Znałem kiedyś chłopca, który wychował dziecko samotnie.

Chłopiec ten swoją starość spedził w bujanym fotelu.

Chłopcze, dlaczego twoje ciało stało się lodowate pomimo ciepłej kołdry, którą się przykryłeś?

Racja, zmarłeś we śnie.

Znałem kiedyś chłopca, który dał sobie radę w trudnym życiu.

Chłopiec ten jest teraz w niebie, spoglądając na swoją córkę z jednej z chmurek razem ze swoim mężem.

Skąd to wiem?

Cóż, tym chłopcem byłem ja.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Dziękuję każdemu, kto to przeczytaał

Teraz pozostaje mi brać się za kolejne opowiadanie, którym prawdopodobnie zostanie i love your green eyes o Muke'u

Do przeczytania, miłego waam!