Ik kijk op van mijn boek als mijn gsm trilt. Ik ontgrendel hem en zie dat ik een berichtje heb van Logan. Vlak voordat ik de camping opliep hadden we onze nummers uitgewisseld zodat we elkaar konden bereiken als het nodig zou zijn.
"We vinden het belangrijk dat je regelmatig naar ons toekomt", had Kyle gezegd. De reden waarom weet ik niet precies, maar ik had maar gewoon gehoorzaam geknikt.

We komen je vanacht halen. Ga vroeg slapen dat je fit genoeg bent x -L

Er verschijnt een spontane glimlach op mijn gezicht. Ik mis het gezelschap van de groep echt! Toen ik vijf dagen geleden terug kwam was mijn vader zo boos dat de hele camping was komen kijken wat er aan de hand was. Gelukkig kon mijn moeder hem een beetje tot rust brengen. Mijn vader heeft me als straf gegeven deze keer dat ik nergens meer naartoe mag zonder hem. Ik zucht en kijk naar het uur op het kleine beeldscherm. Bijna half acht. Ik sluit mijn gsm af en kruip uit mijn tent.
"Mam, ik ga slapen", licht ik mijn moeder in als ik zie dat ze een boek leest, zittend in een uitklapbare stoel. Ze knikt alleen maar, zonder op te kijken van het boek. Ik zucht en draai me weer om naar mijn tent. Hermelien en mijn vader komen net terug aangelopen. Met haar duimpje in haar mond strompelt ze vermoeid over het pad.
"Ricky..." begint mijn vader zuchten.
"Ik ga slapen", onderbreek ik hem. Ik heb geen zin in een nieuwe preek van hem.
"Ik wou alleen zeggen dat het me spijt dat ik zo fel gereageerd heb. Het is gewoon door alle omstandigheden..." Ik knik alleen maar en stap mijn tent in. Ik draai me terug om om mijn tent terug dicht te ritsen, maar mijn vader houdt me tegen.
"Omdat je er zo depressief uitzag de laatste dagen, heb ik besloten dat je weer mag gaan wanneer je wilt", vervolgd hij. Ik kijk hem aan, zonder iets te doen.
"Dankje", zeg ik dan uiteindelijk en geef hem een lach.
"Slaap lekker", zegt hij dan nadat hij me een lach teruggegeven had. Ik knik weer en rits mijn tent verder dicht. Als de tent dicht is, zoek ik een leuk setje kleren uit voor straks. Ik kies voor een zwart topje, een rood gestreept hemdje en een zwarte broek met gaten in de knieën. Goedkeurend leg ik het setje aan de voet van mijn bed en doe mijn pyjama aan. Mijn vuile jogging en t-shirt gooi ik bij de rest van mijn vuile kleren. We moeten alles nodig eens wassen, ik heb bijna geen kleren meer. Ik kruip onder de dekens en check voor een laatste keer nog eens het uur.  Net na achten. Ik sluit mijn gsm af, knipper het kleine lichtje dat mijn tent verlicht uit en laat mijn hoofd in het dikke kussen vallen. Al snel val ik in slaap.

#

Ik word wakker van een geklop op mijn tent. Verward zoek ik naar het lampje en zet het aan. Welke idioot maakt mij nu midden in de nacht wakker?! Ik rits mijn tent open en stap naar buiten. Een koude wind vliegt me tegemoet en een rilling glijd over mijn rug. Ik sla mijn armen om me heen en draai me boos om naar de persoon die me uit mijn heerlijke droom durfde te halen. Ik droomde dat het vakantie was, dat alles normaal was, zonder zombie apocalyps. Ik had een slaapfeest met mijn vriendinnen en we hadden veel plezier. Ik mis die tijden echt! Snel knijp ik mijn ogen toe als de persoon met een zaklamp in mijn ogen schijnt.
"Leuke pyjama", grinnikt iemand in mijn oor. Geschrokken zet ik een stap weg van de stem.
"Wat moeten jullie?! Alsjeblieft, het is midden in de nacht! Ga terug naar jullie tent en kruip in bed!" roep ik boos uit.
"Ssht, rustig Ricky, wij zijn het maar", zegt een nieuwe stem, iets verder van me verwijderd.
"Wie? Kun je alsjeblieft die zaklamp laten zakken, ik zie niets door dat licht."
"Oh sorry", antwoord diezelfde stem en de zaklamp zakt naar mijn benen. Ik knipper met mijn ogen om aan het donker te wennen. Als ik naast me kijk zie ik dat Jake, met een grote grijns op zijn gezicht, zijn ogen over me heen laat gaan.
"Jake?" Ik draai mijn hoofd naar de persoon die de zaklamp vast heeft. "Logan! Kyle! O god, ik was even vergeten dat jullie me kwamen halen. Hoe laat is het?"
"Iets na half drie", antwoord Kyle. Ik zucht vermoeid en wrijf met mijn vingers over mijn slapen.
"Ik ga mij even omkleden, ben zo terug", zeg ik nog snel en loop terug naar me tent. Ik kleed me snel om, vlecht mijn haar snel in een zijdelingse vlecht die over mijn schouder hangt en pak snel een papiertje.

