Kiba ve Tamaki gitmiş, akşam olmuştu, kapanma saatleri gelmişti. Ve Naruto hâlâ oradaydı. Tükettiklerinin ücretini, cömert bahşişlerle ödemişti.

"Ah..." Tenten yavaşça ortalığı topluyordu. "Sonunda eve gitme zamanı." Büyük bir siyah çöp torbasını götürmeye başladı. "Hinata, ben çöpü atıyorum." Saat 11 olmuştu neredeyse.

"Tamam." Hinata da içeriyi hallediyordu. Naruto ise masaları ve sandalyeleri çoktan içeriye yerleştirmişti.

"Bu da sonuncuydu -tebayo." Kapının önüne çıkıp kızların toplanmasını bekledi.

"Geldim, geldim!" Tenten koşarak bahçeye geldi, Hinata da dükkanı kilitledi, herkes hazırdı. "Hadi görüşürüz."

"Nereye?" Naruto kaşlarını çattı.

"Otobüse, nereye olacak?" Tenten merakla cevapladı.

"Yürü hadi." Naruto önden gitmeye başladı. "Arabayı getiriyorum, az bekleyin." Bahçeden çıkıp kayboldu.

"Arabayla bizi bırakacak, değil mi?" Tenten sırıtarak Hinata'ya baktı. "Ne yaptın kız oğlana, kuyruğun gibi peşinde hep?" Dirseğiyle dürttü.

"Ne yaptım be?" Hinata kaşlarını çatıp çantasına asıldı. Bir dakika sonra Naruto'nun arabası dükkan önündeki kaldırımın önünde belirdi ve kornası çaldı. "Gidelim hadi."

"Vay be..." Tenten hayranlıkla gitti. "Beni iki kere tokatla, anneme yolla, bu ne böyle?" Arabayı görmüştü, ama içine binmek tamamen farklı bir histi.

(Arabayı 2. paylaşımım, ama ilkinde galiba adını vermeyi unutmuşum :D Birazdan öğrenirsiniz.)

"İlk defa görmüyorsun." Hinata yürüyordu. "Kız yürü hadi, aval aval bakma." Tenten hızla kendine gelip araca gitti. Naruto kapıyı açtı, daha doğrusu yukarı doğru açıldı.

"Vay canına..." Tenten şaşırdı, Hinata ise araca atladı. "Bekle bir dakika..." Tenten duraksadı. "Ben nereye oturacağım?!" Araç 2 kişilikti!

"Sıkışın işte." Naruto omuz silkti. "Şişko değilsin ya, sıkışıver şuraya bir yere." Tenten somurtup yanağını şişirdi ve araca bindi. Hinata'nın kucağına.

"Tatlım." Tenten sırıttı. "Beyaz atlı..." Kaşlarını çatıp mırıldandı. "Prensesin geldi."

"K-Kalsın." Hinata kenara kaymaya çalışınca ikisi de koltuğa oturup sıkıştı, Naruto kapıyı kapattı.

"Tamam, adres neresi?" Naruto aracı sürmeye başladı, önce Tenten'i bırakıyordu.

"Bak canım," Tenten cama yaklaşıp eliyle göstermeye başladı. "Şuradan sağa dön, sonra sola, dümdüz git..."

"Sadece adresi söylesen de olurdu." Naruto mırıldandığında Tenten adresi verdi.

"Araban yakıyor ha." Tenten her yeri ellemeye başladı. "Camlara bak, sakız gibi pırıl pırıl." Naruto gerginlikle güldü.

"Tenten." Hinata onu azarladı. "Biraz rahat dursan?" Rastgele hareketleri zavallı kızı daha da sıkıştırıyordu.

"Tamam, tamam." Tenten rahat durdu. "Neydi bu araba?"

"2018 Koenigsegg Agera RS." Naruto yola odaklanarak cevapladı.

"Vay canına..." Tenten hayranlıkla mırıldanıp arabayı incelemeye devam etti, gerçi arabadan da anlamıyordu. "Agera RS de geç işte. Ne kadar ki bu, bayağı lüks görünüyor. Tam bir yarış arabası."

