Maria przyszła na świat w pełnej miłości ale ubogiej rodzinie. Dziewczyna, od zawsze marząca o własnym pokoju, wielkim domu z ogrodem i ładnych sukienkach, obiecała sobie, że po ukończeniu studiów się dorobi, zapewni rodzicom porządne warunki i spełni swoje pragnienia. Po skończeniu szkół ruszyła za granicę, a pojechała z nią- po tym jak złamała pewnemu nauczycielowi rękę i wyleciała na zbity ryj z liceum- jej młodsza siostra, Natalia.

Po paru tygodniach pracy na kasie, znalazły robotę jako sprzątaczki we włoskiej knajpce. Pracodawcą dziewczyn został Romulus Vargas, podrywający wszystko co nosi spódnicę i ma dowód osobisty.  Wykonywały swoją pracę sumiennie, zaprzyjaźniły się z kelnerami a synami szefa- narwanym Lovino, nieporadnym Feliciano i rozmiłowanym w poezji Romeem. Towarzystwo jednak nie miało za dużo czasu na pogaduchy; w lokalu od rana do nocy roiło się od klientów.

Pewnego dnia do restauracji przyszła grupka studentów z pewnym siebie, rozgadanym Alfredem na czele i jego bratem-bliźniakiem, bardzo nieśmiałym Matthewem na urodziny braci. Pierwszy ciągle zabawiał znajomych rozmową, a drugi przypatrywał się uwijającej się jak w ukropie Marii. Koledzy zaczęli nabijać się z Matthewa, że nie byłby w stanie zagadać do pierwszej lepszej pracownicy z zagranicy, taką jest pierdołą w sprawach damsko-męskich. Jubilat tylko milczał, za to cały czas gapił się na sprzątaczki. Zamyślony, zgubił swój portfel; po zamknięciu knajpki zgubę znalazła Maria, która postanowiła, nie ruszając zawartości, że odda to do biura rzeczy znalezionych lub właścicielowi. Zajrzała tylko do środka by znaleźć dowód osobisty chłopaka. Gdy mówi o tym siostrze, Natalia opowiada jej o chłopaku, który patrzył na Marię jak cielę na malowane wrota.

Minęło parę miesięcy- Maria, zapracowana, próbowała złapać kontakt z właścicielem portfela ale, z tego powodu, że Matthew był raczej samotnikiem i nie miał mediów społecznościowych, nie bardzo szło. Tymczasem młodego człowieka szlag jasny trafiał, bo co noc śniła mu się widziana tylko raz nieznajoma sprzątaczka.

 Jakiś czas później Lovino nierozważnie złamał serce niejakiej Veronique la Roche, która zwierzyła się ze złamanego serca swojemu ojczymowi, Francisowi. Tak się złożyło, że Francis robił w skarbówce, więc postanowił "sprawdzić" stan finansów rodzinki. W obliczu kontroli i ujawnienia tego, ile kasy wisi mafii, Romulus musiał zwolnić część personelu, w tym pracujące na czarno siostry. Niemniej, i tak zaczął je tropić urząd imigracyjny. 

 CV Marii, złożone do księgarni gdzie sam pracuje znajduje Matthew, sprzątając biurko swojego szefa, Arthura Kirklanda; wiedząc wreszcie jak nazywa się kobieta, o której śni od dobrego pół roku,  nie wie co zrobić. Zdając sobie jednak sprawę, że i brat, i koledzy drwią z jego marnych kontaktów z płcią przeciwną, wpada na dość karkołomny pomysł. Kiedy Maria, po rozmowie kwalifikacyjnej u Arthura ma już wyjść, Matthew do niej podchodzi i spyta, czy chciałaby zostać jego dziewczyną. Maria w pierwszej chwili jest zaskoczona- od siostry wie, że młodemu wpadła w oko ale w sumie go nie zna. Postanawia, wiedząc, że jeśli przed urzędem wykaże, że ma jakieś związki z tym krajem, może łagodniej na nią spojrzą, zgodzić się na taki układ, choć chłopaka nie kocha. Mówi mu "tak", on jest zachwycony.

Większość otoczenia, w tym Alfred i znajomi, biorą to na serio; kończą się drwiny. Parka ze sobą spotyka się po pracy, chodzi głównie do parku na spacery, wspólnie kręci się po rynku- raz nawet poszli do kina!- i Matthew jest święcie przekonany, że Maria go kocha. Z kolei kobieta zna prawdę ale z każdym dniem zaczyna "partnera" coraz bardziej lubić, cenić, znajdują wspólny język, po pewnym czasie sama nie wie, na ile udaje miłość i pasję, a na ile naprawdę to czuje. Problemy z urzędem imigracyjnym się jednak nie kończą, a gdy Natalia odkrywa, z jakich pobudek jej siostra chodzi z dwa lata od siebie młodszym facetem, jest wściekła; mówi Marii, że albo postawi sprawę jasno i powie Matthewowi, dlaczego zdecydowała się na związek, albo Natalia spakuje manatki i z zarobionymi na czarno pieniędzmi wróci do domu.