Chapter_1
Zawgyi
ပူျပင္းေသာၾသဂုတ္လတြင္လုရန္သည္ဝတ္စုံအျပည့္ႏွင့္(suitကိုေျပာတာပါ) အင္တာဗ်ဴးအတြက္ City H၏ဆင္ေျခဖုံးရပ္ကြက္အသစ္ရွိ အထူးလူ႕စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ဗ်ဴရိုသို႔ သြားခဲ့သည္။
"ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္မိတ္ဆက္ပါ။"
"မဂၤလာပါ၊ ကြၽန္ေတာ့့္နာမည္ကလုရန္ပါ။ စိတ္ပညာဘြဲ႕နဲ႕တကၠသိုလ္Aကဘြဲ႕ရပါတယ္။ စိတ္ပညာရွင္လက္မွတ္လည္းရွိပါတယ္။ ဘြဲ႕ရၿပီးရင္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာအႀကံေပးအေတြ႕အႀကဳံ ႏွစ္ႏွစ္ရွိပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ကိုယ္ေရးအက်ဥ္းကယူနစ္ရဲ႕ ဝန္ထမ္းေခၚယူမႈအေျခအေနေတြကိုအျပည့္အဝလိုက္နာထားပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာဘဲ တျခားသူေတြကိုကူညီတဲ့အလုပ္ကို အရမ္းသေဘာက်ပါတယ္။ ကမၻာမပ်က္သုံးခင္တုန္းကပရဟိတသမားတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔က အိမ္မက္တစ္ခုပါ။" လုရန္သည္ကြန္ဖရင့္ခန္းလြတ္တစ္ခုတြင္ထိုင္ကာ ေအးစက္စက္ကင္မရာႏွင့္စကားေျပာေနခဲ့သည္။
"မစၥတာလုရန္၊ မင္းအသက္ကသုံးဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္ လို႔ေျပာတယ္၊ ဒါေၾကာင့္မင္းရခဲ့တဲ့ဒီပလိုမာေတြနဲ႕လုပ္ငန္းအေတြ႕အႀကဳံက လြန္ခဲ့တဲ့ငါးႏွစ္ေလာက္ကဘဲမဟုတ္လား။" ေတြ႕ဆုံေမးျမန္းသူ၏စုံစမ္းေမးျမန္းမႈက ေရဒီယိုမွထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။
"ဟုတ္ကဲ့" လုရန္ကေခါင္းညိမ့္ၿပီး "ငါးႏွစ္တာလူသားေတြရဲ႕ရွင္သန္မႈက ေနာက္ဆုံးေန႕ရက္ေတြမွာ ျပႆနာတစ္ခုဘဲ။ ထုံးစံအတိုင္း ဇြန္ဘီးေတြမွာတိုင္ပင္ေဆြးေနြးၿပီး ကုသေရးဝန္ေဆာင္မႈေတြကို ငါမေပးနိုင္ဘူး။"
"ကမၻာမပ်က္ခင္မွာ နိုင္ငံသားေတြရဲ႕သတင္းအခ်က္အလက္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဆုံးရႈံးၿပီးပ်က္စီးသြားပါၿပီ။ အမွားအယြင္းေတြကေနအမွန္အတိုင္းေျပာဖို႔ ခက္ခဲတယ္လို႔ခင္မ်ားေျပာခဲ့တယ္။"
"ဒါဆိုကိုယ္ေရးရာဇဝင္ရဲ႕ စစ္မွန္မႈကိုဘယ္လိုသက္ေသျပရမလဲ။ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာအၾကပ္အတည္းရဲ႕ စြက္ဖက္မႈအေၾကာင္းေျပာမလား၊ ဒါမွမဟုတ္မင္းတို႔ထဲကဘယ္တစ္ေယာက္ေယာက္က တိုင္ပင္ေဆြးႏြေးဖို႔လိုအပ္လဲ။" လုရန္ကကင္မရာကိုၾကည့္ၿပီး ပါးစပ္ကိုတြန႔္လိုက္ကာ "ေက်းဇူးျပဳၿပီး ေဖ်ာ္ေျဖဖို႔ အနည္းဆုံးအခြင့္အေရးေတာ့ေပးပါ။"
"မစၥတာလုရန္ သင့္နိုင္ငံသားေဘးကင္းေရးတန္ဖိုးက၉၈မွတ္ျဖစ္ၿပီး ယုံၾကည္စိတ္ခ်ရတဲ့ကုဒ္ကအစိမ္းေရာင္ျဖစ္ေၾကာင္း ကမၻာေဒတာက ႀကီးႀကီးမားမားေဖာ္ျပထားပါတယ္။ သင့္ရဲ႕အလြန္ေကာင္းမြန္တဲ့ကိုယ္ေရးကိုယ္တာအခ်က္အလက္ေတြကိုအေျခခံၿပီး သင္ေပးထားတဲ့အခ်က္အလက္ဖိုင္ကိုကြၽန္ေတာ္တို႔လက္ခံလိုက္ပါမယ္။" ခဏအၾကာတြင္စက္ပိုင္းဆိုင္ရာအမ်ိဳးသမီးအသံက ထပ္မံထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။
"ေကာင္းလိုက္တာ၊ ကြၽန္ေတာ္ကအၿမဲတမ္းဥပေဒလိုက္နာတဲ့နိုင္ငံသားေကာင္းတစ္ေယာက္ပါ။" လုရန္သက္ျပင္းရွည္တစ္ခုကိုထုတ္လိုက္မိသည္။
"အထူးလူ႕စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ဗ်ဴရိုကိုသင္သိပါသလား။ အင္တာဗ်ဴးမေျဖမီ ဝင္ခြင့္လမ္းၫႊန္ကိုေသခ်ာဖတ္ၿပီးၿပီလား။"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ၊ ကြၽန္ေတာ္ဒီစာအုပ္ကိုအႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာဖတ္ၿပီးပါၿပီ။ အထူးလူ႕စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ဗ်ဴရိုဟာ ပ်က္ကြက္လြန္အစိုးရမွ တည္ေထာင္ထားတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းအသစ္တစ္ခုပါ။ ဒီေနရာမွာ စီမံခန႔္ခြဲေရးဝန္ထမ္းေတြက အနည္းငယ္ထူးျခားၿပီး ၾကမ္းတမ္းပုံေပၚေနပါတယ္။" လုရန္ခဏရပ္လိုက္ၿပီး "တကယ္ေတာ့ ကိုယ္ေရးရာဇဝင္မွာေရးဖို႔ေမ့သြားလို႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္တိုက္ပြဲဝင္နိုင္ၿပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ကာကြယ္နိုင္စြမ္းရွိတယ္။ ဒီအလုပ္ကိုလုပ္နိုင္မယ္လို႔ထင္ပါတယ္။"
မစၥတာလု၊ ဒီအလုပ္ကအႏၱရာယ္မ်ားတယ္။" စက္သံကေပါ့ေပါ့ပါးပါးနဲ႕ "မင္း အလင္းေပးခ်င္တဲ့သာမာန္လူမႈေရး လူတန္းစားေတြမဟုတ္ဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ လူမႈစည္းစိမ္ေတြလိုက္ေလ်ာညီေထြမျပဳနိုင္တဲ့ အရာေတြ-"
"ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ္သိပါတယ္။" လုရန္ကသူ႕ေခါင္းကိုကုတ္လိုက္ၿပီး "ဒီအလုပ္ကနည္းနည္းအႏၱရာယ္မ်ားေပမယ့္ ပိုက္ဆံနဲ႕သင့္ေတာ္တဲ့အလုပ္ထက္ ပိုေကာင္းပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္အသက္အ႐ြယ္မွာသံထည္ပစၥည္းတစ္ခု ရွာမေတြ႕ေတာ့ဘူး။ ခ်ိန္းေတြ႕တဲ့ရက္နဲ႕ လက္ထက္မႈအတြက္ကလည္း အနာဂါတ္မွာရွိလာမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။"
"သင္ကလူလြတ္လား???"
