- Ej Lili dzisiaj są wyścigi. – powiedział Harry, kiedy weszłam do domu.

Szybko pobiegłam do swojego pokoju się przebrać i zrobić sobie mocniejszy makijaż.

- To, co jedziemy ?- zapytałam się, wchodząc do salonu.

- Wiesz że chłopaki też się dzisiaj ścigają?

- Już wiem

Chłopaki jeszcze nie wiedzą że się ścigam i wydaje mi się, że dziś się o tym dowiedzą. Na wyścigach mam ksywkę niepokonaną. No bo wiecie, jeszcze nikt nigdy mnie nie pokonał i wole, żeby tak zostało. Wsiadłam na mój motor i pojechałam do stare lotnisko. Już pełno było ludzi. Zapisałam się i pojechałam na linie mety, bo już kazali się ustawiać. Koło mnie stal Michael po drugiej stronie Calum a za mną Ash. Kiedy weszła dziewczyna, ledwo co na sobie miała i opuściła flegm, wyścig się zaczął. Cały czas jechałam druga, kiedy byłam już przy piątym i ostatnim okrążeniu wyminęłam Caluma i przejechałam linie mety jako pierwsza.

- Oszukiwałeś. - pewnie zastanawiacie się, dlaczego myślicie że jestem facetem, ale tak jestem ubrana, że wszyscy tak myślą.

- Naucz się przegrywać Calum.

- Znamy się?

- Tak. - calum podszedł do mnie i złapał mnie za nadgarstki.

- Posłuchaj, frajerze ze mną się nie zadziera.

- Chyba nie wiesz, kim ja jestem?

- Na kim ty jesteś ?

- Znasz niepokonanego ?

- Jasne że go znam.

- To powiem ci tylko jedno, właśnie z nim rozmawiasz.

- Calum odpuść sobie i zostaw go. – krzyknął Harry.

- hej Harry.

- Hej niepokonany. Gratulacje z wygranej- powiedział Harry, mocno mnie do siebie przytulając.

- Dzięki.

- Niepokonany?- podszedł do nas Mike z jakąś dziewczyną.

- Wole bardziej niepokonana.

- Jesteś dziewczyną? - krzyknął Calum.

- Tak jestem dziewczyną i to jeszcze twoją. – nie chciałam mieć tajemnic przed chłopakami, a i tak wiem ze wcześniej czy później by wiedzieli że to ja.

Ściągnęłam kask i się uśmiechnęłam do chłopaków oni tylko stali z otwartymi ustami.

- Lili?!- jeszcze jego tu brakowało.

- Coś się stało Luke. – powiedziałam oschle.
- Ty jesteś tą niepokonaną ?

- Na to wychodzi.

- Misiu, o co chodzi z tą niepokonaną. – no tak jeszcze mi brakowało Emmy.

- Lili, dlaczego nie mówiłaś że się ścigasz?

- A ty by to coś dało ?

- Tak.

- Nie wydaje mi się. – powiedziałam, zakładając kask i pojechałam do domu z piskiem opon.