"Evet." Naruto yolu inceliyordu, orta hızda sürüyordu. "2.500.000 Dolar."

"Öhö öhö öhö!" Tenten öksürmeye başlayıp karnına doğru bükülünce Naruto telaşlandı.

"Ne oldu?" Naruto endişeyle sordu, ama Hinata sırtına vurmakla yetindi.

"Bir şey yok." Hinata gözlerini kapatıp gülümsedi. "Her zamanki hali, uçuk bir fiyat duyunca-"

"CİDDİ MİSİN?!" Tenten bağırınca ikisi de kulaklarını tuttu. "İki milyon beş yüz bin Dolar ne be?!"

"He he." Naruto hafifçe güldü ve omuz silkti. "Alamaz mıyım?"

"Zengin çocuğu." Tenten somurtup kollarını göğsünde birleştirdi ve dışarı baktı. "Benim tek suçum bu fakirhanede doğmak." Sonra mırıldandı. "En azından mutluluk var."

"Doğru..." Naruto mırıldandı, gözleri yoldaydı. "Mutluluk var." Hinata dalgın bakışını fark etmişti, hayatının şu sıralar ters işlediğini biliyordu.

"Ee," Tenten konuyu değiştirdi. "Ne kadar hızlı bu?"

"Saatte en yüksek 447 km/h." Hafifçe gülümsedi, hayran kalacaklarını biliyordu.

"Oha!" Tenten bayağı hayran kalmıştı bu arabaya. "Sen nereden buldun be o kadar parayı?" Naruto kıkırdadı.

"Adam dünyanın önde gelen futbolcusu, Tenten." Hinata gözlerini devirdi.

"Ne kadar maaş alıyor ki?" Tenten kaşlarını çattı, lafı açılmışken en çok merak ettiği konuydu, ama şanssız günündeydi. "Ah, boş ver. Müsait bir yerde."

"Burası mı?" Naruto yanlarında durdukları apartmana baktı, küçük bir ara sokaktaydılar. Sıradan bir apartmandı, 2+1 olan türlerden.

"Evet." Kapı açılınca Tenten indi. "Hadi iyi geceler." Hinata'ya öpücük yolladı.

"İyi geceler." Hinata da ona.

"Bana yok mu?" Naruto hafifçe sırıttı.

"İyi geceler." Tenten orta parmak çekince Naruto güldü, Hinata ise azarladı.

"Tenten! Çok ayıp!"

"Ya he he." Tenten el sallayıp apartmana girdi. Hinata sonunda rahatça otururken kapı kapandı.

"Pardon." Hinata konuştu. "Tenten'in yaptığı için."

"Niye özür diliyorsun ki?" Naruto hafifçe gülümsedi. "Alınmadım, aksine, benimle rahat olmanıza sevindim." Yola döndü.

"O hareketle mi?" Hinata kaşlarını çattı.

"Hah." Naruto güldü. "Kızları bilmem de, erkekler arasında böyledir."

"Erkek olmadığıma sevindim." Hinata gözlerini devirip dışarıyı izlemeye başladı.

"Ben de." Naruto mırıldanınca Hinata merakla ona döndü.

"Bu da ne demekti?"

"Hiç." Naruto hemen geçiştirdi ve Tenten'in bölgesinden ayrılınca otoyola çıktı, aracı kenara çekti, yol boştu. "Sana bir şey sormak istiyorum." Biraz ciddiydi.

"Tesadüf," Hinata da aynı ciddiyetle konuştu. "Ben de sana bir şey sormak istiyordum."

"Ne?" Naruto meraklandı.

"Sen başlattın, önce sen."

"Önden bayanlar." Küçük bir tebessümle karşılık verdi. Sonra ikisi de bakışmaya başladı, hiç kıpırdamıyorlardı. Ama birkaç saniye sonra Hinata'nın gözleri kaydı, hemen önüne döndü. İlk defa bir oğlanın gözlerine böyle durmadan bakmaya kalkışmıştı, doğal olarak utandı.

"T-Tamam, sen kazandın." Ama mavi gözlerini inceleme fırsatı buldu, hayran da kalmıştı. İlk defa böyle kristal maviye bakıyordu. "N-Neden bize bu kadar yardım ediyorsun?"