"ဟုတ္ပါတယ္ အေမသေႏၶသားတည္ကတည္းကပါ။" လုရန္ကၿပဳံးၿပီးသူ႕ရင္ဘက္မွာ ျမားတစ္စင္းစိုက္ေနတာကို ခံစားလိုက္ရတယ္။ ဒီေမးခြန္းကဆရာဝန္ခန႔္အပ္တာနဲ႕ ဘာဆိုင္လို႔လဲမသိဘူး။
"မင္းကရိုးသားတယ္။"
'စကားမယုံၾကည္သူ ဘာမွမလုပ္ပါ' ဟူေသာေဆာင္ပုဒ္ကကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အစြမ္းသတၱိလို႔ယူဆလို႔ရပါတယ္။ လုရန္ကအဓိပၸါယ္မရိွေသာ စကားကိုေျပာလာေလသည္။ သူဒီကိုထြက္လာခင္မွာဘဲ သူကေကာင္းေကာင္းျပင္ဆင္ထားၿပီလို႔ထင္ခဲ့ေပမယ့္ အင္တာဗ်ဴးသူရဲ႕ေမးခြန္းထုတ္ပံုက မယံုႏိုင္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ကို ထိန္းမထားႏိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ ခံစားရသည္။
"ေကာင္းၿပီ မစၥတာလုရန္။ သင့္ကိုလက္ခံလိုက္ပါၿပီ။"
"ငါ...ငါအလုပ္ရသြားတာလား?" လုရန္ရဲ႕မသိစိတ္ကထပ္ခါတလဲလဲ ျပန္ေျပာလို႔ေနသည္။
"ဟုတ္ကဲ့၊ သင္ဟာစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ၿပီးရင္အထူးလူ႔စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ဗ်ဴ႐ိုရဲ႕ နည္းျပျဖစ္လာမွာပါ။"
လုရန္ခဏေလာက္ထိန္႔လန္႔သြားၿပီး....
အင္တာဗ်ဴးကမယံုႏိုင္ေလာက္ေအာင္ေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔ျဖစ္သြားတာကို ခံစားလိုက္ရတယ္...
ဒါကသူ႔အခန္းထဲကိုဝင္လာဖို႔ေစာင့္ေနတဲ့ လွည့္စားမႈတစ္ခုလိုဘဲ။
"ေနပါဦး၊ မင္းအဲ့တာကိုမစဥ္းစားမိဘူးလား? အင္တာဗ်ဴးတစ္ခုအတြက္ ရလဒ္တစ္ခုရဖို႔ ရက္အနည္းငယ္ၾကာတတ္တယ္မဟုတ္ဘူးလား?" လုရန္သတိႀကီးႀကီးနဲ႔ေမးလိုက္သည္။
"အခုခ်ိန္ထိ၊ မင္းကလိုအပ္ခ်က္ေတြအားလံုးနဲ႔ျပည့္မီတဲ့ အင္တာဗ်ဴးေျဖဆိုသူဘဲ။ ငါတို႔မွာေရြးခ်ယ္စရာအမ်ားႀကီးမရိွပါဘူး။" အစည္းအေဝးခန္း၏သတၱဳစပ္တံခါးသည္ လုရန္ေ႐ွ႕တြင္ျဖည္းစြာပြင့္လာေလသည္။ "ေဒါက္တာလု မင္းအခုအစည္းအေဝးခန္းကထြက္လို႔ရပါၿပီ။ ဝင္ခြင့္လုပ္ငန္းစဥ္ေတြကအဆင္သင့္ျဖစ္ေနပါၿပီ။"
လုရန္အနည္းငယ္စိတ္သြားသည္။ နံရံေပၚက တိုင္ကပ္နာရီကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ အင္တာဗ်ဴးတစ္ခုလံုးသည္ ဆယ္မိနစ္ေအာက္သာျဖစ္သည္။
မ်က္ကပ္မွန္တပ္ထားတဲ့ သက္လတ္ပိုင္းအရြယ္အမ်ိဳးသားတစ္ဦးသည္ လက္ဆြဲအိတ္ကိုကိုင္ကာအျပင္တြင္ေစာင္႔လို႔ေနသည္။ သူကထြက္လာၿပီးသူ႔ရဲ႕လက္ကို ဆန္႔တန္းလိုက္ကာ
"ေဒါက္တာလု အထူးလူ့စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ဗ်ဴ႐ိုကို ဝင္လာတဲ့အတြက္ႀကိဳဆိုပါတယ္။ ငါ့နာမည္ကေက်ာက္ပါ။ ငါကစီမံခန္႔ခြဲေရးဌာနရဲ႕ ၫႊပၚျကားေရးမႉးပါ။"
"မဂၤလာပါ ဒါ႐ိုက္တာေက်ာက္။" လုရန္ကေ႐ွ႕ကိုတိုးၿပီး လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။
အေဆာက္အအံုတစ္ခုလံုး၏ပရိေဘာဂမ်ားသည္ ႐ိုး႐ိုးနံရံမ်ား၊ ေတာက္ပေသာျပတင္းေပါက္မ်ားႏွင့္ သန္႔႐ွင္းတဲ့စက်င္ေက်ာက္ၾကမ္းခင္းမ်ားျဖင့္ အသစ္စက္စက္ျဖစ္ေနသည္။ လုရန္သည္ဒါ႐ိုက္တာေက်ာက္၏ တတိယထပ္ရိွရံုးခန္းသို႔လိုက္သြားကာ အနာဂါတ္ရံုးပတ္ဝန္းက်င္ကို အလြန္ေက်နပ္သြားခဲ့သည္။
"ဒါကဝင္ခြင့္စာခ်ဳပ္ပါ။ အဲ့တာကိုအတည္ျပဳၿပီးလက္မွတ္ထိုးေပးရပါမယ္။" ဒါ႐ိုက္တာေက်ာက္ကသူ႔လက္ကိုင္အိတ္ထဲက စညရြက္စာတမ္းတစ္ခုကို ထုတ္ေပးလိုက္သည္။
ဤတရားဝင္စာရြက္စာတန္း႐ွည္ႀကီးကိုၾကည့္လိုက္ကာ လုရန္သည္ေခါင္းညိမ့္လိုက္လိုက္ၿပီး စာမ်က္ႏွာအနည္းငယ္ကိုလွန္ေလွာၾကည့္ၿပီးေနာက္ လက္မွတ္ေရးထိုးလိုက္သည္။ အထူးလူ႔စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ဗ်ဴ႐ိုသည္ အစိုးရကလည္ပတ္သည့္အဖြဲ႔အစည္းဟုလည္း သူထင္ကာသတင္းစာမ်ားတြင္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔အစီရင္ခံစာမ်ားႏွင့္ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းမႈမ်ားလည္းရိွခဲ့သည္။ သူ႔လိုသာမာန္လူကိုညစ္ဖို႔အတြက္ အနက္ေရာင္စာခ်ဳပ္ကိုေတာ့မသံုးေလာက္ပါဘူး။
