Bir insanın mutlu uyuması veya uyanması sadece bir kişinin iki dudağının arasından çıkacak söze bakması oldukça saçma geliyor değil mi? Ama değil.. Çünkü o sözünü ettiğimiz kişi bizim için "biri" değil, "birçok şeydir." İşte sen de benim için birçok şeysin, birden fazlasın.. Yanımda yokken bile içimde çok olansın. Tam da bu yüzden "biri" değilsin. Evimin odacıklarında kokunu koklayan, dolabım da fotoğrafının asılı olduğu ve o dolabı ilk açtığım da seni görmek ayakda dakikalarca durmama sebep olansın. Elimi fotoğrafına götürdüğüm de istemsizce parmaklarım saçlarının üzerinde gezinmesine ve bir türlü engel olamayışıma sebepsin. Çünkü elimde olan sana ait tek somut şey o fotoğraf.. Gitmek isteyip dolabın kapağını kapatırsam, sanki sana sırt çeviren gibi oluyorum. Bak bu saçma! Çünkü bana sırtını dönerken sapladığın hançer hâlâ sırtımda...