"Hm?" Naruto kaşlarını çatınca Hinata devam etti.

"Aldığının ücretlerini bayağı fazla bahşişle ödüyorsun, alışverişimizi kendi cebinden karşıladın ve söylediklerimizin fazlasını aldın. Bizi eve bırakıyorsun, gün boyu buradaydın." Sonra hızla geçiştirdi. "Gerçi biraz eve gittin de, olsun."

"Heh." Sarışın genç kıkırdadı. "Canım yardım etmek istiyor, edemez miyim?"

"Yeme beni." Hinata inanmamıştı. "Canın yardım etmek istiyor olabilir, ama kimse bu kadar da yardımsever olmaz."

"Ben o 'kimse' değilim ama." Göz kırpıp sırıtınca Hinata kızarıp önüne döndü. Hem çizgi yanaklı gençten etkilenmişti, hem de onu böyle sınıflandırılmış gibi hissettirdiği için utanmıştı.

"Sıra sende o zaman." Hinata ona bakmadan yanağını kaşıyıp kısık sesle konuyu değiştirdi.

"Hinata." Naruto derin bir nefes alıp biraz ciddiyetle ismini söyleyince Hinata gerildi, ciddi bir şey soracak gibiydi. "Bu gece ailen seni bekliyor mu?"

"Ailem beni her zaman bekler." Hinata kaşlarını çattı. "Neden sordun?"

"..." Naruto yutkunup önüne döndü, elleri direksiyondaydı. Tekrar derin bir nefes alıp söze başladı. "Bu gece seninle baş başa kalmak istiyorum." Ona döndü. "Oturup karşılıklı konuşmak istiyorum."

"Neden?" Hinata kaşlarını çatıp gerginlikle güldü. Tamam, iyi birisi olabilirdi. Ama gecenin köründe dolaşmaya hiç niyeti yoktu, daha onu bir günlüğüne tanıyordu. Üstelik zengindi, ne malum oyun oynamayacağı? Çok duymuştu bu ünlülerin bir seferde birkaç ilişki birden yaşadığını.

"Konuşmak istiyorum." Naruto basitçe cevapladı.

"Ne konuşacaksın ki?" Hinata meraklandı, neydi bu kadar önemli olan? "Öğlen neden sormadın?"

"Bu sadece bir soru veya konuşma değil." Naruto derin bir nefes çekti. "Bu özel bir konu, herkesin önünde çıkıp konuşamazdım. Tenten de dahil." Hinata afalladı.

"N-Neden Tenten değil de ben?"

"Çünkü..." Naruto dudaklarını ıslattı. "Bak, bunu karşılıklı oturup konuşmak istiyorum. Ailenle konuşup izin alabilir misin? Bu öyle kısaca kestirip atabileceğim bir şey değil." Gözlerine doğrudan baktı. "Lütfen."

"..." Hinata otomatikman derin bir nefes çekti. "Ama yarın kafeyi açacağım. Uykusuz kalamam." Şimdi aklına geldi de, yarın kira günüydü. Çok ama çok sıkıntılı bir gün olacaktı.

"Uykusuz kalmayacaksın." Naruto güvence verdi. "Bu sadece seni ilgilendiren bir konu, biraz da Tenten'i tabii. Ama her gün kafedesin, özel olarak oturup konuşma şansımız yok." Hinata birkaç saniye mavi gözlerine baktı.

Sonunda sıkkın bir nefes verip telefonu eline aldı. Naruto sevinecekken telefonunu görünce sevinemedi. Tipik tuşlu bir mavi telefondu, ama yıpranmıştı. Ona düzgün bir telefon lazımdı, bunu da aklının bir köşesine yazdı.

"Alo? Baba?" Hinata telefonda konuşmaya başladı. "Beni beklemeyin, biraz geç geleceğim..." Sonra Naruto'ya kısaca bakıp önüne döndü. "Bir arkadaş dertli de, bir saat falan oturup onunla konuşacağım."

Naruto kaşlarını çatarken sırıtmadan edemedi. Demek dertli ha? Derdimi bilsen keşke...