ဒါ႐ိုက္တာေက်ာက္က "ေဒါက္တာလု၊ အမည္အရေဖာ္ျပထားသလိုဘဲ အထူးလူ႔စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ဗ်ဴ႐ိုက စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာခ်ိဳးယြင္းတဲ့သူေတြကို ပံုမွန္ဘဝျပန္ေရာက္ေအာင္ကူညီေပးတဲ့ အထူးအဖြဲအစည္းတစ္ခုပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ေလ့က်င့္ေရးနဲ႔ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးစနစ္က သံုးႏွစ္ၿပီး ေကာင္းမြန္တဲ့ေလ့က်င့္မႈေတြ၊ ႏိုင္ငံအားလံုးဆိုင္ရာ စာေမးပြဲေျဖဆိုမႈေတြမွာပါဝင္ျခင္းျဖင့္ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းေတြကိုလည္း စီစဥ္ေပးထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္အကဲျဖတ္မႈမွာ သာမာန္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းလိုတင္းက်ပ္မႈမရိွေပမယ့္လည္း အလုပ္အကိုင္ႏႈန္းက ကြၽန္ေတာ္တို႔အလုပ္အတြက္ စံႏႈန္းေတြထဲကတစ္ခုပါဘဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အေရးႀကီးဆံုးကေတာ့ လံုျခံဳမႈပါဘဲ။"
လုရန္က နားလည္ဟန္ျဖင့္ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္သည္။
"ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ယုနစ္က အပိတ္သင္တန္းကို အေကာင္ထည္ေဖာ္ေနတာပါ။ လူတိုင္းကယူနစ္မွာေနရမယ္။ ယူနစ္ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ခြင့္ျပဳခ်က္မရဘဲ ဝင္လို႔၊ထြက္လို႔မရပါဘူး။"
"စေန၊ တနဂၤေႏြပိတ္ရက္ေတြမွာေရာ ဘယ္လိုလဲ။ ယူနစ္မွာဘဲေနရမွာလား။" လုရန္ကအံ့ျသသြားသည္။ "ဒါကေထာင္က်တာနဲ႔အတူတူဘဲမဟုတ္ဘူးလား။"
"အထူးလူ႔စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ဗ်ဴ႐ိုရဲ႕ဧရိယာက CityHရဲ႕ တစ္ရာခိုင္ႏႈန္းနဲ႔ညီမ်ွပါတယ္။ အစားအေသာက္၊ ေစ်းဝယ္ဖို႔နဲ႔ေဖ်ာ္ေျဖေရး အားလံုးေတြက ဒီအေဆာက္အအံုေတြထဲမွာဘဲတပ္ဆင္ထားတာပါ။" ဒါ႐ိုက္တာေက်ာက္က "ဒါ့အျပင္ဝန္ထမ္းေတြအတြက္ႏွစ္စဥ္ခြင့္ရက္ကို စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းနဲ႔အညီ စီစဥ္ေပးအံုးမွာပါ။" လို႔ေျပာလိုက္သည္။
"ႏွစ္စဥ္အားလပ္ရက္မွာ...မင္းခ်ိန္းေတြ့ေနတဲ့အခ်ိန္မွာMagpie Bridgeနဲ႔ေတြေနရတာနဲ႔မတူဘူးလား။ ယူနစ္တစ္ခုလံုးရဲ႕ဝန္ထမ္းေတြက ေခြးတစ္ေကာင္တည္းလား။" လုရန္ကညည္းညဴလိုက္သည္။
"တကယ္ေတာ့ကြၽန္ေတာ္တို႔ခန္႔အပ္ထားတဲ့ဝန္ထမ္းအမ်ားစုက လူ႔အဖြဲအစည္းနဲ႔ခ်ိတ္ဆက္မႈအားနည္းပါတယ္။" ဒါ႐ိုက္တာေက်ာက္ကသူ႔ရဲ႕မ်က္မွန္ကိုပင့္တင္လိုက္ၿပီး "ငါသိသေလာက္ကေတာ့ခ်ိန္းေတြ႔ဖို႔ကို စိတ္မပူသင့္ပါဘူး ေဒါက္တာလု။"
"ျပႆနာရဲ႕အဓိကအခ်က္က ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး။"
လုရန္ကမ်က္ေတာင္မွိတ္ျပၿပီး "ယူနစ္ကျဖန္႔ျဖဴးဖို႔အတြက္ ပစ္မွတ္လား?"
"ဒီမွာစိတ္တူကိုယ္တူရိွတဲ့သူကို မင္းကိုယ္တိုင္႐ွာေတြ႔ႏိုင္မႈပါ။"
လုရန္အနည္းငယ္ေခ်ာင္းဆိုးလိုက္ၿပီး
"ဒါ႐ိုက္တာေက်ာက္ မင္းလက္ထပ္ၿပီးၿပီလား?" လို္ေမးလိုက္ေလသည္။
"ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမက ႀကီးက်ပ္ေရးမႉးရံုးမွာ အလုပ္လုပ္ပါတယ္။ အခမဲ့ေမတၱာကို ယူနစ္အတြင္းမွာခြင့္ျပဳပါတယ္။"
"ဒါကတကယ့္ကို အတြင္းပိုင္းအစာေၾကျခင္းတစ္မ်ိဳးဘဲ။" လုရန္ကသူ႔ေခါင္းကိုငံု႔ထားလိုက္ၿပီး
"ဒါေပမယ့္ဒီေနရာက ဘုန္းႀကီးေတြနဲ႔ယာဂုေတြျပည့္ေနတယ္။ ေယာက္်ားနဲ႔မိန္းမကအခ်ိဳးညီမေနဘူး။ အခုမွေနာင္တရဖို႔ အရမ္းေနာက္က်သြားေလၿပီလား။"
"ေဒါက္တာလု၊ မင္းလက္မွတ္ထိုးထားတဲ့ စာ႐ြက္စာတမ္းေတြထဲက တစ္ခုက ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုျခင္းမဟုတ္တဲ့ သေဘာတူညီခ်က္ပါပဲ။ ဒီယူနစ္မွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာက နိုင္ငံေတာ္လွ်ိဳ့ဝွက္ခ်က္ျဖစ္ၿပီး ျပင္ပေနရာကို အလိုအေလ်ာက္ ထုတ္ေဖာ္လို႔ မရဘူး။ မင္းခြင့္ျပဳခ်က္မရွိဘဲ မင္းအလုပ္က အခုထြက္သြားရင္-"
"တီဗီစီးရီးတစ္ခုလို ျဖတ္ပစ္ရမလား?"လုရန္သူ့ရဲ့ပါးစပ္ကို တင္းတင္းေစ့မိသြားသည္။
"မဟုတ္ဘူး၊ မင္း ပုံေသေငြ အေျမာက္အျမား ေပးေဆာင္ဖို႔ပဲလိုတာ။"ဒါရိုက္တာေက်ာက္က လက္တစ္ဖက္ကိုျဖန႔္ကာ "ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဒဂၤါးငါးသန္းေလာက္ရွိတယ္ဆိုတာ မွတ္မိတယ္"
ငါးသန္း? ဒီလိုမညီမွ်တဲ့စာခ်ဳပ္က ဘယ္မွာလည္း???
