Yara

De schooldag is voor mij voorbij. Max moet nog een uurtje lesgeven, dus ik zit buiten in de schooltuin en wacht tot het uurtje voorbij is.

Ik lees de appjes die ik van Mira heb gehad. Ze verteld vol enthousiasme over dat zij en Milan nu bij de KFC zijn en ze denkt dat het echt iets gaat worden tussen hen. Ik reageer enthousiast terug. Mijn hoofd staat nu niet echt naar het liefdesleven van haar en Milan, omdat mijn eigen liefdesleven fucked up is, maar het zijn mijn beste vrienden, dus een beetje enthousiasme zullen ze waarderen.

Ook heb ik appjes van James. Hij vraagt of ik morgen met hem, Mira en Milan naar zijn huis wil. 'Dan bestellen we pizza's en kijken we een filmpje.' Ik heb gezegd dat ik het nog even met mijn ouders moet overleggen. Mijn ouders zijn niet de moeilijkste, dus het zal wel mogen, maar ik weet niet zeker of ik wel zo'n zin heb in een middag met James. Hij doet vrij raar de laatste weken. Het feit dat ik seks heb gehad zit hem echt dwars, maar hij heeft veel vaker seks gehad. Ik ga eerlijk zijn.

Vorig jaar hebben James en ik het wel leuk gehad. We vonden elkaar interessant. We gingen vaak met zijn tweeën een filmpje kijken of uiteten, maar elke keer als het serieus begon te worden had hij ineens seks met een vreemde.

Hij kan nu wel boos zijn om het feit dat ik seks heb gehad, maar dat is niet de reden dat het tussen ons niet werkt en niet meer gaat werken. Hij heeft zijn kansen vaak genoeg gehad en niet gepakt.

Ik zit denk ik zo'n 40 minuten buiten wanneer Max aankomt lopen.

"Klaar?" vraag ik.

"Ja," zegt hij. "Je bent zeker met de fiets naar school?"

"Ja," zeg ik.

"We kunnen niet hier het gesprek voeren. Ik zat zelf eigenlijk te denken aan mijn huis of in mijn auto."

"Uhm, we kunnen wel praten in je auto, denk ik."

"Oké," zegt Max. "Dan gaan we wel afzonderlijk naar de auto lopen, oké?" Ik knik. We lopen de schooltuin uit, richting de uitgang van de school. Ik loop een aardig stukje achter hem. We lopen de parkeerplaats over.

"Er is niemand hier," zeg ik. "Kan ik echt niet naast je lopen?"

"Doe maar niet, Yara. We zijn al verkeerd bezig." Ik loop achter hem aan. "Blijf heel even wachten daar," zegt hij. "Als ik zometeen ongeveer 10 seconde in de auto zit kan je erbij instappen."

"Oké," zeg ik. Max loopt naar zijn auto toe. Ik blijf staan waar ik sta en tel tot tien wanneer Max in de auto zit. Dan loop ook ik naar de auto toe en stap bij hem in. Max start de auto en rijdt weg, voordat ik mijn gordel überhaupt heb vastgemaakt. Ik wil zeggen dat hij niet zo idioot moet doen, maar ik weet dat het eigenlijk wel nodig is. We kunnen beter niet samen gezien worden.Ik klik mijn gordel onder het rijden vast.

"Sorry dat het op deze manier moet," zegt hij, "maar je snapt hopelijk wel waarom het zo moet."

"Ja dat begrijp ik, maar ik vraag me af wat je nu vind wat betreft ons," zeg ik. "Is er nu wel of niet een ons?"

"Je snapt hoe gecompliceerd dit ligt. Ik kan niet bepalen of er een ons is, de wet bepaald dat."

"We zijn allebei meerderjarig," zeg ik.

"Daar heeft het niks mee te maken, dat heb ik al verteld."

"Maar we vinden elkaar leuk toch?"

"Ja, maar je bent mijn leerling." Ik zucht.

"Ik weet het," zeg ik. "Mag ik iets vragen?"

"Ja," zegt Max.

"Als ik in de bar had verteld dat ik 18 was en niks over mijn school had gezegd. Had ik dan een kans gemaakt?"

"Het heeft niks te maken met een kans maken, Yara, maar als je bedoelt of ik je dan mee naar mijn huis had genomen, dan ja. Je bent meerderjarig. Wel jonger dan ik, veel jongen dan ik, maar je bent meerderjarig."

"Dus alleen het feit dat je mijn docent bent staat in de weg?"

"Ja," zegt Max.

"En de zoen van net dan?"

"Het was niet slim van me," zegt hij. Hij heeft er spijt van. "En ik moet je geen valse hoop geven."

"Dus het was een laatste zoen?" vraag ik.

"Dat is het verstandigst," zegt Max. Ik kijk hem verward aan. Max kijkt mij ook aan.

"Is het de laatste zoen?"

"Misschien," zegt Max. Ik wil boos worden, maar Max is me voor met iets zeggen. "Ik ga eerlijk tegen je zijn, oké? Ik vind je het leukste meisje dat ik ooit heb ontmoet. Ik heb een fantastische avond met je gehad, en ja, ik had gehoopt dat het zou uitlopen op een relatie, maar in dit geval kan ik beter kiezen voor mijn carrière. Ik ben een beginnend docent. Ik kan mijn baan en mijn toekomst niet op het spel zetten voor een relatie," zegt hij.

"Dus het was wel de laatste zoen," zeg ik.

"Laat die zoen los. Het boeit niet of het de laatste zoen was of niet. Het gaat erom dat je moet weten dat we nooit iets serieus kunnen krijgen. We zijn docent en leerling." Ik kijk het raam uit en bijt op de binnenkant van mijn lip. Ik wist dat het een dom idee was om met hem te praten. Ik had al zo'n voorgevoel dat het een gesprek was om 'ons' te eindigen.

"En wat wil je nu?" vraag ik. "Waar rijden we nu heen?"

"Naar mijn huis, want ik wil het aan je kunnen uitleggen. Waarom ik kies waarvoor ik kies."

"Ik weet waarom je daarvoor kiest. Wat we hebben is illegaal. I get it."

"Ja, maar waarschijnlijk ben je nu boos, omdat ik je eerste keer was en omdat die zoen van net dan puur een afscheidszoen was."

"Dat is toch ook precies wat het was?!" vraag ik boos.

"Ja, maar je snapt niet dat ik wat voor je voel, Yara. Voor mij is het ook moeilijk om het nu helemaal te verbreken." Max kijkt me aan terwijl ik hem ook weer aankijk.

"Je had het drie weken geleden moeten verbreken. Op de eerste schooldag. Had er alsjeblieft dan gewoon een eind aan gemaakt. Had me niet nog een keer gezoend," zeg ik. "Ik wil niet naar je huis. Wil je me thuis afzetten?"

"Ik wil eerst met je praten. Ik wil niet dat je boos bent."

"Ik ben niet boos," zeg ik hard. "Ik vind het gewoon kut, oké?"

"Ik ook. Daarom wil ik eerst met je praten voordat we straks helemaal afstand nemen."

"We zullen voorlopig niet helemaal afstand nemen. Ik ben je leerling."

"Dat weet ik, maar je moet weten dat het niet iets gaat worden, maar dat ik wel om je geef. Ik sluit niet uit dat het nooit wat kan worden. Als je straks klaar bent met de middelbare school kunnen we weer contact zoeken, toch?"

Ik houd mijn mond. Ik moet eerst verwerken dat Max er voor nu echt een punt achter zet.