"Tamam. İyi geceler." Telefonu kapattı ve Naruto'ya döndü. "Evet, seni dinliyorum?" 

"Önce sakin bir yere geçelim." Naruto arabayı sürmeye başladı. 10 dakika sonraKonoha Orman Yoluna girip ilerledi ve biraz sonra uçurumlu dönemece gelince aracı kenara çekip durdurdu. Hinata ise endişelendi. Gece karanlığında burada, ormanda, uçurum kenarında ne işleri var?

"Gel hadi." Hinata'nın tedirgin yüzünü görünce kıkırdadı. "Korkma, seni aşağıya atmam -tebayo." Hinata ise utanıp somurttu. İkisi de araçtan inip kaputun üstüne oturup ilerideki gece altındaki okyanusu izleyip havasını solumaya başladılar.

"Ee?" Hinata doğruca olaya atlamak istiyordu, uykusuz kalmaya niyeti yoktu.

"Heh." Yıldız futbolcu hafifçe güldü. "Sadede gel diyorsun?" Ellerini iki yanından kaputa dayadı. "Önce sana olanları anlatmak istiyorum..." Biraz düşündü, Hinata ise ilgiyle dinliyordu. "Zaten biliyorsun da, detaylı olarak dedim." Derin bir nefes alıp kısaca anlatmaya çalıştı.

"Beş ay önce bu Sakura'yla tanıştım." İsmini hatırladıkça sinir oluyordu. "Salak gibi onu sevdim, o da sözde beni sevdi. Kısa zaman sonra arkamdan Sasuke'yle çıkmaya başlamış, başından beri onu seviyor ve beni kullanıyormuş. İstediği her şeyi aldım; Araba, telefon, lüks ve moda kıyafetler falan... Hem beni kandırıyor, hem beni Sasuke'yle çıkma aracı olarak kullanıyor, hem de boş yere paramı yiyor."

"Hmp." Hinata alayla gülüp okyanusu izledi. "Basit."

"Anlamadım?" Naruto kaşlarını çatıp ona bakınca Hinata da ona baktı.

"Çok basit bir drama." Gülümseyip önüne döndü. "Tahmin edeyim; Zengin kız. Zengin oğlanlar." Derin bir nefes çekip karanlık manzarayı izledi, Naruto ise onayladı.

"Üstüne bunu herkes biliyormuş, takımdaki herkes." Naruto hafifçe güldü. "Sakura'yla olan sahte ilişkimizi her gün tebrik edip şaka yapıyorlardı. Artık ne yüzle yapıyorlarsa, hele Sasuke."

"Ama sen de aptalmışsın." Naruto afallayarak ona dönünce Hinata omuz silkti. "Ne demeye kızın tekine servet döküyorsun? Sevgilindir tamam, ama onu bunu geçtim, daha doğru düzgün tanımadan yani..." Sıkkın bir nefes verdi. "Boş ver." Ufuklara bakarken kendi geçmişini hatırladı, o an ona istemsizce tavsiye verdi. "İyi yönünden bak. İşler daha kötü olmadan her şey bitti, geride kaldı. Tekrar geriye dönüp bakarak dert yanman mantıksız, önünde uzun bir gelecek varken."

Sonra birkaç saniye sessizlik oluştu, Naruto da karanlık ufukları izliyordu.

"Evet, uzun bir gelecek." Naruto mırıldandı. "Bana neden size bu kadar iyi davrandığımı sormuştun."

"Canın istiyor diye." Hinata cevapladı.

"Hayır." Naruto asıl cevaba yöneldi. "Sırf canım istiyor diye değil." Hinata merakla bakınca Naruto da kısaca gözlerine bakıp ileriye döndü. "Dün geldiğim zamanki halimi biliyorsun, tam bir zavallının tekiydim."

"Evet, öyleydin." Hinata yine de gülmedi. "İlk kez mi tadıyorsun?" Naruto hafifçe başını salladı. "Üzülme." Sonra etrafı izleyerek mırıldandı. "Değmezler."