စာခ်ဳပ္မေဖာက္ဖ်က္ေသးေသာ္ သူရဲ့အသားတင္တန္ဖိုးေပါင္း တစ္ေထာင္ေက်ာ္ရွိေနသည္။
လဳရန္သည္ သူ႕မ်က္ႏွာေပၚတြင္ အၿပဳံးတစ္ခုျဖင့္ တိတ္တိတ္ေလး က်ိန္ဆဲလိုက္ၿပီး "ဒါရိုက္တာေက်ာက္၊ ကြၽန္ေတာ္က စေနာက္ေနတာပါ။ ဒီအလုပ္က ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ရိုးရိုးရွင္းရွင္းပဲ၊ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ရွာရတာ နည္းနည္းေတာ့ ခက္ပါတယ္။ ယူနစ္က လိုအပ္ရင္ ဒါ ငါ့တာဝန္ဘဲေပါ့။"
"ေဒါက္တာလု၊ ဒီလိုမ်ိဳး အသိဥာဏ္ရွိတာ ေကာင္းပါတယ္။ ငါတို႔ ယူနစ္မွာ သင္တန္းဆရာေတြ အမ်ားႀကီး မရွိပါဘူး။ ေက်ာင္းစတက္ၿပီးတဲ့ ေနာက္ အတန္းႏွစ္ခုရဲ႕ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာအႀကံေပးမွုကို မင္းတာဝန္ယူရလိမ့္မယ္။"
"ေကာင္းၿပီ ဒါရိုက္တာေက်ာက္ စိတ္မပူပါနဲ႕။"ယခုအခ်ိန္မွာ သူခိုးသေဘၤာေပၚတက္ခဲ့ရင္ေတာင္ လုရန္သည္ ၿပဳံးေနေသာမ်က္ႏွာမွလြဲ၍ အျခားမည္သည့္အမူအရာကိုမွ မေျပာနိုင္ေပ။
"ဒါက ယူနစ္ရဲ႕ ဉာဏ္ရည္ထက္ျမက္တဲ့ စနစ္ကြန္ရက္နဲ႕ ခ်ိတ္ဆက္ေပးမယ့္ SOS လက္ေကာက္တစ္ခုျဖစ္ၿပီးေတာ့ မင္းရဲ႕အခ်ိန္နဲ႕တစ္ေျပးညီ တည္ေနရာကို ရွာေဖြနိုင္ပါတယ္။ မင္းရဲ႕ရာထူးသက္တမ္းအတြင္း အေရးႀကီးတဲ့အေျခအေနတစ္ခုခုကို ႀကဳံေတြ႕ရရင္ အနီေရာင္ခလုတ္ကို သုံးႀကိမ္ႏွိပ္လိုက္ပါ၊ လုံၿခဳံေရးဌာနက သင့္ကို ကယ္ဆယ္ဖို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို တတ္နိုင္သမွ်အျမန္ဆုံး လႊတ္ပါလိမ့္မယ္။"ေနာက္ဆုံးတြင္ ဒါရိုက္တာေက်ာက္က လုရန္ကို ေငြေရာင္သတၳဳလက္ေကာက္တစ္လက္ကို ေပးခဲ့ၿပီး "ဒီေငြခလုတ္က ဖိအားျမင့္မားတဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခုခံကာကြယ္မႈျဖန္းေဆးျဖစ္သည္။"
"ဒါရိုက္တာေက်ာက္၊ အတိုင္ပင္ခံလုပ္ငန္းအတြက္ ဒီလိုမ်ိဳး နည္းပညာျမင့္ပစၥည္းေတြ မလိုအပ္ဘူးလို႔ ထင္တယ္။" လုရန္သည္ လက္ရာေျမာက္စြာ ဖန္တီးထားတဲ့လက္ေကာက္နဲ့ကစားလိုက္ၿပီး သူ႔ရဲ႕အမည္၊ ဝန္ထမ္းနံပါတ္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ကိုယ္စားျပဳသည့္ သံလြင္ပန္းျဖင့္ ေရးထိုးထားလိုက္သည္။
"ေဒါက္တာလု၊ အင္တာဗ်ဴးမွာ မင္းက လြတ္လြတ္လပ္လပ္နဲ႔ တိုက္ပြဲတခ်ိဳ႕ကို သင္ယူၿပီးၿပီလို႔ ေျပာေနပုံရတယ္၊ ဒါေပမယ့္ မင္းတကယ္အလုပ္လုပ္ၿပီးရင္ အဲ႔ဒီတိုက္ခိုက္ေရးလွည့္ကြက္ေတြက အ႐ူးအမူးသမားေတြအတြက္ အသုံးမဝင္ဘူးဆိုတာ မင္းေတြ႕ပါလိမ့္မယ္။ ဒီလက္ေကာက္က မင္းရဲ႕အသက္ကိုကာကြယ္ေပးဖို့ ေနာက္ဆုံးႀကိဳးပဲ။"
လုရန္႐ုံးခန္းမွထြက္လာၿပီး အိပ္ေဆာင္အေဆာက္အဦးေရွ႕ စားပြဲေပၚမွေသာ့မ်ားနဲ႔ ခရီးေဆာင္အိတ္မ်ားကိုယူကာ ဝန္ထမ္းအိပ္ေဆာင္သို႔သြားခဲ့သည္။
အိပ္ေဆာင္တြင္ အႀကီးတန္းအခန္း၊ အိပ္ခန္း၊ သီးျခားေရခ်ိဳးခန္း၊ မီးဖိုေခ်ာင္နဲ႔ ေတာင္ဘက္မ်က္ႏွာစာ ဝရံတာတို႔္ရိွသည္။ စက္ပိုင္းဆိုင္ရာအေျခအေနေတြက အထူးလူ႕စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ဗ်ဴရိုကို အစိုးရကေန ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳထားပံဳရသည္။ တကယ္ခ်မ္းသာၿပီး အျပစ္မတင္နိုင္ပါဘူး။
"ဒါက ငါ့အိမ္လား" ၿပီးသြားေတာ့ ႏူးညံ့သန႔္ရွင္းတဲ့ ကုတင္ေပၚမွာ လဲေလ်ာင္းရင္း လုရန္က သက္ျပင္းရွည္ႀကီး ခ်လိုက္ၿပီး "ဒါကအၾကာႀကီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့ ခံစားခ်က္ပဲ"
ေနာက္ဆုံးေသာေန႕ရက္မ်ားတြင္ ငါးႏွစ္ၾကာေအာင္ ျမဳပ္ေနေသာအပ်က္အစီးမ်ားတြင္ စခန္းခ်အေသခံကာ လမ္းေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။
႐ုတ္တရက္ တည္းခိုစရာေနရာတစ္ခု ရွိေနၿပီး အတိတ္က အိမ္မွာ ခဏတာ တည္ၿငိမ္မႈဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္ကို ရွာေတြ႕ဖို႔ ခက္ခဲသည္။
လုရန္ စိတ္ဓာတ္မက်။ ဤအရာသည္ အစပ်ိဳးျခင္းသာျဖစ္သည္ကို သူသိသည္။ တည္ၿငိမ္ေသာအလုပ္နဲ႔ ေလ်ာက္ပတ္ေသာ ကိုယ္ပိုင္လကၡဏာရွိသေ႐ြ႕၊ မၾကာမီ ဒါမွမဟုတ္ ေနာက္ပိုင္းမွာသာမန္လူသားတစ္ဦးလို တည္ၿငိမ္ၿပီးသာမန္ဘဝေလးနဲ့ ေနထိုင္ရဖို႔ဆႏၵကို ရရွိအံုးမည္။
လုရန္သည္ ေသရန္ေစာင့္ဆိုင္းေနေသာ ငါးဆားနယ္၏အနာဂတ္ကို အိပ္မက္မက္ေနကာ ႐ုတ္တရက္ သူ႕ေဘာင္းဘီအိတ္ကပ္အတြင္းမွ ဖုန္းက တုန္ခါသြားသည္။
လုရန္ဖုန္းကို ေကာက္ကိုင္လိုက္ၿပီး ဒါရိုက္တာေက်ာက္ထံ မက္ေဆ့ခ်္ပို႔လိုက္သည္။
"ေဒါက္တာလု၊ ဒီစာသင္ႏွစ္မွာ ေလ့က်င့္ေရးယူနစ္ကို ေျပာင္းေ႐ႊ႕ထားတဲ့ အထူးျပန္လာတဲ့ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ မနက္ျဖန္ ေန႕လည္မွာ အလုပ္လုပ္ဖို႔ အထူးလူ႕စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ဗ်ဴရို ႀကီးၾကပ္ေရး႐ုံးကို သြားလိုက္ပါ။ ေက်ာင္းသားဖိုင္ကို မင္းရဲ႕ဝန္ထမ္းစာတိုက္ပုံးကို ပို႔ၿပီးၿပီ။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး စစ္ေဆးပါ။"
