Dostały piękny wazon

Dostały czystą wodę

A mimo to marniały

Jak róże w złą pogodę

Patrzyła nań co chwila

Patrzyła z łezka w oku

Lecz one wciąż marniały

Jak światło w nocy mroku

Podwiędły im już listki

Podwiędły również płatki

I z każdym dniem marniały

Jak w dali morskie statki

Aż w końcu całkiem zwiędły

Wyssało się z nich życie

Zmarniały ostatecznie

Jak serca zbędne bicie

Jak ona

OlciaGosiaP