100 O wy, którzy wierzycie!
Jeśli będziecie słuchać pewnej sekty
spośród tych, którzy otrzymali Księgę,
to oni was uczynią na nowo niewiernymi,
choć przedtem już uwierzyliście. 101 Jakże możecie nie wierzyć, .
kiedy wam się recytuje znaki Boga,
i kiedy wśród was jest Jego Posłaniec?
A kto trzyma się mocno Boga,
ten jest prowadzony ku drodze prostej.

102 O wy, którzy wierzycie!
Bójcie się Boga bojaźnią Jemu należną,
i nie umierajcie inaczej,
jak tylko będąc całkowicie poddanymi!

103 I trzymajcie się razem węzła Boga,
i nie rozdzielajcie się!
Wspominajcie dobroć Boga nad wami!
Oto byliście wrogami,
a On uczynił przyjaźń w waszych sercach
i staliście się przez Jego dobroć braćmi!
Byliście na skraju przepaści ognia,
a On was od niego wyratował.
W ten sposób Bóg
wyjaśnia wam Swoje znaki.
Być może, wy pójdziecie drogą prostą!

104 I niech powstanie spośród was naród,
który wzywa do dobra,
nakazuje to, co jest uznane,
i zakazuje tego, co jest naganne.
Tacy będą szczęśliwi!

105 Nie bądźcie jak ci,
którzy się podzielili
i którzy się poróżnili,
po tym, jak przyszły do nich jasne dowody!
Tych czeka kara ogromna

106 w dniu, kiedy jedne twarze pojaśnieją,
a inne pociemnieją.
A jeśli chodzi o tych,
których twarze pociemniały:
"Czy wy staliście się niewiernymi,
choć przedtem uwierzyliście?
Zakosztujcie więc kary
za to, iż nie wierzyliście!"

107 A jeśli chodzi o tych,
których twarze pojaśniały,
to oni będą w miłosierdziu Boga;
oni tam będą przebywać na wieki.

108 Takie są znaki Boga,
które tobie recytujemy z całą prawdą.
Bóg nie chce niesprawiedliwości dla światów!

109 Do Boga należy
to, co jest w niebiosach,
i to, co jest na ziemi!
I do Boga zostaną zwrócone wszystkie sprawy!

110 Wy jesteście najlepszym narodem,
jaki został utworzony dla ludzi:
wy nakazujecie to, co jest uznane,
a zakazujecie tego, co jest naganne;
i wierzycie w Boga.
I A jeśliby uwierzył lud Księgi,
to byłoby dla niego lepiej.
Wśród nich są wierzący,
lecz większość z nich
to ludzie szerzący zepsucie.

111 Oni wam nie przyczynią szkody,
oprócz niewielkiej przykrości.
A jeśli będą was zwalczać,
to odwrócą się plecami;
wtedy nie otrzymają oni żadnej pomocy.

112 Udziałem ich będzie poniżenie,
gdziekolwiek by się znajdowali,
chyba że będą mieli
więź z Bogiem i więź z ludźmi.
Oni ściągnęli na siebie gniew Boga
i ubóstwo będzie ich udziałem.
Tak się stanie, ponieważ nie uwierzyli w znaki Boga
i zabijali proroków bez żadnego prawa;
ponieważ się zbuntowali
i byli występnymi.

113 Oni nie są jednakowi.
Wśród ludu Księgi jest naród
stojący mocno:
oni recytują znaki Boga czuwając nocą
i wybijają pokłony.

114 Oni wierzą w Boga i w Dzień Ostatni;
oni nakazują to, co uznane,
a zakazują tego, co jest naganne;
oni prześcigają się w czynieniu dobra,
oni są z liczby sprawiedliwych.

115 Cokolwiek uczynią dobrego,
to im nie zostanie zaprzeczone.
Bóg zna dobrze ludzi bogobojnych.

116 Zaprawdę, tym, którzy nie uwierzyli,
nie pomogą nic przed Bogiem
ich majątki i ich dzieci.
Tacy będą mieszkańcami ognia,
w którym przebywać będą na wieki.

