkim odstraszenie przeciwnika.

Podobnie jak u innych stworzeń żyjących stadnie, każde stado tych smoków posiada swojego przywódcę - alfę o imieniu Smidvarg . Jest on trochę większy od pozostałych smoków w grupie i ma jasne ubarwienie ciała. Dowodzi całym stadem, latając na jego czele, i jest odpowiedzialny za dostrzeżenie wroga i utworzenie formacji, która go odstraszy. Alfa jest biała, aby wyróżniać się wśród stada, a inne są czarne dlatego, by w nocy nie było widać ich wyraźnie.

Bez Alfy, smoki te, nawet w stadzie, stają się zupełnie bezsilne i bezbronne.

Albinoskie Nocne Koszmary żyją w podziemiu i nigdy stamtąd nie wychodzą. Nie są aż tak liczne, jak zwyczajna odmiana, nie formują też tak wielkich stad. Zachowują się też nieco inaczej od zwyczajnych Nocnych Koszmarów - również przywiązują się do ludzi, jednak jeśli osoba, którą polubią, zechce się oddalić, smoki stają się agresywne i siłą zmuszają tę osobę do pozostania z nimi. Wówczas konieczna jest walka bądź pomoc większych smoków.

Tresura
Smoki te są dość przyjazne i mogą być tresowane. Oswojone, są bardzo lojalne, a prócz tego sprawdzają się jako doskonali strażnicy oraz towarzysze.

Moce i umiejętności

Ogień
Każdy Nocny Koszmar potrafi ziać własnym, niewielkim strumieniem zwyczajnego ognia. Jednak gdy wszystkie smoki w stadzie połączą swoje strumienie, tworzą niezwykle potężną kulę ognia.

Życie stadne
Smoki te są niezwykle szybkimi i silnymi lotnikami. Zbijanie się w grupy pozwala im na skuteczną obronę przed przeciwnikiem. Dzięki temu stanowią doskonałą obronę Końca Świata.

Siedlisko
Wiadomo, że przedstawiciele tego gatunku mieszkają na wyspie zwanej Koniec Świata. Zwyczajna odmiana, czyli ciemne Nocne Koszmary, żyją w lasach, gdzie w ciągu dnia śpią, zaś w nocy wylatują w powietrze. Pilnują one, by nie dostał się tam żaden wrogi intruz, w związku z czym są wykorzystywane jako strażnicy przez smoczych jeźdźców. Albinoska odmiana Koszmarów mieszka w podziemiach wyspy i nie znoszą światła słonecznego.

Słabości
Uzależnienie stada od alfy, bez którego są bezbronne i nieporadne.
Albinosy nie znoszą światła słonecznego, dlatego cały czas ukrywają się w podziemiach.

Ciekawostki
•Gatunek ten jest jedynym, który posiada aż trzy (względnie różniące się między sobą ubarwieniem i siedliskiem) odmiany. Odmiana zwykła, albinoska, żyjąca w podziemiach oraz ognista, zamieszkująca wulkan Caldera Cay

Hotburple

Klasa kamienna
Typ ognia heptan/tlen + skała = atak lawą
Tresura tak
Sposób tresury okazanie zainteresowania
Barwa brązowo - pomarańczowa, zielonkawa
Główne cechy płaska głowa;
segmentowane ciało; ogon w kształcie maczugi
Rozpiętość skrzydeł 5,5 metra
Długość ciała 4,2 metra
Waga 2,6 tony

Statystyki

Atak 8
Szybkość 4
Obrona 20
Moc ognia 14
Liczba splunięć 6
Trucizna 0
Zacisk szczęk 8
Spryt 5

Hotburple (brak polskiego tłumaczenia)- gatunek smoka, będący odmianą gatunku Gronkiel. Należy do kamiennej klasy.

Wygląd
Hotburple bardzo przypomina Gronkiela, ponieważ jest jego odmianą, choć ma większe ciało i skrzydła, a jego oczy osadzone są bardzo nisko.

Jego ciało jest szerokie i masywne, złożone z czterech segmentów przypominających spłaszczone kule. Gdy leży (co robi przez większość czasu), rozpłaszcza się, przypominając placka. Również jego głowa ma okrągły, spłaszczony kształt. Bardzo krótkie i słabe nogi pozwalając ledwie stanąć smokowi, nie mówiąc o bieganiu czy nawet chodzeniu. Smok porusza się z miejsca na miejsce dzięki dość dużym skrzydłom. Unosi się w powietrze, dźwigając ciężkie ciało z ziemi, po czym ląduje, po prostu opadając płasko na ląd.

