128

Ja: *trzymam mojego małego braciszka na rękach i staram się, żeby nie płakał*

Mój brat: *płacze*

Mój brat: * chwyta mój listek dębu*

Mój brat: * przestaje płakać*

Ja: * płacze ze szczęścia*  Taki mały, a wie co dobre.


Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top