Yine seni sensiz yazmakla meşgulum. Yine beni sensiz bırakmakla hoşnutsun. Sarılıp yarama gitsem çare değil ki. Arınıp yaralardan gitsem, gidemem ki. Kaldım öylece, saldım kendimi böylece... Evimizin içinde artık duramaz oluyorum. Odalarım da  sensizlikden donuyorum. İçimdeki sen de ısıtamaz oldun yâr. Kokun var odalarımın her köşesinde, dokunuyor şarkılar her hecesinde. Herkes bir şekilde dokunur oldu bana, ben sana? Bu sorunun ne kadar ağır bir yük olduğunu bilemezsin. Sen içindeki kibirden gidemezsin, varamazsın hiç bir yere. Varamadın kalbimin en ucra köşelerine, göremedin yazdıklarımı sana. Gecelerim şahidim, her gece sokağımdasın gördüm inan. Sen benim Ay ışığımdın. Dünyam karardığında ortaya çıkardın. Şimdiyse Ay'ım başkasına tutulmuş. En acısı da buydu...