P.O.V. Stefan

"We konden niets doen, ze wou jullie beschermen..." zei Elena tegen me terwijl ze me probeerde te troosten. "Hoe weet jij dat?" vroeg ik terug. "Ze heeft alles vertelt aan me." zei Elena terwijl ze zelf een traan liet.

"Shhtt" zei ik tegen Elena terwijl ik haar omhelsde.

Ik zie Damon rechtstaan en kijk recht in zijn ogen. Ik zie niet dat ze alleen rood zien, maar ik zie iets dat ik al een paar jaren niet meer gezien heb. Gevoel...

Ik laat Elena los en geef hem een knuffel. Terwijl ik dat doe gebeurt er iets ongelooflijks. Ik zie Evy glimlachen naar mij. Ik schud met mijn hoofd, want ik dacht dat ik spoken begon te zien maar ze was hier echt.

Ik laat Damon los van de knuffel en vraag aan hem "zie je Evy ook?". Damon draait zich om en kijkt.

Hij is verbaasd net zoals ik dus ga ik er van uit dat hij ook Evy ziet.

"Ik wist het wel" hoorde ik Elena zeggen. Ze ging naar Evy toe en begon haar te omhelzen.

"Elena" zei Evy terug terwijl ze haar terug omhelsde. Heb ik iets gemist?

Ik keek naar Damon en er veranderde weer terug iets in zijn ogen.

Als Elena terug naast me komt staan, zie ik Damon met veel macht Evy tegen de muur duwen.

"Wat ben je en waarom leef je terug? Je kan niet de echte Evy zijn..." zei Damon kwaad. "Je kent me niet, je kent de echte ik niet" zei Evy terug met verdriet. "Wie is de echte jij dan?" vroeg Damon terwijl hij nog altijd kwaad was. Wat is er gebeurt met de ik-hou-van-Evy Damon?

"Die wil je niet kennen..." zei Evy terwijl ze ineens verdween.

Damon slaagt gefrustreerd op de muur, maar ik zie terug in zijn ogen het gevoel van d'r juist. Ik wil zeggen dat alles goed komt, maar Damon was me voor "Ik moet gaan."

Ik zie Damon weg gaan met zijn vampiersnelheid.

"We kunnen ook beter gaan..." zei Elena. Ik knikte en we gingen samen naar mijn huis.

De originelen waren eindelijk terug weg van Mystic Falls...
Maar wie weet komen ze ooit weer terug...