Nadat ik hem had weggevaagd uit je leven, bleef jij ook weg uit de mijne.

Je bleef weg bij het café, wat me enorm veel zeer deed.

Elke avond waarop je normaal gesproken zou komen, zat ik te wachten, hopend om ook maar een glimp van je op te vangen.

Alleen in de kou bleef ik dan de hele avond stil zitten.

Je kwam nooit.

En met elke keer dat je niet verscheen, begon ik meer spijt te krijgen van wat ik had gedaan.