Yara

"Maar voel je dat niet?"

"De man, James? Is dat wat je bedoelt?"

"Ja, dat bedoel ik," zegt James. "Als je dan neukt, voel je dat dan?"

"Nee, of hij moet niet goed ingebracht zijn, maar over het algemeen hoor je een spiraaltje niet te voelen."

"En wat als je het wel voelt? Doet dat dan pijn? Want om eerlijk te zijn, ik wil geen kind, maar ook geen pijn," zegt James.

"Ik weet niet of het pijn doet, James. Dat moet je vragen aan iemand die gespecialiseerd is in spiraaltjes." Ik gniffel en kijk naar James.

"En hoe ziet zo'n ding eruit?" vraagt Milan.

"Ik denk dat we hier op school wel dozen met spullen, waaronder spiraaltjes, hebben liggen. Dan moet ik ze even zoeken. Kan ik jullie even een paar minuten alleen laten?" vraagt Max.

"We hebben genoeg om over te praten," zegt Milan, "dus ja."

"Yara, zou jij kunnen helpen met de dozen uit het voorraadhok pakken?" Ik knik en sta op van de stoel. Ik ben blij dat Max me hier weghaalt. We lopen het lokaal uit en lopen de schoolgangen door. "Zo erg is het niet, toch?" vraagt Max.

"Nee, ook helemaal niet ongemakkelijk dat ze vroegen naar je seks- en datingleven. Zo erg is het inderdaad niet," zeg ik. Max kijkt me aan.

"Ik had het liever ook niet zo gehad," zegt hij. Ik zucht.

"Ik vind het echt vervelend, Max," zeg ik.

"Zeg maar meneer Willemsen, gewoon voor de zekerheid." Ik knik.

"Ik vind het gewoon vervelend. We zeiden-"

"We bespreken dit in het voorraadhok," zegt Max. We lopen in stilte de gangen door en komen aan bij het voorraadhok. Wanneer we binnen zijn gebaart Max me door te gaan met mijn verhaal.

"Het zou niet eenmalig zijn," zeg ik.

"Toen wisten we de situatie nog niet. Als we de situatie wisten had het sowieso niet eens een keer gebeurd."

"Max," zeg ik wanneer hij tussen alle dozen kijkt of hij biologiedozen kan vinden. Hij kijkt me aan. "Je was mijn eerste keer," zeg ik. Max draai zich naar me toe.

"Echt?" vraagt hij.

"Ja." Max zijn blik verandert. Hij kijkt me bijna bezorgd aan.

"Sorry," zegt hij.

"Je hoeft geen sorry te zeggen," zeg ik. "Het was een fijne eerste keer, maar dat maakt het nu wel moeilijk."

"Zoals je net hoorde heb ik wel vaker seks gehad, maar het verandert niks aan de makkelijkheid van nu. Voor mij is het ook moeilijk, maar het spijt me wel heel erg dat we het niet kunnen laten werken."

"Waarom kunnen we het niet laten werken? Niemand weet van ons," zeg ik wanhopig.

"Er is geen ons, Yara." Ik draai mijn rug naar hem toe en kijk naar de dozen die op de planken staan.

"Oké," zeg ik met tranen in mijn ogen.

"Het kwam er botter uit dan bedoelt," zegt Max, "maar ik meen het wel."

"Oké duidelijk," zeg ik met een rilling in mijn stem.

"Je snapt toch wel dat het niet kan?"

"Ja," zeg ik. Ik loop langs de rijen dozen. "Is dit de doos die je moet hebben?" vraag ik en wijs naar een doos condooms die hoog op de rij planken staat.

"Ja, die is het." Ik reik naar de doos, maar kom er niet bij. "Laat mij maar," zegt Max. Ik stap opzij zodat hij erbij kan en veeg snel de tranen uit mijn ogen. Max pakt de doos en loopt daarna richting de uitgang van het voorraadhok. Ik kijk hem aan en wacht tot hij mij ook aankijkt. "Wat is er?" vraagt hij.

"Ik snap niet waarom je zo doet tegen me," zeg ik.

"Hoezo snap je dat niet? Je bent mijn leerling, Yara. Wat verwacht je? Ik kan niet je hand vasthouden. Niet op school. Niet buiten school."

