Hoofdstuk 30

Max

We beginnen de relatie in omgekeerde volgorde. We begonnen qua volgorde normaal. We leerden elkaar kennen, hadden onze eerste keer en wilden dat we elkaar vaker zouden zien. Daarna werd alles door elkaar gehusseld. Yara werd zwanger voordat we überhaupt een relatie hadden. Yara kwam bij me wonen, voor we een relatie hadden en waarschijnlijk is het kind er eerder dan dat we een sterke relatie kunnen opbouwen.

Als er iets is wat ik momenteel somber inzie is het dat. Ik betwijfel of we onder deze omstandigheden een goede relatie kunnen opbouwen. Ik weet dat er veel tijd zit in het opbouwen van een sterke relatie, maar zelfs bij mijn ex met wie ik drie jaar samen was, had de relatie veel sterker kunnen zijn en zij was niet zwanger.

Hoe gaan we een zwangerschap en een beginnende relatie combineren? En hoe gaan we straks een baby en een beginnende relatie combineren?

Ik wil het kindje, maar ik wil liever dat Yara en ik een goed stel vormen en dat zij de ware is. Ik ben 24 en had verwacht wel al iemand tegen te zijn gekomen die de ware zou zijn. Toen ik Yara die avond in de bar leerde kennen dacht ik dat zij de ware zou zijn en dat zou heel goed kunnen, maar de omstandigheden zijn moeilijk om het nu uit te vinden.

Ik rijd het ziekenhuisterrein op. Yara zit nerveus naast me en heeft haar handen op haar schoot in elkaar gevouwen. Ze heeft de hele weg niks gezegd. Ze bijt op de binnenkant van haar onderlip en kijkt me dan aan. Ze glimlacht. Ik kijk weer naar de weg en parkeer de auto.

Yara stapt uit de auto en wacht tot ik naast haar sta. Dan lopen we naar de ingang van het ziekenhuis. Ze kijkt de hele tijd naar de grond.

"Zenuwachtig?" vraag ik. Ze kijkt me aan.

"Een beetje." Ze kijkt weer naar de grond. "Meer voor de komende maanden," voegt ze eraan toe.

"Het komt wel goed, ja?" Ze kijkt me weer aan.

"Dat hoor ik de hele tijd. Mijn moeder, Milan, jij. Wat als het niet goed komt?" Yara stopt met lopen. "Ik wil dat alles goed gaat, maar ik ben pas achttien. Ik heb amper tegenslagen gehad in mijn leven. Wat als dit mijn eerste tegenslag gaat worden?"

"Niet te druk maken om alles, Yaar. Je ziet wel hoe dingen lopen. Ik snap dat je zenuwachtig bent en bang bent dat het fout gaat, maar dat kan je nog niet weten nu. Je zal het moeten afwachten." Yara kijkt naar mijn hand en pakt hem vast. Ze reageert niet meer op me en loopt samen met mij door de draaideuren van het ziekenhuis heen.

"Goedemorgen, had u een afspraak gemaakt?" vraagt de mevrouw achter de balie.

"Ja, op de naam Willemsen, voor een echo."

"Ik zie hem staan. U kunt hier rechts de gang aflopen en dan aan het einde van de gang is links de afdeling voor de echo."

"Dank u wel." Yara en ik lopen rechts de gang op. Yara kijkt me aan.

"Ben jij zenuwachtig?" vraagt ze.

"Ik ben vooral benieuwd naar het kindje en naar hoe wij uit de hele situatie komen." Yara knikt.

"Ik vind je wel echt heel leuk," zegt ze.

"Ik jou ook, maar de relatie ontstaat niet op de beste manier. Ik vraag me af hoe het was geweest als je niet zwanger was en niet een leerling van me was."

"We hadden elkaar vaker gezien," zegt ze. "We hadden dates gehad en vonden elkaar daarna waarschijnlijk nog leuker dan we elkaar al vonden. Misschien hadden we nu een relatie, misschien waren we nog aan het aftasten."

"Maar misschien waren we erachter gekomen dat we niet bij elkaar pasten. Dat we andere opvattingen over dingen hebben of dat onze karakters te erg botsen."

"Misschien," zegt Yara. We zijn aan het einde van de gang en lopen links de afdeling op. Weer meld ik ons aan. Yara en ik gaan op de bank in de wachtkamer zitten. "Maar het maakt niet zoveel uit toch?" vraagt Yara. "We kunnen niks aan de omstandigheden veranderen, dus het maakt niet uit of het wel of niet had gewerkt zonder die omstandigheden, maar we moeten zien of het werkt met die omstandigheden."

"Heb je vanavond plannen?"

"Misschien een beetje kotsen en eten," zegt Yara.

"Zullen we gaan uiteten?" vraag ik. Yara glimlacht naar me en pakt mijn hand weer vast, nadat ze hem bij het aanmelden had losgelaten.

"Lijkt me heel leuk," zegt ze. "Ik moet wel even opzoeken wat ik nog mag eten, want sushi en teveel fastfood gaat het sowieso niet worden."

"Laat mij dat allemaal maar uitzoeken," zeg ik.

"Willemsen?" vraagt een vrouwelijke arts. Ik sta op. Yara knijpt zachtjes in mijn hand en staat ook op. We laten elkaars handen los en geven de arts een hand.

"Bianca," zegt ze. Yara en ik zeggen onze namen en lopen dan kamer in. "Dus, acht weken zwanger, hoe voel je je?" vraagt Bianca aan Yara.

"Ik was de eerste vier weken wel veel aan het overgegeven, maar meer van stress dan van misselijkheid. De vijfde en zesde week was ik echt heel erg ziek en misselijk en moest ik voor mijn gevoel om het uur overgeven. De afgelopen week was ik wel af en toe misselijk, maar hoefde ik niet heel veel over te geven."

"Dat klinkt positief. Je kan misselijkheid ongeveer ervaren tot de 16e week, dus als je er nu al minder last van heb kom je in ieder geval door het eerste deel van de zwangerschap redelijk goed heen. Heb je veel buikpijn?"

"Nee eigenlijk niet. De eerste twee weken wel, maar nu al een hele tijd niet meer. Alleen af en toe wat krampen."

"Omdat dit je eerste kindje is snap ik dat je nog best wat vragen zal hebben, dus ik ga je na de echo mijn nummer en email meegeven, zodat je vragen nog kan stellen. Ik heb zelf nog een vraag en dan gaan we eens kijken naar de baby." Yara kijkt me aan glimlacht.

"Je bent natuurlijk nog jong, dus we willen dat de zwangerschap goed onder controle word gehouden, omdat je lichaam misschien wat reacties kan geven op het kindje. Word je thuis voldoende geholpen? Weten je ouders van de zwangerschap?" Yara kijkt me nog een keer aan en kijkt dan naar Bianca.

"Mijn moeder helpt me heel erg, maar mijn vader staat niet achter de zwangerschap. Verder helpt Max me en weet mijn beste vriend van de zwangerschap dus die helpt ook waar het kan."

"Zijn jullie er al zeker van dat jullie het kindje willen houden?" vraagt Bianca.

"Ja," zeg ik. "Daar zijn we zeker van." Bianca glimlacht en kijkt dan naar Yara.

"Zullen we dan maar eens gaan kijken naar de baby?" 

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top