Ik dacht, laat ik ook eens meedoen aan de ONC. Dat betekende heel snel een prompt kiezen, verhaal verzinnen, plotlijn uitwerken, cover in elkaar flansen en flaptekst bedenken.

Oja, en natuurlijk ook nog gaan schrijven. Gelukkig ging dat goed ^^

Ik had al een flinke tijd niet meer geschreven en door het gehaaste gevoel en de deadline lag afraffelen op de loer. Ook schrijf ik meestal langere verhalen, dus het was best lastig om onder de 40k te blijven, maar ... het is gelukt.

Ik wens je, zoals altijd:

Veel leesplezier!!!

(p.s. dit is de ongeredigeerde versie, dus alles wat je aan foutjes tegenkomt hoor ik graag)

---

Prompts:

Mijn hoofdprompt is: 20. Je bouwt eindelijk genoeg moed op om met die schattige persoon te praten die je elke dag in de bus ziet. Hun gezicht wordt donker als hen reageert: "Je zou me niet moeten kunnen zien."

Daarnaast vind je ook prompt: 33. Ik had mijn pijl op de rug van mijn doelwit gericht, een perfect schot ondanks de volle balzaal. Ik haalde rustig adem, trok de pees strak en maakte mezelf klaar om de pijl te laten vliegen. Maar toen draaide mijn doelwit zich om en keek me recht aan, het doelwit vond me op de dakrand alsof hen al die tijd had geweten dat ik daar was. Het doelwit knipoogde.

En prompt: 4. Je bent een archeoloog die aan een opgraving werkt als je een dik stuk glas vindt. Je stoft het vuil weg en ziet de binnenkant van een enorm bio-dome die al te lang verborgen is. Er zit maar één organisme in en het was bedoeld om vergeten te worden.