Ik kon niet slapen. Ben een wandeling in het bos gaan maken. Weet nog niet wanneer ik terug ben. -xx Ricky.

Ik leg het briefje op mijn bed en kruip weer mijn tent uit.
"Ik ben klaar om te gaan", antwoord ik als ik de jongens, die in het door de ochtend dauw doorweekte gras zijn gaan zitten, bereikt heb. Kyle knikt en springt recht. Jake en Logan volgen zijn voorbeeld.
"Ik vond je pyjama leuker", fluistert Jake nog en geeft me en knipoog voor hij nonchalant een hand door zijn haren haalt en achter Kyle aanloopt. Ik schud mijn hoofd en zucht geërgerd. Ik zie in mijn ooghoek iemand naast me komen lopen en hoor de persoon grinniken.
"Hij heeft een te groot imago", lacht de persoon. Ook ik kan een lach niet onderdrukken.
"Hé, Logan?"
"Ja?"
"Hoe wisten jullie waar mijn tent was?"
"Dat heeft Logan ons aangetoond", legde Kyle uit, die bij ons was komen lopen. Ik kijk met opgetrokken wenkbrauw om naar Logan.
"En hoe wist jij dat?" Er verschijnt een blos op zijn wang, wat ten eerste super schattig bij hem staat, en ten tweede best verwarrend is om bij een zombie te zien. Dan schraapt hij zijn keel en krabt zich verlegen in de haren.
"Ik.. eum.. heb je misschien een klein beetje in de gaten gehouden de laatste paar dagen", mompelt hij. Deze keer schiet ook mijn tweede wenkbrauw omhoog, maar ik ga er niet verder op in.
"Okey dan", fluister ik alleen maar en negeer Jake zijn gegrinnik. Ik stap rustig door, me laten leidend door de lichtstralen van Kyle's zaklamp.

#

"Ricky!!" Mel komt enthousiast op me afgerent. Ook ik ren naar haar toe en spring in haar armen. "Ik ben blij dat je er bent!"
"Ik ben ook blij dat ik hier ben", grinnik ik.
"Wees gerust, we hebben gisteren al gegeten, dus geen voedselgevecht vandaag", zegt ze met een knipoog. Ik begin weer te lachen.
"Dus, wat gaan we doen vandaag?"
"Lucas en Stephan hebben een nachtspel georganiseerd. Het leek me een leuk idee als jij daarbij zou zijn! Dus heb ik gevraagd aan Logan om je te komen halen." Ze klapt vrolijk in haar handen terwijl ze kleine sprongetje maakt. Ik moet lachen om haar kinderachtige gedrag. Ach ja, dat is Mel nu eenmaal.
"Is iedereen klaar om te vertrekken? Goed. Ik wil dat iedereen per twee gaat staan. Één groepje gaat met drie. Jullie krijgen allemaal een blinddoek van Stephan, die moeten jullie aandoen", legt Lucas uit. Ik kijk even naar Mel, die vrolijk naar me lacht en haar arm in de mijne haakt. Het leek me wel al duidelijk dat zij met mij wou gaan. Logan komt, met drie blinddoeken in zijn handen op ons afgelopen.
"Mag ik met jullie?" vraagt hij lachend. Ik knik.
"Tuurlijk!" Hij deelt ons de blinddoeken uit en ik help Mel de hare aan te doen. Zelf lukt het me wel.
"Oké, iedereen, kom maar met ons mee", roept Lucas weer.
Daar gaan we dan!