Yara

Ik zet mijn lege glas whiskey op de bar neer en wenk de bartender. "Mag ik er nog eentje?" vraag ik. Ik leg mijn hoofd op mijn armen en tik ondertussen op de bar.

"Whiskey," zegt de bartender. Ik til mijn hoofd weer op en trek het glas naar me toe.

"Yara? Ben je je überhaupt nog bewust van het feit dat ik hier ben?" De man naast me glimlacht naar me. Max. Zo heet hij. Ik heb hem net ontmoet en ik moet je bekennen, hij is wel een mooie man.

"Ja zeker," zeg ik en neem een klein slokje van de whiskey.

"Hoe oud zei je nou dat je was? 21?" vraagt Max. Ik knik en gniffel kort. Ik ben helemaal niet 21, maar het feit dat hij het gelooft vind ik prima.

"Ja ik ben 21," zeg ik en sla mijn glas whiskey achterover. Ik stap van mijn stoel af en sta hierdoor een stuk dichter bij Max. Ik glimlach en leg mijn voorhoofd kort tegen zijn borst.

"En wat heeft Yara van 21 verder te vertellen? Wat doe je voor opleiding?" Ik kijk naar Max. Zijn blauwe ogen staren me vol interesse aan.

"Uhm ik studeer medica- medicijnen," zeg ik. "Ik wilde medicatie zeggen," komt er giechelend achteraan. Ik studeer nog helemaal niet, maar ik heb mezelf er goed uitgepraat. Ik voel me lichtjes worden in mijn hoofd en grijp me steviger vast aan de bar.

"We kunnen wel even gaan zitten. Wil je dat?" vraagt Max. Ik knik en laat me door hem leiden naar een tafeltje. Wanneer ik zit laat ik vrijwel direct mijn hoofd op de tafel vallen. "Doe voorzichtig he," zegt Max en hij legt een stofje onder mijn hoofd. Een spijkerstofje. Zijn jas? "Hoeveel glazen heb je op van die whiskey?"

"Uhm, ik denk," ik begin op mijn handen te tellen en laat hem 7 vingers zien. "Zoveel," zeg ik.

"En waarom ben je je zo aan het bezatten?" vraagt hij.

"Ik ben jong en heb plezier," zeg ik met dubbele tong. "Plezier in het leven."

"Ben je alleen plezier aan het hebben van het leven?" vraagt Max en hij kijkt om zich heen.

"Volgens mij wel," zeg ik. "Ik kwam hier in ieder geval alleen." Ik leg mijn hoofd op Max zijn jasje en sluit mijn ogen. "Je was 24 toch?" vraag ik ondertussen aan Max.

"24, biologiestudent," zegt Max. "Dat heb ik inmiddels ook al 5 keer kunnen zeggen."

"Ik wil het gewoon zeker weten," zeg ik en kijk op van de jas. "Je bent knap," zeg ik tegen hem. Zijn donkerbruine haar, zijn helderblauwe ogen, zijn gespierde lichaam door zijn witte overhemd. Max glimlacht naar me. Die glimlach mag er ook wezen hoor!

"Dank je," zegt hij. Ik glimlach kort terug en leg  mijn hoofd weer neer op de jas. "Yara, moet ik je anders even thuisbrengen?" Ik kijk voor de tweede keer op van de jas.

"Wil je dat doen?" vraag ik helderder dan alle vorige opmerkingen van me. Max knikt. "Ik kan je niet alleen naar huis laten gaan in deze toestand in ieder geval en ik zie nu ook niemand die je naar huis kan  brengen" Max staat op van zijn stoel en strekt zijn hand naar me uit. "Kom," zegt hij. "Dan betalen we even je drankjes en dan gaan we naar huis." Ik knik en pak zijn hand vast. Wanneer ik recht tegenover hem sta geef ik hem een knuffel.

"Dank je wel," zeg ik en houd de knuffel iets te lang vast. Zijn geur heeft mijn aandacht getrokken. Een typisch Hugo Boss geurtje, zo zou de dronken ik het omschrijven. Ik leg mijn hoofd in zijn nek.

"Geen dank, kom we gaan betalen." Max begeleid me naar de bar. Zodra we daar zijn hang ik ertegen aan. "Hoeveel is ze je verschuldigd?" vraagt Max aan de bartender. De bartender loopt weg en pakt een bonnetje.

"54 euro," zegt de man. Max kijkt me aan. Vol verbazing. Ik grinnik.

"Het was goed besteed," zeg ik lachend en misselijk. Ik stop met lachen en leun weer met mijn gezicht op de bar.

"Ik betaal het voor haar," zegt Max tegen de bartender. Ik ga ervan uit dat hij betaald terwijl ik hier lig. Na het betalen legt hij zijn hand op mijn onderrug. "Je zal het stuk tot aan de auto zelf moeten lopen," zegt hij. Ik knik en volg hem naar de auto.

