Anlamam zaman aldı.
Zaman benden çok şey çaldı.
Bir gece yarısı yatakta
Uykumu kaçırdı.

Çok uğraştım olmadı.
Benden çalınanları
Geri almak imkansızlaştı.

Kalbim katranla kaplandı.
Ruhum siyaha boyandı.
Artık beyaz benim için
Bulunması zor bir kayıptı.

Düşüncelerim kirliydi
Tıpkı ellerim gibi.
İçi karanlık olanın
Temiz olamaz ki bedeni.

Alıştım kendime
Bu içimdeki öfkeye,nefrete.
İnsan kendisiyle çelişir mi
Duvarlarla konuşmaya devam ettikçe?
Yalnızlıktan bitap düştüm yeterince
Ama alnıma kazınmış bu lanet
Görünmez pençelerle.

Beynime yapışan bir kene
Yıllarca sömürdü beni sinsice.
Bıraktı kanseri bedenime,
Çürüdüm günden güne.

Gücüm yok artık direnmeye,
Vazgeçiyorum kendimden.
Ele geçirsin benliğimi
Pusuya yatan düşünceler.

Yaşadığımı zannetme çoktan öldüm ben.
Toprağa verdim ruhumu
Diktim başına mezar taşını.
Şimdi ruhsuz bir bedenim,
Tek yaptığım beklemek.
Elbet o gün gelecek,
Ruhumun yanına vücudumda gömülecek..