"Haklısın..." Naruto derin bir nefes aldı. "Dün geldiğimde ikinizi gördüm, nasıl iyi geçindiğinizi." Biraz utanarak güldü. "İtiraf ediyorum; Kıskandım."

"Kıskananlar çatlasın." Hinata muzipçe gülümsedi.

"Hah." Naruto güldü. "Çatlıyorum." İkisi de güldü. "Neyse," Konuya devam etti. "Başınızdan ayrılmıyorum, size yardım ediyorum çünkü..." Derin bir nefes aldı, bu kısım biraz utandırıcıydı. "B-Ben de arkadaşınız olmak istiyorum." O anda ikisi birbirine baktı, Naruto yanakları ısınırken bakışlarını kaçırdı ama yüzü halen ona dönüktü. "Sizin gerçek dost olduğunuzu gördüm, görüyorum. B-Ben de bu bağın parçası olmak istiyorum." Sonra başını çevirip önüne döndü ve eğdi.

"..." Hinata ise Naruto'nun sandığı gibi dalga geçmedi, sadece şaşırdı. Kim niye onlarla arkadaş olmak istesin, hele onun gibi zengin bir süperstar?

"Peki." Hinata mırıldanıp kabul etti, iyi birisi olduğuna emindi, bir şansı hak ediyordu.

"Ha?" Naruto şaşırsa da hemen sırıttı. "T-Teşekkürler Hinata!"

"Ama bunu Tenten'le de konuşabilirdin?" Hinata lafını bölüp tek kaşını kaldırdı, kendisini neden özel kıldığını öğrenmeliydi.

"Evet..." Naruto sıkkın nefesler verip elini başının arkasına götürdü ve saçlarını karıştırdı. "B-Ben, ah..." Yutkunup önüne döndü. "Nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum."

"Olduğu gibi söyle." Hinata hafifçe gülümsedi. 

"Ben..." Naruto tereddütle ona baktı, kalbi çok hızlı atıyordu. "S-Senden hoşlanıyorum." Hinata'nın gülümsemesi anında yok oldu, nötr bir surata büründü. "Seni daha iyi tanımak istiyorum." Naruto kızın kucağındaki elini tuttu.

"..." Hinata durgunlukla elini çekti ve önüne döndü. "Hayır." Naruto afalladı. "Hâlâ acı içindesin, beni de rahatlamak için-"

"Hayır!" Naruto anında lafını böldü. "T-Tamam kabul, olanların acısı halen içimde yanıyor. Ama yemin ederim," Çenesinden tutup ona bakmaya zorladı, solgun yüzünde belli bir ifade yoktu, oğlanın çizgili yüzünde ise yalvaran bir eda. "Bunun seninle hiçbir alakası yok."

"Alakası var." Hinata elini zorla çenesinden çekip önüne döndü. "Daha bir gündür tanışıyoruz. İyiliklerin için minnettarım ama-"

"Onları seni zorlamak için yapmadım." Naruto sertçe karşılık verdi. "Ben öyle bir aşağılık değilim, istediğimi almak için yapmacık iyilikte bulunmam."

"Pardon." Hinata mırıldandı, ama ona bakmadı. "Ama ben senden hoşlanmıyorum." Yutkundu. Aslında duyguları karışıktı, iyi yöndeydi ama o anlamda bir hoşlanma değildi. Daha çok, çok iyi arkadaş gibi.

Şimdi düşündü de, artık emin değildi.

"Neden?.." Naruto içten içe yıkıldı, aceleci davrandığını düşündü. "Neden düşünmeden reddettin ki?"

"Düşünecek bir şey yok." Hinata hafifçe gülümsedi, ama mutlu olduğundan değildi tabii, gözleri ayaklarındaydı. "Duygularım böyle. İstersen arkadaş olabiliriz ama," Ona ciddiyetle döndü. "Sevdalı kısmı unut. Üstelik seni bir gündür tanıyorum, isim cisim, bitti."

"Hiç mi şansım yok?" Naruto yutkunarak sordu.

"Sadece bir hoşlantı." Hinata omuz silkip önüne döndü. "Merak etme, hevesin geçince bir daha karşımıza çıkmazsın." Naruto birkaç saniye sustu, belki de başta yanlış söylemişti?