Hoe we in de auto zijn gekomen weet ik niet. Ik weet alleen dat ik nog moest kokhalzen vlak voordat ik in de auto stapte.

"Op welk adres kan ik je afzetten?" vraagt Max.

"Hmm?" vraag ik en kijk op van de gps.

"Waar woon je? Op welk adres?"

"Uhm zandvliet-"

"Wat?"

"Dat is van mijn oude adres. Ik weet het nieuwe niet," zeg ik en leg mijn hoofd tegen het raam.

"Heb je een vriendin die het misschien weet? Of kun je je ouders bellen?"

"Ik weet hun nummer niet," zeg ik.

"Je hebt hun nummer wel in je telefoon neem ik aan toch?"

"Ja, maar kijk." Ik tik op mijn scherm maar er gebeurd niks. "Hij is leeg hoor," zeg ik.

"Dat zie ik," zegt Max en hij schud glimlachend zijn hoofd. "Je kan bij mij slapen, dan slaap ik wel op de bank, maar dan moet ik wel zeker weten dat je het oke vind. Ik ga geen vrouwen tegen hun zin meenemen."

"Doe maar," zeg ik. "Ik moet even liggen." Max knikt.

"Doe je ogen maar dicht, als dat nodig is."

-

Na een stukje rijden komen we aan bij een appartementencomplex. Ik leun nog tegen het raam aan en zie dus het hele gebouw door het kleine autoraampje heen. Max stapt de auto uit en helpt mij ook uit de auto. We lopen op het gebouw af.

"Voel je je al iets beter?" vraagt Max.

"Ik ben nog wel een beetje misselijk," zeg ik. Ik kijk recht omhoog naar de sterren en verlies daardoor mijn evenwicht. Ik verstap me en val bijna, maar samen met Max zijn hulp blijf ik staan.

"Dan ga je straks eerst even naar de wc en kijken of je er wat uitkrijgt," zegt hij. "En pas op waar je loopt."

"Ik moet niet naar de wc," zeg ik en veeg met mijn hand een pluk haar uit mijn gezicht. We zijn inmiddels al in het gebouw en stappen de lift in. Zodra de lift in beweging komt voel ik een golf van misselijkheid opkomen.

"Je moet misschien kotsen," zegt Max. "Dat bedoelde ik met even naar de wc gaan." De liftdeuren openen en we stappen de hal op. Max pakt zijn sleutel uit zijn zak en voordat ik het überhaupt doorheb staan we in zijn appartement. Ik heb weinig tijd om het appartement in me op te nemen, want ik voel plots kots omhoog komen.

"Waar is de wc?" vraag ik snel.

"Die deur door," zegt Max. Ik haast me richting de badkamer en struikel ondertussen bijna. In de wc ga ik direct op mijn knieën zitten en sla ik de wc-bril omhoog. Ik kots in meerdere vlagen en kijk na het kotsen in de wc. Ik leun op de wc-bril en spuug nog een beetje slijm uit.

"Jakkes," gniffel ik. Ik veeg mijn mond af met mijn arm en sta weer op. Ik was mijn handen en gezicht, neem een slokje water en loop de wc uit.

"Gelukt?" vraagt Max. Ik kijk richting de plek waar de stem vandaag komt en zie hem glimlachend in de keuken staan. Ik knik.

"En hoe?!" zeg ik. Max lacht.

"Als je door die deur gaat is daar de slaapkamer. Als je iets anders aan wilt doen kan je eventueel een shirt van mij pakken uit de kast." Ik knik.

"Ik ga slapen dan," zeg ik.

"Is goed," zegt Max.

"Waar slaap jij?"

"Op de bank." Ik knik en loop de slaapkamer in. Ik open de kast in de slaapkamer en zie allemaal overhemden netjes aan een haakje hangen. Ik schud mijn hoofd en open de andere kastdeur. Stapeltjes kleding. Ik pak het bovenste shirtje van de stapel recht voor me en loop naar het bed. Ik trek mijn jurkje uit en trek het shirtje aan.

"Slaap lekker," roep ik.

"Slaap lekker," hoor ik Max terug zeggen. Ik ga in bed liggen en sluit mijn ogen, maar ik val niet in slaap. Ik stap uit het bed en loop de slaap kamer weer uit.

"Max," zeg ik.

"Ja?" hoor ik wederom vanaf de keuken. Ik loop naar hem toe en kom voor hem staan. Ik leg mijn hoofd tegen zijn borst aan.

"Ik kan niet slapen," zeg ik.

"Je bent vrij dronken, het is niet heel gek dat je nog niet kan slapen," zegt hij. Hij tilt mijn hoofd van zijn borst en kijkt me aan. Ik bijt op mijn onderlip en voor ik het weet voel ik Max zijn lippen op de mijne.