CHAPTER 14: ANNULMENT

Ken's POV

While Ems was busy fixing her publishing contract here I am stressing myself on how to endorse my company more and became known to each and every side of the world.  Sumasakit na ang ulo at kamay ko kababasa ng mga papeles at kapipirma ng kung ano-ano. Tinanggal ko ang anti-rad glasses ko at hinimas ang sintido ko. Hinubad ko ang coat ko at niluwagan ang necktie ko. Tumayo ako mula sa swivel chair ko at lumipat sa couch dito sa office ko para magpahinga. Binuksan ko ang phone ko at tinawagan ang palagi kong tinatawagan tuwing gusto ko maki-chismis kay Ems. Agad din naman siyang sumagot.

"Ano na naman, Kuya?" she said in an annoyed tone.

"What? Sawa ka na ba sa boses ko?" sagot ko.

"No! You just called approximately one hour ago! Tumatawag ka na naman! Hindi ka ba mapakali d'yan? Umuwi ka na lang dito ng hindi mo ko naaabala! Dis oras na rin ng gabi rito, Kuya!" sagot niya.

"Grabe naman, Sands. Why are you like that? I'm so sorry for bugging your night."

"So what's your question this time?"

"How is she? 'Di ba sabi mo inaayos niya na 'yong para sa book signing niya? So kailan book signing niya?"

"She's always fine, Kuya! Inaalagaan siya ni Vince. Wala pang date 'yong official book signing! Bakit ba?"

"Basta!"

"Uuwi ka ba?" tanong niya.

"Baka? No one knows," sagot ko.

"Nag-uusap ba kayo ni Vince?"

"Bakit ko naman kakausapin ang umagaw sa babaeng mahal ko? Hindi pa ako nasisiraan ng utak para makipagusap sa kaniya. Isipin mo, siya 'yong present, ako 'yong past!"

"Ang defensive mo. Tinatanong ko lang."

"Bakit?"

"Pareho kayong misteryoso! Magsama nga kayo!"

"Hey, hey! Hey!" sagot ko pero ang narinig ko na lang ang end dial. Napailing na lang ako. What made her think that we are talking? Hindi kaya may sinabi siya sa kanila? Tumayo ako sa couch at bumalik na sa swivel chair ko. Pinagpatuloy ko na ang mga naiwan kong trabaho. Inilapag ko sa lamesa ang phone ko. Inabala ko na ang sarili ko sa pag-approve ng mga reports at pag-encode ng iba pang papeles. While doing so ay biglang tumunog ang phone ko.

Head Eng. Lopez calling...

Agad ko naman itong sinagot upang malaman kung bakit siya tumatawag.

"Hello? Good morning, Sir Pietro. We have a minor problem here in the site," she said.

"Oh? What is it?" sagot ko.

"Someone sabotage the site. The damaged part is too big. This is due next month," she answered.

I smirked because of what I just heard. What do I expect from someone who isn't good at fighting fairly.

"Oh? I'll visit the site today and please call a meeting on the architects and engineers involved in that problem," sagot ko.

"No problem! For you, Sir Pietro," she sarcastically answered.

"As if namang hindi kita ginawan ng plates dati ah!"

"Hoy! Once lang 'yon!"

"Oh tama na, Head Engineer Alee! Baka umusok na ilong mo!"

"Ang dami mong sinasabi, Mister Pietro! Sige na!" sagot niya at ibinaba ang tawag.

It reminds me of Emily whenever we talk. She's savage but not as savage as Ems. Emily's savageness will never be compared to anyone. She can call someone trash if she wants. She can stand herself and she's not a damsel in distress. That's what I love about Ems kaya hanggang ngayon hindi ko siya mapalitan. Lumabas na ako ng office ko at pinuntahan ang site.

Pagdating ko roon ay agad kong inilibot ang aking paningin. Ang laki nga ng damage. Hindi kakayanin ng halos kalahating buwan. Napahinto ako sa pagtingin ng damages nang tumunog ang phone ko. 

Papa calling...

"What?" malamig kong bati.

"Do you like my welcoming gift for you, son?" he asked.

"Of course. I like it," sarkastikong sagot ko.

"I hope you'll find solution right away. You're too poor company will suffer if that doesn't dissolved right away."

"Don't worry I can do it. Please next time fight fairly. Walang damayan ng kliyente," sagot ko at pinatay ang tawag. May mga pulis na rin ang nandito upang mag-imbestiga. Umalis na rin ako agad at bumalik na sa opisina. Dumiretso ako sa conference room.

