Wokół inni,
Zbyt szczęśliwi.
Za bardzo są żywi,
Rozum znów mnie za to wini.
Że radosny być nie mogę,
Nie dopuszczam myśli dobrych,
Zamiast tego krzywdę robię,
Dopuszczając stos myśli nowych.
Wbijam w siebie cudze słowa,
Ze mnie się leje ciecz,
Kropla krwi, lecz nie nowa,
W mojej głowie pada
Deszcz.