Zij was daar ook. Zij en ik stonden op het groene, maar zij stond op de rotsen.

Zij mocht zij niet. Ik stelde geen vragen. Vroeg niet waarom. Knikte maar wat als ze het zei. Ja, zij was inderdaad stom.

Toen al was mijn eerste fout gevallen. Te bang om nog lager te vallen deed ik wat ik haatte. Ik was dom. Idioot. Oordelen zonder zelfs te kennen. Dat deed ik.