"Ik had verwacht dat je achter je woorden stond," zeg ik.

"Welke woorden?"

"Dat het niet eenmalig was," zeg ik. Max zet de doos op de grond neer.

"Wat wil je dat ik doe?"

"Ik wil dat je je verplaatst in mij. Dat je begrijpt hoe ik me voel," zeg ik.

"Ik begrijp hoe je je voelt, Yara. Ik voel me hetzelfde, maar we hebben één keer seks gehad. We kunnen het nu allebei nog vergeten en doorgaan met ons leven. We kennen elkaar amper."

"Je hebt gelijk. Zo belangrijk ben je niet voor me," zeg ik bot en loop naar hem toe. "Open de deur. Ik ga weer naar het lokaal."

"Yara, ga niet zo doen," zegt Max boos.

"Zo denk jij er toch over? Nu hoor je wat ik elke keer van je hoor," zeg ik ook boos.

"Ik heb niet gezegd dat je niet belangrijk bent voor me," zegt Max. "Ik zei dat we elkaar nu nog kunnen vergeten en kunnen doorgaan met ons leven."

"Max, ik ga je het komende jaar bijna elke dag zien," zeg ik. "Hoe kan ik je dan vergeten en doorgaan met mijn leven?"

"Ga daten. Met anderen."

"Ga jij dat doen?" vraag ik.

"Misschien wel ja. Ik kan niet blijven denken aan jou, want je bent mijn leerling."

"Open de deur," zeg ik boos. Max zucht. "Max, maak de deur open. Ik wil je niet meer zien."

"Wat ga je doen? Naar huis?"

"Ja," zeg ik. "Je snapt niet dat ik iets voor je voel. Je snapt niet wat je woorden met me doen. Ik wil niemand anders daten, want ik had gehoopt dat het tussen ons ging werken."

"Dan had je eerlijk moeten zijn over je leeftijd."

"Dat had niks verandert, want ik was nog steeds je leerling."

"Als je eerlijk was geweest over je leeftijd had ik nooit seks met je gehad," zegt Max. "Dan kon je makkelijk over me heenkomen." Ik schud mijn hoofd.

"Whatever," zeg ik. "Ga nu weg bij de deur." Max zet een stap opzij. Ik open de deur en loop het hok uit. "Succes met je dates," zeg ik voordat ik weg wil lopen bij het hok. Max kijkt me boos aan.

"Je weet dat ik het niet zo bedoel. Je snapt ook niet waar ik doorheen ga," zegt hij. Ik stap het hok weer in en doe de deur dicht.

"Vertel me maar waar je doorheen gaat dan," zeg ik.

"Ik vind jou een topmeisje, Yara. Ik vind je echt geweldig, maar ik kan niks met je beginnen. Weet je hoe kut dat is?"

"Dus moet je me elke keer pijn blijven doen met woorden?"

"Ik probeer je zo op afstand te houden, want als ik dat niet doe ga ik alsnog in dit gedoe mee," zegt Max.

"Welk gedoe? Er is geen ons toch, dus ook geen gedoe." Max zucht en rolt zijn ogen.

"Hou hiermee op, Yara. Je verdraait wat ik zeg."

"Je zei letterlijk dat er geen ons was, dus ik verdraai helemaal niks."

"Je weet dat ik het niet zo bot bedoelde als het eruit kwam." Ik kijk hem aan. We kijken elkaar beide diep in de ogen aan. Max en ik staan als vrij dicht bij elkaar, maar de afstand tussen ons wordt met de milliseconde minder. We staren elkaar aan en dan voel ik zijn lippen weer op die van mij. Ik duw hem weg.

"Je wilt dit niet," zeg ik.

"Je weet dan heel slecht wat ik wil." Ik druk mijn lippen op die van Max en pak zijn gezicht tussen mijn handen. Hij drukt me met mijn rug tegen de deur. Ik glimlach en voel zijn tong de mijne weer raken. Ik neem zijn onderlip tussen mijn tanden en zuig er kort op. Hij kreunt zacht.

De zoen wordt verstoord door gepraat op de gang. Max stopt de zoen direct en pakt de doos van de grond.

"We gaan naar het lokaal," zegt hij.

"En dan?" vraag ik.

"Dan spreken we elkaar na school," zegt Max.