Ik ga naar de deur en doe open.

"Hallo, mijn lieftallige Evy" zei Elijah. "Dat is lang geleden" zei ik terug met een glimlach. "Kan ik binnen komen?" vroeg Elijah. "Natuurlijk" zei ik terug.

Elijah ging zitten in de zetel als ik nog even de tafel afruimde.

Ik ging naar de woonkamer en ging naast Elijah zitten.

"En ben je bevriend geraakt met Elena en de rest?" vroeg hij met een glimlach. "Ja...maar ik denk dat Bonnie en Damon iets vermoeden" zei ik terug. "Laat ze maar ze zullen ons plan wel niet verstoren" zei Elijah terug.

"Wat was jullie plan ook al weer?" vroeg ik met een zwakke glimlach. "Je zorgt dat ze je vertrouwen en dan in de val lokt zodat Niklaus de gebroeders Salvatore kan doden..." zei Elijah.

"Is dat wel een goed idee..." zei ik terug. "Begin je nu te twijfelen aan mijn plan?" vroeg Elijah geschokt. "Stel dat je doodt gaat, je bent degene waarvan ik-" zei ik, maar Elijah onderbrak me "Ik zal niet dood gaan, we zullen samen blijven zoals we afgesproken hadden" zei Elijah met een glimlach. Ik knikte geruststellend.

Elijah pakt mijn handen vast en wrijft er zachtjes over. "Ik zal je beschermen als Damon je nog één keer lastig valt zal hij met mij te maken hebben" zei Elijah terwijl hij mijn handen los liet en door mijn haar ging. "Zag je dat dan?" vroeg ik verbaasd. "Natuurlijk... Ik ben altijd bij jou ook al zie je me niet." zei hij terwijl hij me recht in de ogen aankeek. Elijah onderbrak het oogcontact en zei...

"Probeer het vertrouwen van Damon en Bonnie te winnen" terwijl hij recht stond van de zetel en naar de deur ging.

Elijah stapte naar buiten en zei "Ik hou van je...". Ik knikte en sloot de deur.

Ik ga naar boven en doe mijn pyjama aan, poets mijn tanden en kruip in mijn bed.

Je dacht dat ik gewoon was, maar je kent me helemaal nog niet... en als je me kent had je liever gewild dat je me nooit ontmoet had...