"Good afternoon, Sir!" bati nila. Tinanguan ko lamang sila bilang sagot.

"Engineer Alvarez, did you have a talk with the client?" I asked.

"Yes, Sir. They said they can wait until the damages can be fixed," he answered.

"That's good. Architect Smith, can we finish it withing one month?" I asked to the architect in charged with this project.

"Yes, Sir. Despite of the big damages it's just considered small part of the building. We can repeat the design quickly," she answered. Tumango lang ako.

"I think with that the damage is under control. Keep me updated with this. Thank you. Meeting adjourned," sagot ko. Isa-isa na silang naglabasan hanggang sa kaming dalawa na lang ni Alee ang natira.

"You look so stressed," she said.

"No. I'm fine. Madami lang talagang paperwork," sagot ko.

"Let's have a coffee first," she answered.

"Okay," sagot ko at tumayo na sa upuan. Pinagbuksan ko siya ng glass door ng conference room. We really look like couple.

"Your car or my car?" she asked.

"Mine. I don't want you to drive," sagot ko.

"And why is that? Are you falling for me?"

"What? Me? Falling for you!?"

"Yeah! Is it not allowed?"

"Yeah it's not!"

Binuksan ko na ang pinto ng kotse ko at sumakay na. Hinintay ko siyang makasakay bago ko paandarin ito. Ilang minuto lang ang lumipas ay nakarating na kami sa coffee shop. Umorder lang siya ng kape namin at tinapay. Umupo na kami sa pwesto rito na malapit sa glass wall nila. Ilang saglit lang ay dumating na ang order namin.

"So how are you? Ang tagal ko nang hindi nakabisita sa condo niyo ah," she said. Alam niya ang condo ko dahil doon napili ng mga classmates namin na mag-research. Pagkatapos ng research na 'yon ay balik-balik na siya roon at nakilala na siya nina Ate at Kuya.

"I'm fine. Ano bang meron sa condo namin at pabalik-balik ka roon?"

"Wala lang. Ang sarap kasi ka-bonding 'yong ate mo."

"Ate is overseas right now so wala kang reason para magpunta roon."

"'Di ba pwedeng ikaw ang rason?"

"Hindi! I'm taken."

"You're taken to someone whom you can't call mine?"

Her words hit me. Still I won't fall for her kahit kamukha niya pa si Ems.

"At least I'm taken!"

"Ken, you need to move on. She's already better. All you need to do is be happy for her."

"Well I won't settle for that," sagot ko.

"There's so many fish in the sea! Bakit hindi ka na lang bumingwit ng iba?"

"Bakit ba tanong ka ng tanong ha?"

"Tumatanda na tayo, Ken!"

"So?"

"What I mean is you should be settled by now. You're already 26. Others in our batch is already preparing for their families!"

"So?"

"So choose to settle with me!"

"It's just admiration Alee. I don't see myself settling with someone who isn't her."

"You're hurting yourself!"

"I live with it."

"Ikaw na mismo nagsabi she already replaced you!"

"I'm really sorry, Alee. Friendship is the only thing I can offer."

"Why not me? You said I look like her?"

"There's something in her that I can't find with any other girls and I promised her that I will love her even from afar."

Ngumiti naman siya ng hindi umabot sa kaniyang mata bago sumagot. "I'll still love you. Even though it's unrequited."

"Don't love me. I'm a walking heartbreak," I answered. Ayokong gumawa pa ng problema. Gusto ko pagbalik ko ng Pilipinas ibang Ken na ang makikita nila. Bumalik na rin kami sa opisina pagkatapos naming ubusin ang mga in-order namin. Nagbalik ako sa pagharap sa screen at mga papeles. Napatingin ako sa phone ko na umilaw. Agad kong binasa ang text message.

V:
September 24, 2021. That's her book signing date. She'll be with me. Her published book is you and hers story. The You Trilogy.

Me:
Kailan pre-order?

V:
Wala pa.

Me:
Price?

V:
Hindi pwedeng i-disclose.

Me:
Okay.

V:
Kailan mo balak umuwi?

Me:
Maybe last week of July or second week of August. I don't know when. My schedule is really full.

V:
I already gave hints. Andy and Ivan will also go back soon.

Me:
Andy is mad at me.

V:
Kasalanan mo 'yan! Bakit mo kasi hinayaang makita ni Ems 'yong marriage contract na legit ha?

Me:
Malay ko paano niya yun nalaman. Ang mahalaga nasolusyonan ko na yun!