Barwa skóry może być rozmaita, lecz poznane osobniki były brązowe lub zielono-brązowe. Inne kolorystyki są nieznane. Ponadto ciało pokrywają twarde, bąblowate wypustki o nieco ciemniejszym kolorze. Co ciekawe, grzbiet smoka jest jaśniejszy, a spód ciemniejszy, w przeciwieństwie do wszystkich smoków i ogólnie zwierząt. W grze Rise of Berk, wytresowany do tytanicznych rozmiarów Hotburple ma niebieską barwę ciała z licznymi granatowymi wzorami na skórze.

Smok ma obszerną i głęboką paszczę, wyposażoną w krótkie i niezbyt ostre zęby. Małe żółte oczy osadzone są po bokach głowy. Nozdrza są duże.

Zachowanie
Smoki te niemal całe swoje życie spędzają, śpiąc. Potrafią spać nawet podczas latania lub pożywiania się. Znajdując się na lądzie, są zbyt leniwe, by się poruszać, a jedyne ruchy wykonują głową, niezgranie odpychając się przednimi łapami. Niechętnie biorą udział w walce, która wymaga od każdego wojownika energii i zaangażowania. Jak było w przypadku Marudy, ich rola ogranicza się do ogłuszania przeciwników poprzez potrącenie ogonem-maczugą.

Smok ten jest również bardzo melancholijny, a ponieważ jest spokojny i niekonfliktowy, łatwo ulega silniejszym od siebie. Cieszy się każdym okazanym mu zainteresowaniem.

Wytresowane osobniki, choć wciąż leniwe, są bardzo lojalne, pomocne i darzą szacunkiem oraz zaufaniem swojego właściciela. W jego obronie potrafią stać się agresywne i zaatakować, choć zdarza się to niezwykle rzadko.

Tresura
Jest to gatunek łatwy do wytresowania ze względu na spokojną naturę. Wystarczy zainteresować się smokiem i okazać mu przyjazne nastawienie. Smok nie atakuje kogoś, kto odnosi się do niego z wrogością, ale bardzo szybko zawiązuje się nić porozumienia z kimś, kto rzeczywiście jest wobec niego przyjaźnie nastawiony.

Moce i umiejętności

Ogień
Ogień Hotburple'a jest niemal identyczny, co ogień Gronkiela. Wytwarzany jest z połkniętych kamieni topionych w brzuchu dzięki podpaleniu go za pomocą tlenu lub heptanu. Smok potrafi strzelać jedynie kulami ognia, które potrafią być bardzo potężne i gwałtowne. Ze względu na duże rozmiary tułowia, smok potrafi zjeść dużą ilość kamieni i zgromadzić spory zapas lawy. Hotburple, zjadając materiały skalne, takie jak kamienie, potrafi wytworzyć lawę oraz strzelać płonącymi kawałkami kamieni.

Ogon
Podobnie jak Gronkiel, Hotburple posiada ogon w kształcie maczugi, którym potrafi zadać poważne obrażenia przeciwnikowi, mianowicie powalić ich na ziemię, trącając ich ogonem w czasie lotu.

Umiejętności bojowe
Bardzo rzadko okazywane, zdolności bojowe tego smoka są niezwykłe. Rozjuszony, walczący w czyjejś obronie smok jest w stanie ogłuszyć kilku ludzi naraz.

Inne umiejętności
Jego silne łapy i szczęki potrafią wyrwać wielką kratę ze skalnej ściany.

Siedlisko
Nie wiadomo, jakie terytoria naturalnie zamieszkują smoki z gatunku Hotburple. Jedyny znany przedstawiciel tego gatunku - Maruda - mieszka w wiosce Berk, razem ze swoim właścicielem. Naturalnym środowiskiem tych smoków może być las, a przede wszystkim miejsca, w których mają dobry dostęp do kamieni i złóż metali.

Dieta
Hotburple zjada kamienie, rudy metali oraz minerały, które, przetopione w brzuchu, pozwalają na tworzenie lawy, którą potem atakują. Preferuje żelazo ponad kamienie.

Ciekawostki
•Podczas gdy Gronkiel lubi jeść każdy rodzaj skał, Hotburple preferuje zjadać rudy metali.
•Smok przesypia większość życia. Śpi nawet podczas lotu lub zjadania posiłku.