ငါးဆားနယ္ဆိုတာ အလုပ္ျဖစ္ဖို႔ မလြယ္ပါဘူး။အလုပ္မ၀င္ရေသးေသာ ၂၄ နာရီထက္နည္းတဲ့ အလုပ္တစ္ခုကို တာဝန္ေပးအပ္ျခင္းခံလိုက္ရသည္။
Unicode
ပူပြင်းသောသြဂုတ်လတွင်လုရန်သည်ဝတ်စုံအပြည့်နှင့်(suitကိုပြောတာပါ) အင်တာဗျူးအတွက် City H၏ဆင်ခြေဖုံးရပ်ကွက်အသစ်ရှိ အထူးလူ့စွမ်းအားအရင်းအမြစ်ဗျူရိုသို့ သွားခဲ့သည်။
"ကျေးဇူးပြုပြီး ကိုယ့်ကိုကိုယ်မိတ်ဆက်ပါ။"
"မင်္ဂလာပါ၊ ကျွန်တော့့်နာမည်ကလုရန်ပါ။ စိတ်ပညာဘွဲ့နဲ့တက္ကသိုလ်Aကဘွဲ့ရပါတယ်။ စိတ်ပညာရှင်လက်မှတ်လည်းရှိပါတယ်။ ဘွဲ့ရပြီးရင် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာအကြံပေးအတွေ့အကြုံ နှစ်နှစ်ရှိပါတယ်။ ကျွန်တော့်ရဲ့ကိုယ်ရေးအကျဉ်းကယူနစ်ရဲ့ ဝန်ထမ်းခေါ်ယူမှုအခြေအနေတွေကိုအပြည့်အဝလိုက်နာထားပါတယ်။ တစ်ချိန်တည်းမှာဘဲ တခြားသူတွေကိုကူညီတဲ့အလုပ်ကို အရမ်းသဘောကျပါတယ်။ ကမ်ဘာမပျက်သုံးခင်တုန်းကပရဟိတသမားတစ်ယောက်ဖြစ်ဖို့က အိမ္မက္တစ္ခုပါ။" လုရန်သည်ကွန်ဖရင့်ခန်းလွတ်တစ်ခုတွင်ထိုင်ကာ အေးစက်စက်ကင်မရာနှင့်စကားပြောနေခဲ့သည်။
"မစ္စတာလုရန်၊ မင်းအသက်ကသုံးဆယ့်နှစ်နှစ် လို့ပြောတယ်၊ ဒါကြောင့်မင်းရခဲ့တဲ့ဒီပလိုမာတွေနဲ့လုပ်ငန်းအတွေ့အကြုံက လွန်ခဲ့တဲ့ငါးနှစ်လောက်ကဘဲမဟုတ်လား။" တွေ့ဆုံမေးမြန်းသူ၏စုံစမ်းမေးမြန်းမှုက ရေဒီယိုမှထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။
"ဟုတ်ကဲ့" လုရန်ကခေါင်းညိမ့်ပြီး "ငါးနှစ်တာလူသားတွေရဲ့ရှင်သန်မှုက နောက်ဆုံးနေ့ရက်တွေမှာ ပြဿနာတစ်ခုဘဲ။ ထုံးစံအတိုင်း ဇွန်ဘီးတွေမှာတိုင်ပင်ဆွေးနွေးပြီး ကုသရေးဝန်ဆောင်မှုတွေကို ငါမပေးနိုင်ဘူး။"
"ကမ်ဘာမပျက်ခင်မှာ နိုင်ငံသားတွေရဲ့သတင်းအချက်အလက်တော်တော်များများ ဆုံးရှုံးပြီးပျက်စီးသွားပါပြီ။ အမှားအယွင်းတွေကနေအမှန်အတိုင်းပြောဖို့ ခက်ခဲတယ်လို့ခင်များပြောခဲ့တယ်။"
"ဒါဆိုကိုယ်ရေးရာဇဝင်ရဲ့ စစ်မှန်မှုကိုဘယ်လိုသက်သေပြရမလဲ။ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာအကြပ်အတည်းရဲ့ စွက်ဖက်မှုအကြောင်းပြောမလား၊ ဒါမှမဟုတ်မင်းတို့ထဲကဘယ်တစ်ယောက်ယောက်က တိုင်ပင်ဆွေးနွေးဖို့လိုအပ်လဲ။" လုရန်ကကင်မရာကိုကြည့်ပြီး ပါးစပ်ကိုတွန့်လိုက်ကာ "ကျေးဇူးပြုပြီး ဖျော်ဖြေဖို့ အနည်းဆုံးအခွင့်အရေးတော့ပေးပါ။"
"မစ္စတာလုရန် သင့်နိုင်ငံသားဘေးကင်းရေးတန်ဖိုးက၉၈မှတ်ဖြစ်ပြီး ယုံကြည်စိတ်ချရတဲ့ကုဒ်ကအစိမ်းရောင်ဖြစ်ကြောင်း ကမ်ဘာဒေတာက ကြီးကြီးမားမားဖော်ပြထားပါတယ်။ သင့်ရဲ့အလွန်ကောင်းမွန်တဲ့ကိုယ်ရေးကိုယ်တာအချက်အလက်တွေကိုအခြေခံပြီး သင်ပေးထားတဲ့အချက်အလက်ဖိုင်ကိုကျွန်တော်တို့လက်ခံလိုက်ပါမယ်။" ခဏအကြာတွင်စက်ပိုင်းဆိုင်ရာအမျိုးသမီးအသံက ထပ်မံထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။
"ကောင်းလိုက်တာ၊ ကျွန်တော်ကအမြဲတမ်းဥပဒေလိုက်နာတဲ့နိုင်ငံသားကောင်းတစ်ယောက်ပါ။" လုရန်သက်ပြင်းရှည်တစ်ခုကိုထုတ်လိုက်မိသည်။
"အထူးလူ့စွမ်းအားအရင်းအမြစ်ဗျူရိုကိုသင်သိပါသလား။ အင်တာဗျူးမဖြေမီ ဝင်ခွင့်လမ်းညွှန်ကိုသေချာဖတ်ပြီးပြီလား။"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ၊ ကျွန်တော်ဒီစာအုပ်ကိုအကြိမ်ပေါင်းများစွာဖတ်ပြီးပါပြီ။ အထူးလူ့စွမ်းအားအရင်းအမြစ်ဗျူရိုဟာ ပျက်ကွက်လွန်အစိုးရမှ တည်ထောင်ထားတဲ့ အဖွဲ့အစည်းအသစ်တစ်ခုပါ။ ဒီနေရာမှာ စီမံခန့်ခွဲရေးဝန်ထမ်းတွေက အနည်းငယ်ထူးခြားပြီး ကြမ်းတမ်းပုံပေါ်နေပါတယ်။" လုရန်ခဏရပ်လိုက်ပြီး "တကယ်တော့ ကိုယ်ရေးရာဇဝင်မှာရေးဖို့မေ့သွားလို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ်တိုက်ပွဲဝင်နိုင်ပြီး ကိုယ့်ကိုကိုယ် ကာကွယ်နိုင်စွမ်းရှိတယ်။ ဒီအလုပ်ကိုလုပ်နိုင်မယ်လို့ထင်ပါတယ်။"
မစ္စတာလု၊ ဒီအလုပ်ကအန္တရာယ်များတယ်။" စက်သံကပေါ့ပေါ့ပါးပါးနဲ့ "မင်း အလင်းပေးချင်တဲ့သာမာန်လူမှုရေး လူတန်းစားတွေမဟုတ်ဘူး။ ငြိမ်းချမ်းတဲ့ လူမှုစည်းစိမ်တွေလိုက်လျောညီထွေမပြုနိုင်တဲ့ အရာတွေ-"
"ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော်သိပါတယ်။" လုရန်ကသူ့ခေါင်းကိုကုတ်လိုက်ပြီး "ဒီအလုပ်ကနည်းနည်းအန္တရာယ်များပေမယ့် ပိုက်ဆံနဲ့သင့်တော်တဲ့အလုပ်ထက် ပိုကောင်းပါတယ်။ ကျွန်တော်အသက်အရွယ်မှာသံထည်ပစ္စည်းတစ်ခု ရှာမတွေ့တော့ဘူး။ ချိန်းတွေ့တဲ့ရက်နဲ့ လက်ထက်မှုအတွက်ကလည်း အနာဂါတ်မှာရှိလာမှာမဟုတ်တော့ဘူး။"
"သင်ကလူလွတ်လား???"
