Ey yar, sevdana bilki
bu evren dar 
Girdiğin gönlü  hep böyle
tarumar etmekte mi var
Bak, eliminde ayağımda ne var
Bir hiçlik türküsü
tutturmuş ruhum gidiyor
Her anımda
binlerce düşüncem ölüyor

Ey yar, bu güller kimin için açıyor
Bu sabahlar kime
Denizler sanki gözlerinde çırpınıyor
Kuşlar kafeste
Tohumlar çöllere ekiliyor
Söyle, bu bagrış çağrış kime
Bu beynimde selalar
Kimin için veriliyor

Ey yar, ben ugruna divane olmuşum
Kendimi bilmem hangi yol ayrımında unutmuşum
Göğsümde sen diye bir kor ateş  yaşıyor
Bilki ey yar
Sevene ne kadar yanmak yakışırsa
Sevilene de  o kadar sevmek yakışıyor..

Vuslat Tuna