Ze wilde me terug, zei ze.

Had ze me dan eerst al verlaten?

Zij had me afgepakt, zei ze.

Zij antwoordde dat ik geen pop was.

Zij had gelijk, vond ik.

Maar het was fout. Zij zat fout. Ik was wel een pop. Dat had ik mezelf gemaakt.

Zij eiste me terug te komen. Zij eiste me niets. Ze zei dat ik mocht gaan, maar ze zou niet wachten. Dat wist ik. De keuze was snel gemaakt.

Het was een slechte keuze, maar er was geen goede keuze.