CHAPTER 6

*JAMEA POV*

PAGKARATING ko sa Domino Restaurant na pagma may-ari ng pamilya ni Bryan, ay pumasok na agad ako sa loob. Nakita ko siya agad na nakatayo habang kausap ang isa sa mga staff, kaya lumapit na ako sa kanya para makapag-usap na agad kami.

"Ahh, Bryan." tawag pansin ko sa kanya. Nahihiya akong ngumiti sa kausap niya dahil sabay silang napalingon sa'kin. "Uh sorry. Pagabi na kasi, kailangan kong matulog ng maaga, bawal ako sa puyatan." Ngumiti lang siya sa'kin bago humarap sa tauhan.

He excused to the staff before gesturing his hand to follow him. Buti nalang sa may tagong lugar siya nagpa reserved ng table. "Glad you're here Ysa." nakangiti niyang sabi niya sa'kin pagka-upo naming dalawa. Ngumiti lang ako bilang sagot.

"You hungry naba?," he suddenly asked me. "I actually ordered na a food for us, hope na okay lang yun sayo. Ipapa serve kona now. Wait..." He said, at tinawag na niya ang waiter para ipa serve na ang pagkain.

"Ah di naman ako choosy. Hehe." Sagot ko sa kanya habang pasimpleng ginagala ang tingin. Namamangha sa mga disenyong nakasabit, lalo na sa chandelier.

Narinig ko siyang tumawa, kaya napatingin ako sa kanyang kunot ang noo. "Bakit?"

He smiled before answering. "Nothing," sabi niya sabay iling sa ulo. Sinagot ko lang siya ng okay nun, dahil wala naman akong masabi.

Maya-maya pa dumating na 'yong mga pagkain kaya kumain narin kami. Grabe ang sarap! Sa tagal ng panahong di ako nakakain nito, namamangha parin ako sa sarap.

Yummmmm😋

Tumingin si Bryan sa'kin habang sumusubo ako, kaya napatigil ako bigla. "Uh Ysa, hinay hinay lang." bigla niyang sabi sabay tawa ng kunti.

"Sorry," natatawa kong sagot sa kanya. "Ang sarap lang kasi nito. Matagal na panahon na akong di nakakakain nito." Sagot ko sa kanya, napakunot bigla ang noo niya.

"What do you mean matagal ng panahon?" Kunot noo niyang sabi sa'kin, sabay inom ng tubig.

"Uh Oo. Simula nung lumuwas ako dito sa Maynila para mag-aral" paliwanag ko sa kanya habang itinatabi ang plato.

Tumatango-tango siya habang patuloy sa pagkain. "Ahhh kaya pala," he stopped to wipe his mouth with the table cloth. "Hmmm Ysa, tungkol dun sa sasabihin ko nga pala" he looked at me with a small smile. Buti naman binuksan na niya agad, akala kopa naman aabotin kami ng bukas dito.

"Ano pala yun? Kinabahan ako dun kasi eh."

"Ahhh, about your Abuela, Doña Isabel." Gulat at nanlalaki ang mga mata kong napabaling sa kanya. Nanlamig ako bigla pagkabanggit niya sa pangalan ng Abuela ko na nasa Palawan.

"B-bakit? May nangyari ba sa kanya? B-bryan, bago ako umalis ng palawan alam ko walang sakit si Abuela." Kinakabahang tanong ko sa kanya. Napakunot noo siya sa sinabi ko.

May mali ba dun? Diko alam! Ba't diniya nalang ako diretsuhin.

"Ha? Ah, No." Umiiling iling niyang sabi sakin. "There's nothing bad happen to her. Actually, ang sabi sa'kin ni Dad na, he invited her to his birthday bukas, well, I didn't know na magkakilala pala sila. Nagulat lang ako nung marinig ko silang nag-uusap ni Mom tungkol sa Isla na napuntahan nila sa Palawan last week na pagma may-ari nga ni Doña Isabel Alviar, your Abuela."

My eyes widened. I swallowed hard. "W-what? P-pupunta siya bukas?" Di ako handa dito! Bakit biglaan naman?