"Ön yargılı davranıyorsun." Naruto da önüne döndü. "Ben öyle birisi değilim. Sizinle heves için takılmıyorum, gerçekten arkadaş olmak istiyorum."

"Ben ne dedim?" Hinata lafını böldü. "Arkadaş olabiliriz dedim."

"Ama sevdalı kısmı unut dedin." Naruto ona dönünce Hinata da dudağını ısırıp ona baktı. "Hevesim geçince yüzünüze bile bakmayacağımı söyledin."

"Doğru değil mi?" Hinata biraz utanarak önüne döndü, onu çok üzdüğünü biliyordu, ama gayet haklı olduğunu düşündü. Sevgilisi ve arkadaşları aldatıyor, kafa dağıtmak için buraya geliyor, her şey tesadüftü.

"Değil." Naruto derin bir nefes alıp gözlerine baktı. "Peki, tamam. Arkadaş olalım." Sonra önüne dönüp mırıldandı. "Ama seninle arkadaştan ötesi olmayı çok istiyorum."

"..." Hinata aklının ve duygularının tamamen karıştığını hissediyordu. Ergen değildi, yetişkindi. Hayatı küçüklüğünden beri biliyordu, gerçek hayatı. Kendini sorgulamayı çok iyi biliyordu, şimdi de bunu yapıyordu, duygularını sorguluyordu. O sarışını şimdi ne olarak görüyordu? Sıradan birisi mi, bir dost mu, arkadaş mı, ne?

Ama aşık olduğu birisi değildi. Yine de oğlan için kötü hissetti, umutlarını yıktığını biliyordu. Ama duygularıyla da oynayamazdı.

"Senden hoşlanıyorum." Naruto tekrarlayıp ona döndü. "Seni daha iyi tanıyacağım, tamamen tanıyacağım. Ve eminim bu hoşlantım, daha ciddi bir sevdaya dönüşecek." Elini tuttu. "Yanında olmak bile kalbimin hızla atmasını sağlıyor. "Bugün hoşlanıyorum, yarın seviyorum olacak." Göz kırpıp gülümsedi. "Gönlünü kimseye kaptırma, yakında onu ben alacağım." Elini dudaklarına götürüp öptü. "Anlaştık mı?"

"Hayır." Hinata elini çekip kaşlarını çattı, yanakları pembeleşmişti. Bu kadar yakın bir temas ummuyordu. "Ama kimseye de aşık olmam." Naruto kıkırdayınca önüne döndü, aklına Tenten'in sorusu geldi.

Hayır, bunu soramam. Bu çok kabaca olur. Paragöz gibi görür beni. Sormamalıyım. Evet sormayacağım.

...

"Ş-Şey," Hinata merakına yenik düşüp ellerini birleştirdi ve parmaklarıyla oynamaya başladı. "Yanlış anlama ama, ne kadar maaş alıyorsun?"

"Oh." Naruto sırıtıp ona baktı. "Servetime konmak mı istiyorsun -tebayo?"

"Hayır!" Hinata çıkıştı. "B-Ben paragöz değilim, sadece merak ettim. Ne zaman görsem ünlü oyuncu, futbolcu şu kadar alıyor, bu kadar alıyor falan diyorlar da." Utanmıştı, paragöz olarak görüldüğünü hissediyordu.

"Biliyorum." Naruto elini omzuna koyunca Hinata garip garip baktı. "Arkadaş olarak elimi omzuna koyamaz mıyım?" Sinsice gülümsedi. Hinata ise cevap olarak elini yavaşça itti. "Tamam tamam, dokunmuyorum." Teslim olurcasına ellerini kaldırdı. "Soruna gelirsek..." Derin bir iç çekip etrafa baktı.

"Haftada 1.250.000, ayda 5.000.000, yılda 60.000.000 Dolar ediyor." 

"N-NE?!" Hinata öksürdü. "O-O kadar çok mu ya?!"

"Kazandığım maç ve lig başına da seviyeye göre para alıyorum, seviyelere göre değişiyor. Genelde hepsi şampiyona, o yüzden maç başına kafadan bir 500.000 Dolar alıyorum mutlaka, lig başına da bir milyonu geçiyor."