V:
Annulled ka na?

Me:
Basta. Wala pang sinasabi sa akin yung lawyer ko.

V:
Balitaan mo ko. Btw, she's jealous of you!

Me:
Me? Why?

V:
Akala niya babae kita!

Me:
Wtf?

V:
Don't worry hindi ka pa niya nakikilala. Buti nga hindi ka pa ako pinaghihinalaan.

Me:
Meron nang naghihinala. Si Sandra.

V:
Ohhh. Oo nga eh. Kinukulit ako.

Me:
Anong oras na ah! Bakit nakikipagtext mate ka pa sa akin?

V:
'Di ba pwedeng bored lang kaya ako nakikipagusap sayo? Kung tutuusin nga eh hindi na dapat kita kinakausap pero dahil gusto ko si Ems maging masaya ginagawa ko 'to!

Me:
Ito naman. Nangongonsensya ka pa.

V:
Naku dapat ka lang makonsensya 'no!

Me:
Sige na. Bukas na lang. Uuwi na ako sa condo namin.

V:
Geh ingat.

Nagsimula na akong magligpit ng mga gamit ko. 5 pm na rin kaya pwede na ako mag-out. Pagdating ko sa bahay mamaya aayusin ko pa 'yong dinner namin at outline ng webtoon ko. Ilang chapters na lang naman ay tapos na ako sa project ko na 'yon. Naging stress reliever na rin sa akin ang drawing. Lumabas na ako at dumiretso na sa parking lot.

Pagdating ko sa bahay ay nagulat ako dahil nagkagulo ang sala. Chips scattered on the floor, the couch is messy and it smells something burning so I immediately went to the kitchen to see what's happening and I was surprised to see Kyle cooking pancake. He knows how to cook but cooking pancakes isn't his cup of tea but his favorite. The pancake batter is scattered around the counter and the one he successfully cook is burned. It's black and not edible.

"What happened? Why is the condo messy? What did you do?" I asked.

"Kuya, my classmates came. We watched a movie and cooked popcorn. They already left so now I was trying to make a pancake because I'm really craving for it since last week. Ate Kass is not here to cook for me, you're busy while Kuya Kenneth is like me. Cooking pancakes is not for him," he answered.

"So? Nagsayang ka talaga ng pancake batter? How many times do I have to tell you that you can use my card to order foods?! 'Di ba sabi namin umorder ka na lang niyan kapag hindi mo kaya? Sayang oh! Mahihirapan pa ako maglinis!"

"I'm sorry, Kuya. I'm gonna fix the mess in the living room," he answered and left the kitchen. Umakyat muna ako sa taas para magbihis at simulan ang paglilinis ng kitchen. Nang malinis na ang kitchen ay nagsimula na akong magluto ng hapunan namin ni Kyle dahil si Kuya Kenneth ay kasama ni Ate sa Dubai.

"Kyle! Let's eat!" tawag ko. Lumabas naman siya sa kaniyang kwarto. Sabay na kaming umupo sa dining area.

"Ate called earlier, Kuya. She asked if everyrhing's fine with the company," he said.

"Oo, maayos naman lahat. I'll just call her later," sagot ko.

Nagpatuloy kami sa pagkain.

"Alam mo ba, Kuya! Si Ate Emily at Kuya Vince magiging published authors na!" masaya niyang saad. Nasamid naman ako sa narinig. Agad kong inabot ang tubig at uminom.

Tumikhim muna ako bago sumagot. "Of course I know. Nagulat naman ako sa kwento mo."

"I want to go home na rin para maka-attend sa book signing nila."

"Just let me know when it'll be so that I can book tickets for us."

"Really, Kuya?"

"Yes. So shut your mouth and eat," sagot ko. Pagkatapos namin kumain ay hinugasan ko ang mga platong pinagkainan namin. Iniwan ko na si Kyle sa sala at pumasok na ako sa kwarto ko. I checked the new notifications on my phone and there's a missed call from Ate Kass. Tinawagan ko siyang muli upang maitanong kung bakit.

"Hello Ate Kass? Why?" bati ko.

"I heard someone sabotaged the site," she answered.

"Everything's under control," sagot ko.

"Make it sure, Ken. Mahirap labasan ang mga controversy."

"Ate, speaking of controversy. I smell something will boom really soon about us."

"About us? Like you, me and Kenneth?"

"No. About me and Ana."

"What? Don't tell me it's about that." patukoy niya sa bagay na ginawa ko kasama si Ana.

"Yes. It's about that. Malapit na ako maging malaya!"

