FAL
Fal baktırmıştım senin için.
Fallarımda çıkan geleceğimdin sanki.
Bir zamanlar.
Seni hissediyordum.
Sadece seni ve o parlak gözlerini.
Bende her zaman imkansızlığı çağrıştırıyorsun ki aşk imkansız olana duyulan derin bir tutku değil midir biraz da?
Gittin.
Kalbimi de bıraktın giderken.
Geri dönmedin.
O halde neden bana söz verdin.
Duygularımla niçin oynadın?
Niçin?
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top