Ze maakte het goed met me. Ze vroeg me haar te vergeten. Ze wilde terug dansen met me.

Natuurlijk zei ik ja. Wat moest ik zeggen? Nee? Voor een klein en stom ruzietje.

Zij zei van wel. Ze was boos op me. Ik had haar verraden. Kon ik dan eindelijk niet eens kiezen? Ik zette hen aan het lijntje. Hen beiden.

Was het nu zo moeilijk iemand te kiezen?

Ja, antwoordde ik. Wel als je niet eens wist dat je moest kiezen. Wel als je niet kunt kiezen. Als ze voor jou gelijk zijn.

Ze hoorde me niet. Ze was al verdwenen.