"So maligaya ka pa sa lagay na 'yan? Paano kung madamay ang image ng company mo?"

"It's the backlash of Papa's sabotaging move."

"What? Si Papa ang may gawa no'ng sabotage incident?" tanong niya na bakas sa boses ang gulat.

"Yes. He called earlier saying if did I like his welcoming gift. Hindi lang company ko ang ma-da-damage sa controversy. Tatlo kami."

"Are you sure with that, Ken?"

"Yes. This goes to my plan."

"I'll protect you no matter what, Ken. 'Pag na-close ang deal ko sa client dito siguradong mas makikilala pa ang Pietro Builders so don't stress yourself about the endorsement of our company."

"Yes, Ate. Sige na at ako'y may gagawin pa," paalam ko.

"Sige. Ingat kayo ni Kyle d'yan ah!" sagot niya.

"Yes, Ate. Ingat din kayo riyan ni Kuya," sagot ko at binaba ang tawag.

Pumunta na ako sa desk ko at binuksan ang iPad. Nagsimula na akong mag-drawing ng chapter para sa webtoon ko. Nang matapos ko ito ay napagdesisyonan ko na bumaba upang magkape para matanggal ang antok ko. May mga reports pa kasi akong kailangan basahin bago matulog. My attention diverted on the phone when I hear my ringtone.

Atty. Perez calling...

"Hello?" bati ko.

"Sorry for calling you this late, Sir," he answered.

"That's fine. What is it?"

"You're annulment is approved by the court," he answered.

Kakaibang saya ang pumuno sa puso ko dahil sa wakas wala na akong iisipin pa. Sa wakas nabigyang linaw na ang papeles na pinirmahan namin noon.

"Thank you, Attorney!" sagot ko.

"You're welcome, Sir," he answered and ended the call.

Agad ko namang tinawagan si Ana.

"Yes, Ken? What do you need?" she asked on the other line.

"The annulment was granted," sagot ko.

"O-oh? C-congrats! Congrats!" she answered.

"Let's meet tomorrow to have the closure of this," I answered.

"No problem! See you tomorrow," sagot niya at binaba ang tawag.

Pagkatapos kong magkape ay bumalik na ako sa kwarto ko at nagsimula nang magbasa ng mga reports.

Ana's POV

Silence took over the room after I ended the call. I sighed at the thought of the annulment. Tomorrow is the real deal. Tomorrow Ken will never be mine. Was he became mine in the first place? That's the question going on in my mind over the years of me loving him. Ever since we're child I love him but he failed to notice it. Until Emily came in the picture and wreck our almost wedding. Our families bound us to get married but he was so persistent on winning Emily again. The marriage contract was sent to Emily not because of me I don't know who sent it to her but Ken blamed me because of it. I thought it's fake but when I overheard her friends talking about it that it was real I was so mad at my mom.  I managed to hurt Emily physically and emotionally before and everything still hunts me.

Wala naman akong ibang magawa para
tulungan si Ken dahil maaari akong itakwil ng pamilya ko kapag hindi ko sinunod ang gusto nila. I saw how Ken suffered because of this. I saw how Ate Kass yearned for his brother and turn herself into a business woman she never wanted and I saw Kuya Kenneth's sacrifices just to see his brother happy. All of this happened to him because of my selfish act and this is my punishment for that. I'll gladly accept it because I know that's the only thing I can do to pay for the sin I had with the couple.

I don't know how I managed to sleep. I just woke up the sun is already shining. I did my morning routine. Nang makababa ako ay nakita ko si Mommy na naghahanda na ng pagkain. Seated on my seat at the dining table is the man whom I didn't expect to see.

"Good morning, Mom!" bati ko kay Mommy at binaliwala ang presensya niya.

"Good morning my lovely daughter. Where are you going this early huh?" she answered.

"I have some important matters to do. What is he doing here?" I asked.

"I haven't seen you at the office for too long so I got here and your mom invite me for breakfast," he answered.

"Oh? I'm gonna meet my fiancé later," sagot ko at umupo na sa tabi niya. Kumuha lang ako ng tinapay at hotdog bilang breakfast. Pagkatapos kong kumain ay lumabas na ako ng bahay.

Ken calling...

"Yes, Ken?" I asked while opening the door of my car.

"I'm here at the coffee shop near your company," he answered.

"Okay. I'm on my way," sagot ko.

"Okay. Bye," he anwered and end the call.