"Yuh!" Hinata'yı ateş bastı. Şu anda yıldız futbolcu ve sıradan kafeci yerine Everest Dağı ile deniz anası yan yana oturuyormuş gibi hissediyordu. Neden karınca falan değil de deniz anası?..

O kadar büyük bir para ki, aklı iflas etti. Onda birini kazanmıyor bir yılda...

"Haha." Naruto ifadesini görünce güldü. Ona ev ve telefon alacağını söylemek istedi ama vazgeçti, daha fazla hızlı davranmak istemiyordu.

"S-Sen ciddi misin ya?!" Hinata halen inanamıyordu. Onu çatlatmak için yalan söylüyor olmalıydı, evet.

"Evet." Naruto basitçe cevaplayınca Hinata paralize oldu.

"Sen ne yapıyorsun ki o kadar parayı?" Hinata merakla sordu, sadece 1 yıllığı ömür boyu yeterdi be! 

Ama Naruto gülümseyip işaret parmağını salladı.

"Bugünlük bu kadar soru yeter -tebayo." Sonra ona bir detayı belirtti. "Seni daha iyi tanıyacağım, sen de beni." Göz kırptığında Hinata neyi kastettiğini anladı. Her şey karşılıklı diyordu açıkça.

Hinata cevap olarak somurtup önüne dönünce Naruto güldü.

"Gel buraya gel." Hinata dirense de Naruto kolunu omuzlarına sarıp onu kendine çekti ve mavi saçlı başını zorla omzuna yatırıp sarıldı, kendi yanağını da başına dayayıp birlikte ufka baktılar. Hinata direnince Naruto onu zorla yerinde tuttu. "Bu kadar yabani olma. Arkadaşlar birbirlerine sarılamaz mı?" Fısıldadı. "Başlarını birbirlerinin omuzlarına koyamazlar mı?"

"Sen fırsattan istifade ediyorsun." Hinata somurttu, ona sarılmadı bile.

"Doğru." Naruto rahatça itiraf etti, suçluluk bile hissetmiyordu.

"Konuşman bittiyse eve götür beni." Hinata zorla ondan ayrıldı. "Uyumam lazım."

"Tamam." Naruto gülümseyip atlayınca o da atladı ve birlikte arabaya bindiler.

...

Hinata'nın evine gelince Naruto aracı durdurdu. Naruto duraksayıp evine bakıyordu, Hinata bunu fark etmişti tabii.

"İ-İyi geceler." Durgunlukla konuşup araçtan inmeye başlayınca Naruto düşüncelerinden sıyrılıp ona döndü ve onu durdurdu.

"Hinata." Ciddiyetle konuştu. "Her konuda yardım etmeye hazırım."

"Sağ ol." Hinata onu dinlemeyerek araçtan indi ve gitmeye başladı, kendini gurursuz hissetmişti, ailesinin küçük düştüğünü...

"Hinata!" Naruto araçtan fırlayıp peşinden geldi ve bileğinden tutup onu durdurdu ve önüne geçti, kollarından tuttu. "Ben ciddiyim." Neden öyle arabadan kaçtığını anlamamıştı, yanlış bir şey söylemiyordu sonuçta. "Kötü şartlarda yaşamaya muhtaç kalman utanç verici değil." Dudaklarını ıslatıp tereddütle devam etti. "Hislerimi kabul etmedin, ama en azından yardımımı kabul et. En azından buna hakkım var."

"Neden hakkın olsun?" Hinata kaşlarını çatıp mırıldandı.

"Çünkü bu benim tercihim." Naruto dürüstçe gözlerine bakıp cevapladı ve yanıt bekledi.

"Sağ ol." Hinata onu önünden çekip eve doğru yürümeye devam etti, Naruto ise onu bırakıp izledi. Eve öylece girip siyah kapıyı kapatmıştı. Neden birden böyle davrandığını bilmiyordu, ama şimdi aceleye getirmek de istemiyordu. Yarın konuşabilirdi.

Kararını verip arabasına bindi ve evin yolunu boyladı.