"Yes. That's what i heard from my parents," he answered while nodding. "Why? Afraid that she might convince you to go back in Palawan?" He chuckled. I frown at him. Leche! Malamang OO.

"Eh," kakamot ulo kong panimula. "Hindi naman sa ganon. Nagpaalam naman ako sa kanya noon bago ako lumuwas dito sa Maynila." Nahihiya kong sagot. "Ang kinakatatakutan ko lang eh yung may sakit siya. Malamang uuwi talaga ako agad nun para alagaan siya."

"Ahhhh akala ko pa naman kung ano na. Well if that's the case, then tell her tomorrow pag magkita kayo na saka kana babalik ng Palawan kung nakapagtapos kana sa kolehiyo." Seryoso niyang sabi sakin.

"Kaya nga eh. Ahh 'yun lang ba yung importanteng sasabihin mo sa'kin?" Alanganing tanong ko sa kanya.

Tumawa siya kaya napasimangot ako sa kanya. Nilabas niya ang cellphone niya at may tinawagan. "Yes, it's me. Can you please bring it here? .... ah yeah, yeah, that two paper bags. Yes. Okay thank you." Ngumiti siya sa'kin bago nilapag ang cellphone niya sa mesa. "Your Abuela send you a dress to wear tomorrow". Sabi niya bigla.

"H-huh? U-uhm. Gano'n ba?" Tanging nasabi ko nalang sa kanya na tinangohan niya lang. Maya't maya pa'y may dumating na babae na may dalang dalawang malalaking paper bags na may logo ng mamahaling brand ng damit at sandal na ginagamit ko noon pag may okasyon.

Hays, Si Lola talaga kahit kailan. Napailing nalang ako. Pagkatanggap ko nun ay tumayo na kaagad ako para makauwi na at sumunod na agad si Bryan sa akin palabas.

"Ahh, salamat dito," sabi ko at itinaas ang paper bags na dala. "Uuwi na rin ako, gabi na masyado eh, baka magmukha akong zombie bukas." Pabiro kong sabi, at tinawanan niya lang ako.

"Sure. Sige, hahatid na kita. Baka mapagalitan pa ako ng kaibigan mo." sabi niya at natawa kami pareho. Nauna na siyang naglakad palabas papunta sa parking lot ng restaurant. Binuksan niya kaagad ang sasakyan para makasakay ako, at sumunod siya kaagad.

Mabilis lang akong nakarating sa apartment ko dahil bukod sa hindi na matraffic, eh medjo malapit lang ang restaurant nila dito.

"Salamat sa paghatid. At dito sa pinaabot ni Lola. Ingat ka pauwi." Paalam ko sa kanya pagkababa ng sasakyan. Tumango lang siya sabay ngiti sakin. At nagpaalam nang umalis para makapagpahinga narin siya.

*NEIL POV*

MY FOREHEAD CREASED when I saw Ysa with Bryan inside Domino's Restaurant. What The heck? Akala ko ba kay Mara siya nanliligaw? And wait, why they looked so serious? Nag aminan naba silang dalawa? Sh*t!. So instead of dining at Domino's, umuwi nalang ako sa condo na mabigat ang pakiramdam habang iniisip ang dahilan kung bakit magkasama silang dalawa.

So I tried to call Bryan while cooking myself a food to eat. I'll just act like I have something to ask him about the topics discussed kanina. And after two rings he answered.

"Dude?" Bryan.

"Hey man. Sorry to disturb you at this hour. I'll just ask you about the topics na diniscuss kanina sa Biology?"

"Ha?" He stopped. Nagulat ako ng magmura siya bigla, at may mga nag-iingay na sasakyan. "Wait, wait, oh sh*t! Dude sorry. Sh*t. Lokong driver yun ah?. Ano nga uli yung sabi mo dude?"

"Ahhh. nothing man. I called the wrong number. Sorry. Bye" then I hang up, without waiting for his answer.

What the heck? I looked at my ceiling habang iniisip kung ano yung nakita ko kanina? At paanong pagtawag ko ngayon nasa kalsada na si Bryan? Shit shit shit. Mierda!

I sighed then massaged my temple before standing up so I can take shower and sleep after. It's a tiring night for me, so I need more more sleep.

SHILAMOI || shilamoi