Nilagay ko na sa bag ko ang phone ko at nagsimula nang mag-drive paalis ng bahay. Nakita kong kasunod kong lumabas ang kotse niya. Pagdating ko sa coffee shop ay nakita ko agad si Ken. Umupo na ako sa harap niya.

"So, let's order muna before we talk," saad ko.

"Okay," maikling sagot niya. Tumawag na ako ng waiter.

"Two black coffee and 2 blueberry cheesecake," I said to the waiter.

"Okay, Ma'am. Coming!" sagot niya at umalis na sa tapat ko. Inilapag niya na ang papel na galing sa supreme court ng Pilipinas. His smile looks so genuine unlike his other smiles before. He looks so happy of the results unlike me who's broken. The order is now placed at our table.

"Enjoy your meal, Ma'am and Sir," the waiter said.

"Thank you," sagot ko. Umalis din siya sa harapan namin.

I think this is the time that I should tell him my real feelings.

"Ken, I have something to tell you," I said.

"What is it?" sagot niya.

"It's been years since the last time I became true to myself. I think this is the right time to tell it to you. I've been loving you all my life. Even though I'm a bad bitch I have feelings. Everytime you blame me for what's happening to Emily before it hurts me because all I did was to love you. Tinatanggap ko na lang 'yong masasakit mong salita dahil baka nalilito ka lang. Na baka ako talaga 'yong mahal mo. Na pampalipas oras lang siya but the words you uttered before stabbed my heart like a knife. Mali ang inakala kong ako ang mahal mo. She's so lucky to have a guy like you.  Don't worry Ken, after this I'm not gonna interfere with you anymore," I said and wiped my tears that left from my eyes.

"I'm really sorry for what I did before Ana. I'm so insensitive that time na lahat ng sakit na naramdaman ko sayo ko naibunton. I'm so sorry that I can't give back the love you had for me," he answered. Tumango lang ako at uminom ng kape kong lumamig na. I'm still happy to hear that he's sorry of what he did before. At least he knows that he hurt me before.

"What are we gonna do with the media?" he asked and sip on his coffee.

"Then let's have a uniform statement so that they won't dig any deeper about this or better not talk to them," sagot ko.

"Yeah. It'll damage the image of our companies," sagot niya.

Tumingin ako sa wrist watch ko at nang makitang pasado 8 am na ay nagsimula na akong mag-ayos ng gamit.

"I'll get going, Ken! Let's keep in touch about that huh?" paalam ko. Tumango naman siya at bumaling sa cellphone niya na narinig kong tumunog. Pagkatapos kong ayusin ang gamit ko ay iniwan ko na siya roon at dumiretso na sa office.

Ken's POV

After hearing Ana's confession my heart somewhat broke because she's also a victim of love. I never noticed that she loves me because of the love I have for Ems that it made me blind for others. It made me stick to her even though she's away I can't manage to replace her.

Me:
My annulment is done.

Ate Kass:
Really? So it'll be publicize or what?

Me:
I'll choose to keep it up to us until the day papa will announce the cancellation of our wedding.

Ate Kass:
Mahihirapan ka niyan lalo for sure. Tuso si Papa mahirap siyang kalaban.

Me:
Kung tuso siya mas tuso ang anak niya. Diba kung ano ang puno siya ang bunga?

Ate Kass:
Be ready for a war. It's like you're holding a knife but he's holding a gun. Unahan kayo sa pagatake.

Me:
I'm always ready for that, Ate. 'Saka lahat ng gagawin niya sa akin ibabalik ko lang din sa kaniya.

Ate Kass:
That's Ken. Sige na baka naabala na kita sa trabaho mo. It's already late. Tapos ka na ba kay Ana?

Me:
Yes. Sige Ate bye!

Inayos ko na ang mga gamit ko at umalis na sa coffee shop. Pagdating ko sa opisina ay sunod-sunod na meeting ang hinarap ko. Nang mag-lunch ay nag-order lang ako ng chicken wings. Pagkatapos ko kumain ay tinuloy ko na ang mga naiwan kong trabaho. Napahinto lang ako sa ginagawa nang tumunog ang phone ko. Hindi ko na tiningnan kung sino ang tumatawag at basta na lamang sinagot ito.

"Yes, hello?" bati ko at patuloy pa rin sa pag-t-type.

"Drop the formalities, Ken! This is Liza kung hindi mo man tiningnan ang callers id," sagot niya.

"What do you need, Liza?"

"Nothing! I just called to inquire about your rates for houses."

"At bakit? Magpapakasal na ba kayo ni Kuya?" tanong ko.