"ဟုတ်ပါတယ် အမေသနေ္ဓသားတည်ကတည်းကပါ။" လုရန်ကပြုံးပြီးသူ့ရင်ဘက်မှာ မြားတစ်စင်းစိုက်နေတာကို ခံစားလိုက်ရတယ်။ ဒီမေးခွန်းကဆရာဝန်ခန့်အပ်တာနဲ့ ဘာဆိုင်လို့လဲမသိဘူး။
"မင်းကရိုးသားတယ်။"
'စကားမယုံကြည်သူ ဘာမှမလုပ်ပါ' ဟူသောဆောင်ပုဒ်ကကျွန်တော့်ရဲ့အစွမ်းသတ္တိလို့ယူဆလို့ရပါတယ်။ လုရန်ကအဓိပ္ပါယ်မရှိသော စကားကိုပြောလာလေသည်။ သူဒီကိုထွက်လာခင်မှာဘဲ သူကကောင်းကောင်းပြင်ဆင်ထားပြီလို့ထင်ခဲ့ပေမယ့် အင်တာဗျူးသူရဲ့မေးခွန်းထုတ်ပုံက မယုံနိုင်စရာကောင်းလောက်အောင်ကို ထိန်းမထားနိုင်တော့ဘူးလို့ ခံစားရသည်။
"ကောင်းပြီ မစ္စတာလုရန်။ သင့်ကိုလက်ခံလိုက်ပါပြီ။"
"ငါ...ငါအလုပ်ရသွားတာလား?" လုရန်ရဲ့မသိစိတ်ကထပ်ခါတလဲလဲ ပြန်ပြောလို့နေသည်။
"ဟုတ်ကဲ့၊ သင်ဟာစာချုပ်ချုပ်ပြီးရင်အထူးလူ့စွမ်းအားအရင်းအမြစ်ဗျူရိုရဲ့ နည်းပြဖြစ်လာမှာပါ။"
လုရန်ခဏလောက်ထိန့်လန့်သွားပြီး....
အင်တာဗျူးကမယုံနိုင်လောက်အောင်ချောချောမွေ့မွေ့ဖြစ်သွားတာကို ခံစားလိုက်ရတယ်...
ဒါကသူ့အခန်းထဲကိုဝင်လာဖို့စောင့်နေတဲ့ လှည့်စားမှုတစ်ခုလိုဘဲ။
"နေပါဦး၊ မင်းအဲ့တာကိုမစဉ်းစားမိဘူးလား? အင်တာဗျူးတစ်ခုအတွက် ရလဒ်တစ်ခုရဖို့ ရက်အနည်းငယ်ကြာတတ်တယ်မဟုတ်ဘူးလား?" လုရန်သတိကြီးကြီးနဲ့မေးလိုက်သည်။
"အခုချိန်ထိ၊ မင်းကလိုအပ်ချက်တွေအားလုံးနဲ့ပြည့်မီတဲ့ အင်တာဗျူးဖြေဆိုသူဘဲ။ ငါတို့မှာရွေးချယ်စရာအများကြီးမရှိပါဘူး။" အစည်းအဝေးခန်း၏သတ္တုစပ်တံခါးသည် လုရန်ရှေ့တွင်ဖြည်းစွာပွင့်လာလေသည်။ "ဒေါက်တာလု မင်းအခုအစည်းအဝေးခန်းကထွက်လို့ရပါပြီ။ ဝင်ခွင့်လုပ်ငန်းစဉ်တွေကအဆင်သင့်ဖြစ်နေပါပြီ။"
လုရန်အနည်းငယ်စိတ်သွားသည်။ နံရံပေါ်က တိုင်ကပ်နာရီကိုလှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ အင်တာဗျူးတစ်ခုလုံးသည် ဆယ်မိနစ်အောက်သာဖြစ်သည်။
မျက်ကပ်မှန်တပ်ထားတဲ့ သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်အမျိုးသားတစ်ဦးသည် လက်ဆွဲအိတ်ကိုကိုင်ကာအပြင်တွင်စောင့်လို့နေသည်။ သူကထွက်လာပြီးသူ့ရဲ့လက်ကို ဆန့်တန်းလိုက်ကာ
"ဒေါက်တာလု အထူးလူ့စွမ်းအားအရင်းအမြစ်ဗျူရိုကို ဝင်လာတဲ့အတွက်ကြိုဆိုပါတယ်။ ငါ့နာမည်ကကျောက်ပါ။ ငါကစီမံခန့်ခွဲရေးဌာနရဲ့ ညွှပါ်ကြားရေးမှူးပါ။"
"မင်္ဂလာပါ ဒါရိုက်တာကျောက်။" လုရန်ကရှေ့ကိုတိုးပြီး လက်ဆွဲနှုတ်ဆက်လိုက်သည်။
အဆောက်အအုံတစ်ခုလုံး၏ပရိဘောဂများသည် ရိုးရိုးနံရံများ၊ တောက်ပသောပြတင်းပေါက်များနှင့် သန့်ရှင်းတဲ့စကျင်ကျောက်ကြမ်းခင်းများဖြင့် အသစ်စက်စက်ဖြစ်နေသည်။ လုရန်သည်ဒါရိုက်တာကျောက်၏ တတိယထပ်ရှိရုံးခန်းသို့လိုက်သွားကာ အနာဂါတ်ရုံးပတ်ဝန်းကျင်ကို အလွန်ကျေနပ်သွားခဲ့သည်။
"ဒါကဝင်ခွင့်စာချုပ်ပါ။ အဲ့တာကိုအတည်ပြုပြီးလက်မှတ်ထိုးပေးရပါမယ်။" ဒါရိုက်တာကျောက်ကသူ့လက်ကိုင်အိတ်ထဲက စညရွက်စာတမ်းတစ်ခုကို ထုတ်ပေးလိုက်သည်။
ဤတရားဝင်စာရွက်စာတန်းရှည်ကြီးကိုကြည့်လိုက်ကာ လုရန်သည်ခေါင်းညိမ့်လိုက်လိုက်ပြီး စာမျက်နှာအနည်းငယ်ကိုလှန်လှောကြည့်ပြီးနောက် လက်မှတ်ရေးထိုးလိုက်သည်။ အထူးလူ့စွမ်းအားအရင်းအမြစ်ဗျူရိုသည် အစိုးရကလည်ပတ်သည့်အဖွဲ့အစည်းဟုလည်း သူထင်ကာသတင်းစာများတွင် ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့်အစီရင်ခံစာများနှင့်တွေ့ဆုံမေးမြန်းမှုများလည်းရှိခဲ့သည်။ သူ့လိုသာမာန်လူကိုညစ်ဖို့အတွက် အနက်ရောင်စာချုပ်ကိုတော့မသုံးလောက်ပါဘူး။
