Het was de hand van een man.

Teder haalde hij de haren uit je gezicht en streek hij een plukje haar achter jouw oor.

Glimlachend keek je naar hem op.

Die prachtige glimlach maakte me aan de ene kant immens gelukkig.

Maar aan de andere kant scheurde het me uit elkaar.

Die lach was namelijk niet voor mij bestemd.