"No! It's my dream house! Malapit na kasi ko maka-graduate sa med-school so I'm planning to buy a lot and build a house for me and my family," sagot niya. Akala ko pa naman mag-se-settle na si Kuya 'yon pala hindi pa. Kailangan na talaga namin pag-usapan ang mga ito lalo na si Ate. Alam ko namang we're already okay kaya pwede na rin siyang mag-settle.

"Basta ikaw may discount!" sagot ko.

"Oh sige! I'll meet you very soon to discuss it!"

"Okay! Sige na at ako'y may trabaho pa!"

"Okay! Bye!" sagot niya at pinatay ang tawag.

Nagpatuloy ako sa ginagawa ko. Habang abala sa pag-aayos ng isang presentation ay tumunog na naman ang phone ko. Agad kong tiningnan ang dahilan nito.

Mama calling...

"Yes, Ma?" malamig kong bati.

"What did you do?" sagot niya.

"What?"

"Why did you file an annulment with Ana?"

"Because I want to," sagot ko.

"Ah because you want to? Hindi mo iniisip 'yong image ng company? Hindi mo inisip 'yong controversy na darating sa kompanya ha!? Ang hina mo naman magdesisyon, Ken! Napaka-tanga mo! Sana talaga di ka na lang namin naging anak!" sigaw niya sa kabilang linya.

Natahimik ako sa narinig. It's always been their wish. I also wish that I was born with a different family but I love them. Kahit ganiyan nila ko tratuhin ay patuloy ko pa rin silang mamahalin.

"Yes, Ma. Sige po baka busy kayo. Good bye," sagot ko at binaba ang tawag. Alam kong lalo lang lalala at baka may mangyari pa kay Mama kung sasagot ako. Nawalan na ako ng gana magtrabaho kaya inayos ko na ang mga gamit ko at lumabas na ng opisina. Magpapalamig muna ako. I can't focus everytime I hear discouraging words. It's almost time na rin naman kaya pwede na umuwi.

Dumaan muna ako sa milk tea shop na palagi kong binibilhan bago ako nagpunta sa lugar na palagi naming pinupuntahan ni Liza kapag gusto namin mag-unwind. Pagdating ko roon ay umupo ako sa bench. It's almost sunset. Sobrang visible ng sunset dito at ang mga building. Pinagmasdan ko ang unti-unting pagdilim ng kalangitan sanhi ng paglubog ng araw at pagbukas ng mga ilaw sa building.

Hanggang kailan ko kaya ipaglalaban ang sarili ko? Hanggang kailan ko kailangan lumaban sa kanila? Hindi ba nila naisip na nasasaktan din ako sa tuwing sinasabi nilang hindi nila ako gustong maging anak? Sa bagay hindi naman nag-e-exist sa vocabulary nila ang salitang sakit. Tiningala ko ang aking ulo upang hindi tuluyang tumulo ang luha ko. Nang mapakalma ko ang sarili ko ay napagdesisyonan ko nang umuwi kasi paniguradong hinihintay na ako ni Kyle.

Pagdating ko sa bahay ay handa na ang hapunan. Nagulat ako nang makita si Kyle na nagsasalin ng pasta sa isang bowl.

"What the fuck, Kyle? Baka napaso ka diyan ah!" Nagaalalang saad ko at pabagsak na ibinaba sa sofa ang bag ko. Agad akong lumapit sa kaniya at tiningnan siya.

"A-ayaw mo ba, Kuya?" he asked.

"No! Baka lang napaano ka sa kaluluto!"

"Peace offering ko 'yan sayo kasi mukhang nagalit ka sa akin kahapon."

"No need to do that! Hindi ako galit sayo, galit ako sa ginawa mo. Remember, Kuya will never be mad at you okay?" sagot ko.

"Okay. Magbihis ka na, Kuya para makain na," sagot niya. Napangiti naman ako sa narinig.

"Sige. Ituloy mo na nga ang paghahain mo," sagot ko. Bumalik na ako sa sala at kinuha ang nahulog kong bag. Napangiti naman ako sa ginawa ni Kyle dahil kahit may masamang sinabi sa akin si Mama kanina ay napalitan naman ng saya dahil sa effort ni Kyle.

Pagbalik ko ay masaya kaming kumain ng dinner at nakipag-kwentuhan kay Ate at Kuya sa video call.




A/N: Enjoy reading, Bemskies! 26 more chapters and You Trilogy will be done. Ems and Ken will sign off one of these days. Thank you so much for the support!

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top