Bir öykünün mutlu sonbaharında

Yapraklar döküldüğünde

Canavarın kalbi sevgiyle dolabilir mi?

Göğsündeki hayalet nefes alabilir mi?

Bir savaşın şanlı zaferinde

Çocukların göz yaşında

Ölen anne ve babalar dirilebilir mi?

Yıkılmış binalar, bombalanmış caddeler eski hatıraları barındırabilir mi?

Etrafımdaki yoğun acılarda

Senin fark etmediğin, o güzel gülümseyişinde

İçimde kırılabilir, kırılamaz ben böyle devam edebilir mi?

Delirebilir, delirmez ben; seni hala sevebilir mi?

Doğum ile ölümün olduğu bu dünyada

Baharın ilki ve sonunda

Çürüyen kara toprağın üzerinde sakince yağmur yağabilir mi?

Hatırla ama arama beni, eskisi gibi birini bulamayacaksın da

Ve sonu ölüm olan bu öykünün sonunda sen ve ben mutlu olabilir mi?