117 To, co oni rozdają w życiu tego świata,
jest podobne do wiatru lodowatego:
poraził on zasiewy ludzi,
którzy byli dla siebie niesprawiedliwi,
i zniszczył je.
Nie Bóg wyrządził im niesprawiedliwość,
lecz oni sami wyrządzili sobie niesprawiedliwość.

118 O wy, którzy wierzycie!
Nie bierzcie sobie bliskich przyjaciół
spoza waszego grona;
tacy nie omieszkaliby wam szkodzić;
chcieliby, abyście się znaleźli w utrapieniu.
Zawiść zionie z ich ust,
a to, co kryją ich piersi,
jest jeszcze gorsze.
Wyjaśniliśmy wam znaki,
jeśli jesteście rozumni!

119 Oto wy jesteście tymi, którzy ich kochają,
lecz oni was nie kochają.
Wy wierzycie w Księgę w całości,
oni zaś, kiedy was spotkają,
mówią:
"My wierzymy!",
a kiedy znajdują się na osobności,
to gryzą sobie palce ze złości na was.
Powiedz:
"Umierajcie w waszej złości!
Zaprawdę, Bóg wie dobrze,
co znajduje się w waszych piersiach!"

120 Jeśli spotka was coś dobrego,
to oni się martwią;
a jeśli dosięgnie was coś złego,
to oni się tym cieszą.
Ale jeśli będziecie cierpliwi i bogobojni,
to wcale wam nie zaszkodzi ich podstęp.
Zaprawdę, Bóg ogarnia to, co oni czynią! 121 I oto ty uszedłeś rankiem od twojej rodziny,
ustawiając wiernych w szeregi do walki.
Bóg jest słyszący, wszechwiedzący!

122 Oto dwa wasze oddziały
były bliskie załamania,
lecz Bóg był ich opiekunem.
Niech zaufają Bogu wierzący!

123 Bóg już dopomógł wam pod Badr,
kiedy byliście poniżeni.
Bójcie się więc Boga!
Być może, wy będziecie wdzięczni!

124 Oto mówiłeś do wiernych:
"Czyż wam to nie wystarczy,
że pomaga wam wasz Pan
trzema tysiącami zesłanych aniołów?"

125 Tak!
Jeśli będziecie cierpliwi i bogobojni
i jeśli oni zaatakują was niespodziewanie,
to dopomoże wam wasz Pan
pięcioma tysiącami aniołów, wyróżnionymi.

126 I Bóg uczynił to dla was
radosną wieścią,
aby przez nią uspokoiły się wasze serca
- pomoc pochodzi tylko od Boga,
Potężnego, Mądrego -

127 i ażeby odciąć część
tych, którzy nie uwierzyli,
albo złamać ich tak,
ażeby się wycofali, zawiedzeni.

128 Ty nie masz nic do czynienia w tej sprawie,
czy On się zwróci ku nim,
czy On ich ukarze.
Oni przecież są niesprawiedliwi!

129 Do Boga należy
to, co jest w niebiosach,
i to, co jest na ziemi.
On przebacza, komu chce,
i On karze, kogo chce.
Bóg jest przebaczający, litościwy!

130 O wy, którzy wierzycie!
Nie zdzierajcie lichwy podwójnie podwojonej i
I bójcie się Boga!
Być może, wy będziecie szczęśliwi!

131 I bójcie się ognia,
który został przygotowany dla niewiernych!

132 Słuchajcie Boga i Posłańca!
Być może, doznacie miłosierdzia!

133 I na wyścigi spieszcie
ku przebaczeniu od waszego Pana
i ku Ogrodowi
- którego rozległość jest jak niebiosa i ziemia -
przygotowanemu dla ludzi bogobojnych;