ဒါရိုက်တာကျောက်က "ဒေါက်တာလု၊ အမည်အရဖော်ပြထားသလိုဘဲ အထူးလူ့စွမ်းအားအရင်းအမြစ်ဗျူရိုက စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာချိုးယွင်းတဲ့သူတွေကို ပုံမှန်ဘဝပြန်ရောက်အောင်ကူညီပေးတဲ့ အထူးအဖွဲအစည်းတစ်ခုပါ။ ကျွန်တော်တို့ရဲ့လေ့ကျင့်ရေးနဲ့ အသွင်ကူးပြောင်းရေးစနစ်က သုံးနှစ်ပြီး ကောင်းမွန်တဲ့လေ့ကျင့်မှုတွေ၊ နိုင်ငံအားလုံးဆိုင်ရာ စာမေးပွဲဖြေဆိုမှုတွေမှာပါဝင်ခြင်းဖြင့် အလုပ်အကိုင်အခွင့်အလမ်းတွေကိုလည်း စီစဉ်ပေးထားပါတယ်။ ဒါကြောင့်အကဲဖြတ်မှုမှာ သာမာန်လူ့အဖွဲ့အစည်းလိုတင်းကျပ်မှုမရှိပေမယ့်လည်း အလုပ်အကိုင်နှုန်းက ကျွန်တော်တို့အလုပ်အတွက် စံနှုန်းတွေထဲကတစ်ခုပါဘဲ။ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ အရေးကြီးဆုံးကတော့ လုံခြုံမှုပါဘဲ။"
လုရန္က နားလည်ဟန်ဖြင့်ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။
"နောက်တစ်ခုကတော့ယုနစ်က အပိတ်သင်တန်းကို အကောင်ထည်ဖော်နေတာပါ။ လူတိုင်းကယူနစ်မှာနေရမယ်။ ယူနစ်ခေါင်းဆောင်ရဲ့ခွင့်ပြုချက်မရဘဲ ဝင်လို့၊ထွက်လို့မရပါဘူး။"
"စေန၊ တနင်္ဂနွေပိတ်ရက်တွေမှာရော ဘယ္လိုလဲ။ ယူနစ်မှာဘဲနေရမှာလား။" လုရန်ကအံ့သြသွားသည်။ "ဒါကထောင်ကျတာနဲ့အတူတူဘဲမဟုတ်ဘူးလား။"
"အထူးလူ့စွမ်းအားအရင်းအမြစ်ဗျူရိုရဲ့ဧရိယာက CityHရဲ့ တစ်ရာခိုင်နှုန်းနဲ့ညီမျှပါတယ်။ အစားအသောက်၊ ဈေးဝယ်ဖို့နဲ့ဖျော်ဖြေရေး အားလုံးတွေက ဒီအဆောက်အအုံတွေထဲမှာဘဲတပ်ဆင်ထားတာပါ။" ဒါရိုက်တာကျောက်က "ဒါ့အပြင်ဝန်ထမ်းတွေအတွက်နှစ်စဉ်ခွင့်ရက်ကို စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းနဲ့အညီ စီစဉ်ပေးအုံးမှာပါ။" လို့ပြောလိုက်သည်။
"နှစ်စဉ်အားလပ်ရက်မှာ...မင်းချိန်းတွေ့နေတဲ့အချိန်မှာMagpie Bridgeနဲ့တွေနေရတာနဲ့မတူဘူးလား။ ယူနစ်တစ်ခုလုံးရဲ့ဝန်ထမ်းတွေက ခွေးတစ်ကောင်တည်းလား။" လုရန်ကညည်းညူလိုက်သည်။
"တကယ်တော့ကျွန်တော်တို့ခန့်အပ်ထားတဲ့ဝန်ထမ်းအများစုက လူ့အဖွဲအစည်းနဲ့ချိတ်ဆက်မှုအားနည်းပါတယ်။" ဒါရိုက်တာကျောက်ကသူ့ရဲ့မျက်မှန်ကိုပင့်တင်လိုက်ပြီး "ငါသိသလောက်ကတော့ချိန်းတွေ့ဖို့ကို စိတ်မပူသင့်ပါဘူး ဒေါက်တာလု။"
"ပြဿနာရဲ့အဓိကအချက်က ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး။"
လုရန်ကမျက်တောင်မှိတ်ပြပြီး "ယူနစ်ကဖြန့်ဖြူးဖို့အတွက် ပစ်မှတ်လား?"
"ဒီမှာစိတ်တူကိုယ်တူရှိတဲ့သူကို မင်းကိုယ်တိုင်ရှာတွေ့နိုင်မှုပါ။"
လုရန်အနည်းငယ်ချောင်းဆိုးလိုက်ပြီး
"ဒါရိုက်တာကျောက် မင်းလက်ထပ်ပြီးပြီလား?" လို်မေးလိုက်လေသည်။
"ကျွန်တော့်မိန်းမက ကြီးကျပ်ရေးမှူးရုံးမှာ အလုပ်လုပ်ပါတယ်။ အခမဲ့မေတ္တာကို ယူနစ်အတွင်းမှာခွင့်ပြုပါတယ်။"
"ဒါကတကယ့်ကို အတွင်းပိုင်းအစာကြေခြင်းတစ်မျိုးဘဲ။" လုရန်ကသူ့ခေါင်းကိုငုံ့ထားလိုက်ပြီး
"ဒါပေမယ့်ဒီနေရာက ဘုန်းကြီးတွေနဲ့ယာဂုတွေပြည့်နေတယ်။ ယောက်ျားနဲ့မိန်းမကအချိုးညီမနေဘူး။ အခုမှနောင်တရဖို့ အရမ်းနောက်ကျသွားလေပြီလား။"
"ဒေါက်တာလု၊ မင်းလက်မှတ်ထိုးထားတဲ့ စာရွက်စာတမ်းတွေထဲက တစ္ခုက ထုတ်ဖော်ပြောဆိုခြင်းမဟုတ်တဲ့ သဘောတူညီချက်ပါပဲ။ ဒီယူနစ်မှာ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာက နိုင်ငံတော်လျှို့ဝှက်ချက်ဖြစ်ပြီး ပြင်ပနေရာကို အလိုအလျောက် ထုတ်ဖော်လို့ မရဘူး။ မင်းခွင့်ပြုချက်မရှိဘဲ မင်းအလုပ်က အခုထွက်သွားရင်-"
"တီဗီစီးရီးတစ္ခုလို ဖြတ်ပစ်ရမလား?"လုရန္သူ့ရဲ့ပါးစပ္ကို တင်းတင်းစေ့မိသွားသည်။
"မဟုတ္ဘူး၊ မင်း ပုံသေငွေ အမြောက်အမြား ပေးဆောင်ဖို့ပဲလိုတာ။"ဒါရိုက်တာကျောက်က လက်တစ်ဖက်ကိုဖြန့်ကာ "ငြိမ်းချမ်းရေးဒင်္ဂါးငါးသန်းလောက်ရှိတယ်ဆိုတာ မှတ်မိတယ်"
ငါးသန်း? ဒီလိုမညီမျှတဲ့စာချုပ်က ဘယ်မှာလည်း???
