Ruhum neden anlamsız savaşın içinde ve kalbim
Neden yorgun bıkkın bezginlik hissediyor bedenim zihnim
Hiçbirşey yapmadan oluyor bunlar fiziksel değil ruhen izlerim..

Para mal mülk akademik başarı da değildi derdim
Belkide bu hayatta adam akıllı tek dilendiğim
Bir yudum huzur bir lokma güvendi hayati gurmeliğim
Sonrada bir şahdamarım kadar önemli beni bırakmayan usanmadan en yakınımda duran sadakati vefa bir sevgi ararken kaybettiklerim..

Sizin hiç yoruldum usandım dediğiniz oldu mu bu hayattan?
Benim oldu sayısını hatırlamadığım duraklarım umursamadan
Sonra ruhuma güvendim devam ettim kimseyi takmadan
Benim bu pes etmişlik halim şimdilik hani devam kısa bir molalık aradan..

Bu devamım belki bir bitiş belki bir başlangıç tarihi ilerliyorum bilmeden
Her bitiş yeni başlangıç her başlangıç yeni bir son olmuyor mu zaten
Neyse fazla edebiyat yaptım bugün fark etmeden
Aslında efkarlıyken ben;
Ne çıkar ağzımdan dilimden
Nasıl çıkar ruhumdan kalbimden
Pek bilmem aslında ben..
Aklımda ne varsa dilimde hepsi
Bilmem sözcüklerim kalbinize dokunur mu?
Ruhunuzu okşayarak cümlelerim hissleriniz bir nebze huzur bulur mu?
Yaranıza tuz basmak değil niyetim
Tam tersi yaralarınıza merhem olmak isteğim
İnşallah haddimi aşmamışımdır size karşı hani
Bir kusurumuz varsa affola hacivat karagöz usulü özrüm yani..