18 ✴Ik dacht het niet✴

P.O.V. Stefan

Ik had Evy gebeld omdat Elena me belde en zei dat Evy niet op school was, maar Evy nam raar genoeg niet op.

Ik snap nog altijd niet waarom ik Damon geloofde, dat Evy loog over haar identiteit... Als Elijah Evy kent waarom hielp ze haar dan niet toen we haar gevangen hielde?

"Ripper waar denk je aan? Elena?" vroeg Damon die met een grijns in de woonkamer kwam. "Nee" zei ik terug geïrriteerd. "Amai zo boos..." zei Damon met een nonchalante glimlach. "Ik geloofde je, maar je had het fout..." zei ik terwijl ik uit de zetel recht stond.

"Broer... Ze verbergt iets, ik zweer het" zei Damon met een kille blik. "Dat denk je gewoon..." zei ik terug.

Damon en ik waren de hele tijd aan het discussiëren tot ik de deurbel hoor.

Ik ga naar de deur en doe open.

"Jeremy?!" zei ik geschokt. "Er is iets mis met Evy... Ze voelt zich zwak, wat hebben jullie gedaan?" vroeg Jeremy met een woedende blik. "Ik heb niets gedaan..." zei ik kijkend naar Damon.

"Wat heb je gedaan?" vroeg Jeremy met een woedende blik aan Damon.

"Niets... Gewoon haar bijna gewurgd" zei Damon niet-begrijpend.

"Ik wil jullie hulp..." zei Jeremy kijkend naar mij en Damon.

"Jullie kunnen haar laten genezen door jullie bloed" zei Jeremy.

"Je wilt dat we haar ons bloed laten drinken" zei Damon. Jeremy knikte naar ons. "Ik dacht het niet" zei Damon terug. Ik geef Damon een kwade blik en Damon verandert van gedachte. "Goed..." zei Damon tegen Jeremy terwijl hij met zijn ogen rolden.

"Dankje" zei Jeremy terug met een lichte glimlach terwijl Damon en ik met hem naar buiten gaan.

✴-✴

Als we voor het huis van Evy staan, zie ik dat de deur open staat.

"Waarom staat die deur open?" vroeg ik. "Ik heb die opgelaten zodat Evy niet moet rechtstaan om de deur open te doen" zei Jeremy terug. Ik knikte en stapten naar binnen.

Ik kijk rond en zie Jeremy naar de zetel gaan dus volg ik hem.

Als we bij de zetel zijn zie ik Evy liggen op de zetel...

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top