စာချုပ်မဖောက်ဖျက်သေးသော် သူရဲ့အသားတင်တန်ဖိုးပေါင်း တစ်ထောင်ကျော်ရှိနေသည်။
လုရန်သည် သူ့မျက်နှာပေါ်တွင် အပြုံးတစ်ခုဖြင့် တိတ်တိတ်လေး ကျိန်ဆဲလိုက်ပြီး "ဒါရိုက်တာကျောက်၊ ကျွန်တော်က စနောက်နေတာပါ။ ဒီအလုပ္က ကျွန်တော့်အတွက် ရိုးရိုးရှင်းရှင်းပဲ၊ တစ်ယောက်ယောက်ကို ရွာရတာ နည်းနည်းတော့ ခက်ပါတယ်။ ယူနစ္က လိုအပ်ရင် ဒါ ငါ့တာဝန်ဘဲပေါ့။"
"ဒေါက်တာလု၊ ဒီလိုမျိုး အသိဉာဏ်ရှိတာ ကောင်းပါတယ်။ ငါတို့ ယူနစ်မှာ သင်တန်းဆရာတွေ အများကြီး မရွိပါဘူး။ ကျောင်းစတက်ပြီးတဲ့ နောက် အတန်းနှစ်ခုရဲ့ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာအကြံပေးမှုကို မင်းတာဝန်ယူရလိမ့်မယ်။"
"ကောင်းပြီ ဒါရိုက်တာကျောက် စိတ်မပူပါနဲ့။"ယခုအချိန်မှာ သူခိုးသငေ်္ဘာပေါ်တက်ခဲ့ရင်တောင် လုရန်သည် ပြုံးနေသောမျက်နှာမှလွဲ၍ အခြားမည်သည့်အမူအရာကိုမှ မပြောနိုင်ပေ။
"ဒါက ယူနစ်ရဲ့ ဉာဏ်ရည်ထက်မြက်တဲ့ စနစ်ကွန်ရက်နဲ့ ချိတ်ဆက်ပေးမယ့် SOS လက်ကောက်တစ်ခုဖြစ်ပြီးတော့ မင်းရဲ့အချိန်နဲ့တစ်ပြေးညီ တည်နေရာကို ရှာဖွေနိုင်ပါတယ်။ မင်းရဲ့ရာထူးသက်တမ်းအတွင်း အရေးကြီးတဲ့အခြေအနေတစ်ခုခုကို ကြုံတွေ့ရရင် အနီရောင်ခလုတ်ကို သုံးကြိမ်နှိပ်လိုက်ပါ၊ လုံခြုံရေးဌာနက သင့်ကို ကယ်ဆယ်ဖို့ တစ်ယောက်ယောက်ကို တတ်နိုင်သမျှအမြန်ဆုံး လွှတ်ပါလိမ့်မယ်။"နောက်ဆုံးတွင် ဒါရိုက်တာကျောက်က လုရန္ကို ငွေရောင်သတၳုလက်ကောက်တစ်လက်ကို ပေးခဲ့ပြီး "ဒီငွေခလုတ်က ဖိအားမြင့်မားတဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ခုခံကာကွယ်မှုဖြန်းဆေးဖြစ်သည်။"
"ဒါရိုက်တာကျောက်၊ အတိုင်ပင်ခံလုပ်ငန်းအတွက် ဒီလိုမျိုး နည်းပညာမြင့်ပစ္စည်းတွေ မလိုအပ်ဘူးလို့ ထင်တယ်။" လုရန်သည် လက်ရာမြောက်စွာ ဖန်တီးထားတဲ့လက်ကောက်နဲ့ကစားလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့အမည်၊ ဝန်ထမ်းနံပါတ်၊ ငြိမ်းချမ်းရေးကို ကိုယ်စားပြုသည့် သံလွင်ပန်းဖြင့် ရေးထိုးထားလိုက်သည်။
"ဒေါက်တာလု၊ အင်တာဗျူးမှာ မင်းက လွတ်လွတ်လပ်လပ်နဲ့ တိုက်ပွဲတချို့ကို သင်ယူပြီးပြီလို့ ပြောနေပုံရတယ်၊ ဒါပေမယ့် မင်းတကယ်အလုပ်လုပ်ပြီးရင် အဲ့ဒီတိုက်ခိုက်ရေးလှည့်ကွက်တွေက အရူးအမူးသမားတွေအတွက် အသုံးမဝင်ဘူးဆိုတာ မင်းတွေ့ပါလိမ့်မယ်။ ဒီလက်ကောက်က မင်းရဲ့အသက်ကိုကာကွယ်ပေးဖို့ နောက်ဆုံးကြိုးပဲ။"
လုရန်ရုံးခန်းမှထွက်လာပြီး အိပ်ဆောင်အဆောက်အဦးရှေ့ စားပွဲပေါ်မှသော့များနဲ့ ခရီးဆောင်အိတ်များကိုယူကာ ဝန်ထမ်းအိပ်ဆောင်သို့သွားခဲ့သည်။
အိပ်ဆောင်တွင် အကြီးတန်းအခန်း၊ အိပ်ခန်း၊ သီးခြားရေချိုးခန်း၊ မီးဖိုချောင်နဲ့ တောင်ဘက်မျက်နှာစာ ဝရံတာတို့်ရှိသည်။ စက်ပိုင်းဆိုင်ရာအခြေအနေတွေက အထူးလူ့စွမ်းအားအရင်းအမြစ်ဗျူရိုကို အစိုးရကေန ကျောထောက်နောက်ခံပြုထားပုံရသည်။ တကယ်ချမ်းသာပြီး အပြစ်မတင်နိုင်ပါဘူး။
"ဒါက ငါ့အိမ္လား" ပြီးသွားတော့ နူးညံ့သန့်ရှင်းတဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာ လဲလျောင်းရင်း လုရန္က သက်ပြင်းရှည်ကြီး ချလိုက်ပြီး "ဒါကအကြာကြီး ပျောက်ကွယ်သွားတဲ့ ခံစားချက်ပဲ"
နောက်ဆုံးသောနေ့ရက်များတွင် ငါးနှစ်ကြာအောင် မြုပ်နေသောအပျက်အစီးများတွင် စခန်းချအသေခံကာ လမ်းလျှောက်လာခဲ့သည်။
ရုတ်တရက် တည်းခိုစရာနေရာတစ်ခု ရှိနေပြီး အတိတ္က အိမ်မှာ ခဏတာ တည်ငြိမ်မှုဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္ကို ရှာတွေ့ဖို့ ခက်ခဲသည်။
လုရန် စိတ်ဓာတ်မကျ။ ဤအရာသည် အစပျိုးခြင်းသာဖြစ်သည်ကို သူသိသည်။ တည်ငြိမ်သောအလုပ်နဲ့ လျောက်ပတ်သော ကိုယ်ပိုင်လက္ခဏာရှိသရွေ့၊ မကြာမီ ဒါမှမဟုတ် နောက်ပိုင်းမှာသာမန်လူသားတစ်ဦးလို တည်ငြိမ်ပြီးသာမန်ဘဝလေးနဲ့ နေထိုင်ရဖို့ဆန္ဒကို ရရှိအုံးမည်။
လုရန်သည် သေရန်စောင့်ဆိုင်းနေသော ငါးဆားနယ်၏အနာဂတ်ကို အိပ်မက်မက်နေကာ ရုတ်တရက် သူ့ဘောင်းဘီအိတ်ကပ်အတွင်းမှ ဖုန်းက တုန်ခါသွားသည်။
လုရန်ဖုန်းကို ကောက်ကိုင်လိုက်ပြီး ဒါရိုက်တာကျောက်ထံ မက်ဆေ့ချ်ပို့လိုက်သည်။
"ဒေါက်တာလု၊ ဒီစာသင်နှစ်မှာ လေ့ကျင့်ရေးယူနစ်ကို ပြောင်းရွှေ့ထားတဲ့ အထူးပြန်လာတဲ့ ကျောင်းသားတစ်ယောက်ရှိတယ်။ မနက်ဖြန် နေ့လည်မှာ အလုပ်လုပ်ဖို့ အထူးလူ့စွမ်းအားအရင်းအမြစ်ဗျူရို ကြီးကြပ်ရေးရုံးကို သွားလိုက်ပါ။ ကျောင်းသားဖိုင်ကို မင်းရဲ့ဝန်ထမ်းစာတိုက်ပုံးကို ပို့ပြီးပြီ။ ကျေးဇူးပြုပြီး စစ်ဆေးပါ။"
ငါးဆားနယ်ဆိုတာ အလုပ်ဖြစ်ဖို့ မလွယ်ပါဘူး။အလုပ်မ၀င်ရသေးသော ၂၄ နာရီထက်နည်းတဲ့ အလုပ်တစ်ခုကို တာဝန်ပေးအပ်ခြင်းခံလိုက်ရသည်။
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top