Zagryzam wargę. Nie może ujrzeć moich łez. Wykorzysta to. Znów. Nie umiem się bronić... Podbiegam do okna i szarpię za kraty.

-Jesteś słaba...-drzwi się zatrzaskują.- I naiwna,

Zero drogi ucieczki.

-Pomóż mi...-szepczę do okna.

Słyszę Jego śmiech.

Moja kara się zaczyna.....

////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

Kolejny krótki rozdział... Yh... 

Nie jestem z siebie dumna... Ale cóż....

Mia