128
Ja: *trzymam mojego małego braciszka na rękach i staram się, żeby nie płakał*
Mój brat: *płacze*
Mój brat: * chwyta mój listek dębu*
Mój brat: * przestaje płakać*
Ja: * płacze ze szczęścia* Taki mały, a wie co dobre.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top