Bezkresna toczy się walka
O smutku przebicie
A Ty jak porcelanowa lalka
Poruszana przez życie
Pociągana przez sznury
To w górę to w dół
Rozbijana o mury
Łamana w pół
Zatapiasz się w głębokim śnie
Opadając z sił
I gdy będziesz na dnie
Zamienisz się w pył